Take the invention nicknamed the “m

Take the invention nicknamed the “monkey’s cheeks,” which he designed to address the perennial floods that Thailand experiences. His Majesty remembered seeing as a child the way that monkeys would store chewed bananas in their cheeks so that they could eat them late, and built a system of small reservoirs that worked using a similar principle – storing excess water during heavy rains that could be used later for irrigation. The system of the “monkey’s cheeks” is still being used across Thailand today. Many of the King’s inventions fit this pattern – merging conservation with human development. He was decades ahead of the curve in recognizing that what was environmentally sustainable was crucial to the long term health of communities.
Let me conclude. In June 1960, His Majesty returned to the United States at the invitation of then-President Dwight Eisenhower. He was asked to address a joint session of the U.S. Congress. He was just 32 years old.
Speaking to Congress, His Majesty said that he had accepted the invitation in part because of what he called “the natural human desire to see my birthplace” – Cambridge – which he returned to on that trip. But he also came, he said, to affirm our two nations’ unique friendship and shared values. As he put it, “Friendship of one government for another is an important thing. But it is friendship of one people for another that assuredly guarantees peace and progress.”
His Majesty told members of the U.S. Congress that there was one tradition valued above all others for the Thai people – the commitment to family. He said, “The members of a family are expected to help one another whenever there is a need for assistance. The giving of aid is a merit in itself. The giver does not expect to hear others sing his praises every day; nor does he expect any return. The receiver is nevertheless grateful. He too, in his turn, will carry out his obligations.”
Now the King was speaking about the bonds and generosity among members of Thai families. But in retrospect, his words can just as easily be applied to the way that he lived his life. A life of always looking for ways to be useful to those in need. A life of giving, and of serving, every single day. Not to earn praise, not to get something in return, but rather because that is what one does for family. And His Majesty considered all the people of Thailand to be his family. How fortunate the Thai people were to have had His Majesty as a member of their family. And how fortunate we are to be able to learn from the way that this remarkable king chose to live his life.
Thank you."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้เวลาประดิษฐ์ชื่อเล่นว่า "ลิงแก้ม ซึ่งเขาออกแบบมาเพื่อแก้ไขน้ำท่วมยืนต้นที่ประเทศไทยประสบ พระจำเห็นเป็นเด็กวิธีการที่จะเก็บลิงเคี้ยวกล้วยในแก้มของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถกินพวกเขาปลาย และสร้างระบบอ่างเก็บน้ำขนาดเล็กที่ทำงานโดยใช้หลักการคล้าย – เก็บน้ำส่วนเกินในระหว่างฝนตกหนักที่สามารถใช้ในภายหลังสำหรับการชลประทาน ระบบของ "แก้มลิง" ยังคงถูกใช้ทั่วไทยวันนี้ สิ่งประดิษฐ์ของพระมากมายพอดีลายนี้ผสานการอนุรักษ์กับการพัฒนามนุษย์ เขาเป็นมานานหลายทศวรรษข้างหน้าเส้นโค้งตระหนักว่า อะไรคือสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนคือความสำคัญต่อสุขภาพระยะยาวของชุมชนผมขอสรุป ใน 1960 มิถุนายน พระกลับไปสหรัฐอเมริกาตามคำเชิญของประธานาธิบดีนั้น Eisenhower ไวท์ เขาถูกถามไปยังเซสชันร่วมกันของรัฐสภาของสหรัฐอเมริกาที่อยู่ เขามีอายุเพียง 32 ปี การประชุม สมเด็จกล่าวว่า เขาได้ยอมรับคำเชิญในส่วนเนื่องจากสิ่งที่เขาเรียกว่า "ธรรมชาติมนุษย์ปรารถนาที่จะเห็นบ้านเกิดของฉัน" – เคมบริดจ์ – ซึ่งเขากลับไปเมื่อการเดินทาง แต่เขายัง มา เขากล่าว การยืนยันมิตรภาพเป็นเอกลักษณ์ของประเทศเราทั้งสอง และค่าที่ใช้ร่วมกัน ขณะที่เขาใส่มัน "มิตรภาพของรัฐบาลอีกแห่งหนึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญ แต่มันเป็นมิตรภาพของคนกับอีกหนึ่งที่แน่นอนรับประกันความสงบและความคืบหน้า" พระบอกว่า สมาชิกรัฐสภาสหรัฐฯ ที่มีประเพณีหนึ่งมูลค่าเหนือสิ่งอื่น ๆ สำหรับคน – ผูกพันกับครอบครัว เขากล่าวว่า "สมาชิกของครอบครัวจะต้องช่วยเหลือผู้อื่นเมื่อใดก็ ตามที่มีความจำเป็นสำหรับความช่วยเหลือ การให้ความช่วยเหลือมีบุญในตัวเอง บริจาคไม่คาดว่าจะได้ยินคนร้องเพลงสรรเสริญเขาทุกวัน หรือเขาไม่คาดหวังผลตอบแทนใด ๆ ตัวรับสัญญาณเป็นอย่างไรก็ตามขอบคุณ เขาเกินไป ในทางของเขากลับ จะดำเนินหน้าที่ของตน"ตอนนี้ พระที่พูดเกี่ยวกับพันธบัตรและความเอื้ออาทรในหมู่สมาชิกของครอบครัวไทย แต่ในการหวนกลับ คำพูดของเขาก็ได้ใช้ได้กับวิธีการที่เขาอาศัยอยู่ชีวิตของเขา ชีวิตมักจะมองหาวิธีที่จะเป็นประโยชน์กับผู้ที่ต้องการ ชีวิต ของให้ และ เสิร์ฟ ทุก ๆ วัน ไม่ได้รับการสรรเสริญ จะไม่ได้รับสิ่งตอบแทน แต่ เพราะว่าเป็นไรสำหรับครอบครัว และถือว่าพระทั้งหมดของคนไทยเป็น ครอบครัวของเขา โชคดีว่าคนไทยได้ มีพระเป็นสมาชิกครอบครัวของพวกเขา และโชคดีว่าเราจะสามารถเรียนรู้จากวิธีที่คิงนี้โดดเด่นเลือกชีวิตขอบคุณค่ะ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้เวลาประดิษฐ์ชื่อเล่นที่ "แก้มลิง" ซึ่งเขาออกแบบมาเพื่อแก้ไขน้ำท่วมยืนต้นที่ประสบการณ์ของประเทศไทย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงจำเห็นเป็นเด็กวิธีการที่ลิงจะเก็บเคี้ยวกล้วยในแก้มของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะกินพวกเขาปลายและสร้างระบบการทำงานของอ่างเก็บน้ำขนาดเล็กที่ทำงานโดยใช้หลักการที่คล้ายกัน - การจัดเก็บน้ำส่วนเกินในช่วงฝนตกหนักที่อาจถูกนำมาใช้ ต่อมาเพื่อการชลประทาน ระบบการทำงานของ "แก้มลิง" ยังคงถูกนำมาใช้ในประเทศไทยในวันนี้ หลายสิ่งประดิษฐ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวให้พอดีกับรูปแบบนี้ - อนุรักษ์ควบรวมกับการพัฒนามนุษย์ เขาเป็นทศวรรษข้างหน้าของเส้นโค้งในการรับรู้ว่าสิ่งที่เป็นสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนมีความสำคัญต่อสุขภาพในระยะยาวของชุมชน.
ผมขอสรุป ในเดือนมิถุนายน 1960 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงกลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาตามคำเชิญของนั้นประธานาธิบดีดไวต์ไอเซนฮาว เขาก็ถามว่าจะอยู่ที่เซสชั่นร่วมกันของสภาคองเกรสของสหรัฐฯ . เขาเป็นเพียง 32 ปี
พูดถึงสภาคองเกรสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบอกว่าเขาได้รับการยอมรับคำเชิญในส่วนที่เพราะสิ่งที่เขาเรียกว่า "ความปรารถนาของธรรมชาติของมนุษย์ที่จะเห็นบ้านเกิดของฉัน" - เคมบริดจ์ - ซึ่งเขาจะกลับไปในการเดินทางที่ แต่เขาก็ยังมาเขากล่าวว่าเพื่อยืนยันมิตรภาพที่ไม่ซ้ำกันทั้งสองประเทศ 'ของเราและค่านิยมร่วมกัน ในขณะที่เขาใส่มัน "เพื่อนคนหนึ่งของรัฐบาลอีกเป็นสิ่งที่สำคัญ แต่มันคือมิตรภาพของคนหนึ่งไปอีกที่แน่นอนรับประกันความสงบสุขและความคืบหน้า ".
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบอกสมาชิกสภาคองเกรสของสหรัฐว่ามีเป็นหนึ่งในประเพณีมูลค่าสูงกว่าคนอื่น ๆ ทั้งหมดสำหรับคนไทย - ความมุ่งมั่นให้กับครอบครัว เขากล่าวว่า "สมาชิกของครอบครัวที่คาดว่าจะช่วยคนอื่นเมื่อใดก็ตามที่มีความจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือ ให้ความช่วยเหลือเป็นบุญในตัวเอง คนที่มอบให้ไม่ได้คาดหวังที่จะได้ยินคนอื่นร้องเพลงสรรเสริญของเขาทุกวัน; เขาไม่คาดหวังผลตอบแทนใด ๆ รับยังคงรู้สึกขอบคุณ เขาเกินไปในการเปิดของเขาจะดำเนินการตามข้อผูกพันของเขา. "
ตอนนี้พระมหากษัตริย์กำลังพูดเกี่ยวกับพันธบัตรและความเอื้ออาทรในหมู่สมาชิกของครอบครัวไทย แต่ในการหวนกลับคำพูดของเขาสามารถได้อย่างง่ายดายเพียงนำไปใช้กับวิธีการที่เขาอาศัยอยู่ในชีวิตของเขา ชีวิตของมักจะมองหาวิธีการที่จะเป็นประโยชน์กับผู้ที่ต้องการ ชีวิตของการให้และการให้บริการในวันเดียวทุกครั้ง ไม่ได้ที่จะได้รับการสรรเสริญไม่ได้รับสิ่งตอบแทน แต่เพราะเห็นว่าเป็นสิ่งหนึ่งไม่ได้ให้ครอบครัว และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงถือว่าทุกคนของประเทศไทยที่จะเป็นครอบครัวของเขา วิธีโชคดีที่คนไทยจะได้มีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในฐานะสมาชิกของครอบครัวของพวกเขา และวิธีการที่โชคดีที่เราจะสามารถที่จะเรียนรู้จากวิธีการที่โดดเด่นนี้กษัตริย์เลือกที่จะอยู่ในชีวิตของเขา.
