“Money Madness” by D.H. Lawrence is

“Money Madness” by D.H. Lawrence is a critical evaluation of the rush after affluences that is visible all around us in this Modern Day World. Money has become a powerful player in societies of today and holds more importance than anything else in the modern day lifestyle. The poet, through his pen, has tried to exemplify this situation and present the social and moral degradation that such madness for a thing so materialistic renders.
The poet says that wherever we look there is madness for money; infact money can be termed as a metaphor for the word madness. And this madness is not on small or individualistic levels; it is the madness of the multitude, in numbers unimaginable and at levels incredible. And since the multitude as a whole is mad, so every person in this world carries his share of this madness-- his share of this insane race after money. The poet doubts that there exists a human in this world who hands out a pound note to someone without feeling a pang at heart. No matter how noble he may feel while giving away that note, his heart always wishes if only he could do all that good without having to take out a note from his own pocket. And when that note turns to a ten-pound note, we experience real tremors within us. We tremble from inside while giving away that note, as if we have been robbed. Money makes us kneel infront of itself. It makes us fearful, and a sense of apprehension and stress grips us as we try to overcome a loss as materialistic and small as ten-pounds. It has an exaggerating power to influence our life.
But in the broader sense, it is not the money that we terrified of. But it is the madness that mankind shows for it-- the multitude madness-- that gives money such an undeserved status in the society of today. And from here arises the feeling that money is all that matters today; it means peace, of body and of mind. Every time the society sees the man, no one cares for his moral values and behavior. All that decides his social status is that how much is he worth? If he has no money, then he well deserves all the guilt, criticism and blame that comes with poverty. Let him go cold, says the society.
The poet goes on to say that if one has no money, the World would give him little money, only enough to perhaps buy a piece of bread, in the name of humanity. But even this small offering doesn’t come for free. He has to eat dirt to get it, suffering through pains unheard and criticisms unparalleled. The poet says it is this pitiful and inhumane situation that he is afraid of. He fears that such madness for money might result in the world going completely insane. It is this fear of money-mad fellow-men going into a state of delirium that resides within him.

