Malaysia has one of the most develo

Malaysia has one of the most developed and active art scenes in the region. It is home to some of the most exciting and interesting artists who have developed their body of work within the country, the region as well as to other continents. Today, artists like Dr Jolly Koh, Khalil Ibrahim and Datuk Ibrahim Hussein are considered masters in the art scene where their work have travelled across the world and garnered a lot of interests among collectors.

The history of Malaysian contemporary art dates back to the many decades. While Malaysia has a rich cultural background, its crafts and arts are already well-known around the region which have been passed down for generations. However, the area of contemporary art is more recent where among the earliest work of art came through from people like Yong Mun Sen, Khaw Sia, Abdullah Ariff and the likes of Kuo Ju Ping.

As with any other art movements and industries, there is no confirmed date on when Malaysian contemporary art began but the earliest works were recorded during the 18th century when European colonials, Chinese traders and other travelers had shown scenes in Malaya, the name of Malaysia then. Some research showed that modern art began taking centerstage around the 1920s when artists like Yong, Khaw and Abdullah began exhibiting their work. During that era, there were already some associations which have been established and this includes the likes of the Penang Impressionists, the United Artists Malaysia and the Penang Art Club all of which suggested that the art movement was already in existence then.

The art movements were basically formed by the Chinese traders and other communities and it was only after 1950s that the Malaysia’s contemporary art movement began to gain speed. This was at a time when the country was undergoing major changes and development in the social and political arenas which allowed more room for artists to showcase their interpretation of issues. It was around this time that the art scene began to gain more significance as both artists and their arts were getting prominence through the political and social scenes. The likes of Nanyang, the Angkatan Pelukis Semenanjung and the Wednesday Art Group were the few movements that gained much popularity then.

One thing for sure, Malaysia benefitted much from the multi-cultural society in which influence came through and was integrated to become what it is today. In understanding this, one must be able comprehend that the country was originally made up of Malays with Chinese and Indian immigrants coming in during the pre-war years. Of course there are the western influences of the British, Dutch, Portuguese and the Japanese whose culture have been widely injected into the communities.

