'Perhaps it will open one of the do

'Perhaps it will open one of the doors,' she thought. She took the key and tried to open each door with it. But it was no good. The key was too small.
' This key has to open something,' she thought. Then she saw a very small door about 40 centimeters high. The little key opened it. She
put her head down and looked through the door into a beautiful garden. She tried to walk through it, but she was too big. Sadly, she shut the door again and put the key back on the table.
'Why can't I get smaller?' thought Alice.' This is a very strange place - so perhaps I can.' She looked at the table. There was a little bottle on it. ' That bottle was not on the table before,' thought Alice. The bottle had ' DRINK ME' on it in large letters. Alice looked at it carefully. ' Is it all right to drink ?' she wondered. ' I'll drink a little,' she thought. She had some and it was very nice. So she had some more.'
This feels strange,' said Alice.' I'm getting smaller and smaller!' - After a short time, she was only 25 centimetres high.
' Now I can go through that door,' she thought. She went to the door, but could not open it. The key was on the table. She went back to the table. But Alice was too short and she couldn't get the key. She tried to climb the table legs, but it was too difficult. The little girl sat down and cried.
'Alice! Alice!' she said after some minutes. 'Don't cry. It isn't going to help you. Stop now!'
Then she saw a little box under the table. She opened it. There was a cake inside. On it, she saw the words,' EAT ME'.
'Yes, I will eat it,'Alice said. 'Perhaps I'll get bigger and then I can get the key. Or perhaps I'll get smaller. Then I can get under the door into the garden.'
She ate some cake. 'Will I go up or down?' she wondered. She felt the top of her head with her hand. But
nothing happened — she stayed the same size. So she finished the cake.
Chapter 2 Alice's Tears
'Oh! What's happening?' cried Alice. 'I'm getting taller and taller!' She looked down. 'Goodbye, feet! Who will put your shoes on for you now? I can't do it! I'll give you some new shoes for Christmas. I'll have to send them to you!'
In a short time, Alice was more than three metres high. ' I want to go into that garden!' she thought. She took the little key from the table. Then
she went to the door and opened it. But she was too big and couldn't go through it.
She sat down and began to cry again. Because she was very big, her tears were very big too.
' Alice, stop it this minute! Don't cry!' she said.
But she couldn't stop the big tears and after a time there was water everywhere.
♦
She heard the sound of small feet. She looked down and there was the White Rabbit again. He had his best clothes on, and in one hand he had a white hat.
' Oh, the Duchess, the Duchess!' he said.' She'll be angry with me because I'm late!' Alice wanted to ask him for help.' Please, sir — ' she said very politely.
The White Rabbit jumped. He ran out of the room and his hat fell from his hands. Alice took the hat.
'Am I different?' she wondered. 'I was Alice yesterday, but everything is different today. Perhaps I'm not me now. So who am I? That's the question.' She began to think about her friends. 'Perhaps I'm one of them,' she thought.' I'm not Ada because her hair is different to mine. I don't want to be my friend Mabel, because she doesn't know very much. I know more than she does.' Then she thought, ' Do I know more ? Let me see. What's four and four ? Eight. Eight and eight is sixteen. Sixteen and sixteen is .. . Oh! I can't remember!' And she started to cry again. But this time her tears were small tears — she was small again! ' Why ?' she wondered. Then she understood. She had the White Rabbit's hat in her hand.
' I'm smaller because I've got the hat in my hand!' she thought. She put the hat on. It was the right size for her head.
Am I smaller than the table now ?' she wondered. She went to the table and stood next to it. She was smaller than the table.' I'm getting smaller all the time!' she cried.' I'm going to vanish!' She quickly took the hat off.
' Now I can go into the garden!' thought Alice, and she started to run to the little door. But before she got there, she fell into some water. She tried to put her feet on the ground but she couldn't. She had to swim.
'I'm in the sea!' she thought. But it wasn't the sea.The water was her tears. ♦
Something was in the water — Alice could hear it.' Perhaps it's a big fish or sea animal,' she thought. She looked round. There, very near her, was a mouse.
'I'll speak to it,' thought Alice. 'Everything is strange here. Perhaps it can speak and understand me.'
