What makes the difference between a

What makes the difference between a pathogenic and a protective strain of F. oxysporum is obviously a fundamental question that would benefit from the study of plant–F. oxysporum interactions. Experiments have shown that the early steps in the colonization process are similar for pathogenic and protective strains. At the root level, the first visible difference appears after penetration, but this probably results from early differential recognition of the pathogenic and protective strains by the plant. Careful decryption of the early molecular dialogue between the plant and F. oxysporum is therefore necessary. Two different approaches might be useful: either a global approach using microarrays or a targeted approach. In the first approach, a plant of agronomic interest should be used, such as tomato, which suffers from wilt induced by F. oxysporum f. sp. lycopersici and can be protected by several biological control strains of F. oxysporum, including the strain Fo47, whose genome is being sequenced (C. Kistler, pers. comm.). All the tools enabling one to compare the sequences differently expressed during the interaction with tomato will soon be available. The second approach, which has the aim of verifying the involvement of known genes in the protective capacity of F. oxysporum, will benefit from the identification of genes involved in the pathogenicity or virulence of F. oxysporum. As pathogenic and protective strains have some traits in common, it will be interesting to study the expression, in protective strains, of genes known to be involved in the virulence of the pathogenic strains. In cooperation with a Dutch team, we have already demonstrated that mutants of F. oxysporum f. sp. lycopersici (Michielse et al., 2009) affected in virulence are differently affected in their protective capacity (C.B. Michielse, M. Rep, C. Olivain, C. Alabouvette, unpublished data). This approach will help in differentiating pathogenic from protective strains and in screening of soil-borne strains to identify potentially protective strains. Finally, as genes associated with the protective capacity of strains of other BCAs, especiallyTrichoderma spp., have already been described, it would be interesting to look for homologs of these genes in protective strains of F. oxysporum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่ทำให้ความแตกต่างระหว่างการ pathogenic และต้องใช้ป้องกันของ F. oxysporum ได้ชัดคำถามพื้นฐานที่จะได้รับประโยชน์จากการศึกษาพืช – F. oxysporum โต้ตอบ การทดลองได้แสดงว่า ขั้นตอนแรก ๆ ในการสนามมีลักษณะสำหรับสายพันธุ์ pathogenic และป้องกัน ระดับราก ความแตกต่างที่มองเห็นครั้งแรกหลังเจาะ แต่นี้คงผลลัพธ์จากการรับรู้ส่วนต้นของสายพันธุ์ pathogenic และป้องกัน โดยโรงงาน ถอดรหัสลับระวังบทสนทนาโมเลกุลช่วงระหว่างโรงงานและ F. oxysporum จึงจำเป็น สองวิธีต่าง