But it’s exhausting. There’s nothin

But it’s exhausting. There’s nothing worse than trying to pry open someone who is stubborn in his or her awkwardness, or trying to make small talk with someone who is just incredibly incapable of doing so. Most of the time, I’m surprisingly successful with getting people to open up, mainly because I can sense when I’m failing (since, again, I can read energy), at which point I stop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ก็หลบหนี ไม่มีอะไรเลวร้ายยิ่งกว่าการพยายามงัดเปิดคนปากแข็งใน awkwardness ของเขา หรือเธอ หรือพยายามที่จะทำให้พูดคุยเล็กกับคนที่เป็นความสามารถอย่างเหลือเชื่อเพียงดังนี้ ส่วนใหญ่เวลา ฉันแปลกใจประสบความสำเร็จกับการรับคนการเปิด เพราะว่าฉันสามารถรู้สึกได้เมื่อฉัน:ความล้มเหลว (ตั้งแต่ อีกครั้ง ฉันสามารถอ่านพลังงาน), จุดที่ฉันจะหยุดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่มันก็เหนื่อย ไม่มีอะไรที่เลวร้ายยิ่งกว่าการพยายามที่จะแงะเปิดคนที่ดื้อรั้นในความอึดอัดของเขาหรือเธอหรือพยายามที่จะทำให้การพูดคุยเล็กกับคนที่ไม่น่าเชื่อเป็นเพียงความสามารถในการทำเช่นนั้นเป็น ส่วนใหญ่เวลาที่ผมประสบความสำเร็จที่น่าแปลกใจกับการรับคนที่จะเปิดขึ้นส่วนใหญ่เป็นเพราะผมสามารถรู้สึกเมื่อฉันล้มเหลว (ตั้งแต่ครั้งฉันสามารถอ่านพลังงาน) จุดที่ฉันจะหยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่มันเหนื่อย ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการพยายามงัดคนที่ดื้อรั้นในความเปิ่นของเขาหรือเธอหรือจะให้คุยกับคนที่เป็นช่างไม่สามารถทำอะไรเช่นนั้น มากที่สุดของเวลา แต่แปลกที่ผมประสบความสำเร็จกับการรับคนที่จะเปิดส่วนใหญ่เป็นเพราะฉันรู้สึกเมื่อฉันตก ( ตั้งแต่ อีกครั้ง ฉันสามารถอ่านพลังงาน ) ที่จุดที่ฉันหยุด