The first major group of immigrants

The first major group of immigrants to arrive in present-day Burma were the Mon who were originally from China and settled in what is now northern Burma around the third century B.C.The Mon where a highly cultured Buddhist people with a classical North Indian heritage who settled in Central Burma. Pegu (50 miles from Yangon) was established by the Mon in the 6th century, it was the capital of southern Myanmar in the 13th century, when the Mons ruled the region. In 1757, it was sacked and almost completely destroyed by the Burmese monarch, King Alaungpaya.

The closely related Mon and Khmer peoples entered Southeast Asia along migration routes from southern China in the ninth century B.C. The Khmer settled in the Mekong River Valley, while the Mon occupied the central plain and northern highlands of modern Thailand and large parts of Burma. Taking advantage of Funan's decline in the sixth century A.D., the Mon began to establish independent kingdoms, among them Dvaravati in the northern part of the area formerly controlled by Funan and farther north at Haripunjaya.

The Mon were heavily influenced by Indian Hindu culture and Asoka Buddhist kingdom in India." They established the Dvaravati Kingdom (A.D. 6th to 11th century) and several centers in mainland Southeast Asia. The Dvaravatis controlled the Menam Valley area in present-day Thailand from the 6th or 7th century to the 11th century. They were ultimately defeated by the Thais who absorbed much of their culture.

The Mon probably began migrating into the area in about 3000 B.C. and their first kingdom Suwarnabhumi. was founded around the port of Thaton in about 300 B.C. Spoken tradition suggests that they had contact with Buddhism via seafaring as early as the 3rd century B.C. though definitely by the 2nd century B.C. when they received an envoy of monks from Ashoka. Much of the Mon's written records have been destroyed through wars. The Mons blended Indian and Mon culture together in a hybird of the two civilizations. By the mid-9th century. they had come to dominate all of southern Myanmar. [Source: Myanmar Travel Information]

The Mon of Haribhunjaya and Dvaravati kingdoms people in modern Thailand may have entered present-day Lower Burma as early as the 6th century A.D. According to mainstream scholarship, the Mon had founded at least two small kingdoms (or large city-states) centered around Pegu (Bago) and Thaton by the mid 9th century. The earliest external reference to a Lower Burma "kingdom" was in 844-848 by Arab geographers. The Mon practiced Theravada Buddhism. The kingdoms were prosperous from trade. The Kingdom of Thaton is widely considered to be the fabled kingdom of Suvarnabhumi (or Golden Land), referred to by the tradesmen of Indian Ocean. [Source: Wikipedia]

