The time factor may be even more cr

The time factor may be even more critical after
brain damage given the dynamic changes in the neural
environment that are occurring independent of any
rehabilitation. As previously mentioned, there are major
cascades of neuronal reactions to brain damage
that occur over periods of months or longer (Badan, Platt,
et al., 2003; Kelley & Steward, 1997). A consideration
in the timing of behavioral treatments may be whether
treatment is primarily neuroprotective in nature—that
is, sparing of neuron death and loss of neural connections
or whether the treatment works primarily by
driving reorganization of remaining connections, as typically
proposed for rehabilitative training. These are
not independent processes because neurons that are
driven to form new synaptic connections are likely to
receive more signals promoting of survival (e.g., Purves,
Snider, & Voyvodic, 1988), but they are likely to vary,
temporally, in their sensitivity to behavioral experience
effects

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยเวลาอาจสำคัญมากขึ้นหลังจากได้รับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในการประสาทความเสียหายของสมองสภาพแวดล้อมที่เป็นอิสระที่เกิดขึ้นใด ๆฟื้นฟู กล่าวว่าก่อนหน้านี้ มีหลักน้ำตกของปฏิกิริยาความเสียหายสมองเส้นประสาทที่เกิดขึ้นช่วงเดือนหรือนานกว่า (ชัยบาดาล Plattet al. 2003 Kelley & Steward, 1997) ใช้ในการพิจารณาในช่วงเวลาของการรักษาพฤติกรรมอาจว่ารักษาเป็นประสาทส่วนใหญ่ในธรรมชาติ — ที่มี ไม่ต้องยากสูญเสียการเชื่อมต่อระบบประสาทและเซลล์ประสาทตายหรือ ว่าการรักษาที่ทำงานเป็นหลักโดยปรับโครงสร้างของเหลือเชื่อม โดยทั่วไปการขับขี่นำเสนอการฝึกกายภาพฟื้นฟู เหล่านี้คือไม่อิสระกระบวนการเนื่องจากเซลล์ประสาทที่มีฟอร์มที่มีการเชื่อมต่อ synaptic ใหม่มีแนวโน้มการขับเคลื่อนรับสัญญาณเพิ่มเติมส่งเสริมการอยู่รอด (Purves เช่นSnider, & Voyvodic, 1988), แต่มักจะแตกต่างกันในความไวของพวกเขาประสบการณ์พฤติกรรมชั่วผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่เวลาอาจจะยิ่งสำคัญมากขึ้นหลังจาก
ความเสียหายของสมองได้รับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในประสาท
สภาพแวดล้อมที่เกิดขึ้นใด ๆ ที่เป็นอิสระจาก
การฟื้นฟูสมรรถภาพ ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้มีหลัก
น้ำตกของปฏิกิริยาของเซลล์ประสาทสมองจะเกิดความเสียหาย
ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาของเดือนหรือนานกว่า (Badan, แพลต
et al, 2003;. เคลลี่ & สจ๊วต 1997) การพิจารณา
ในระยะเวลาของการรักษาพฤติกรรมที่อาจจะไม่ว่า
การรักษาเป็นหลักป้องกันเซลล์ประสาทในธรรมชาติที่
เป็นประหยัดของการตายของเซลล์ประสาทและการสูญเสียของการเชื่อมต่อระบบประสาท
หรือไม่ว่าการรักษาทำงานเป็นหลักโดย
การขับรถการปรับโครงสร้างของการเชื่อมต่อที่เหลือเป็นโดยปกติ
เสนอสำหรับการฝึกอบรมฟื้นฟู