ๆ อาจประโยชน์: วิธีสากลที่ใช้ microarrays หรือวิธีกำหนดเป้าหมายได้ ในวิธีแรก พืชน่าสนใจลักษณะทางควรใช้ เช่นมะเขือเทศ suffers จากเหี่ยวเกิดจาก F. oxysporum f. sp. lycopersici และสามารถป้องกันได้ โดยควบคุมสายพันธุ์ที่หลายของ F. oxysporum รวมทั้งสายพันธุ์ Fo47 จีโนมซึ่งเป็นการเรียงลำดับ (C. Kistler อาทิสื่อ) เครื่องมือทั้งหมดที่เปิดใช้งานการเปรียบเทียบลำดับที่แสดงในระหว่างการโต้ตอบกับมะเขือเทศแตกเร็ว ๆ นี้จะพร้อมใช้งาน วิธีที่สอง ซึ่งมีจุดมุ่งหมายของการตรวจสอบการมีส่วนร่วมของยีนที่รู้จักในฐานะ F. oxysporum ป้องกัน จะได้รับประโยชน์จากรหัสของยีนที่เกี่ยวข้องใน pathogenicity หรือ virulence ของ F. oxysporum เป็น pathogenic และป้องกันสายพันธุ์มีลักษณะบางอย่างที่เหมือนกัน มันจะน่าสนใจที่จะศึกษาการนิพจน์ ป้องกันสายพันธุ์ ของยีนที่เรียกว่าการมีส่วนร่วมใน virulence ของสายพันธุ์ pathogenic ในความร่วมมือกับทีมดัตช์ เรามีอยู่แล้วแสดงว่า สายพันธุ์ของ F. oxysporum f. sp. lycopersici (Michielse et al., 2009) ที่ได้รับผลกระทบใน virulence มีผลแตกต่างในกำลังการผลิตการป้องกัน (ธพ. Michielse ม.แทน C. Olivain, C. Alabouvette ยกเลิกประกาศข้อมูล) วิธีการนี้จะช่วย ในการขึ้นต้น pathogenic จากป้องกันสายพันธุ์ และคัดสายพันธุ์ที่เชื่อว่าดินระบุสายพันธุ์อาจป้องกัน ในที่สุด เป็นยีนที่เกี่ยวข้องกับกำลังการผลิตของสายพันธุ์ของอื่น ๆ BCAs โอ especiallyTrichoderma ป้องกันได้ถูกอธิบาย มันจะสนใจหา homologs ของยีนเหล่านี้ในสายพันธุ์ป้องกันของ F. oxysporum

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่ทำให้ความแตกต่างระหว่างที่ทำให้เกิดโรคและการป้องกันของสายพันธุ์เอฟ oxysporum จะเห็นได้ชัดเป็นคำถามพื้นฐานที่จะได้รับประโยชน์จากการศึกษาพืชน์ ปฏิสัมพันธ์ oxysporum การทดลองแสดงให้เห็นว่าขั้นตอนการเริ่มต้นในกระบวนการการล่าอาณานิคมจะคล้ายกันสำหรับสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคและการป้องกัน ในระดับรากแตกต่างที่มองเห็นครั้งแรกที่ปรากฏหลังจากการเจาะ แต่นี่อาจจะเป็นผลมาจากการรับรู้ที่แตกต่างกันในช่วงต้นของสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคและการป้องกันจากโรงงาน ถอดรหัสระวังของการเจรจาระหว่างโมเลกุลต้นพืชและ F. oxysporum จึงเป็นสิ่งที่จำเป็น สองวิธีที่แตกต่างอาจจะมีประโยชน์: ทั้งวิธีการที่ทั่วโลกใช้ microarrays หรือวิธีการกำหนดเป้​​าหมาย ในแนวทางแรกพืชทางการเกษตรที่น่าสนใจควรจะใช้เช่นมะเขือเทศที่ทนทุกข์ทรมานจากโรคเหี่ยวที่เกิดจากเอฟเอฟ oxysporum เอสพี lycopersici และได้รับความคุ้มครองโดยสายพันธุ์ที่ควบคุมทางชีวภาพหลาย F. oxysporum รวมทั้งสายพันธุ์ Fo47 ที่มีจีโนมจะถูกจัดลำดับ (ค Kistler, pers. Comm.) เครื่องมือทั้งหมดที่ช่วยให้หนึ่งเพื่อเปรียบเทียบลำดับที่แตกต่างกันในระหว่างการแสดงการมีปฏิสัมพันธ์กับมะเขือเทศเร็ว ๆ นี้จะสามารถใช้ได้ แนวทางที่สองซึ่งมีจุดมุ่งหมายของการตรวจสอบการมีส่วนร่วมของยีนที่รู้จักกันดีในความสามารถในการป้องกันของเอฟ oxysporum ที่จะได้ประโยชน์จากบัตรประจำตัวของยีนที่เกี่ยวข้องในการเกิดโรคหรือความรุนแรงของเอฟ oxysporum ในฐานะที่เป็นสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคและการป้องกันมีลักษณะบางอย่างที่เหมือนกันมันจะน่าสนใจที่จะศึกษาการแสดงออกในสายพันธุ์ที่ป้องกันของยีนที่รู้จักกันในการมีส่วนร่วมในความรุนแรงของสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรค ในความร่วมมือกับทีมดัตช์เราได้แสดงให้เห็นแล้วว่าการกลายพันธุ์ของเอฟเอฟ oxysporum เอสพี lycopersici (Michielse et al., 2009) ได้รับผลกระทบรุนแรงในการได้รับผลกระทบที่แตกต่างกันในความสามารถของพวกเขาป้องกัน (CB Michielse เอ็มตัวแทน Olivain ซีซี Alabouvette ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) วิธีการนี​​้จะช่วยในการทำให้เกิดโรคที่แตกต่างจากสายพันธุ์ป้องกันและการตรวจคัดกรองในสายพันธุ์ของดินที่เกิดจากการระบุสายพันธุ์ป้องกันที่อาจเกิดขึ้น สุดท้ายเป็นยีนที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการป้องกันของสายพันธุ์อื่น ๆ BCAs, especiallyTrichoderma spp. ที่ได้รับการอธิบายมันจะน่าสนใจที่จะมองหา homologs ของยีนเหล่านี้ในสายพันธุ์ที่ป้องกันของเอฟ oxysporum

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่ทำให้ความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์ของเชื้อโรคและป้องกัน F . oxysporum ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นคำถามพื้นฐานที่จะได้รับประโยชน์จากการศึกษาพืชและ F . oxysporum การโต้ตอบ การทดลองแสดงให้เห็นว่าขั้นตอนแรกในกระบวนการการล่าอาณานิคมจะคล้ายกันสำหรับเชื้อโรคและป้องกันสายพันธุ์ ในระดับราก ความแตกต่างที่มองเห็นได้ในช่วงแรกหลังจากสอดใส่แต่นี้อาจเป็นผลจากการรับรู้ความแตกต่างของสายพันธุ์ของเชื้อโรคและป้องกันต้นของพืช ถอดรหัสระวังช่วงต้นโมเลกุลบทสนทนาระหว่างพืชและ F . oxysporum จึงเป็นสิ่งจำเป็น สองวิธีที่แตกต่างกันที่อาจเป็นประโยชน์ : ให้ทั่วโลกใช้ิวิธีการหรือเป้าหมาย วิธีการ ในแนวทางแรกเป็นพืชที่น่าสนใจ โดยควรใช้ เช่น มะเขือเทศ ซึ่งได้รับความทุกข์จากเหี่ยวและ F . oxysporum F . . lycopersici และสามารถป้องกันโดยการควบคุมทางชีวภาพหลายสายพันธุ์ของ F . oxysporum , รวมทั้งสายพันธุ์ fo47 ที่มีลำดับจีโนมเป็นวาล์วทองเหลือง ( C , ข่าวสาร การสื่อสาร )เครื่องมือทั้งหมดที่ช่วยให้หนึ่งเพื่อเปรียบเทียบลำดับที่แตกต่างกันแสดงในระหว่างการปฏิสัมพันธ์กับมะเขือเทศ เร็ว ๆนี้จะสามารถใช้ได้ วิธีที่สอง ซึ่งมีเป้าหมายของการมีส่วนร่วมของยีนที่รู้จักกันในความสามารถในการป้องกันของ F . oxysporum , จะได้รับประโยชน์จากการกำหนดของยีนที่เกี่ยวข้องในการ หรือ ความรุนแรงของ F . oxysporum .เป็นเชื้อโรคและป้องกันสายพันธุ์มีลักษณะเหมือนกัน มันจะน่าสนใจเพื่อศึกษาการแสดงออกของยีนในสายพันธุ์ป้องกันได้มีส่วนร่วมในความรุนแรงของสายพันธุ์ของเชื้อโรค . ในความร่วมมือกับทีมดัตช์ เราได้พบว่าสายพันธุ์ของ F . oxysporum F . . lycopersici ( michielse et al . ,2009 ) ที่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงจะแตกต่างกันได้รับผลกระทบความสามารถในการป้องกันของพวกเขา ( C.B . michielse . ตัวแทน , C . olivain , C . alabouvette ข้อมูลเผยแพร่ ) วิธีการนี้จะช่วยในการป้องกันเชื้อโรคจากสายพันธุ์และการคัดเลือกสายพันธุ์ทางดินเพื่อระบุสายพันธุ์อาจป้องกัน สุดท้ายเป็นยีนที่เกี่ยวข้องกับความสามารถของ bcas ป้องกันสายพันธุ์อื่น ๆespeciallytrichoderma spp . ได้ถูกอธิบายไว้ มันจะน่าสนใจเพื่อดูโฮโมลอกส์ของยีนในสายพันธุ์ที่ป้องกันของ F . oxysporum .