If we are to save ourselves from humiliations, criticism, guilt, and blames in this modern day world, we must have money. Because money parallels power. And the poet strongly criticizes such a morally and socially degraded state of the Modern day society. He proclaims that bread, shelter, and fire should be free, to anybody and everybody all over the world. We must regain our sanity when it comes to money. We must replace our madness with logic. Otherwise soon enough we will start killing one another for the sake of money. It is either one way or the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"บ้าเงิน" โดย D.H. Lawrence เป็นประเมินความสำคัญของการวิ่งหลังจาก affluences ที่มีอยู่รอบโลกวันนี้ทันสมัย เงินกลายเป็น เครื่องเล่นที่มีประสิทธิภาพในสังคมของวันนี้ และมีความสำคัญกว่าสิ่งอื่นในชีวิตสมัย กวี ผ่านปากกาของเขา ได้พยายามที่จะ exemplify สถานการณ์นี้ และปัจจุบันบ้ากล่าวว่าสำหรับสิ่งย่อยสลายทางสังคม และจริยธรรมปัตย์ให้เป็นรูปธรรม
กวีกล่าวว่า ที่ใดก็ ตามเรามอง ว่ามีบ้าเงิน เงิน infact สามารถเรียกว่าบ้าคำเปรียบประหนึ่ง และบ้านี้ไม่ได้อยู่ในระดับเล็ก หรือ individualistic มันเป็นความบ้าของฝูง ตัวเลขความคับขัน และ ในระดับมาก และตั้งแต่ความหลากหลาย เป็นทั้งบ้า ดังนั้นทุกคนในโลกนี้ดำเนินการเขาร่วมของบ้านี้ - เขาร่วมการแข่งขันนี้บ้าหลังเงิน กวี doubts ว่า มีมนุษย์ในโลกนี้ที่มือออกเหตุปอนด์ให้บุคคลไม่รู้สึกปางที่หัวใจ ไม่สูงส่งว่าเขาอาจรู้สึกให้เก็บหมายเหตุนั้น หัวใจปรารถนาถ้าเพียงแต่เขาสามารถทำทุกสิ่งที่ดี โดยไม่ต้องออกหมายเหตุจากกระเป๋าของเขาเองเสมอ และเมื่อเหตุที่จะให้บันทึกสิบปอนด์ เราพบ tremors จริงในตัวเรา เราสั่นเครือจากภายในให้เก็บหมายเหตุนั้น ถ้าเราปล้น เงินทำให้เราเข่า infront ของตัวเอง ทำให้เรากลัว และความรู้สึกของความกลัวและความเครียด grips เราเราพยายามที่จะเอาชนะขาดทุนเป็นรูปธรรม และขนาด 10 ปอนด์ มีเพา exaggerating จะมีอิทธิพลต่อชีวิตของเรา
แต่ในแง่ที่กว้างขึ้น มันไม่ใช่เงินเราหมดของ แต่มันเป็นความบ้าที่มนุษย์ที่แสดงสำหรับไอ - บ้าหลากหลาย - ที่ให้เงินดังกล่าวมีสถานะ undeserved ในสังคมวันนี้ และจากที่นี่เกิดความรู้สึกว่า เงินคือสิ่งที่สำคัญวันนี้ หมายถึง ความสงบสุข ร่างกาย และจิตใจ ทุกครั้งที่สังคมเห็นคน ไม่มีใครใส่ใจค่านิยมทางศีลธรรมและพฤติกรรมของเขา ทั้งหมดที่ตัดสินใจว่า สถานะทางสังคมของเขาเป็นวิธีที่มากคือเขาคุ้มค่าหรือไม่ ถ้าเขามีเงินไม่มี แล้วเขาสมควรดีทุกความผิด วิจารณ์ และตำหนิที่มาพร้อมกับความยากจน ปล่อยเขาไปเย็น กล่าวว่า สมาคม
กวีไปในการพูดว่า ถ้ามีเงินไม่มี โลกจะให้เขาเงินน้อย เพียงพอไปทีซื้อชิ้นส่วนของขนมปัง ชื่อของมนุษยชาติ แต่แม้นี้จึงเล็กไม่มาฟรี เขาได้กินดินจะได้รับมัน ทุกข์ทรมานปวดไม่เคยได้ยินและวิจารณ์ที่ระบุ กวีกล่าวว่า มันเป็นสถานการณ์นี้น่าสงสาร และ inhumane ที่เขากลัว เขากลัวบ้ากล่าวว่าสำหรับเงินอาจส่งผลให้โลกไปบ้าอย่างสมบูรณ์ มันเป็นความกลัวนี้บ้าเงินเพื่อนคนจะเป็น delirium ที่อยู่ภายในเขา

ถ้าเราช่วยตัวเองจาก humiliations วิจารณ์ ความผิด และ blames ในโลกสมัยนี้ เราต้องมีเงิน เนื่องจากเงิน parallels พลังงาน และกวีถูกนับรัฐเช่นคุณธรรม และสังคมเสื่อมโทรมของสังคมสมัยอย่างยิ่ง เขา proclaims ว่า ขนมปัง พักอาศัย และไฟควรฟรี เพื่อใครและทุกคนทั่วโลก เราต้องฟื้นสติของเราเมื่อมันมาถึงเงิน เราต้องแทนความบ้าของเรา ด้วยตรรกะ อย่าง เร็ว ๆ นี้พอเราจะเริ่มฆ่าคนอื่นเพื่อเงิน มันเป็นวิธีการหนึ่งหรืออื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เงินบ้า" โดย DH อเรนซ์เป็นที่สำคัญของการประเมินผลการวิ่งหลังจาก affluences ที่มองเห็นได้รอบตัวเราในสมัยนี้โลก เงินได้กลายเป็นผู้เล่นที่มีประสิทธิภาพในสังคมของวันนี้และถือความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใดในวันดำเนินชีวิตที่ทันสมัย กวีผ่านปากกาของเขาได้พยายามที่จะเป็นตัวอย่างสถานการณ์นี้และนำเสนอการย่อยสลายทางสังคมและศีลธรรมที่บ้าคลั่งดังกล่าวสิ่งที่เป็นรูปธรรมเพื่อทำให้