2
4
1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'อาจจะเปิดประตูอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอคิดว่า เธอเอาคีย์ และพยายามเปิดประตูแต่ละด้วย แต่ก็ไม่ดี คีย์เล็กเกินไป 'คีย์นี้มีการเปิดสิ่ง เธอคิดว่า จากนั้น เธอเห็นประตูเล็ก ๆ สูงประมาณ 40 เซนติเมตร คีย์น้อยเปิดมัน เธอ วางศีรษะของเธอ และมองผ่านประตูเข้าไปในสวนที่สวยงาม เธอพยายามเดินผ่านมัน แต่เธอใหญ่เกินไป เศร้า เธอปิดประตูอีกครั้ง และใส่คีย์การกลับตัว 'ทำไมไม่เจ็บมีขนาดเล็กกว่า ' คิดว่า อลิซ ' นี้เป็นสถานที่แปลก ๆ - บางทีฉันสามารถ.' เธอมองดูที่ตาราง มีขวดเล็ก ๆ ไว้ 'ขวดนั้นไม่ใช่บนโต๊ะก่อน คิดว่า อลิซ ขวดมี 'เครื่องดื่ม ME' ไว้ในตัวอักษรขนาดใหญ่ อลิมองมันอย่างระมัดระวัง "ถูกมันดื่ม ' เธอสงสัยว่า 'ฉันจะดื่มน้อย เธอคิดว่า เธอมีบางอย่าง และดีมาก เพื่อให้เธอมีบางอย่างเพิ่มเติม ' นี้รู้สึกแปลก กล่าวว่า อลิซ ' ฉันได้รับมีขนาดเล็ก และขนาดเล็ก!' -หลังจากระยะเวลาอันสั้น เธอเพียง 25 หน่วยเซนติเมตรสูง 'ตอนนี้ฉันสามารถผ่านประตูที่ เธอคิดว่า เธอเดินไปที่ประตู แต่ไม่สามารถเปิดมัน หมายเลขในตารางได้ เธอก็กลับไปตาราง แต่อลิสั้นเกินไป และเธอไม่สามารถถ่าย เธอพยายามไต่ขาตาราง แต่มันยากเกินไป สาวน้อยนั่งลง และร้อง ' อลิ อลิ!' เธอบอกว่า หลังจากนาทีบางอย่าง ' อย่าร้องไห้ มันไม่ได้ไปช่วยคุณ หยุดเดี๋ยวนี้!' จากนั้น เธอเห็นกล่องเล็ก ๆ ใต้โต๊ะ เธอเปิดมัน มีเค้กอยู่ภายใน ในนั้น เธอเห็นคำ 'EAT ME' 'ใช่ ฉันจะกิน อลิกล่าว ' บางทีฉันจะดูใหญ่แล้ว ฉันจะได้รับคีย์ หรือบางทีฉันจะได้เล็กลง แล้วฉันจะได้รับภายใต้ประตูเข้าสวน ' เขากินเค้กบาง 'จะฉันไปขึ้น หรือลง "เธอสงสัยว่า เธอรู้สึกว่าด้านบนของหัวของเธอ ด้วยมือของเธอ แต่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นซึ่งเธออยู่ขนาดเดียวกัน เพื่อให้เธอเสร็จเค้ก บทที่ 2 อลิซน้ำตา ' โอ้ สิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างไร ' ร้องอลิซ "ฉันได้รับความสูง และความสูง' เธอมองลงไป ' ลา เท้า ที่จะใส่รองเท้าสำหรับคุณตอนนี้หรือไม่ ฉันไม่สามารถทำมัน ฉันจะให้รองเท้าบางใหม่สำหรับเทศกาลคริสต์มาส ฉันจะส่งให้คุณ!' ในช่วงเวลาสั้น ๆ อลิซได้สูงกว่าสามเมตร 'อยากไปสวน ' เธอคิดว่า เธอเอาคีย์น้อยจากตาราง แล้ว เธอเดินไปที่ประตู และเปิด แต่เธอมีขนาดใหญ่ และไม่สามารถผ่านมันไป