The instant the door shattered into

The instant the door shattered into pieces, a whooshing sound could be heard, and the parrot disappeared without a trace. Meng Hao wasn’t sure where it had gone to hide, but obviously it had seen the look on his face and knew the trouble it had stirred up. However, instead of cleaning up its own mess, it left it to Meng Hao. Meng Hao’s mood sank even deeper.

His eyes flickered with coldness. He knew that the law of the jungle was a strict one and was revered as a way of life in the Black Lands. Weakness and retreat gave an opponent even more power and reason to crush you.

In the Black Lands, there was no reasoning, there was only strength.

The strong could plunder cities and enslave Clans. In the Black Lands, you could do anything you wanted and no one would do anything against you unless it was to their benefit. If you didn’t encroach on someone’s territory, they wouldn’t pay attention to you at all even if you slaughtered countless other Cultivators.

For example, the nine Clans that made up the United Nine had changed countless times throughout the years. One would rise, another would fall, down to this very day.

After the door was destroyed, two people charged into the room, accompanied by a cold, glittering light. As they descended upon him, Meng Hao let out a cold snort. It didn’t matter that he was actually in the wrong. He sat there cross-legged, his killing intent flashing. His lifted his right hand up as fast as lightning, and a single finger attack shot out.

A miserable scream immediately filled the air, and a corpse toppled backward out the door. At the same time, his four remaining fingers curled into a claw which latched onto the neck of a black-robed Cultivator.

No matter how he struggled, the man couldn’t move an inch. Meng Hao immediately sent spiritual power into the man’s Cultivation base, sealing it down tightly.

When attacking, one cannot hesitate, nor show weakness. That is a fundamental rule in the Black Lands.

Meng Hao’s expression was calm as he looked over at the door. Standing outside were eight Cultivators wearing black robes. Their expressions were serious, but they didn’t dare to enter the room. Instead, they stood there looking vigilantly at Meng Hao.

“Dongluo Ling,” said Meng Hao coolly, “is this the way the Dongluo Clan receives its guests? You’d better provide an explanation, or I’ll turn your skull into a cooking pot.”

The people outside remained silent as a woman stepped out from behind them. She wore a long, emerald green robe, and was quite beautiful. Her skin was so delicate it seemed a breeze could break it. This was none other than Dongluo Ling. Her brow was furrowed as she glared into Meng Hao’s room.

“Since you know who I am, then you’d better let my man go immediately. Then we can discuss some matters.” Her voice was pleasant, but filled with iciness. Her Cultivation base was beyond ordinary; it appeared to be at the early Core Formation stage.

Meng Hao grinned. He might have the appearance of a scholar, but looking at him now, he possessed a certain fierceness. He suddenly clenched his right hand. Loud cracking sounds could be heard; the man’s body twitched as his neck was crushed into pieces. After he was thoroughly dead, Meng Hao stood up and turned into a blur as he rushed toward the door.

Dongluo Ling laughed mockingly. She stood her ground, not moving at all. As she glanced down at the body of the dead man, the eight men around her suddenly moved forward to obstruct Meng Hao’s way. Two of them were white-haired old men. Their gazes were like lightning, their stature tall; shockingly, they even had totem tattoos on their arms. However, they didn’t look like Western Desert Cultivators. They had extraordinary Cultivation bases at the mid Core Formation stage. Their bodies flashed as they moved forward to defend Dongluo Ling.

They were fast, but Meng Hao was even faster. In the blink of an eye, he was out the door. He flicked his sleeve, and a gale force wind suddenly exploded out. It screamed out in all directions, causing the bodies of the eight Cultivators to shake as they spit up blood. They all retreated, looks of astonishment on their faces.

This caused Dongluo Ling’s face to change and her pupils to constrict before she could even think about it. The faces of two old men in front of her fell.

Meng Hao was as calm as ever as he neared Dongluo Ling. The eyes of the two old men flickered as they also advanced, hands flickering in incantation gestures. Their Cultivation bases roared with power as their magical techniques appeared.