Once a very powerful political and cultural group, today's Mon population of around 1.3 million has been mostly absorbed into the mainstream of Burmese culture. These Burmese Mons make up only a small part of the Mon-Khmer speakers of Southeast Asia with many of their relatives living further to the east in Thailand and Kampuchea. Although their culture has merged with that of the Burmese, the Mons have continued to use their own language and since 1962 have had their own state. As devout Buddhists, they follow their own ceremonial calendar of Theravadin festivals. Their main source of livelihood comes from the cultivation of rice, but they also grow other crops such as yams, sugar cane, and pineapple.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อพยพเข้ามาในพม่าเหตุการณ์สำคัญกลุ่มแรกถูกมอญซึ่งก็จากประเทศจีน และตั้งรกรากในพม่าภาคเหนือรอบสามศตวรรษ B.C.The มอญเป็นคนพุทธสูงอ่างกับมรดกอินเดียเหนือคลาสสิก ที่ตัดสินในกลาง Pegu (50 ไมล์จากย่างกุ้ง) ก่อตั้งขึ้น โดยมอญในศตวรรษ 6 เป็นเมืองหลวงของประเทศพม่าในศตวรรษที่ 13 เมื่อมอนส์ที่ปกครองภูมิภาค ใน 1757 มันถูกไล่ออก และทำลายเกือบหมด โดยพระมหากษัตริย์พม่า พระเจ้าอลองพญากษัตริย์ มอญที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด และชนชาติเขมรป้อนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตามเส้นทางอพยพจากจีนตอนใต้ในบีศตวรรษที่ 9 เขมรแล้วในหุบเขาแม่น้ำ แม่น้ำโขงในขณะที่มอญไฮแลนด์เซ็นทรัลของธรรมดา และภาคเหนือของประเทศไทยที่ทันสมัยและส่วนใหญ่ของพม่าที่ครอบครอง ประโยชน์จากการลดลงของฟูนานหกฝน มอญเริ่มสร้างอาณาจักรที่เป็นอิสระ ฝ่ายทวารวดีในภาคเหนือของพื้นที่เดิม ควบคุม โดยฟูนาน และไกลออกไปเหนือที่ Haripunjaya มอญได้มากรับอิทธิพลจากวัฒนธรรมอินเดียฮินดูและพุทธอโศกมหาราชอาณาจักรในอินเดีย" พวกเขาก่อตั้งอาณาจักรทวารวดี (ศตวรรษที่ 6 ถึง 11 คศ.) และศูนย์หลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่ Dvaravatis การควบคุมบริเวณหุบเขาแม่น้ำในประเทศไทยเหตุการณ์จาก 6 หรือสมัยศตวรรษที่ 7 ถึงศตวรรษ 11 สุดพวกเขาได้พ่ายแพ้ โดยคนดูดซึมมากในวัฒนธรรมของตน มอญคงเริ่มเข้าสู่พื้นที่ในประมาณ 3000 บีและอาณาจักรของพวกเขาแรกอนุกร ก่อตั้งขึ้นรอบ ๆ ท่าเรือท่าตอนในประมาณ 300 บี Spoken ประเพณีแนะนำว่า พวกเขาติดต่อกับพระพุทธศาสนาผ่าน seafaring ก่อนที่บีเซนจูรี่ 3 ว่าแน่นอน โดยบีศตวรรษที่ 2 ที่เมื่อพวกเขาได้รับเป็นราชทูตของพระสงฆ์จาก Ashoka มากของมอญเขียนระเบียนได้ถูกทำลายผ่านสงคราม มอนส์ผสมผสานวัฒนธรรมอินเดียและมอญกันใน hybird ของอารยธรรมทั้งสอง โดยศตวรรษที่กลาง 9 พวกเขาได้มาครองทั้งหมดของพม่าภาคใต้ [แหล่งที่มา: ข้อมูลท่องเที่ยวพม่า] มนต์ Haribhunjaya และทวารวดีอาณาจักรคนไทยทันสมัยอาจป้อนเหตุการณ์พม่าต่ำเป็นช่วงต้นฝน 6 ตามหลักทุน มอญได้ก่อตั้งน้อยสองก๊กขนาดเล็ก (หรือใหญ่ city-states) แปลก Pegu (Bago) และท่าตอน โดยศตวรรษ 9 กลาง การอ้างอิงภายนอกสุดถึงพม่าต่ำ "ราชอาณาจักร" ใน 844-848 โดยว่าอาหรับได้ มอญปฏิบัติพระพุทธศาสนาเถรวาท อาณาจักรที่เจริญรุ่งเรืองจากการค้าได้ อาณาจักรสุธรรมวดีอย่างกว้างขวางถือเป็นการโกหกราชอาณาจักรสุวรรณภูมิ (หรือโกลเด้นแลนด์) , อ้างถึง โดย tradesmen ของมหาสมุทร [แหล่งที่มา: วิกิพีเดีย] ส่วนใหญ่เมื่อมีประชากรประมาณ 1.3 ล้านวันนี้จันทร์ดียิ่งทางการเมือง และวัฒนธรรมกลุ่ม การดูดเข้ากับวัฒนธรรมพม่า มอนส์พม่าเหล่านี้ทำขึ้นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของลำโพง Mon-Khmer ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีจำนวนมากของญาติที่อาศัยอยู่ติดกับทิศตะวันออกในประเทศไทยและกัมพูชา ถึงแม้ ว่ามีผสานวัฒนธรรมของพวกเขาด้วยว่าของพม่า มอนส์มีต่อการใช้ภาษาของตนเอง และนับ ตั้งแต่ปี 1962 มีรัฐของตนเอง เป็นพุทธที่เคร่งศาสนา พวกเขาทำตามตนเองปฏิทินพิธีกรรมของเทศกาล Theravadin แหล่งที่มาหลักของการดำรงชีวิตมาจากการเพาะปลูกข้าว แต่พวกเขายังปลูกพืชอื่น ๆ เช่น yams อ้อย สับปะรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มแรกที่สำคัญของผู้อพยพที่จะมาถึงในวันปัจจุบันพม่าเป็นจันทร์ที่เดิมจากประเทศจีนและตั้งรกรากอยู่ในตอนนี้ก็คือทางเหนือของพม่ารอบศตวรรษที่สาม BCThe จันทร์ที่คนนับถือศาสนาพุทธเลี้ยงอย่างมากกับมรดกคลาสสิกอินเดียนอร์ทที่ตั้งถิ่นฐานใน กลางพม่า พะโค (50 ไมล์จากย่างกุ้ง) ก่อตั้งขึ้นโดยชาวมอญในศตวรรษที่ 6 มันเป็นเมืองหลวงของภาคใต้ของประเทศพม่าในศตวรรษที่ 13 เมื่อ Mons ปกครองภูมิภาค ใน 1757 ก็ถูกไล่ออกและถูกทำลายเกือบสมบูรณ์โดยพระมหากษัตริย์พม่ากิ่งอลองพญา. ที่มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดประชาชนมอญและเขมรเข้ามาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตามเส้นทางการย้ายถิ่นจากทางตอนใต้ของประเทศจีนในศตวรรษที่สิบเก้าปีก่อนคริสตกาลเขมรตั้งรกรากอยู่ในแม่น้ำโขงวัลเลย์ในขณะที่ จันทร์อยู่ในภาคกลางและที่ราบสูงทางตอนเหนือของประเทศไทยและทันสมัยส่วนใหญ่ของประเทศพม่า การใช้ประโยชน์จากการลดลงของฟูนันในศตวรรษที่หกจันทร์เริ่มสร้างอาณาจักรที่เป็นอิสระในหมู่พวกเขาทวารวดีในภาคเหนือของพื้นที่ควบคุมก่อนฟูนันและไกลออกไปทางทิศเหนือที่หริภุญไชย. มอญได้รับอิทธิพลอย่างมากจากวัฒนธรรมฮินดูของอินเดียและอโศก อาณาจักรของชาวพุทธในอินเดีย. "พวกเขาเป็นที่ยอมรับในสมัยทวารวดีราชอาณาจักร (AD 6 ศตวรรษที่ 11) และศูนย์หลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. โดย Dvaravatis ควบคุมพื้นที่แม่น้ำวัลเลย์ในประเทศไทยปัจจุบันวันตั้งแต่วันที่ 6 หรือศตวรรษที่ 7 เพื่อศตวรรษที่ 11. พวกเขา ในที่สุดก็พ่ายแพ้โดยคนไทยที่ถูกดูดซึมมากของวัฒนธรรมของพวกเขา. จอาจจะเริ่มย้ายเข้ามาในพื้นที่ในช่วงประมาณ พ.ศ. 3000 และอาณาจักรแรกของพวกเขาสุวรรณภูมิ. ก่อตั้งขึ้นรอบท่าเรือท่าตอนในประมาณ 300 ปีก่อนคริสตกาลประเพณีพูดแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีการติดต่อกับ พระพุทธศาสนาผ่านทางเดินเรือเป็นช่วงต้นของศตวรรษที่ 3 แต่แน่นอนโดยศตวรรษที่ 2 เมื่อพวกเขาได้รับการทูตของพระสงฆ์จากพระเจ้าอโศก. มากของชาวมอญที่เขียนบันทึกได้ถูกทำลายผ่านสงคราม มอนส์ผสมวัฒนธรรมอินเดียและมอญร่วมกันใน Hybird ของทั้งสองอารยธรรม โดยช่วงกลางศตวรรษที่ 9 พวกเขาได้มาครองทั้งหมดของภาคใต้ของพม่า [ที่มา: พม่าข้อมูลท่องเที่ยว] จของ Haribhunjaya และทวารวดีก๊กคนในปัจจุบันประเทศไทยอาจได้ป้อนวันปัจจุบันพม่าเป็นช่วงต้นของศตวรรษที่ 6 ตามทุนการศึกษากระแสหลักมอญได้ก่อตั้งขึ้นอย่างน้อยสองราชอาณาจักรเล็ก ๆ (หรือขนาดใหญ่ เมืองรัฐ) ศูนย์กลางรอบพะโค (หงสาวดี) และท่าตอนกลางศตวรรษที่ 9 การอ้างอิงภายนอกที่เก่าแก่ที่สุดไปยังพม่า "อาณาจักร" อยู่ใน 844-848 โดยภูมิศาสตร์อาหรับ มอญฝึกพระพุทธศาสนาเถรวาท สหราชอาณาจักรมีความเจริญรุ่งเรืองจากการค้า ราชอาณาจักรท่าตอนเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นอาณาจักรโกหกสุวรรณภูมิ (หรือโกลเด้นแลนด์) อ้างถึงโดยช่างของมหาสมุทรอินเดีย [ที่มา: วิกิพีเดีย] เมื่อกลุ่มทางการเมืองและวัฒนธรรมที่มีประสิทธิภาพมากประชากรจันทร์วันนี้ประมาณ 1.3 ล้านได้รับการดูดซึมส่วนใหญ่เป็นหลักของวัฒนธรรมพม่า Mons พม่าเหล่านี้ทำขึ้นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของลำโพงจันทร์เขมรเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีหลายที่อาศัยอยู่ญาติของพวกเขาต่อไปทางทิศตะวันออกในประเทศไทยและกัมพูชา แม้ว่าวัฒนธรรมของพวกเขาได้รวมกับที่ของพม่ามอนส์ได้อย่างต่อเนื่องในการใช้ภาษาของตัวเองและตั้งแต่ปี 1962 มีรัฐของตัวเอง ในฐานะที่เป็นชาวพุทธศรัทธาพวกเขาปฏิบัติตามพระราชพิธีปฏิทินของพวกเขาเองในเทศกาล Theravadin แหล่งที่มาหลักของพวกเขาของการดำรงชีวิตมาจากการเพาะปลูกข้าว แต่พวกเขายังปลูกพืชอื่น ๆ เช่นมันเทศอ้อยและสับปะรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มหลักแรกของผู้อพยพที่จะมาถึงในวันปัจจุบันพม่ารามัญที่มาจากจีน และตัดสินในสิ่งที่ตอนนี้พม่าภาคเหนือรอบศตวรรษที่สาม b.c.the ม่อนที่เลี้ยงอย่างมากพุทธคนคลาสสิกอินเดียเหนือมรดกที่อาศัยอยู่ในภาคกลางของพม่า พะโค ( 50 ไมล์จากย่างกุ้ง ) ก่อตั้งขึ้นโดยชาวมอญในศตวรรษที่ 6มันเป็นเมืองหลวงของภาคใต้ของพม่า ในศตวรรษที่ 13 เมื่อ มอนส์ปกครองภูมิภาค ใน 552 , มันถูกไล่ออก และเกือบทั้งหมดถูกทำลายโดยพระมหากษัตริย์ พระเจ้าอลองพญากษัตริย์พม่า .

มอญและเขมรเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับประชาชนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตามเส้นทางอพยพมาจากตอนใต้ของประเทศจีนในศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสตกาล ชาวเขมร อาศัยอยู่ในแม่น้ำโขงหุบเขาในขณะที่ภาคกลางและภาคเหนือของมอญครอบครองที่ราบสูงของประเทศไทยสมัยใหม่และส่วนใหญ่ของพม่า ประโยชน์ของฟูนันลดลงในหกศตวรรษ AD , มอญเริ่มสร้างอาณาจักรอิสระในสมัยทวารวดี ในบริเวณตอนเหนือของพื้นที่ควบคุมเดิมโดยฟูนันและไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ haripunjaya .

ชาวมอญได้รับอิทธิพลอย่างมากจากวัฒนธรรมและอโศกพุทธสหราชอาณาจักรในอินเดียฮินดู พวกเขาก่อตั้งอาณาจักรทวาราวดี ( พ.ศ. 6 ถึงศตวรรษที่ 11 ) และหลายศูนย์ในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การ dvaravatis ควบคุมพื้นที่หุบเขาแม่น้ำในไทย จากปัจจุบัน 6 หรือ 7 ศตวรรษศตวรรษที่ 11พวกเขาในที่สุดพ่ายแพ้โดยคนไทยที่ถูกดูดซึมมากของวัฒนธรรมของพวกเขา .

มอน คงเริ่มย้ายลงในพื้นที่ประมาณ 3 , 000 ปีก่อนคริสตกาล และ suwarnabhumi อาณาจักรแรกของพวกเขา ก่อตั้งขึ้นรอบ ๆท่าเรือท่าต ประมาณ 300 B.C . ภาษาพูดประเพณีแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีการติดต่อกับพระพุทธศาสนาผ่านทางทะเลเร็วศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล แต่แน่นอนโดยเมื่อพวกเขาได้รับเป็นทูตของพระจากพระเจ้าอโศก . มากของมอญเขียนบันทึกได้ถูกทำลายโดยสงคราม อินเดียและชาวมอญ ชาวมอญผสมเข้าด้วยกันในไฮบริดของทั้งสองอารยธรรม โดยศตวรรษที่ mid-9th . พวกเขาได้มาครองทั้งหมด ทางตอนใต้ของพม่า [ ที่มา : พม่าข้อมูลท่องเที่ยว ]

และอาณาจักรทวาราวดี haribhunjaya มอญของคนไทยสมัยใหม่อาจต้องป้อนปัจจุบันพม่าตอนล่างเร็วเท่าที่ศตวรรษที่ 6 คริสตศักราชตามกระแสทุน ชาวมอญได้ก่อตั้งขึ้นอย่างน้อยสองอาณาจักรขนาดเล็ก ( หรือรัฐเมืองใหญ่ ) ศูนย์กลางรอบพะโค ( ใหม่ ) และท่าต โดยช่วงกลางศตวรรษที่ 9 .โดยการอ้างอิงภายนอกไปพม่าตอนล่าง " ราชอาณาจักร " เป็น 844-848 โดยนักภูมิศาสตร์ชาวอาหรับ มอญบมิพุทธศาสนาเถรวาท อาณาจักรกำลังรุ่งเรืองจากการค้า อาณาจักรของท่าต คือพิจารณาอย่างกว้างขวางเป็นอาณาจักรในตำนานของสุวรรณภูมิ หรือ โกลเด้นแลนด์ ) , อ้างถึงโดยช่างของมหาสมุทรอินเดีย . [ ที่มา : วิกิพีเดีย ]

เมื่อที่มีวัฒนธรรมและการเมืองในกลุ่ม