เธอนั่งลง และเริ่มร้องไห้อีกครั้ง เนื่องจากเธอใหญ่มาก น้ำตาของเธอได้ไม่ใหญ่มากเกินไป ' อลิ หยุดนาทีนี้ ไม่ร้อง!' เธอบอกว่า แต่เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาใหญ่ และหลังจากเวลามีน้ำทุก ♦ เธอได้ยินเสียงเท้าเล็ก เธอมองลงไป และมีกระต่ายสีขาวอีก เขามีเสื้อผ้าของเขาดีที่สุด และในมือข้างหนึ่ง เขามีหมวกสีขาว ' โอ้ ดัชเชส ดัชเชส!' พูด ' เธอจะโกรธกับฉัน เพราะฉันปลาย!' อลิซต้องการความช่วยเหลือจากเขา ' กรุณา รัก — ' ก็สุภาพมากด้วย กระต่ายสีขาวไป เขาวิ่งออกไปนอกห้อง และหมวกของเขาตกจากมือของเขา อลิซเอาหมวก 'ฉันจึงแตกต่างกันหรือไม่ ' เธอสงสัยว่า ' ผมอลิซเมื่อวานนี้ แต่ทุกอย่างจะแตกต่างกันวันนี้ บางทีฉันไม่ฉันพร้อม ดังนั้น ที่ผม เป็นคำถามที่ ' เธอเริ่มคิดถึงเพื่อน เธอ 'บางทีฉันเป็นหนึ่งในพวกเขา คิด ' ฉันไม่ Ada เนื่องจากผมของเธอต่างกับฉัน ฉันไม่ต้องการ Mabel เพื่อนของฉัน เพราะเธอไม่รู้มาก ผมรู้มากกว่าที่เธอไม่ ' แล้วเธอคิดว่า, "ฉันไม่รู้เพิ่มเติม ขอฉันดูหน่อย สี่ และสี่คืออะไร 8 แปดและแปดเป็น sixteen หกหกเป็น... . โอ้ ฉันจำไม่ได้!' และเธอเริ่มร้องไห้อีกครั้ง แต่คราวนี้น้ำตาของเธอมีน้ำตาเล็ก — เธอเล็กอีกครั้ง 'ทำไม ' เธอสงสัยว่า จากนั้น เธอเข้าใจ เธอมีหมวกของกระต่ายสีขาวในมือของเธอ 'ผมมีขนาดเล็กเนื่องจากฉันมีหมวกในมือของฉัน ' เธอคิดว่า เธอใส่หมวกบน มันเป็นขนาดเหมาะสมสำหรับหัวของเธอ ผมมีขนาดเล็กกว่าตัวตอนนี้? "เธอสงสัยว่า เธอไปตาราง และยืนอยู่ข้าง ๆ เธอมีขนาดเล็กกว่าตัว ' ฉันได้รับเล็กตลอดเวลา!' เธอร้อง ' ฉันจะล่องหน!' เธออย่างรวดเร็วเอาหมวกออก 'ตอนนี้ฉันสามารถไปสวน ' คิดว่า อลิ และเธอเริ่มที่จะวิ่งไปประตูเล็กน้อย แต่ก่อนเธอมีมี เธอตกลงไปในน้ำ เธอพยายามทำให้เท้าของเธอบนพื้นดิน แต่เธอไม่ เธอได้ว่ายน้ำ 'ฉันในทะเล ' เธอคิดว่า แต่มันไม่ได้ทะเลน้ำน้ำตาของเธอได้ ♦ มีอะไรในน้ำ – อลิสามารถได้ยินได้ ' อาจจะเป็นปลาหรือสัตว์ทะเล เธอคิด เธอดูกลมขึ้น มากใกล้เธอ มีเมาส์ 'ฉันจะพูดกับ คิดว่า อลิซ ' ทุกสิ่งแปลกที่นี่ บางทีมันสามารถพูด และเข้าใจฉัน.' 2 4 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'บางทีมันอาจจะเปิดหนึ่งของประตู,' เธอคิดว่า เธอเอาที่สำคัญและพยายามที่จะเปิดประตูแต่ละกับมัน แต่มันก็ไม่ดี ที่สำคัญมีขนาดเล็กเกินไป