“No Core Qi,” said Meng Hao, his expression intentionally lofty. “Insects.” Even as he spoke, his right hand lifted up and then descended downward in a fist.

Boom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันทีประตูแตกเป็นเสี่ยง ๆ เป็นชิ้น อาจจะได้ยินเสียง whooshing และนกแก้วหายไป โดยไม่มีการสืบค้นกลับ เมงเฮาไม่แน่ใจว่าที่มันไปซ่อน แต่เห็นได้ชัดว่ามันได้เห็นรูปลักษณ์บนใบหน้าของเขา และรู้ว่าปัญหามันก็สะเทือน อย่างไรก็ตาม แทนความสะอาดระเบียบของตัวเอง มันก็ปล่อยไปเฮาเมง เมงห้าวอารมณ์จมลึกตาของเขา flickered กับความหนาวเย็น เขารู้ว่า กฎหมายของป่าอันเข้มงวด และถูกนับถือเป็นวิถีชีวิตในดินแดนสีดำ ความอ่อนแอและพักผ่อนให้ฝ่ายตรงข้ามพลังและเหตุผลจะสนใจคุณมากขึ้นในดินแดนสีดำ มีไม่มีเหตุผล มีความแข็งแรงเท่านั้นแข็งแกร่งสามารถปล้นเมือง และสมัครพรรคพวกเป็นทาส ในดินแดนสีดำ คุณสามารถทำอะไรคุณต้องการ และไม่มีใครจะทำอะไรกับคุณยกเว้นว่ามันเป็นผลประโยชน์ของพวกเขา ถ้าคุณไม่ได้รุกในดินแดนของผู้อื่น พวกเขาจะไม่สนใจคุณเลยถ้าคุณฆ่าคราดอื่น ๆ นับไม่ถ้วนตัวอย่างเช่น กองทัพที่เก้าที่เก้าสหรัฐได้เปลี่ยนครั้งนับไม่ถ้วนตลอดทั้งปี หนึ่งจะเพิ่มขึ้น อีกจะ ตก ลงจนหลังจากประตูถูกทำลาย คนสองคนคิดค่าบริการในห้องพัก เย็น พร้อมกับประกายแสง ขณะที่พวกเขาสืบเชื้อสายพระองค์ เมงเฮาให้ออก snort เป็นเย็น มันไม่สำคัญว่า เขาเป็นจริงในไม่ถูกต้อง เขานั่งไขว่ห้าง เจตนาฆ่าเขากระพริบ เขายกมือขวาขึ้นให้เร็วฟ้าผ่า และการโจมตีนิ้วเดียวถ่ายออกกรี๊ดต้องกลับทันทีเติมอากาศ และศพที่ toppled ถอยหลังออกจากบ้าน ในเวลาเดียวกัน สี่นิ้วที่เหลือเขาม้วนเป็นกรงเล็บที่แลตช์ลงบนคอของเกษตรกรมีจีวรสีดำไม่ว่าอย่างไรเขาต่อสู้ คนไม่สามารถย้ายนิ้ว เมงเฮาทันทีส่งพลังทางจิตวิญญาณเป็นฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ ปิดผนึกลงแน่นเมื่อโจมตี หนึ่งลังเล ไม่แสดงความอ่อนแอ นั่นเป็นกฎพื้นฐานในดินแดนสีดำเมงเฮานิพจน์เป็นสงบเป็นเขามองไปที่ประตู ยืนอยู่นอกถูกเครื่องพรวนดินแปดสวมเสื้อคลุมสีดำ ท่ารุนแรง แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะใส่ห้อง แทน พวกเขายืนอยู่ที่นั่นกำลังวิตกที่เฮาเมง"ลิง Dongluo กล่าวว่า เฮาเมงเฉย, "นี้ทางกองทัพ Dongluo รับแขก คุณจะให้คำอธิบาย หรือฉันจะเปิดกะโหลกศีรษะของคุณลงในหม้อทำอาหาร"คนภายนอกเงียบเหลือเป็นผู้หญิงที่ก้าวออกจากหลังเขา เธอสวมเสื้อคลุมสีเขียวยาว มรกต และค่อนข้างสวย