The Dream (1910)The Dream is an apt

The Dream (1910)
The Dream is an apt title for the present work, with its surreal depiction of a nude woman reclining on a sofa in a forest. The woman is surrounded by colorful, painstakingly depicted greenery - which reportedly included at least twenty-two shades of green - and inhabitants of the jungle, including several wide-eyed lions who gaze at the strange scene or at the viewer. This image of a humorously out-of-place academic-style nude - reminiscent of neoclassical odalisques portrayed by artists such as Ingres and perhaps modeled on a Polish woman Rousseau once loved - in an exotic setting far from the artist's native France may be seen as Rousseau's response to late 19th century French colonialist expansion to lands he experienced only through his visits to museums and visual media like magazines and postcards. With its incredible attention to detail, vibrant palette, and absurdist combination of imagery, The Dream reveals why Rousseau's art was so admired by the Surrealists, especially the movement's founder, André Breton, who wrote, "It is with Rousseau that we can speak for the first time of Magic Realism."

In his accompanying caption, one of the many poetic descriptions he often appended to his paintings, Rousseau described it thus:

Yadwigha, in a beautiful dream
Having fallen asleep softly
Heard the sound of a musette
Played by a kindly charmer
While the moon shone down
Upon the flowers, upon the verdant trees
The wild serpents lent their ear
To the merry tunes of the instrument.

The painting captivated the poet and critic Guillaume Apollinaire, who wrote, "The picture radiates beauty, that is indisputable. I believe nobody will laugh this year."
Oil on canvas - Museum of Modern Art, New York

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความฝัน (1910)
ฝันเป็นชื่อเหมาะสำหรับการทำงานปัจจุบันที่มีภาพเหนือจริงของผู้หญิงเปลือยนอนบนโซฟาในป่า ผู้หญิงคนนั้นถูกล้อมรอบด้วยสีสันเขียวขจีภาพอย่างระมัดระวัง - ซึ่งรวมถึงการรายงานอย่างน้อยยี่สิบสองเฉดสีของสีเขียว - และชาวป่ารวมทั้งสิงโตกว้างตาหลายคนที่จ้องมองที่แปลกหรือฉากที่ผู้ชม ภาพของตลกออกจากสถานที่ทางวิชาการแบบเปลือยนี้ - ชวนให้นึกถึง odalisques นีโอคลาสสิภาพจากศิลปินเช่น Ingres และรูปแบบอาจจะเป็นในผู้หญิงโปแลนด์รูสโซเคยรัก - ในการตั้งค่าที่แปลกใหม่ห่างไกลจากพื้นเมืองของศิลปินฝรั่งเศสอาจจะถูกมองว่าเป็น การตอบสนองรูสโซส์ถึงปลายศตวรรษที่ 19 การขยายอาณานิคมของฝรั่งเศสไปยังดินแดนเขามีประสบการณ์เฉพาะทางที่เขาไปเยือนพิพิธภัณฑ์และสื่อโสตทัศน์เช่นนิตยสารและโปสการ์ด ที่มีความสนใจอย่างไม่น่าเชื่อในรายละเอียดจานสีที่สดใสและการรวมกัน absurdist ของภาพฝันให้เห็นว่าทำไมศิลปะรูสโซส์ได้รับการยกย่องดังนั้นโดย Surrealists โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ก่อตั้งการเคลื่อนไหวของAndréเบรอตงที่เขียนไว้ว่า "มันขึ้นอยู่กับรูสโซที่เราสามารถพูด . เป็นครั้งแรกของธรรมชาติวิเศษ "ในคำอธิบายประกอบของเขาคนหนึ่งของคำอธิบายบทกวีจำนวนมากเขามักจะผนวกเข้ากับภาพวาดของเขารูสโซอธิบายดังนี้: Yadwigha ในฝันที่สวยงามมีผล็อยหลับไปเบาๆได้ยินเสียง Musette ที่เล่นด้วยความกรุณาเสน่ห์ในขณะที่ดวงจันทร์ส่องลงเมื่อดอกไม้บนต้นไม้เขียวขจีงูป่ายืมหูของพวกเขาเพื่อเพลงความสุขของตราสาร. ภาพวาดที่หลงรักกวีและนักวิจารณ์ Guillaume Apollinaire ผู้เขียน "ภาพแผ่กระจายความงามที่เป็น . เถียงไม่ได้ผมเชื่อว่าไม่มีใครจะหัวเราะในปีนี้ ". สีน้ำมันบนผ้าใบ - พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่นิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความฝัน ( 1910 )
ความฝันเป็นชื่อที่เหมาะสำหรับงานปัจจุบัน กับภาพเหนือจริงของผู้หญิงเปลือยนอนบนโซฟาในป่า ผู้หญิงที่รายล้อมไปด้วยสีสัน ที่จะกล่าวถึง กรีนเนอรี่ ซึ่งรายงานรวมอย่างน้อยสองเฉดสีเขียว - และอาศัยอยู่ในป่า รวมทั้งหลายๆ ดวงตาเบิกกว้าง สิงโตที่จ้องมองเหตุการณ์แปลก ๆหรือผู้ดูภาพนี้ของเปียกชื้นออกจากสถานที่ทางวิชาการแบบเปลือย - ที่ระลึกต่างๆ odalisques portrayed โดยศิลปินเช่นโซลูชั่นและบางทีแบบจำลองในโปแลนด์ผู้หญิง Rousseau เคยรัก - ในบรรยากาศแปลกใหม่ ไกลจากศิลปินพื้นเมืองฝรั่งเศสอาจมองว่า Rousseau ตอบสนองถึงปลายศตวรรษที่ 19 ฝรั่งเศส colonialist ขยายไปยังดินแดนที่เขามีประสบการณ์เฉพาะทางการเข้าชมของเขาไปยังพิพิธภัณฑ์เช่น นิตยสาร และสื่อภาพโปสการ์ดกับของอย่างใส่ใจในรายละเอียด ประกายสีและการรวมกันของการ absurdist , ฝันพบทำไมรุสโซเป็นศิลปะได้ชื่นชม โดย surrealists โดยผู้ก่อตั้งของการเคลื่อนไหว , อังเดร เบรตัน ผู้เขียน " มันกับรุสโซ่ที่เราสามารถพูดครั้งแรกของสัจนิยมเวทมนตร์ "

ใน เขามาพร้อมกับข้อความหนึ่งในบทกวีของเขามักจะผนวกเข้ากับภาพวาดของเขา รุสโซอธิบายดังนี้

yadwigha ในฝันสวย

กำลังหลับเบาๆ ได้ยินเสียงของมูแซ็ตต์

charmer ที่เล่นโดยละม่อมในขณะที่ดวงจันทร์ส่องลงมา
เมื่อดอกไม้บนต้นไม้เขียวขจี
งูป่ายืม หูของเขาไปเพลงสุขสันต์


ของเครื่องดนตรีภาพวาดหลงรักกวีและนักวิจารณ์ทะเลสาบชิงไห่ ที่เขียนว่า " ภาพที่แผ่กระจายความงามที่ไม่อาจโต้แย้งได้ ผมเชื่อว่าไม่มีใครจะหัวเราะ ปีนี้ "
น้ำมันบนผ้าใบ - พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่นิวยอร์ก