Oleochemicals as polymer materials

Oleochemicals as polymer materials represent a relatively small
market, but are well established. We have to keep in mind that
before crude oil was explored the only possibility to do chemistry
was by using renewable resources. One example is linseed
oil, which is used to produce linoleum. Here, the demand has
increased from 10 000 tons in 1975 to 50 000 tons in 1998
(coming from 120 000 tons in 1960!) (Yap et al., 2010). Another
example: epoxidized soybean oil (ESO) as a plastic and
coating additive has a relatively stable market of approximately
100 000 tons/year (Sharma et al., 2006a). It is worth
mentioning that the dicarboxylic acids are industrially produced
either via ozonolysis of oleic acid to produce azelaic acid
(one of the few examples of large-scale industrial ozonolysis)
or by dimerization of linoleic acid and oleic acid to obtain
complex mixtures of high molecular weight diacids (e.g., EMPOL
 types), originally introduced in the 1950s by General
Mills Chemicals and Emery (both now Cognis Corp.) (Ho¨ fer,
1996).
In a variety of polymer applications, such as coatings, large
amount of solvents has to be used, including hydrocarbon and
chlorinated solvents. Here, a clear trend is seen toward the socalled
‘‘green solvents’’, such as ester solvents, typically produced
from naturally based fatty acids and/or fatty alcohols,
representing the largest group

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอลีโอเคมีเป็นวัสดุพอลิเมอเป็นตัวแทนที่ค่อนข้างเล็ก
ตลาด แต่จะดีขึ้น เราจะต้องเก็บไว้ในใจว่า
ก่อนที่น้ำมันดิบมีการสำรวจความเป็นไปได้เดียวที่จะทำเคมี
โดยใช้ทรัพยากรหมุนเวียน ตัวอย่างหนึ่งคือลินซีด
น้ำมันที่ใช้ในการผลิตเสื่อน้ำมัน นี่คือความต้องการได้
เพิ่มขึ้นจาก 10 000 ตันในปี 1975-50 000 ตันในปี 1998
(ที่มาจาก 120 000 ตันในปี 1960!) (Yap et al., 2010) อีก
ตัวอย่างเช่นน้ำมันถั่วเหลืองอิพอกไซด์ (ESO) เป็นพลาสติกและ
สารเติมแต่งสารเคลือบผิวที่มีตลาดค่อนข้างคงที่ประมาณ
100 000 ตัน / ปี (ชาร์ตอัล, 2006a.) เป็นมูลค่า
การกล่าวขวัญว่ากรด dicarboxylic มีการผลิตภาคอุตสาหกรรม
ทั้งผ่าน ozonolysis ของกรดโอเลอิกในการผลิตกรด Azelaic
(หนึ่งในตัวอย่างของ ozonolysis อุตสาหกรรมขนาดใหญ่)
หรือโดยการ dimerization ของกรดไลโนเลอิกและกรดโอเลอิกที่จะได้รับ
สารผสมที่ซับซ้อนของโมเลกุลสูง diacids น้ำหนัก (เช่น EMPOL
? ชนิด), นำเดิมในปี 1950 โดยนายพล
Mills สารเคมีและทราย (ทั้งในปัจจุบัน Cognis คอร์ป) (โฮ Fer,
1996).
ในความหลากหลายของการใช้งานลิเมอร์เช่นสารเคลือบที่มีขนาดใหญ่
ปริมาณของ ตัวทำละลายจะต้องมีการใช้รวมทั้งสารไฮโดรคาร์บอนและ
ตัวทำละลายคลอรีน ที่นี่เป็นแนวโน้มที่ชัดเจนจะเห็นไปยัง socalled
'' ตัวทำละลายสีเขียว '' เช่นตัวทำละลายเอสเตอร์ที่ผลิตโดยทั่วไป
ตามธรรมชาติจากกรดไขมันและ / หรือแอลกอฮอล์ไขมัน
ที่เป็นตัวแทนของกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอลีโอเคมีคัลเป็นวัสดุพอลิเมอร์เป็นตัวแทนของตลาดค่อนข้างเล็ก
แต่สร้างได้ดี เราต้องระลึกว่า
ก่อนน้ำมันสำรวจความเป็นไปได้เท่านั้นที่จะทำเคมี
ได้โดยใช้ทรัพยากรทดแทน ตัวอย่างหนึ่งคือลินสีด
น้ำมันที่ใช้ในการผลิตพรมน้ำมัน ที่นี่ มีความต้องการ
เพิ่มขึ้นจาก 10 000 ตันในปี 2518 ถึง 50 , 000 ตันในปี 1998
( ที่มาจาก 120 000 ตันในปี 1960 ) ( เห่า et al . , 2010 ) อีกตัวอย่าง
: น้ำมันถั่วเหลือง ( ESO ) เป็นพลาสติกเคลือบสารเติมแต่งที่มีตลาดและ

ค่อนข้างคงที่ประมาณ 100 , 000 ตัน / ปี ( Sharma et al . , 2006a ) เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่าเป็นกรด dicarboxylic

ทั้งทางอุตสาหกรรมที่ผลิตผ่านการทำปฏิกิริยาโอโซโนไลซิสของกรดโอเลอิก กรด Azelaic
ผลิต( หนึ่งในตัวอย่างไม่กี่ของการทำปฏิกิริยาโอโซโนไลซิสอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ )
หรือโดยสหชาตของกรดไขมันและกรดโอเลอิก เพื่อขอรับ
diacids น้ำหนักโมเลกุลสูงผสมที่ซับซ้อน ( เช่น empol
 ประเภท ) เดิมรู้จักในยุค 50 ด้วยสารเคมีและไฟฟ้าทั่วไป
กากกะรุน ( ทั้งตอนนี้คอกนิส Corp . ) ( โฮเฟอร์
ตั้ง , 1996 ) .
ในความหลากหลายของการใช้งานพอลิเมอร์ เช่น สารเคลือบขนาดใหญ่
ปริมาณสารละลายที่ได้จะใช้ รวมทั้งสารไฮโดรคาร์บอนและ
คลอรีนสารละลาย ที่นี่ชัดเจนแนวโน้มเห็นต่อลากข้าง
''green ตัวทำละลาย ' ' เช่นเอสเตอร์ละลายมักจะผลิต
จากธรรมชาติจากกรดไขมันและ / หรือไขมัน แอลกอฮอล์
เป็นตัวแทนกลุ่มใหญ่ที่สุด