ผิวของเธอบอบบางเหมือนสายลมสามารถทำลายมันได้ นี้เป็นไม่ใช่หลิง Dongluo อื่น คิ้วของเธอคือรอยย่นเธอ glared เข้าไปในห้องเมงเฮา"เพราะคุณรู้ว่าฉันเป็นใคร แล้วคุณจะดีกว่าให้คนของฉันไปทันที แล้วเราสามารถพูดคุยบางเรื่อง" เสียงของเธอได้ดี แต่เต็มไป ด้วย iciness ฐานของเธอปลูกได้เกินธรรมดา มันปรากฏว่าในระยะแรก ๆ ก่อตัวหลักเมงเฮา grinned เขาอาจมีลักษณะของการเป็นนักวิชาการ แต่เขามองที่เขา บ้าความรุนแรงบาง เขาก็กัดมือขวา เสียงแตกเสียงอาจจะได้ยิน ร่างกายของมนุษย์ twitched คอของเขาถูกบดเป็นชิ้น หลังจากที่เขาตายอย่างละเอียด เมงเฮายืนขึ้น และกลายเป็นความพร่าเป็นเขาวิ่งไปทางประตูอัพเดต: Dongluo ลิงป่า เธอยืนพื้นของเธอ ไม่เคลื่อนไหว เธอ glanced ลงที่ร่างกายของคนตาย ผู้ชายแปดรอบเธอก็ย้ายไปข้างหน้าขัดขวางทางเมงเฮา ผู้ชายผมขาวเก่าทั้งสองคนได้ Gazes ของตนได้เช่นฟ้าผ่า รูปร่างของพวกเขาสูง เสียงกระหึ่ม พวกเขายังมี totem รอยสักบนแขนของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้เหมือนเครื่องพรวนดินทะเลทรายตะวันตก พวกเขามีฐานปลูกวิสามัญในขั้นก่อตัวหลักกลาง ร่างกายประกายเป็นพวกเขาย้ายไปข้างหน้าเพื่อปกป้อง Dongluo ลิงพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว แต่เมงเฮาก็เร็ว ในพริบตา เขาก็ออกจากบ้าน เขา flicked แขนของเขา และมีลมแรงเกลก็ระเบิดออก มันกรีดร้องออกมาทุกทิศทาง ทำให้ร่างกายของเครื่องพรวนดินแปดสั่นขณะพวกเขาน้ำลายเลือด พวกเขาทั้งหมดสภาพระส่ำ ลักษณะเมือบนใบหน้าใบหน้านี้เกิดจาก Dongluo ลิงของการเปลี่ยนแปลงและนักเรียนของเธอเล็กลงก่อนที่เธอแม้คิดเกี่ยวกับมัน ใบหน้าของผู้ชายสองคนเก่าตรงหน้าตกเมงเฮาก็สงบเป็นเคยเขา neared Dongluo ลิง สายตาของผู้ชายอายุสอง flickered พวกเขายังขั้นสูง มือกะพริบในรูปปลุกเสก ฐานการเพาะปลูกการคำราม ด้วยพลังเทคนิคขลังดัง"ไม่มีหลักชิ กล่าวว่า เมงเฮา นิพจน์ของเขาตั้งใจสูงส่ง "แมลง" แม้ในขณะที่เขาพูดว่า พระหัตถ์ขวายกขึ้นแล้ว สืบเชื้อสายลงในกำปั้นบูม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันทีที่ประตูแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเสียง whooshing อาจจะได้ยินและนกแก้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย เม้งเฮาก็ไม่แน่ใจว่ามันได้หายไปซ่อน แต่เห็นได้ชัดว่ามันได้เห็นรูปลักษณ์บนใบหน้าของเขาและรู้ว่าปัญหามันก็ขยับขึ้น แต่แทนที่จะทำความสะอาดคราบสกปรกของตัวเองก็ทิ้งมันไปเม้งเฮา อารมณ์เม้งเฮาจมลึก.

