P 24...This us where my journey bec

P 24...
This us where my journey became even stranger. At first, i thought we were going around in a circle. I fixed my eyes on the top of a mountain where it met the sky, and realized that we were indeed making a large circle around the pass.
I do not recall falling asleep, but i must have. It seemed like we traveled a long way before the coach suddenly stopped. I snapped to my senses and saw that we were in the courtyard of an ancient, crumbling castle, and were before a huge wooden door.
The driver was already on the ground with my luggage. He helped me out with the same iron grip as before. Then he jumped up without a word, shook the reins, turned the coach around and disappeared.
As i stood there alone wondering what to do, many questions filled my head. What sort of place had i come to? What sort of grim adventure was i on?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

P 24 ...สหรัฐอเมริกานี้ซึ่งการเดินทางของฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าได้ ตอนแรก ฉันคิดว่า เราได้ไปรอบ ๆ เป็นวงกลม ฉันคงตาบนภูเขาที่ตรงท้องฟ้า และรับรู้ว่า เราถูกทำให้เป็นวงกลมขนาดใหญ่สถานผ่านแน่นอนฉันจำไม่หลับ แต่ต้องมี ดูเหมือนเราเดินทางก่อนรถหยุดกะทันหัน จัดชิดในความรู้สึกของฉัน และเห็นว่า เราอยู่ในสวนของปราสาทมีโบราณ ผุ และเดิมก่อนประตูไม้ขนาดใหญ่โปรแกรมควบคุมถูกแล้วบนพื้นดินด้วยครับ เขาช่วยฉัน ด้วยจับเหล็กเดียวกันเป็นก่อน แล้วเขาเพิ่มขึ้นโดยไม่คำ จับบังเหียน เปิดรถที่รอบ และหายไปขณะยืนมีคนเดียวสงสัยจะทำอย่างไร คำถามในเติมหัวของฉัน ฉันมาเพื่อเรียงลำดับสิ่งของสถานที่ เรียงลำดับสิ่งของการผจญภัยที่น่ากลัวอยู่ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

P 24 ...
นี่เราที่เดินทางของฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าแม้ ตอนแรกผมคิดว่าเรากำลังไปรอบ ๆ เป็นวงกลม ฉันคงตาของฉันที่ด้านบนของภูเขาที่มันได้พบกับท้องฟ้าและตระหนักว่าเราได้แน่นอนทำให้วงกลมขนาดใหญ่รอบ ๆ ผ่าน.
ฉันไม่จำหลับไป แต่ฉันต้องมี มันดูเหมือนว่าเราเดินทางไกลก่อนที่โค้ชก็หยุด ฉัน snapped ถึงความรู้สึกของฉันและเห็นว่าเราอยู่ในลานของโบราณปราสาทบี้และอยู่ก่อนประตูไม้ขนาดใหญ่.
คนขับรถอยู่แล้วบนพื้นดินที่มีกระเป๋าเดินทางของฉัน เขาช่วยฉันออกไปกับการจับเหล็กเช่นเดียวกับก่อน จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นมาโดยไม่มีคำส่ายบังเหียนหันโค้ชไปรอบ ๆ และหายไป.
ที่ฉันยืนอยู่ที่นั่นคนเดียวที่สงสัยว่าจะทำอย่างไรคำถามมากมายที่เต็มไปด้วยหัวของฉัน สิ่งที่ประเภทของสถานที่ที่ฉันได้มาถึง? สิ่งที่จัดเรียงของการผจญภัยที่น่ากลัวก็คือฉันหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

P 24 . . . . . . .
นี้เราว่า การเดินทางของฉันกลายเป็นแม้กระทั่งคนแปลกหน้า ตอนแรกฉันคิดว่าพวกเราจะไปรอบ ๆเป็นวงกลม ผมคงตาของฉันที่ด้านบนของภูเขาที่เจอท้องฟ้า และตระหนักว่าเราเป็นจริงการทำวงกลมขนาดใหญ่รอบ ๆผ่าน
ฉันนึกไม่ออกว่าหลับ แต่ก็ต้องมี ดูเหมือนว่า เราเดินทางมาไกล ก่อนที่โค้ชก็หยุดลงอย่างกระทันหันฉันหมดความรู้สึกของผม และเห็นว่าเราอยู่ในลานของปราสาทโบราณ , บี้ และก่อนที่ประตูไม้ขนาดใหญ่ .
ขับได้แล้วบนพื้นดินกับกระเป๋า เขาช่วยฉันออกกับ Grip เหล็ก เช่นเดิม แล้วเขาก็กระโดดขึ้นโดยไม่บอกกล่าว กระตุกบังเหียน เปลี่ยนโค้ช และหายตัวไป ขณะที่ผมยืนอยู่ที่นั่นคนเดียว
สงสัยต้องทําอย่างไรคำถามมากมายเต็มหัว สิ่งที่ประเภทของสถานที่ที่ฉันมา ? สิ่งที่จัดเรียงของการผจญภัยที่น่ากลัวแล้ว