discussionThe clinical implication

discussion
The clinical implication of these findings for nursing requires that we alter our practice to more adequately meet the needs of women during pregnancy and in the postnatal period. It is important that we acknowledge stressors that women have identified as contributing to the development of thier PPMD. This should direct our practice by giving us important opportunities to ask women without judgment about the emotional impact of thier pregnancy, previous mental health issues, birth experiences, and breastfeeding issues. This may provide helpful the insight into the mental well-being of a women and allow for open and safe discussions in various clinical contexts. The continuing stigma and shame associated with having a psychiatric illness serves as a significant barrier for women to seek out help from lay and professional others when experiencing a PPMD(Pinto-Foltz& Logsdon,2008). In this study, the mothers spoke often of the stigma around mental illness that forced them to hide and mask thier symtoms and negative feelings around mothering ultimately diminishing thier quality of life. At the same time, in delaying thier treatment to avoid judgment from orters, thy identified that thier interactions with thier children were often markedly compromised. Maternal mood disorders greatly diminish the quality of the interaction between the dyad ultimately resulting in emotional, social, and cognitive delays for thier children (Luoma et al,2001). The outcomes for children are particularly compromised and correlated with the chronicity of thier mother's illness indicating that delayed treatment has significant long-term implications for the dyad and family unit as a whole (Hay et al.2001). These findings highlight the urgency in detecting and treating mental illness within this population while also giving strong evidence that women want to be asked open and direct questions around their mental health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาThe clinical implication of these findings for nursing requires that we alter our practice to more adequately meet the needs of women during pregnancy and in the postnatal period. It is important that we acknowledge stressors that women have identified as contributing to the development of thier PPMD. This should direct our practice by giving us important opportunities to ask women without judgment about the emotional impact of thier pregnancy, previous mental health issues, birth experiences, and breastfeeding issues. This may provide helpful the insight into the mental well-being of a women and allow for open and safe discussions in various clinical contexts. The continuing stigma and shame associated with having a psychiatric illness serves as a significant barrier for women to seek out help from lay and professional others when experiencing a PPMD(Pinto-Foltz& Logsdon,2008). In this study, the mothers spoke often of the stigma around mental illness that forced them to hide and mask thier symtoms and negative feelings around mothering ultimately diminishing thier quality of life. At the same time, in delaying thier treatment to avoid judgment from orters, thy identified that thier interactions with thier children were often markedly compromised. Maternal mood disorders greatly diminish the quality of the interaction between the dyad ultimately resulting in emotional, social, and cognitive delays for thier children (Luoma et al,2001). The outcomes for children are particularly compromised and correlated with the chronicity of thier mother's illness indicating that delayed treatment has significant long-term implications for the dyad and family unit as a whole (Hay et al.2001). These findings highlight the urgency in detecting and treating mental illness within this population while also giving strong evidence that women want to be asked open and direct questions around their mental health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