ดวงตาของเขา flickered กับความหนาวเย็น เขารู้ว่ากฎหมายของป่าเป็นหนึ่งที่เข้มงวดและเป็นที่เคารพนับถือเป็นวิถีชีวิตในดินแดนสีดำ ความอ่อนแอและถอยให้ฝ่ายตรงข้ามใช้พลังงานมากยิ่งขึ้นและเหตุผลที่จะบดขยี้คุณ.

ในดินแดนสีดำไม่มีเหตุผลมีความแข็งแรงเท่านั้น.

แข็งแกร่งสามารถปล้นเมืองและเป็นทาสสมัครพรรคพวก ในดินแดนสีดำคุณสามารถทำสิ่งที่คุณต้องการและไม่มีใครจะทำอะไรกับคุณจนกว่ามันจะเป็นไปเพื่อประโยชน์ของพวกเขา หากคุณไม่ได้รุกล้ำดินแดนของใครบางคนพวกเขาจะไม่ให้ความสนใจกับคุณตลอดแม้ว่าคุณจะฆ่าพรวนอื่น ๆ มากมาย.

ตัวอย่างเช่นเก้าสมัครพรรคพวกที่ทำขึ้นเก้าประเทศมีการเปลี่ยนแปลงนับครั้งไม่ถ้วนตลอดทั้งปี หนึ่งจะเพิ่มขึ้นอีกจะตกลงไปวันนี้มาก.

หลังจากที่ประตูถูกทำลายคนสองคนพุ่งเข้ามาในห้องพร้อมกับความหนาวเย็นแสงระยิบระยับ ขณะที่พวกเขาลงไปบนเขาเม้งเฮาให้ออก Snort เย็น มันไม่สำคัญว่าเขาเป็นจริงในทางที่ผิด เขานั่งอยู่ที่นั่นไขว่ห้างฆ่าเขากระพริบเจตนา ยกขวามือของเขาขึ้นเร็วฟ้าผ่าและการโจมตีนิ้วเดียวยิงออกมา.

เสียงกรีดร้องที่เต็มไปด้วยความสุขอากาศทันทีและศพล้มย้อนกลับออกไปทางประตู ในเวลาเดียวกันเขาสี่นิ้วที่เหลือขดเป็นกรงเล็บที่ยึดคอของเกษตรกรดำเสื้อคลุมได้.

ไม่ว่าเขาพยายามที่มนุษย์ไม่สามารถขยับนิ้ว เม้งเฮาส่งทันทีพลังทางจิตวิญญาณเป็นฐานการเพาะปลูกของชายคนนั้นปิดผนึกมันลงแน่น.

เมื่อโจมตีหนึ่งสามารถไม่ลังเลและไม่แสดงความอ่อนแอ นั่นคือกฎพื้นฐานในดินแดนสีดำ.

แสดงออกเม้งเฮาส์คือความสงบในขณะที่เขามองไปที่ประตู ยืนอยู่ข้างนอกแปดพรวนสวมเสื้อคลุมสีดำ การแสดงออกของพวกเขาอย่างจริงจัง แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะเข้ามาในห้อง แต่พวกเขายืนอยู่ที่นั่นมองอย่างระมัดระวังที่เม้งเฮา.