กวีกล่าวว่าทุกที่ที่เรามองว่ามีความบ้าเงิน; เงิน infact สามารถเรียกว่าเป็นอุปมาบ้าคำว่า และความบ้าคลั่งนี้ไม่ได้อยู่ในระดับขนาดเล็กหรือแต่ละ; มันเป็นความโง่เขลาของประชาชนในตัวเลขที่เป็นไปไม่ได้และอยู่ในระดับที่ไม่น่าเชื่อ และตั้งแต่หลากหลายทั้งเป็นคนบ้าดังนั้นคนที่อยู่ในโลกนี้ทุกคนถือหุ้นของความบ้านี้ - ส่วนแบ่งของการแข่งขันบ้านี้หลังจากที่เงิน กวีสงสัยว่ามีอยู่ของมนุษย์ในโลกนี้ที่มือออกบันทึกปอนด์กับใครบางคนโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจ ไม่ว่าขุนนางที่เขาอาจจะรู้สึกว่าในขณะที่ให้ไปทราบว่าหัวใจของเขาเสมอประสงค์ถ้าเพียง แต่เขาสามารถทำสิ่งที่ดีที่ไม่ต้องมีที่จะออกจากบันทึกจากกระเป๋าของเขาเอง และเมื่อทราบว่าหันไปบันทึกสิบปอนด์ที่เราได้สัมผัสกับแรงสั่นสะเทือนที่แท้จริงในตัวเรา เราสั่นจากภายในให้ไปในขณะที่ทราบว่าในขณะที่ถ้าเราได้รับการปล้น เงินทำให้เราคุกเข่าด้านหน้าของตัวเอง มันทำให้เรากลัวและความรู้สึกของความเข้าใจและความเครียดจับเราในขณะที่เราพยายามที่จะเอาชนะความสูญเสียที่เป็นรูปธรรมและขนาดเล็กเป็นสิบปอนด์ แต่ก็มีการใช้พลังงานเกินความจริงจะมีอิทธิพลต่อชีวิตของเรา
แต่ในความหมายกว้างก็ไม่ได้เป็นเงินที่เรากลัว แต่มันเป็นความบ้าที่แสดงให้เห็นว่ามนุษย์มัน - บ้าหลากหลาย - ที่ให้เงินดังกล่าวสมควรสถานะในสังคมของวันนี้ และจากที่นี่เกิดความรู้สึกว่าเงินเป็นสิ่งที่สำคัญในวันนี้นั้น มันหมายถึงความสงบสุขของร่างกายและจิตใจ สังคมเวลาเห็นคนทุกคนไม่มีใครใส่ใจกับคุณธรรมค่านิยมและพฤติกรรมของเขา ทั้งหมดที่ตัดสินใจสถานะทางสังคมของเขาก็คือว่าเขามีค่า? ถ้าเขาไม่มีเงินแล้วเขาดีสมควรได้รับทุกคำวิจารณ์ความผิดและโทษที่มาพร้อมกับความยากจน ปล่อยให้เขาไปเย็นสังคมกล่าวว่า
กวีก็จะบอกว่าถ้ามีใครไม่มีเงินโลกจะทำให้เขามีเงินน้อยเท่านั้นที่อาจจะมากพอที่จะซื้อชิ้นส่วนของขนมปังในนามของความเป็นมนุษย์ แต่ถึงแม้จะมีขนาดเล็กที่นำเสนอนี้ไม่ได้มาฟรี เขามีที่จะกินสิ่งสกปรกจะได้รับมันผ่านความทุกข์ยากลำบากและไม่เคยได้ยินการวิพากษ์วิจารณ์ที่ไร้คู่แข่ง กวีกล่าวว่าเป็นสถานการณ์ที่น่าสงสารและไร้มนุษยธรรมที่เขากลัว เขากลัวว่าบ้าดังกล่าวอาจส่งผลให้เงินในโลกที่จะบ้าอย่างสมบูรณ์ มันเป็นความกลัวของเงินบ้าเพื่อนผู้ชายที่จะเข้าสู่สถานะของความเพ้อที่อยู่ภายในตัวเขานี้ถ้าเราจะช่วยตัวเองจากการเสียหน้าการวิจารณ์ความผิดและโทษในโลกวันนี้ที่ทันสมัยเราจะต้องมีเงิน เพราะเงินแนวอำนาจ และกวีขอบารมีดังกล่าวเป็นรัฐทางศีลธรรมและสังคมเสื่อมโทรมของสังคมวันที่ทันสมัย เขาประกาศว่าขนมปังที่กำบังและไฟควรจะฟรีเพื่อให้ทุกคนและทุกคนทั่วโลก เราจะต้องได้สติของเราเมื่อมันมาถึงเงิน เราต้องเปลี่ยนความบ้าของเรากับตรรกะ มิฉะนั้นเร็วพอเราจะเริ่มต้นการฆ่าคนอื่นเพื่อประโยชน์ของเงิน มันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งทางเดียวหรืออื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" บ้าเงิน " โดย d.h. ลอว์เรนซ์คือการประเมินผลของรัช หลังจาก affluences ที่มองเห็นรอบตัวเราในโลกของวันนี้ที่ทันสมัย เงินกลายเป็นผู้เล่นที่มีประสิทธิภาพในสังคมของวันนี้ และถือเป็นความสำคัญมากขึ้นกว่าสิ่งอื่นในชีวิตสมัยใหม่ กวีผ่านปากกาของเขาได้พยายามยกตัวอย่างสถานการณ์นี้และปัจจุบัน สังคมและจริยธรรม เช่น การย่อยสลาย ที่บ้าสำหรับสิ่งที่คนวัตถุนิยมทำให้ .