Hence, it is very common that one would find a lot of different el

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาเลเซียมีหนึ่งฉากศิลปะพัฒนา และใช้งานมากที่สุดในภูมิภาค เป็นบ้านที่บางที่สุดน่าตื่นเต้น และน่าสนใจศิลปินที่มีพัฒนาร่างกายของพวกเขาทำงานภายในประเทศ ภูมิภาคเช่นเป็นทวีปอื่น ๆ วันนี้ ศิลปิน เช่น เกาะจอลลี่ Dr อิบรอ ฮีมลแมค Hussein Datuk อิบรอฮีมจะถือแบบในฉากศิลปะที่ทำงานได้เดินทางไปทั่วโลก และจำนวนมากคอยระหว่างการสะสมรวบรวมประวัติศาสตร์ศิลปะร่วมสมัยที่มาเลเซียวันกลับไปหลายสิบปี ในขณะที่มาเลเซียมีหลากหลายพื้นหลังทางวัฒนธรรม ศิลปะและงานฝีมือได้แล้วรู้จักทั่วภูมิภาคซึ่งได้ผ่านการลงสำหรับรุ่น อย่างไรก็ตาม พื้นที่ของศิลปะร่วมสมัยเป็นสุดในหมู่งานศิลปะเร็วที่สุดผ่านมาจากคน Yong มูล Sen, Khaw Sia, Ariff อับดุลลอฮ และชอบของ Kuo Ping จูเช่นเดียวกับการเคลื่อนไหวศิลปะและอื่น ๆ อุตสาหกรรม เป็นวันไม่ได้รับการยืนยันเมื่อศิลปะมาเลเซียเริ่ม แต่งานแรกสุดถูกบันทึกในช่วงศตวรรษ 18 เมื่อ colonials ยุโรป จีนผู้ค้า และนักท่องเที่ยวอื่น ๆ ได้แสดงฉากในสหพันธรัฐมาลายา ชื่อของมาเลเซียแล้ว บางงานวิจัยพบว่า ศิลปะสมัยใหม่เริ่มมี centerstage รอบ 1920 เมื่อศิลปินชอบ Yong, Khaw และอับดุลลอฮเริ่มงานอย่างมีระดับ ในระหว่างยุค แล้วมีบางสมาคมซึ่งได้ก่อตั้งขึ้น และซึ่งรวมถึงชอบ Impressionists ปีนัง มาเลเซียศิลปินยูไนเต็ด และ สโมสรศิลปะปีนังที่แนะนำว่า การเคลื่อนไหวศิลปะอยู่แล้วอยู่แล้วศิลปะการเคลื่อนไหวได้เกิดขึ้น โดยผู้ค้าจีนและชุมชนอื่น ๆ โดยทั่วไป และก็หลังจากทศวรรษ 1950 ที่เริ่มเคลื่อนไหวศิลปะร่วมสมัยของมาเลเซียเพื่อให้ได้ความเร็ว นี้คือครั้งเมื่อประเทศได้ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญและพัฒนาในสถานทางสังคม และการเมืองซึ่งได้รับอนุญาตมากสำหรับศิลปินเพื่อแสดงการตีความของปัญหา มันเป็นรอบเวลานี้ฉากศิลปะเริ่มได้รับความสำคัญเพิ่มมากขึ้นเป็นทั้งศิลปิน และศิลปะของตนได้รับความโดดเด่นผ่านฉากทางการเมือง และสังคม ชอบ Nanyang, Angkatan Pelukis Semenanjung และ กลุ่มศิลปะพุธเคลื่อนไหวไม่กี่ที่ได้รับความนิยมมากแล้วสิ่งหนึ่งที่แน่นอน มาเลเซีย benefitted มากจากสังคมวัฒนธรรมที่หลากหลายที่ผ่านมา และถูกรวมเป็น มันคืออะไรวันนี้อิทธิพล ในการศึกษานี้ หนึ่งต้องเข้าใจว่า ประเทศที่ทำขึ้นของเชื้อสายมลายูกับจีน และอินเดียอพยพมาในช่วงปีก่อนสงคราม แน่นอนมีอิทธิพลตะวันตกอังกฤษ ดัตช์ โปรตุเกส และญี่ปุ่นซึ่งมีวัฒนธรรมมีการอย่างกว้างขวางฉีดเข้าไปในชุมชนดังนั้น มันเป็นเรื่องธรรมดามากจะค้นหาเอแตกต่างกันมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาเลเซียมีหนึ่งในการพัฒนามากที่สุดและใช้งานฉากศิลปะในภูมิภาค มันเป็นบ้านที่บางส่วนของศิลปินที่น่าตื่นเต้นที่สุดและน่าสนใจที่มีการพัฒนาร่างกายของพวกเขาในการทำงานภายในประเทศภูมิภาคเช่นเดียวกับทวีปอื่น ๆ วันนี้ศิลปินที่ชอบดร Jolly เกาะ, อิบราฮิมคาลิลและดาอิบราฮิมฮุสเซนได้รับการพิจารณาโทในวงการศิลปะที่ทำงานของพวกเขาได้เดินทางไปทั่วโลกและรวบรวมเป็นจำนวนมากของผลประโยชน์ในหมู่นักสะสม. ประวัติศาสตร์ของศิลปะร่วมสมัยวันที่มาเลเซียกลับไปหลายสิบปี . ในขณะที่มาเลเซียมีภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่อุดมไปด้วยงานฝีมือและศิลปะของที่มีอยู่แล้วที่รู้จักกันดีทั่วภูมิภาคที่ได้รับการสืบทอดมาหลายชั่วอายุ อย่างไรก็ตามพื้นที่ของศิลปะร่วมสมัยคือเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่หมู่งานแรกของศิลปะผ่านมาจากคนที่ชอบยงมูลเสนข้าว Sia อับดุลลาห์ Ariff และชอบของคุโอจูปิง. เช่นเดียวกับการเคลื่อนไหวของศิลปะอื่น ๆ และอุตสาหกรรมที่มี ยืนยันไม่มีวันที่เมื่อศิลปะร่วมสมัยมาเลเซียเริ่ม แต่งานแรกที่ได้รับการบันทึกไว้ในช่วงศตวรรษที่ 18 เมื่อยุโรป Colonials พ่อค้าจีนและนักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นฉากในแหลมมลายูชื่อของมาเลเซียแล้ว งานวิจัยบางคนแสดงให้เห็นว่าศิลปะสมัยใหม่เริ่ม centerstage รอบปี ค.ศ. 1920 เมื่อศิลปินที่ชอบยงข้าวและอับดุลลาห์เริ่มการแสดงการทำงานของพวกเขา ในยุคที่มีอยู่แล้วบางสมาคมที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นและรวมถึงชอบของประพันธ์ปีนังประเทศมาเลเซียและศิลปินปีนังชมรมศิลปะทั้งหมดที่ชี้ให้เห็นว่าศิลปะการเคลื่อนไหวอยู่แล้วในการดำรงอยู่แล้ว. ศิลปะการเคลื่อนไหวได้ ที่เกิดขึ้นโดยทั่วไปโดยผู้ประกอบการค้าจีนและชุมชนอื่น ๆ และมันเป็นเพียงหลังจากปี 1950 ว่าการเคลื่อนไหวศิลปะร่วมสมัยของมาเลเซียเริ่มที่จะได้รับความเร็ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ประเทศกำลังอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญและการพัฒนาในสิ้นเชิงสังคมและการเมืองซึ่งได้รับอนุญาตห้องพักมากขึ้นสำหรับศิลปินที่จะแสดงการตีความของปัญหา มันเป็นช่วงเวลาที่วงการศิลปะเริ่มที่จะได้รับความสำคัญมากขึ้นเป็นทั้งศิลปินและศิลปะของพวกเขาได้รับชื่อเสียงผ่านฉากทางการเมืองและสังคม ชอบของนันยาง, Angkatan Pelukis คาบสมุทรและวันพุธศิลปะกลุ่มเคลื่อนไหวไม่กี่คนที่ได้รับความนิยมมากแล้ว. สิ่งหนึ่งที่แน่นอนมาเลเซียได้รับประโยชน์มากจากสังคมความหลากหลายทางวัฒนธรรมในอิทธิพลที่ผ่านมาและได้รับการแบบบูรณาการที่จะกลายเป็นสิ่งที่มัน คือวันนี้ ในการทำความเข้าใจเรื่องนี้อย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องมีความเข้าใจสามารถว่าประเทศที่ถูกสร้างขึ้นมา แต่เดิมของชาวมาเลย์ที่มีผู้อพยพชาวจีนและอินเดียเข้ามาในช่วงปีก่อนสงคราม แน่นอนมีอิทธิพลตะวันตกของอังกฤษ, เนเธอร์แลนด์, โปรตุเกสและญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมที่ได้รับการฉีดกันอย่างแพร่หลายในชุมชน. ดังนั้นมันเป็นเรื่องธรรมดามากที่หนึ่งจะพบมากที่แตกต่างกันเอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเลเซียมีการพัฒนามากที่สุดและฉากศิลปะงานในภูมิภาค มันเป็นบ้านที่บางส่วนของที่น่าตื่นเต้นที่สุดและน่าสนใจ ศิลปินที่ได้พัฒนาร่างกายของพวกเขาทำงานในประเทศภูมิภาคเช่นเดียวกับทวีปอื่น ๆ วันนี้ ศิลปินที่ชอบ ดร ครึกครื้นเกาะ ,คาลิลอิบราฮิมอิบราฮิมฮุสเซนและ ดาโต๊ะถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในศิลปะภาพที่งานของพวกเขาได้เดินทางไปทั่วโลก และได้รับความสนใจในหมู่นักสะสมมาก