"Dongluo หลิง" เม้งเฮาเฉยกล่าวว่า "นี้เป็นวิธีที่ได้รับ Dongluo ตระกูลผู้เข้าพักของตนหรือไม่ คุณควรที่จะให้คำอธิบายหรือฉันจะเปิดกะโหลกศีรษะของคุณลงไปในหม้อปรุงอาหาร. "

คนที่อยู่ข้างนอกยังคงนิ่งเงียบเป็นผู้หญิงก้าวออกมาจากด้านหลังของพวกเขา เธอสวมยาวเสื้อคลุมสีเขียวมรกตและสวยงามมาก ผิวของเธอเป็นอย่างที่ละเอียดอ่อนมันดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายสามารถทำลายมัน นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Dongluo หลิง คิ้วขมวดเธอขณะที่เธอจ้องเข้าไปในห้องเม้งเฮาส์.

"เมื่อคุณรู้ว่าฉันเป็นใครแล้วคุณควรที่จะปล่อยให้คนของฉันไปทันที แล้วเราสามารถหารือเกี่ยวกับเรื่องบาง. "เสียงของเธอเป็นที่น่าพอใจ แต่เต็มไปด้วย iciness ฐานการเพาะปลูกของเธอเกินกว่าสามัญ มันดูเหมือนจะเป็นที่ต้นหลักสร้างเวที.

เม้งเฮายิ้ม เขาอาจจะมีการปรากฏตัวของนักวิชาการ แต่มองเขาตอนนี้เขาเป็นเจ้าของรุนแรงบางอย่าง ทันใดนั้นเขาก็กำมือขวาของเขา เสียงดังแตกอาจจะได้ยิน; ร่างกายของมนุษย์กระตุกเป็นคอของเขาถูกบดเป็นชิ้น หลังจากที่เขาได้อย่างทั่วถึงตายเม้งเฮายืนขึ้นและกลายเป็นภาพเบลอในขณะที่เขารีบวิ่งไปยังประตู.

Dongluo หลิงหัวเราะเย้ยหยัน เธอยืนอยู่บนพื้นของเธอไม่ได้เคลื่อนย้ายได้ทั้งหมด ขณะที่เธอมองลงที่ร่างของคนตายที่แปดคนรอบ ๆ ตัวเธอจู่ ๆ ก็เดินไปข้างหน้าจะขัดขวางทางเม้งเฮาส์ สองของพวกเขามีผมสีขาวชายชรา อาศัยการมองตาของพวกเขาเป็นเหมือนฟ้าผ่าสูงของพวกเขาสูง; เขย่าขวัญพวกเขายังมีรอยสักสัญลักษณ์บนแขนของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนทะเลทรายตะวันตกพรวน พวกเขามีฐานการเพาะปลูกพิเศษที่สร้างเวทีกลางหลัก ร่างกายของพวกเขาประกายขณะที่พวกเขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้อง Dongluo หลิง.

พวกเขาอย่างรวดเร็ว แต่เม้งเฮาเป็นได้เร็วยิ่งขึ้น ในพริบตาเขาก็ออกจากประตู เขาสะบัดแขนของเขาและลมพายุแรงจู่ ๆ ก็ระเบิดออกมา มันกรีดร้องออกมาในทุกทิศทางทำให้เกิดร่างของแปดพรวนดินสั่นสะเทือนขณะที่พวกเขาคายเลือด พวกเขาทั้งหมดถอยลักษณะของความประหลาดใจบนใบหน้าของพวกเขา.

นี้ทำให้ใบหน้า Dongluo หลิงจะเปลี่ยนและนักเรียนของเธอที่จะหดก่อนที่เธออาจจะคิดเกี่ยวกับมัน ใบหน้าของชายสองคนเก่าในด้านหน้าของเธอลดลง.

เม้งเฮาเป็นความสงบเช่นเคยในขณะที่เขาใกล้ Dongluo หลิง ดวงตาของชายสองคนเก่า flickered ขณะที่พวกเขายังสูงมือริบหรี่ในท่าทางคาถา ฐานการเพาะปลูกของพวกเขาคำรามที่มีอำนาจเป็นเทคนิคที่มีมนต์ขลังของพวกเขาปรากฏตัวขึ้น.