กวีกล่าวว่า ไม่ว่าเราจะมองมันบ้าเงิน ที่จริงเงินสามารถ termed เป็นคำอุปมาสำหรับคำว่า บ้า และความวิกลจริตนี้ไม่ได้อยู่ในระดับเล็กหรือปัจเจก มันคือความบ้าคลั่งของประชาชนในตัวเลขที่คาดไม่ถึง และในระดับที่น่าทึ่ง และในเมื่อประชาชนทั้งโกรธ ดังนั้นทุกๆคนในโลกนี้มีหุ้นของเขาจากความบ้าคลั่งนี้หุ้นของการแข่งขันบ้าหลังจากที่เงิน กวีสงสัยว่ามีอยู่มนุษย์ในโลกนี้ใครมือปอนด์หมายเหตุกับใครสักคนโดยไม่รู้สึกปางที่หัวใจ ไม่ว่าขุนนางเขาอาจรู้สึกว่าในขณะที่ให้นั้นทราบหัวใจของเขาเสมอความปรารถนาเพียงถ้าเขาทำสิ่งที่ดี โดยไม่เอาโน้ตจากกระเป๋าของเขาเอง และเมื่อทราบเปลี่ยนไปสิบปอนด์หมายเหตุเราประสบการณ์สั่นจริงภายในเรา เราสั่นจากข้างในขณะแจกที่ทราบว่าเราถูกปล้น เงินทำให้เราคุกเข่าต่อหน้าตัวเอง มันทำให้เรากลัวและความรู้สึกของความกลัวและความเครียดจับเราในขณะที่เราพยายามที่จะเอาชนะการสูญเสียเป็นวัตถุนิยม และขนาดเล็กเป็นสิบปอนด์ มันมีอำนาจที่จะมีอิทธิพลต่อชีวิตของเรานะ .
แต่ในความรู้สึกที่กว้างขึ้น มันไม่ได้เป็นเงินที่เรารู้สึกกลัว แต่มันคือความบ้าคลั่งที่มนุษยชาติให้มัน . . . ก็ความบ้าคลั่ง . . . ที่ให้เงินดังกล่าวไม่สมควร สถานะในสังคมของวันนี้และจากที่นี่ ที่เกิดความรู้สึกว่าเงินทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ แต่หมายถึง ความสงบ ของ ร่างกาย และจิตใจ ทุกครั้งที่สังคมเห็นผู้ชาย ไม่มีใครสนใจศีลธรรมของเขา และพฤติกรรม ทั้งหมดที่กำหนดฐานะทางสังคมของเขาคือ เขามีราคาเท่าไหร่ ? ถ้าเขาไม่มีเงิน เขาก็สมควรได้รับความผิดทั้งหมด การวิจารณ์และตำหนิที่มากับความยากจน ปล่อยเขาเย็น กล่าวว่า สังคม
กวีกล่าวต่อไปว่าถ้าไม่มีเงิน จะให้เขาเงินน้อย แต่พอบางทีซื้อขนมปังสักชิ้น ในนามของมนุษยชาติ แต่แม้ขนาดเล็กนี้เสนอไม่มาฟรี เขาต้องกินดินมันทุกข์ทรมานเจ็บปวดที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน และวิพากษ์วิจารณ์ที่หาตัวจับยาก กวีกล่าวว่า มันเป็นสถานการณ์ที่เขาเป็นคนน่าสงสาร และ น่ากลัวเขากลัวว่าบ้าเงินดังกล่าวอาจส่งผลให้โลกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ มันคือความกลัวของเงินบ้าเพื่อนผู้ชายจะเข้าสู่ภาวะ delirium ซึ่งอยู่ภายในเขา .

ถ้าเราจะป้องกันตัวเราเองจาก humiliations วิจารณ์ความผิดและโทษในวันที่โลกนี้สมัยใหม่ เราต้องมีเงิน เพราะเงินกับอำนาจและกวี ขอวิจารณ์ เช่น ศีลธรรม และสังคมที่เสื่อมโทรม สภาพของสังคมสมัยใหม่ เขาประกาศว่า ขนมปัง ที่พัก และไฟควรฟรี กับใคร และทุกคนทั่วโลก เราต้องฟื้นสติของเราเมื่อมันมาถึงเงิน เราต้องแทนที่ความบ้าของเรากับตรรกะ ไม่งั้นพอเราจะเริ่มฆ่าคนอื่นเพื่อเงินเป็นอีกหนึ่งวิธีหรืออื่น ๆ