' คีย์นี้มีบางสิ่งบางอย่างที่จะเปิด 'เธอคิดว่า จากนั้นเธอก็เห็นประตูขนาดเล็กมากประมาณ 40 เซนติเมตรสูง ที่สำคัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เปิดมัน เธอ
ใส่หัวของเธอลงและมองผ่านประตูเข้าไปในสวนสวย เธอพยายามที่จะเดินผ่านมัน แต่เธอก็มีขนาดใหญ่เกินไป น่าเศร้าที่เธอปิดประตูอีกครั้งและใส่กุญแจบนโต๊ะ
"ทำไมฉันไม่สามารถรับขนาดเล็ก? คิดว่าอลิซ. ' นี้เป็นสถานที่ที่แปลกมาก - ดังนั้นบางทีฉันสามารถ '. เธอมองที่โต๊ะ มีขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ในนั้น 'ขวดที่ไม่ได้บนโต๊ะก่อนที่จะ' คิดว่าอลิซ ขวดมี 'ดื่มเมน' กับมันในตัวอักษรขนาดใหญ่ อลิซมองมันอย่างระมัดระวัง 'มันเป็นสิทธิ์ที่จะดื่ม? เธอสงสัย 'ฉันจะดื่มเพียงเล็กน้อย' เธอคิดว่า เธอมีบางอย่างและมันเป็นที่ดีมาก ดังนั้นเธอจึงมีบางมากขึ้น. '
นี้รู้สึกแปลก 'อลิซกล่าว.' ฉันได้รับมีขนาดเล็กและขนาดเล็ก! - หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เธออายุแค่ 25 เซนติเมตรสูง
' ตอนนี้ผมสามารถไปผ่านประตูว่า 'เธอคิดว่า เธอเดินไปที่ประตู แต่ไม่สามารถเปิดได้ ที่สำคัญก็คือบนโต๊ะ เธอเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่อลิซสั้นเกินไปและเธอไม่สามารถรับที่สำคัญ เธอพยายามที่จะปีนขาโต๊ะ แต่มันก็ยากเกินไป สาวน้อยนั่งลงและร้อง
'อลิซ! อลิซ! เธอกล่าวว่าหลังจากบางนาที อย่าร้องไห้ มันจะไม่ช่วยให้คุณ หยุดตอนนี้! '
จากนั้นเธอก็เห็นกล่องเล็ก ๆ ใต้โต๊ะ เธอเปิดมัน มีเค้กเป็นภายใน ในนั้นเธอเห็นคำว่า 'กิน ME'
'ใช่ฉันจะกินมัน' อลิซกล่าวว่า 'บางทีฉันจะได้รับที่ใหญ่กว่าและจากนั้นฉันจะได้รับที่สำคัญ หรือบางทีอาจจะฉันจะได้รับมีขนาดเล็ก แล้วฉันจะได้รับภายใต้ประตูเข้าไปในสวน. '
เธอกินเค้กบางอย่าง 'ฉันจะไปขึ้นหรือลง? เธอสงสัย เธอรู้สึกว่าด้านบนของหัวของเธอด้วยมือของเธอ แต่
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น - เธออยู่ที่ขนาดเดียวกัน ดังนั้นเธอจึงเสร็จเค้ก
น้ำตาบทที่ 2 ของอลิซ
'Oh! สิ่งที่เกิดขึ้น? อลิซร้อง 'ฉันได้รับสูงและสูง! เธอมองลงไป 'ลาฟุต! ใครจะใส่รองเท้าของคุณในสำหรับคุณตอนนี้? ฉันไม่สามารถทำมันได้! ฉันจะให้คุณบางรองเท้าใหม่สำหรับคริสมาสต์ ฉันจะต้องส่งพวกเขากับคุณ! '
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ของอลิซที่สูงกว่าสามเมตร 'ฉันต้องการที่จะเข้าไปในสวนนั้น!' เธอคิดว่า เธอหยิบกุญแจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากตาราง จากนั้น