"ไม่มีหลักฉี" เม้งเฮาแสดงออกของเขาจงใจสูงส่งกล่าวว่า "แมลง." แม้ในขณะที่เขาพูดมือขวาของเขายกขึ้นแล้วลงมาลดลงในกำปั้น.

บูม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันทีที่ประตูแตกเป็นชิ้น , whooshing เสียงอาจจะได้ยิน และนกแก้วก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เมิ่งเฮ่า ไม่แน่ใจว่าต้องไปซ่อน แต่ก็เคยเห็นหน้าของเขาและรู้ว่าปัญหามันมีกวนขึ้น อย่างไรก็ตาม แทนที่จะทำความสะอาดความยุ่งเหยิงของตัวเอง มันทิ้งไว้ให้ เมิ่งฮ่าว เหม็ง เฮาอารมณ์จมลึกลงไปอีกดวงตาของเขาริบหรี่ลง กับความหนาว เขารู้ว่ากฎหมายของป่าเป็นอย่างเข้มงวดและได้รับการเคารพในฐานะที่เป็นวิถีชีวิตในดินแดนสีดำ ความอ่อนแอและถอยให้ฝ่ายตรงข้ามพลังมากขึ้น และเหตุผลที่สนใจคุณในดินแดนสีดำ ไม่มีเหตุผล และมีความแข็งแรงแข็งแรงสามารถปล้นเมืองและเป็นทาสของเผ่า ในดินแดนสีดำ คุณสามารถทำสิ่งที่คุณต้องการและไม่มีใครจะทำอะไรกับคุณ นอกจากเพื่อประโยชน์ของพวกเขา ถ้าคุณไม่ได้รุกล้ำดินแดนใคร เขาไม่ได้สนใจเธอเลย ถ้าเธอฆ่าเกษตรกรอื่น ๆนับไม่ถ้วนตัวอย่างเช่น นินจาเก้าตระกูลที่สร้างขึ้นของเก้าเปลี่ยนนับครั้งไม่ถ้วนตลอดปี หนึ่งจะเพิ่มขึ้นอีก จะร่วงลงวันนี้หลังจากประตูถูกทำลายไปแล้ว 2 คน เรียกเข้าไปในห้องพร้อมด้วยเย็นอร่ามแสง พวกเขาสืบเชื้อสายมาเมื่อเขา เมิ่งฮ่าวปล่อยออกมาสูดอากาศเย็น มันไม่สำคัญว่าเขาจะผิด เขานั่งไขว้ขาของเขา เจตนาฆ่ากระพริบ เขายกพระหัตถ์ขวาขึ้นเร็วปานสายฟ้าแลบ และการโจมตีด้วยนิ้วเดียวยิงออกเสียงกรีดร้องทรมานทันที เติมอากาศ และศพล้มถอยหลังออกจากประตู ในเวลาเดียวกัน เขาสี่นิ้วที่เหลืองอเป็นกรงเล็บที่ล็อคลงบนคอของกสิกร robed สีดำไม่ว่ายังไง เขาต่อสู้ เขาไม่ได้ขยับไปไหนเลย เมิ่งเฮ่าทันทีส่งพลังทางจิตวิญญาณ เป็นฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ , การปิดผนึกมันไว้ให้แน่นๆเมื่อโจมตี ไม่ลังเล ไม่แสดงความอ่อนแอออกมา มันเป็นกฎพื้นฐานในดินแดนสีดำสีหน้าของเมิ่งเฮ่าสงบขณะที่เขามองไปที่ประตู ยืนอยู่ข้างนอกเป็นแปดเกษตรกรสวมเสื้อคลุมสีดำ สีหน้าของซีเรียส แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปในห้อง แทน พวกเขายืนมองคุมเชิงที่เมิ่งเฮ่า" Dongluo หลิง กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอีกนะ " นี่คือ วิธีดองลัวตระกูลได้รับแขก ? คุณควรจะให้คำอธิบาย หรือผมจะหันหัวลงในหม้อปรุงอาหาร .