We conducted field plot measurement

We conducted field plot measurements between July and early
September in 2008 and 2009. Using ArcView (v. 9.1), we selected a
random point in each stand 100–500 m from the nearest truckaccessible
secondary road to serve as the starting point of a 60-m
long transect. The mean distance between stands of the same
treatment was 3.2 km. Circular plots of 5.65-m radius (100 m2)
were centered at the ends and middle of the transect (i.e., three
plots per stand). Within a plot, all individual stems >2 m in height
were counted by species. These included the woody species that
are considered the most important moose forage: mountain maple
(Acer spicatum Lam.), white birch, beaked hazel (Corylus cornuta
Marsh.), balsam fir, trembling aspen, cherry (Prunus spp.), willow
(Salix spp.), and ash (Sorbus spp.) (Peek et al., 1976; Crête and Bedard,
1975; Irwin, 1985; Cumming, 1987). We counted stems

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราดำเนินการวัดจุดสนาม ระหว่างกรกฎาคม และต้น2008 กันยายนและ 2009 เราใช้ ArcView (v. 9.1), เลือกการจุดสุ่มในแต่ละขาตั้ง 100-500 เมตรจาก truckaccessible ที่ใกล้ที่สุดถนนรองเพื่อเป็นจุดเริ่มต้นของ 60-mยาว transect ระยะทางเฉลี่ยระหว่างยืนเหมือนกันรักษาถูกผืนกลม 3.2 กิโลเมตรรัศมี 5.65 เมตร (100 m2)มีศูนย์กลางที่ปลายของ transect (เช่น สามผืนต่อยืน) ภายในแผน ลำต้นแต่ละทั้งหมด > 2 ม.ความสูงนับ โดยพันธุ์ เหล่านี้รวมพันธุ์ไม้ที่เป็นพืชมูสำคัญ: ภูเขาเมเปิ้ล(Acer spicatum Lam.), ขาว ไม้เบิร์ชท beaked (Corylus cornutaMarsh.), ยางสน ตัวสั่น แอสเพนเชอร์รี่ (Prunus ออกซิเจน), วิลโลว์(นลิกออกซิเจน), และเถ้า (Sorbus ออกซิเจน) (ดู et al. 1976 Crête และ Bedard1975 เชอร์ 1985 Cumming, 1987) เรานับลำต้น< ใช้แถบความกว้าง 1 เมตรสูง 2 เมตรขึ้น 1 เมตรในความสูงตามเข็มขัดยาว 10 เมตรสอง transects ใช้ N – S และ E – W ในแต่ละลงจุด (20 m2 รวม) (ดัดแปลงจากนายใหญ่ et al. 2008) ร้อยละของพื้นดินที่ปกคลุม ด้วยพืชของหลอดเลือด มอส ไลเคน สัมผัสดินสนครอก ลูกครอกผลัดใบ และเศษไม้หยาบ (CWD)สายตาประมาณในสี่ 1 m2 subplots ต่อจุดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราดำเนินการวัดพล็อตข้อมูลระหว่างเดือนกรกฎาคมและต้น
เดือนกันยายนในปี 2008 และ 2009 โดยใช้ ArcView (v. 9.1) เราเลือก
จุดสุ่มในแต่ละยืน 100-500 เมตรจากที่ใกล้ที่สุด truckaccessible
ถนนสายรองเพื่อทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นของ 60 -m
ผ่ายาว ระยะทางเฉลี่ยระหว่างยืนเดียวกัน
การรักษาเป็น 3.2 กิโลเมตร แปลงกลม 5.65 เมตรรัศมี (100 m2)
ถูกศูนย์กลางที่ปลายและช่วงกลางของการผ่า (เช่นสาม
แปลงต่อขาตั้ง) ภายในพล็อตของแต่ละบุคคลทุกลำต้น> 2 เมตรสูง
นับไปตามสายพันธุ์ เหล่านี้รวมถึงการขยายพันธุ์ไม้ยืนต้นที่
มีการพิจารณาที่สำคัญที่สุดหญ้า Moose: เมเปิ้ลภูเขา
(. Acer spicatum ลำ), เบิร์ชสีขาว, สีน้ำตาลแดงจงอย (Corylus cornuta
. มาร์ช) ยางสนสั่น Aspen, เชอร์รี่ (. Prunus spp), วิลโลว์
( .. ลิกเอสพีพี) และเถ้า (sPP Sorbus) (Peek et al, 1976;. และเกาะครีต Bedard,
1975; เออร์วิน 1985; คัมมิง, 1987) เรานับลำต้น
<2 เมตรสูงใช้ 1-M แถบกว้างจัดขึ้นที่ 1 เมตรสูงพร้อม
สอง 10 เมตรตัดขวางเข็มขัดยาวทำงาน N-S และ E-W ข้ามแต่ละ
ล็อต (20 m2 ทั้งหมด) (ดัดแปลงมาจากร็อดเจอร์ส et al., 2008) ร้อยละ
ของพื้นดินที่ปกคลุมด้วยต้นไม้เขียวมอสไลเคนดินสัมผัส
ครอกสนครอกผลัดใบและหยาบวู้ดดี้เศษ (CWD)
เป็นที่คาดสายตาในสี่ย่อย 1-M2 ต่อแปลง