ประวัติศาสตร์ของศิลปะร่วมสมัยที่มาเลเซียวันที่กลับไปหลายสิบปี . ในขณะที่มาเลเซียมีภูมิหลังทางวัฒนธรรมมากมาย ,ของงานฝีมือและศิลปะอยู่แล้วที่รู้จักกันดีทั่วภูมิภาคซึ่งได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น อย่างไรก็ตาม พื้นที่ของศิลปะร่วมสมัยล่าสุดที่ระหว่างงานแรกสุดของศิลปะมาจากคนชอบ ยองมุน เซ็น ข้าวสยาม อับดุลลาห์ ariff และชอบกัวปิงจู

ด้วยใด ๆอื่น ๆของศิลปะและอุตสาหกรรมไม่มีการยืนยันวันที่เมื่อศิลปะร่วมสมัยมาเลเซียเริ่มแต่ผลงานเก่าที่ถูกบันทึกไว้ในช่วงศตวรรษที่ 18 เมื่อยุโรปอาณานิคม , ผู้ค้าชาวจีนและนักท่องเที่ยวอื่น ๆได้แสดงฉากในแหลมมลายู ชื่อของมาเลเซียแล้ว งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าศิลปะสมัยใหม่ได้เริ่มถ่ายเซ็นเตอร์ ตจรอบ 1920 เมื่อศิลปินที่ชอบ ยง และจัดแสดงต่างๆ อับดุลลาห์ เริ่มงานในยุคนั้นได้มีบางสมาคมที่ถูกก่อตั้งขึ้น และรวมถึงชอบของปีนัง Impressionists ศิลปินแห่งมาเลเซีย ปีนัง ชมรมศิลปะ ซึ่งทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่าขบวนการศิลปะก็มีอยู่แล้ว . . .

ศิลปะความเคลื่อนไหวเป็นพื้นที่เกิดขึ้นโดยผู้ค้าชาวจีน และชุมชนอื่น ๆและมันเป็นเพียงหลังจากปี 1950 ที่เคลื่อนไหวศิลปะร่วมสมัยมาเลเซียเริ่มเพิ่มความเร็ว นี้เป็นครั้งเมื่อประเทศได้รับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญและการพัฒนาในสังคมและการเมืองโดยสิ้นเชิง ซึ่งอนุญาตให้ห้องพักมากขึ้นสำหรับศิลปินที่จะแสดงการตีความของปัญหามันเป็นรอบเวลาที่ฉากศิลปะเริ่มได้รับความสำคัญมากขึ้นทั้งในฐานะศิลปินและศิลปะของพวกเขาได้รับชื่อเสียงผ่านฉากทางการเมืองและสังคม ชอบของ Nanyang , angkatan pelukis semenanjung และวันพุธศิลปะกลุ่มน้อยความเคลื่อนไหวที่ได้รับความนิยมมากแล้ว

สิ่งหนึ่งที่แน่นอนมาเลเซียได้รับประโยชน์มากจากความหลากหลายทางวัฒนธรรมในสังคมที่มีอิทธิพลต่อมาผ่านและถูกรวมเป็นสิ่งที่มันเป็นในวันนี้ ในความเข้าใจนี้ , หนึ่งจะต้องสามารถเข้าใจได้ว่าประเทศที่ถูกสร้างขึ้นจากมาเลย์กับจีนและผู้อพยพชาวอินเดียเข้ามาในช่วงก่อนสงครามปี แน่นอนว่ามีอิทธิพลตะวันตกของอังกฤษ , ดัตช์โปรตุเกสกับญี่ปุ่นซึ่งมีวัฒนธรรมได้รับอย่างกว้างขวางฉีดเข้าไปในชุมชน

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่ หนึ่ง จะพบมากที่แตกต่างกันของเอล