คนที่อยู่ข้างนอกยังคงเงียบเหมือนผู้หญิงก้าวออกมาจากด้านหลังพวกเขา เธอสวมเสื้อยาวสีเขียวมรกต และสวยมาก ผิวของเธอช่างอ่อนโยนเหมือนสายลมอาจทำลายมัน นี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก Dongluo หลิง ที่หน้าผากเป็นร่องเธอถลึงตาไปที่ห้องของเมิ่งเฮ่า" เพราะคุณรู้ว่าฉันเป็นใคร คุณก็ควรจะให้คนของฉันไปทันที จากนั้นเราสามารถพูดคุยเรื่อง " เสียงของเธอสวยงาม แต่เต็มไปด้วยความหนาวจัด ฐานการเพาะปลูกของเธอเกินธรรมดา มันปรากฏเป็นที่แรก ๆ หลักการสร้างเวทีเมิ่งเฮ่าเลยด้วย เขาอาจมีลักษณะของบัณฑิต แต่ดูเขาตอนนี้ เขามีความชั่วร้ายบางอย่าง จู่ๆ เขาก็กำพระหัตถ์ขวา ดังแตก เสียงอาจจะได้ยิน ร่างกายเขากระตุกคอของเขาแหลกเป็นชิ้นๆ หลังจากเขาให้ตาย เมิ่งฮ่าวลุกขึ้นและกลายเป็นเบลอ เขาวิ่งเข้าหาประตูDongluo หลิงหัวเราะเย้ยหยัน . เธอยืนอยู่บนพื้นของเธอไม่ขยับเลย เธอมองลงไปที่ร่างของคนตาย แปดคนรอบข้างก็ย้ายไปข้างหน้าเพื่อขัดขวาง เหม็ง เฮาเลย สองของพวกเขาเป็นสีขาวผมคนแก่ ชื่นชอบของพวกเขาเป็นเหมือนสายฟ้า ระดับสูงของพวกเขา ; เขย่าขวัญพวกเขามีรอยสักสัญลักษณ์บนแขนของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาดูไม่เหมือนเกษตรกรทะเลทรายตะวันตก พวกเขามีฐานหลักที่กลางพิเศษการสร้างเวที ร่างกายของพวกเขากระพริบตามที่พวกเขาย้ายไปข้างหน้าเพื่อปกป้อง Dongluo หลิงพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว แต่เมิ่งเฮ่าได้เร็วยิ่งขึ้น ในชั่วพริบตา เขาออกนอกประตู เขาสะบัดแขนของเขา และ เกล แรงลมก็ระเบิดออก มันกรีดร้องออกมาในทุกทิศทาง ทำให้ร่างของแปด cultivators สั่นเหมือนขากเป็นเลือด พวกเขา retreated , ลักษณะของความประหลาดใจบนใบหน้าของพวกเขานี้ทำให้ใบหน้าของดองลัวหลิงเปลี่ยนและนักเรียนของเธอรัดก่อนที่เธอจะคิดเกี่ยวกับมัน ใบหน้าของชายแก่ 2 คนต่อหน้าเธอล้มลงเมิ่งฮ่าวก็สงบเป็นเคยเป็นเขา neared Dongluo หลิง สายตาของชายแก่ 2 คน flickered เป็นพวกเขายังขั้นสูง , มือกระพริบในคาถาแสดงท่าทาง ฐานการเพาะปลูกของพวกเขาคำรามด้วยอำนาจเป็นเทคนิคที่วิเศษของพวกเขาปรากฏตัวขึ้น" ไม่มีหลัก Qi กล่าวว่า " เมิงเฮาสีหน้าตั้งใจสูงส่ง . " แมลง " แม้ในขณะที่เขาพูด มือขวายกขึ้นแล้วลงมาลงในหมัดบูม