ขอบคุณ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รับประดิษฐ์ชื่อเล่น " แก้มลิง " ที่เขาออกแบบมาเพื่อที่อยู่ยืนต้นน้ำท่วมที่ประเทศไทยประสบ ฝ่าบาท จำได้ว่า เห็นเป็นเด็กที่ร้านกล้วยลิงจะเคี้ยวแก้มของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถกินช้า และสร้างระบบอ่างเก็บน้ำขนาดเล็กที่ใช้หลักการทำงานคล้ายกัน และเก็บน้ำส่วนเกินในช่วงฝนตกหนักที่สามารถใช้ในภายหลังเพื่อการชลประทาน ระบบของ " แก้มลิง " ยังคงถูกใช้ทั่วไทยวันนี้ หลายของกษัตริย์ สิ่งประดิษฐ์นี้รูปแบบการผสานการอนุรักษ์และพอดีกับการพัฒนามนุษย์ เขาคือทศวรรษข้างหน้าของเส้นโค้งในการตระหนักถึงสิ่งที่ยั่งยืนต่อสิ่งแวดล้อมเป็นสำคัญ เพื่อสุขภาพระยะยาวของชุมชนผมขอสรุป . ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1960 ฝ่าบาทกลับไปสหรัฐอเมริกาตามคำเชิญของประธานาธิบดีดไวต์ไอเซนฮาวร์ . เขาถามที่อยู่ในเซสชั่นร่วมกันของรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา . เขาแค่อายุ 32 ปีพูดกับรัฐสภา ฝ่าบาทกล่าวว่าเขาได้ตอบรับคำเชิญในส่วนหนึ่งเพราะสิ่งที่เขาเรียกกันว่า " ธรรมชาติของมนุษย์ต้องการที่จะเห็นบ้านเกิดของฉัน " ( Cambridge ) ซึ่งเขากลับมา ในการเดินทางครั้งนี้ แต่เขาก็มา เขาบอกว่า การยืนยันมิตรภาพเฉพาะสองประเทศของเราและที่แบ่งปันค่า เขาใส่มัน " มิตรภาพของรัฐบาลอีกก็เป็นสิ่งที่สำคัญ แต่มันคือมิตรภาพของหนึ่งคนอีกว่า แน่นอนรับประกันสันติภาพและความก้าวหน้า”ฝ่าบาทบอกสมาชิกของรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาว่า มีประเพณีอย่างหนึ่งที่มูลค่าสูงกว่าผู้อื่นทั้งหมดสำหรับคนไทย และความผูกพันของครอบครัว เขากล่าวว่า " สมาชิกของครอบครัวที่คาดว่าจะช่วยคนอื่นเมื่อมีความต้องการความช่วยเหลือ การให้ความช่วยเหลือเป็นคุณธรรมในตัวเอง ผู้ให้ที่ไม่คาดว่าจะได้ยินคนร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ทุกวัน และเขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกลับมา รับแต่ขอบคุณ เขาด้วย ในการเปิดของเขาจะปฏิบัติตามภาระหน้าที่ของเขา”ตอนนี้พระราชากำลังพูดเกี่ยวกับพันธบัตรและความเอื้ออาทรในหมู่สมาชิกของครอบครัวไทย แต่เมื่อมองย้อนกลับไป คำพูดของเขาสามารถได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ใช้วิธีการที่เขาอาศัยอยู่ชีวิตของเขา ชีวิตมักจะมองหาวิธีที่จะเป็นประโยชน์กับผู้ที่อยู่ในความต้องการ ชีวิตของการให้ และการให้ บริการ ทุกวัน ไม่ต้องได้รับการยกย่อง ไม่ต้องได้อะไรกลับไป แต่เพราะเป็นคนที่ทำอะไรเพื่อครอบครัว และฝ่าบาทถือว่าทุกคนไทยเป็นครอบครัวของเขา โชคดีจังที่คนไทยต้องมีพระองค์ทรงเป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัว และวิธีที่เราจะโชคดีที่ได้เรียนรู้จากการที่กษัตริย์ที่น่าทึ่งนี้เลือกที่จะมีชีวิตของเขาขอบคุณ . . . "