ความหมายทางคลินิกของการค้นพบเหล่านี้กับพยาบาลที่เราต้องปรับเปลี่ยนการปฏิบัติของเราให้มากขึ้นอย่างเพียงพอตอบสนองความต้องการของผู้หญิงระหว่างตั้งครรภ์และหลังคลอดในช่วงเวลา มันเป็นสิ่งสำคัญที่เราได้รับทราบว่าผู้หญิงความเครียดได้ระบุว่าเป็นที่เอื้อต่อการพัฒนาของพวกเขา PPMD ตรงนี้ควรปฏิบัติของเราโดยการให้เรามีโอกาสสำคัญที่จะถามผู้หญิงที่ไม่มีการตัดสินเกี่ยวกับผลกระทบทางอารมณ์ของการตั้งครรภ์ของพวกเขา, ปัญหาสุขภาพจิตก่อนหน้านี้เกิดประสบการณ์และปัญหาการเลี้ยงลูกด้วยนม นี้อาจเป็นประโยชน์ให้ข้อมูลเชิงลึกเข้าไปในจิตใจความเป็นอยู่ของผู้หญิงและอนุญาตให้มีการอภิปรายเปิดและปลอดภัยในบริบททางคลินิกต่างๆ ความอัปยศอย่างต่อเนื่องและความอับอายที่เกี่ยวข้องกับการมีความเจ็บป่วยทางจิตเวชทำหน้าที่เป็นอุปสรรคที่สำคัญสำหรับผู้หญิงที่จะหาทางออกให้ความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ นอนและเป็นมืออาชีพเมื่อประสบ PPMD (Pinto-Foltz และ Logsdon 2008) ในการศึกษานี้แม่มักจะพูดความอัปยศรอบเจ็บป่วยทางจิตที่บังคับให้พวกเขาซ่อนและหน้ากากของพวกเขาอาการและความรู้สึกเชิงลบรอบลดลงในที่สุดแม่ของพวกเขาที่มีคุณภาพของชีวิต ในขณะเดียวกันในการล่าช้าในการรักษาของพวกเขาที่จะหลีกเลี่ยงการตัดสินจาก orters เจ้าระบุว่าพวกเขามีปฏิสัมพันธ์กับเด็กของพวกเขามักจะถูกทำลายอย่างเห็นได้ชัด ความผิดปกติของอารมณ์ของมารดาที่มีคุณภาพลดลงอย่างมากของการปฏิสัมพันธ์ระหว่าง dyad ที่สุดส่งผลให้อารมณ์สังคมและความล่าช้าทางปัญญาสำหรับเด็กของพวกเขา (Luoma, et al, 2001) ผลลัพธ์สำหรับเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการบุกรุกและมีความสัมพันธ์กับ chronicity ของการเจ็บป่วยของแม่ของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการรักษาที่ล่าช้ามีผลกระทบในระยะยาวที่สำคัญสำหรับ dyad และครอบครัวรวม (Hay et al.2001) การค้นพบนี้เน้นความจำเป็นเร่งด่วนในการตรวจสอบและการรักษาความเจ็บป่วยทางจิตที่อยู่ในประชากรกลุ่มนี้ขณะที่ยังให้หลักฐานที่ผู้หญิงต้องการที่จะถามคำถามที่เปิดกว้างและตรงรอบด้านสุขภาพจิตของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
นัยทางคลินิกของการค้นพบเหล่านี้สำหรับพยาบาล ต้องการให้เราเปลี่ยนวิธีการของเราที่จะเพิ่มเติมอย่างเพียงพอตอบสนองความต้องการของผู้หญิงในระหว่างตั้งครรภ์และช่วงหลังคลอด . มันเป็นสิ่งสำคัญที่เรายอมรับว่า ผู้หญิงได้ระบุว่าเป็นปัจจัยเอื้อต่อการพัฒนา ppmd ของนี้ควรจะตรงการปฏิบัติของเราโดยการให้เราโอกาสสำคัญที่จะถามผู้หญิง โดยไม่มีการตัดสินเกี่ยวกับผลกระทบทางอารมณ์ของการตั้งครรภ์ของพวกเขา เกิดประสบการณ์ ปัญหาสุขภาพจิต ก่อนหน้านี้และปัญหาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ นี้อาจให้ประโยชน์ข้อมูลเชิงลึกในสุขภาพจิตของผู้หญิง และการอนุญาตให้เปิดการอภิปราย และปลอดภัยในบริบททางคลินิกต่าง ๆการตีตราและความละอายที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยทางจิตซึ่งเป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับผู้หญิงที่จะแสวงหาความช่วยเหลือจากวางและอื่น ๆมืออาชีพ เมื่อประสบปัญหา ppmd ( ปิ่นโตโฟล์ตส&ล็อกสเดิ้น , 2008 ) ในการศึกษานี้มารดาพูดมักจะตีตรารอบความเจ็บป่วยทางจิตที่บังคับให้พวกเขาซ่อนและหน้ากากของพวกเขาเกิดความรู้สึกลบๆ และแม่สุดลดคุณภาพชีวิตของพวกเขา ในเวลาเดียวกัน ในการรักษาของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการพิพากษาจาก orters ของท่าน ระบุว่า ปฏิกิริยาของพวกเขากับเด็กของพวกเขามักจะมาก เป็นอันตรายความผิดปกติทางอารมณ์ของมารดา ช่วยลดทอนคุณภาพของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างคู่ในที่สุดผลในทางอารมณ์ สังคม และสติปัญญา สำหรับเด็กของพวกเขาล่าช้า ( luoma et al , 2001 )ผลลัพธ์สำหรับเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งถูกบุกรุกและมีความสัมพันธ์กับขั้นตอนของการเจ็บป่วยของมารดาระบุว่ารักษาล่าช้ามีผลกระทบระยะยาวที่สำคัญสำหรับหน่วยคู่และครอบครัวที่เป็นทั้ง ( เฮ et al . 2001 )การศึกษานี้เน้นความเร่งด่วนในการตรวจหาและการรักษาความเจ็บป่วยทางจิตในประชากรนี้ในขณะที่ยังให้หลักฐานว่าผู้หญิงต้องการที่จะถามคำถามโดยตรงรอบเปิดและสุขภาพจิตของพวกเขา