เธอก็เดินไปที่ประตูและเปิดมัน แต่เธอก็มีขนาดใหญ่เกินไปและไม่สามารถผ่านมันไป
เธอนั่งลงและเริ่มร้องไห้อีกครั้ง เพราะเธอเป็นใหญ่มากน้ำตาของเธอมีขนาดใหญ่มากเกินไป
' อลิซหยุดมันนาทีนี้! อย่าร้องไห้! เธอบอกว่า
แต่เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาขนาดใหญ่และหลังเวลาที่นั่นมีน้ำทุก
♦
เธอได้ยินเสียงเท้าเล็ก ๆ เธอมองลงไปและมีกระต่ายขาวอีกครั้ง เขามีเสื้อผ้าที่ดีที่สุดของเขาในและในมือข้างหนึ่งเขามีหมวกสีขาว
' โอ้ดัชเชสดัชเชส! เขากล่าวว่า '. เธอจะโกรธฉันเพราะฉันปลาย! อลิซต้องการที่จะขอให้เขาเพื่อขอความช่วยเหลือ. ' กรุณาครับ - "เธอพูดอย่างสุภาพ
กระต่ายขาวเพิ่มขึ้น เขาวิ่งออกมาจากห้องและหมวกของเขาลดลงจากมือของเขา อลิซเอาหมวก
'ฉันแตกต่างกันอย่างไร' เธอสงสัย 'ผมเป็นอลิซเมื่อวานนี้ แต่ทุกอย่างจะแตกต่างกันวันนี้ บางทีฉันไม่ได้ฉันตอนนี้ ดังนั้นผู้ที่ am I? นั่นเป็นคำถาม. ' เธอเริ่มที่จะคิดเกี่ยวกับเพื่อนของเธอ 'บางทีฉันหนึ่งของพวกเขา' เธอคิดว่า '. ฉันไม่ Ada เพราะผมของเธอจะแตกต่างกันไปยังเหมือง ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นเพื่อนของฉันมาเบลเพราะเธอไม่ทราบมาก ฉันรู้มากกว่าที่เธอจะ. ' จากนั้นเธอก็คิดว่า 'ฉันจะทราบข้อมูลเพิ่มเติม? ให้ฉันดู สิ่งที่สี่และสี่? แปด แปดและแปดเป็นสิบหก สิบหกและสิบหกเป็น .. Oh! ผมจำไม่ได้! และเธอก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง แต่เวลานี้น้ำตาของเธอน้ำตาขนาดเล็ก - เธอมีขนาดเล็กอีกครั้ง! 'ทำไม?' เธอสงสัย จากนั้นเธอก็เข้าใจ เธอมีหมวกกระต่ายขาวในมือของเธอ
' ฉันมีขนาดเล็กเพราะผมได้มีหมวกในมือของฉัน! เธอคิดว่า เธอใส่หมวกบน มันเป็นขนาดที่เหมาะสมสำหรับหัวของเธอ
ฉันมีขนาดเล็กกว่าตารางตอนนี้หรือไม่ ' เธอสงสัย เธอเดินไปที่โต๊ะและยืนอยู่ถัดไป เธอเป็นคนที่มีขนาดเล็กกว่าตาราง. ' ฉันได้รับมีขนาดเล็กตลอดเวลา! ' เธอร้องไห้ '. ฉันจะหายไป! เธอรีบเอาหมวกออก
' ตอนนี้ผมสามารถไปเข้าไปในสวน! คิดว่าอลิซและเธอก็เริ่มที่จะวิ่งไปที่ประตูเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ก่อนที่เธอจะไปถึงที่นั่นเธอตกลงไปในน้ำบางส่วน เธอพยายามที่จะนำเท้าของเธออยู่บนพื้นดิน แต่เธอไม่สามารถ เธอต้องว่ายน้ำ
'ผมอยู่ในทะเล!' เธอคิดว่า แต่มันไม่เป็นน้ำทางทะเลเป็นน้ำตาของเธอ ♦
