To my shame, I studied at secondary

To my shame, I studied at secondary school year 6. The story is that it is a Saturday flea friends to friends, working at home. I went by the weekend, but I was never a friend to come home to this friend! Because my friend is a village with me, but a friend in one another that used to go to this person's friend told a friend's House, remember? A friend took me to The friend I went down from the car and into the waiting in front of the home of friends. Laeotakon very loud friends call "the fine is?.!" shout out to Grandma for several more cycles then one came out yelling, swearing, yelling outcry back that "anything. There are no famous person was driving fine. Come to the wrong House, "now it was broken. We come to the wrong House road waiting for nia hurry sorry grandma who then rushed out of the House immediately. Dare to ride a bus through this House. This is my shame!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การอัปยศของฉัน ฉันเรียนที่มัธยมศึกษาปีที่ 6 เรื่องคือว่า มันเป็นเพื่อนนัดวันเสาร์เพื่อน ทำงานที่บ้าน ผมไป ด้วยวันหยุด แต่ผมไม่มีเพื่อนมาบ้านนี้เพื่อน เนื่องจากเพื่อน บ้านกับฉัน แต่เพื่อนในอีกแบบหนึ่งที่ใช้หาเพื่อนคนนี้บอกว่า ของเพื่อนบ้าน จำได้ไหม เอาเพื่อนฉันที่เพื่อน ฉันก็ลง จากรถ และ ไปรอที่หน้าบ้านของเพื่อน เรียกเพื่อนหน่อย Laeotakon "ปรับเป็น? ! " ตะโกนออกไปคุณยายหลายรอบมาก แล้วหนึ่งออกตะโกนด่าทอการสบถ,, outcry กลับตะโกนว่า "อะไรกันมา มีบุคคลมีชื่อเสียงไม่ได้ขับรถดีขึ้น มาบ้านไม่ถูกต้อง "ตอนนี้ก็ใช้งานไม่ได้ เรามาผิดบ้านอยู่รอสนชรีบขอคุณยายคนนั้น วิ่งออกจากบ้านทันที กล้าขี่รถผ่านบ้านหลังนี้ นี่คือความอัปยศของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อความอัปยศของฉันฉันเรียนที่โรงเรียนมัธยมปีที่ 6 เรื่องคือว่ามันเป็นวันเสาร์เพื่อนหมัดกับเพื่อนที่ทำงานที่บ้าน ผมไปโดยวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ผมก็ไม่เคยเพื่อนที่จะมาที่บ้านให้เพื่อนนี้! เพราะเพื่อนของฉันเป็นหมู่บ้านกับฉัน แต่เพื่อนอีกคนหนึ่งที่เคยไปให้เพื่อนคนนี้บอกว่าบ้านของเพื่อนคนหนึ่งจำได้ไหม? เพื่อนพาฉันไปที่เพื่อนของฉันลงจากรถและเข้าไปรออยู่หน้าบ้านของเพื่อน Laeotakon เพื่อนดังมากเรียกว่า "ดีหรือไม่.!" ตะโกนออกไปยายรอบอีกหลายหนึ่งออกมาตะโกนสบถตะโกนโวยวายกลับมาว่า "อะไร. ไม่มีบุคคลที่มีชื่อเสียงจะเป็นคนขับรถที่ดี. มาผิดบ้าน" ตอนนี้มันถูกทำลาย เรามาถึงถนนที่ไม่ถูกต้องบ้านรอให้ยายรีบ nia ขอโทษแล้วรีบวิ่งออกจากบ้านทันที กล้าที่จะนั่งรถผ่านบ้านหลังนี้ นี้เป็นความอัปยศของฉัน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความอับอายของฉัน ฉันเรียนที่โรงเรียนมัธยมปีที่ 6 เรื่องมันมีอยู่ว่า มันเป็นหมัด วันเสาร์ เพื่อนเพื่อเพื่อน , ทำงานที่บ้าน ฉันแวะไปวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ผมไม่เคยมีเพื่อนมาบ้านเพื่อน ! เพราะเพื่อนผมเป็นหมู่บ้านด้วย แต่เพื่อนอีกคนที่ใช้ไปให้เพื่อนคนนี้บอกเพื่อนมั้ย จำได้มั้ยเพื่อนพาฉันกับเพื่อนฉันก็ลงจากรถแล้วเข้าไปรอในด้านหน้าของบ้านเพื่อน laeotakon ดังมาก เพื่อนเรียก " ดี ? ! " ตะโกนให้คุณย่าอีกหลายรอบแล้วออกมาตะโกนสบถ ตะโกนโวยกลับว่า " อะไร ไม่มีบุคคลที่มีชื่อเสียงขับรถดี มาผิดบ้าน " ตอนนี้มันเสียเราเข้าผิดบ้านถนนรอสนช. รีบขอโทษคุณยาย แล้วรีบออกจากบ้านทันที กล้าที่จะขี่รถผ่านบ้านหลังนี้ นี้คือความอับอายของฉัน