This paper basically follows the gravity model approach adopted by Poncet (2006).
Whereas Poncet (2006) focused onYunnan province among theGMSeconomies, however,
this paper focuses onThailand, the largest economyof theMekong region. As we stated in
the introduction, our analysis not only investigates whether the trade integration of
Thailand with the other Mekong economies has exceeded the normal level predicted by
the gravity equation, but also compares the level of theMekong trade integration with that
of the trade integration with the other ASEAN and the other major trading partners.
Another contribution of our study is that our estimation covers the period fromthe 1980s
through the 2000s so that it enables us to review the recent evolution of the GMS
cooperation projects, whereas Poncet (2006) and Edmonds and Fujimura (2008) did not
fully target the 2000s, i.e. the post-Asian crisis period in their estimation.
3. Empirics
We now proceed to the empirical analysis. We first simply overview the trends in trade
integration of Thailand with the Mekong countries, the other ASEAN, and the other
major trading partners, i.e. China, India, Japan, and the USA. Then we move to
statistical tests on the intensity of trade integration of Thailand with these trading
partners by estimating the gravity trade model.
3.1 Overviews of trade integration in Thailand
Table I indicates the trade values and their shares of Thailand with major trading
partners in terms of its exports (the upper part of Table) and its imports (its lower part) in 1990, 2000 and 2010. As the Mekong region, we represent the four countries:
Cambodia, Lao PDR, Myanmar, and Vietnam, which we call “CLMV”. For the other
ASEAN, we pick up the four countries: Indonesia, Malaysia, Philippines and Singapore,
which we call “advanced ASEAN”. The rough findings on their trends are as follows.
กระดาษนี้โดยทั่วไปตามวิธีการแบบจำลองแรงโน้มถ่วงที่รับรอง โดย Poncet (2006)ในขณะที่เน้น Poncet (2006) onYunnan จังหวัดระหว่าง theGMSeconomies อย่างไรก็ตามเอกสารนี้มุ่งเน้น onThailand ภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุด economyof theMekong ตามที่เราระบุไว้ในบทนำ การวิเคราะห์ของเราไม่เพียงแต่ตรวจสอบว่าการค้ารวมของประเทศไทย มีแม่น้ำโขงเศรษฐกิจเกินกว่าระดับปกติที่ทำนายโดยสมการของแรงโน้มถ่วง แต่ยัง เปรียบเทียบระดับของ theMekong ค้ารวมกับการรวมทางการค้ากับอาเซียนอื่น ๆ และวิชาอื่น ๆ ของคู่ค้าส่วนอื่นของเราเป็นที่ประเมินของเราครอบคลุมระยะเวลาจากไฟต์ผ่าน 2000s เพื่อช่วยให้เราสามารถทบทวนวิวัฒนาการล่าสุดของ GMSความร่วมมือโครงการ ขณะ Poncet (2006) และ Edmonds และ Fujimura (2008) ไม่ทั้งหมดเป้าหมาย 2000s เช่นวิกฤตเอเชียภายหลังรอบระยะเวลาในการประเมิน3. empiricsเราดำเนินการวิเคราะห์ผลการ เราแรกเพียงภาพรวมแนวโน้มในทางการค้ารวมของไทยกับประเทศแม่น้ำโขง อาเซียนอื่น ๆ และอื่น ๆคู่ค้าสำคัญ เช่นจีน อินเดีย ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา แล้วเราไปทดสอบทางสถิติความรุนแรงของการค้ารวมของไทยกับเหล่านี้ค้าพันธมิตร โดยการประเมินแบบค้าแรงโน้มถ่วง3.1 ภาพรวมของการค้ารวมไทยตารางแสดงค่าทางการค้าและหุ้นไทย มีการซื้อขายหลักpartners in terms of its exports (the upper part of Table) and its imports (its lower part) in 1990, 2000 and 2010. As the Mekong region, we represent the four countries:Cambodia, Lao PDR, Myanmar, and Vietnam, which we call “CLMV”. For the otherASEAN, we pick up the four countries: Indonesia, Malaysia, Philippines and Singapore,which we call “advanced ASEAN”. The rough findings on their trends are as follows.
การแปล กรุณารอสักครู่..