สิ่งที่อยู่ในน้ำ - อลิซจะได้ยินมัน. บางทีมันอาจจะเป็นปลาหรือสัตว์ทะเลขนาดใหญ่ 'เธอคิดว่า เธอมองรอบ มีมากใกล้เธอเป็นเมาส์
'ฉันจะพูดกับมัน,' อลิซคิด 'ทุกอย่างเป็นแปลกที่นี่ บางทีมันอาจจะสามารถพูดคุยและเข้าใจฉัน. '
2
4
1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' บางทีมันอาจจะเปิดหนึ่งบาน ' เธอคิด เธอเอากุญแจและพยายามที่จะเปิดในแต่ละประตูได้ แต่มันก็ไม่ดี คีย์มีขนาดเล็กเกินไป
' คีย์นี้ได้เปิดบางอย่าง ' เธอคิด แล้วเธอก็เห็นประตูมีขนาดเล็กมากประมาณ 40 เซนติเมตรสูง คีย์น้อยได้เปิดมัน เธอ
เอาหัวลงและมองผ่านประตูสู่สวนสวย เธอพยายามจะเดินผ่านแต่เธอใหญ่เกินไป น่าเศร้าที่เธอปิดประตูอีกครั้งและใส่กลับกุญแจบนโต๊ะ
'why ไม่ได้เล็กลง ? คิดว่าอลิซ ' นี้เป็นสถานที่ที่แปลก ๆดังนั้นบางทีฉันสามารถ " เธอมองไปที่โต๊ะ มีขวดเล็ก ๆน้อย ๆเกี่ยวกับมัน . ขวดที่ไม่ได้อยู่บนโต๊ะ ก่อนที่ ' คิดว่าอลิซ ขวดเครื่องดื่มให้ฉัน ' มี ' อยู่ในตัวอักษรขนาดใหญ่ อลิซมองมันอย่างรอบคอบ' มันโอเคที่จะดื่ม เธอสงสัย . . . ผมจะดื่มนิดหน่อย เธอคิด เธอมีบางอย่าง และมันก็ดีมากแล้ว เธอมีบางอย่างเพิ่มเติม '
รู้สึกแปลกๆ ' อลิซ ' ฉันได้รับมีขนาดเล็กและขนาดเล็ก ! - หลังจากเวลาสั้น เธออายุเพียง 25 เซนติเมตรสูง
' ตอนนี้ฉันสามารถเข้าไปในประตูนั้น เขาคิด เธอเดินไปที่ประตู แต่ไม่สามารถเปิดได้ กุญแจบนโต๊ะเธอกลับไปที่โต๊ะ แต่อลิซสั้นเกินไป และเธอไม่สามารถได้รับกุญแจ เธอพยายามจะปีนโต๊ะขา แต่มันก็ยากเกินไป เด็กน้อยนั่งลงและร้องไห้
'alice ! อลิซ ! เธอบอกว่าหลังจากนาที’ อย่าร้องไห้ มันไม่ได้ไปช่วยคุณ หยุดเดี๋ยวนี้ !
แล้วเธอเห็นกล่องเล็ก ๆอยู่ใต้โต๊ะ เธอเปิดมัน มีเค้กอยู่ข้างใน นั้น เธอเห็นคำว่า " กินฉัน "
" ครับ ผมจะกินมัน 'alice กล่าว . บางทีผมอาจจะใหญ่ขึ้น แล้วผมก็เอากุญแจ หรือบางทีผมอาจจะได้รับมีขนาดเล็กลง แล้วผมจะได้รับภายใต้ประตูสู่สวน '
' เธอทานเค้ก จะขึ้นหรือลง ? เธอสงสัยว่า เธอรู้สึกได้ถึงด้านบนของหัวของเธอด้วยมือเธอ แต่
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น - เธออยู่ขนาดเดียวกัน ดังนั้น เธอกินเค้ก

โอ้ น้ำตาของบทที่ 2 อลิซ ! เกิดอะไรขึ้น ?' อลิซ ' ฉันได้รับสูงขึ้นและสูง ! เธอมองลงไป . . . ฟุต ลาก่อน ! ใครจะใส่รองเท้าสำหรับคุณตอนนี้ ? ฉันทำมันไม่ได้ ! เอารองเท้าคู่ใหม่สำหรับคริสต์มาส ฉันจะส่งมันให้คุณ !
