Studies by Kahn and Porte, (1988) e

Studies by Kahn and Porte, (1988) established that the
degree of impaired beta-cell responsiveness to glucose
is closely related to the degree of fasting hyperglycemia
but in a curvilinear fashion. Decreased insulin secretion
and defective cellular insulin action also compromises
efficient glucose uptake by peripheral tissues. This
derangement gets more predominant as the islet
dysfunction declines. Management interventions
improve islet function and raise plasma insulin levels,
reduce hepatic gluconeogenesis, or improve the
efficiency of tissue glucose uptake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาโดยคาห์นและปอร์ต (1988) จัดตั้งขึ้นที่
ระดับของการตอบสนองของเบต้าเซลล์ที่มีความบกพร่องในการกลูโคส
จะต้องเกี่ยวข้องกับระดับของการถือศีลอดน้ำตาลในเลือดสูง
แต่ในแฟชั่นโค้ง หลั่งอินซูลินลดลง
และการกระทำอินซูลินโทรศัพท์มือถือที่มีข้อบกพร่องยังบั่นทอน
การดูดซึมกลูโคสที่มีประสิทธิภาพโดยเนื้อเยื่อต่อพ่วง นี้
บ้าโดนเด่นมากขึ้นเป็นเกาะเล็ก
ลดลงผิดปกติของ การแทรกแซงการบริหารจัดการ
ปรับปรุงการทำงานของเกาะและยกระดับพลาสมาอินซูลิน
ลด gluconeogenesis ตับหรือปรับปรุง
ประสิทธิภาพของการดูดซึมกลูโคสเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และการศึกษา โดยคาห์นปอร์ ( 1988 ) ก่อตั้งขึ้นที่ระดับการกลูโคสบกพร่องเบต้าเซลล์จะเกี่ยวข้องกับระดับของการอดอาหารระดับน้ำตาลในเลือดสูงแต่ในเส้นโค้งแฟชั่น การกระตุ้นการหลั่งอินซูลินลดลงการกระทำยังบั่นทอนและอินซูลินของเซลล์การดูดซึมกลูโคสอย่างมีประสิทธิภาพโดยเนื้อเยื่อที่ต่อพ่วง นี้ได้รับบาดเจ็บมากขึ้น แก่งโดดการปฏิเสธ การแทรกแซงการบริหารปรับปรุงฟังก์ชั่นการป้องกันและเพิ่มระดับอินซูลินพลาสมาลดเอนไซม์กลูโคนีโอเจเนซิส หรือปรับปรุงประสิทธิภาพของการดูดซึมกลูโคสในเนื้อเยื่อ