ในเวลาอันสั้น อลิซมากกว่าสามเมตรสูง . ฉันต้องการไปที่สวน ! หล่อนคิด เธอเอากุญแจเล็ก ๆน้อย ๆจากตาราง แล้ว
เธอเดินไปที่ประตูและเปิดมันออกแต่เธอมีขนาดใหญ่เกินไป และไม่สามารถผ่านไปได้ เริ่มร้องไห้อีกครั้ง
เธอนั่งลงและ . เพราะว่าเธอใหญ่มาก น้ำตาของเธอก็ใหญ่มากด้วย
' อลิซ หยุดมันเดี๋ยวนี้ อย่าร้องไห้ ! เธอกล่าวว่า
แต่เธอไม่สามารถหยุดร้องไห้ใหญ่ และหลังจากเวลามีน้ำเต็มไปหมดเลย ♦

เธอได้ยินเสียงเท้าเล็กๆ เธอมองลงไป และมีกระต่ายสีขาวอีกครั้ง เขามีเสื้อผ้าที่ดีที่สุดของเขาในและหนึ่งในมือเขามีหมวกสีขาว
' โอ ดัชเชส เชส ! เขากล่าวว่า ' เธอจะโกรธฉันเพราะฉันมาสาย ! อลิซไปขอให้เค้าช่วย กรุณา ครับ - ' เธอพูดอย่างสุภาพ
กระต่ายขาวกระโดด เขาวิ่งออกมาจากห้องและหมวกของเขาหลุดจากมือของเขา อลิซหยิบหมวก
ผมที่แตกต่างกันหรือปล่า ? เธอสงสัย . . . ฉันคืออลิซเมื่อวาน แต่ทุกอย่างเปลี่ยนวันนี้บางทีผมไม่นะ แล้วฉันเป็นใคร ? นั่นคือคำถาม เธอเริ่มที่จะคิดเกี่ยวกับเพื่อนของเธอ . . . บางทีฉันจะเป็นหนึ่งในนั้น เธอว่า ' ฉันไม่ใช่เอด้าเพราะผมแตกต่างจากผม ฉันไม่ต้องการเป็นเพื่อนของฉันมาเบิล เพราะเธอไม่รู้จักมาก ฉันรู้มากกว่าเธอ เธอจึงคิดว่า ' ' เรารู้จักมากขึ้น ? ขอฉันดูหน่อย สิ่งที่สี่และสี่ ? แปด แปดและแปดเป็นสิบหกสิบหก สิบหก . . . โอ้ ! ฉันจำไม่ได้ ! แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้น้ำตาของเธอน้ำตาเล็ก - เธอยังเล็กอีก ! ทำไมเหรอ ? เธอสงสัยว่า แล้วเธอก็เข้าใจ เธอมีหมวกกระต่ายขาวในมือของเธอ
' ฉันเล็กลง เพราะผมมีหมวกในมือของฉัน ! หล่อนคิด เธอสวมหมวกอยู่ มันพอดีกับขนาดศีรษะเธอ
ผมเล็กกว่าตารางตอนนี้เธอสงสัยว่า เธอเดินไปที่โต๊ะ และยืนอยู่ข้างๆมัน เธอมีขนาดเล็กกว่าโต๊ะ ผมเล็กลงตลอดเวลา ! เธอร้อง ฉันกำลังจะหายไป ! เธอรีบเอาหมวกออก
' ตอนนี้ฉันสามารถไปสวน ! คิดว่าอลิซ เธอเริ่มวิ่งได้น้อย แต่ก่อนที่เธอจะมา เธอตกลงไปในน้ำ เธอพยายามที่จะวางเท้าบนพื้น แต่เธอทำไม่ได้เธอต้องว่ายน้ำ
ฉันในทะเล ! หล่อนคิด แต่มันก็ไม่ใช่ทะเล น้ำตาของเธอ ♦
อะไรอยู่ในน้ำ - อลิสได้ยิน บางทีมันเป็นปลาหรือสัตว์ทะเล ' เธอคิด เธอมองรอบ มีมากใกล้เธอ เป็นเมาส์
" ฉันจะพูดกับมันว่า ' ' อลิซ ทุกอย่างดูแปลก ๆที่นี่ บางทีมันสามารถพูดและเข้าใจฉัน . '
2
4
1