Survival and reproduction of D. han

Survival and reproduction of D. hansenii on sapwood
surfaces indicate that it is not necessary to supplement
with nutrients. Addition of nutrients to wood would
carry the risk of stimulating development of disfiguring
fungi by improving the typically low nutrient status
offered by wood, particularly in terms of nitrogen
availability, thus potentially reducing the effect of nutrient
competition between fungi and yeast. Furthermore,
wood surfaces which have become enriched with
water-soluble nutrients, as a result of kiln drying, have
been found to carry an increased susceptibility to molding
(Theander et al., 1993).
The ability of D. hansenii to effectively reduce spoilage
of sterilized wood inoculated with known fungi
indicated an ability to antagonize selected common
wood disfiguring fungi in their natural substrate. The
use of green wood represented an attempt to obtain
information about the ability of the isolate to compete
at wood surfaces against the naturally present microorganisms
in wood, an aspect not tested by the use of
autoclaved wood. The results indicated that the yeast
was also successful in this respect. Reduced disfiguration
of green wood in the presence of the yeast indicated
broad antagonism against many wood disfiguring
fungi. The yeast was also presumably able to compete
for nutrients against this more complex
community of spoilage microorganisms in order to remain
active.
A good biological control agent must not only survive
on the substrate and remain antagonistic to the targets,
but must also remain attached to the substrate.
In this respect, the use of yeasts may be at a disadvantage
because of the risk of them being washed off the
wood. Unlike filamentous fungi, yeasts do not form a
mycelium which anchors them to the substrate and are
therefore at risk of becoming dislodged and washed
away by water. However, Debaryomyces (or Pichia)
isolates were found by Wisniewski et al. (1991) to attach
strongly to the hyphae of mold fungi. This feature
may protect yeast cells in contact with hyphae from
becoming easily washed away. Furthermore, at this
stage the yeast is primarily being investigated as a
potential biological control agent for timber stored in
the sawmill yard, where it is exposed to rain mainly on
the upper surface of stacks. Such potential loss of yeast
through the action of running water is unlikely to be
important in practice because previous observations of
stain development within stacks of sawn timber indicated
that most degrade developed in the center of
stacks where yeasts are unlikely to be exposed to running
water (Payne et al., 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่รอดและสืบพันธุ์ของ D. hansenii บน sapwoodพื้นผิวที่ระบุว่า ไม่จำเป็นต้องเสริมมีสารอาหาร นอกจากนี้สารไม้จะมีความเสี่ยงของการกระตุ้นพัฒนา disfiguringเชื้อรา โดยการปรับปรุงสถานะธาตุอาหารต่ำโดยทั่วไปนำเสนอ โดยไม้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของไนโตรเจนห้องว่าง อาจช่วยลดผลกระทบของสารการแข่งขันระหว่างเชื้อราและยีสต์ นอกจากนี้พื้นผิวไม้ซึ่งได้กลายเป็นอุดมไปด้วยมีสารอาหารที่ละลายใน จากเตาเผาแห้งพบว่ามีการปั้นง่ายขึ้น(Theander et al., 1993)ความสามารถของ D. hansenii เพื่อลดการเน่าเสียได้อย่างมีประสิทธิภาพไม้ sterilized inoculated กับเชื้อราที่รู้จักกันระบุความสามารถในการ antagonize ทั่วไปเลือกไม้ disfiguring เชื้อราพื้นผิวธรรมชาติของพวกเขา ที่ใช้ไม้สีเขียวแสดงถึงความพยายามที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถในการแยกการแข่งขันที่พื้นผิวไม้กับจุลินทรีย์อยู่ตามธรรมชาติไม้ ไม่ผ่านทดสอบ โดยใช้ข้อมูลด้านไม้ autoclaved ระบุผลลัพธ์ที่ยีสต์ถูกยังประสบความสำเร็จในประการนี้ Disfiguration ลดลงไม้สีเขียวในต่อหน้าของยีสต์ที่ระบุกว้าง antagonism กับ disfiguring ไม้จำนวนมากเชื้อรา ยีสต์ได้ยังสันนิษฐานว่าการแข่งขันสำหรับสารอาหารที่ทำขึ้นชุมชนจุลินทรีย์เน่าเสียเพื่อให้ยังคงอยู่ใช้งานบริษัทตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพที่ดีต้องไม่อยู่รอดเท่านั้นบนกับพื้นผิวและต่อต้านเพื่อเป้าหมายแต่ต้องยังอยู่แนบกับพื้นผิวประการนี้ ใช้ yeasts อาจจะเป็นรองเนื่องจากความเสี่ยงของพวกเขาถูกล้างออกแบบไม้ ซึ่งแตกต่างจากเชื้อรา filamentous, yeasts ได้mycelium ซึ่งทำเทียบได้กับพื้นผิวและมีดังนั้นที่กลายเป็น dislodged และเครื่องซักผ้าด้วยน้ำ อย่างไรก็ตาม Debaryomyces (หรือ Pichia)แยกพบโดย Wisniewski และ al. (1991) ให้แนบขอให้ hyphae ของเชื้อรารา คุณลักษณะนี้อาจป้องกันเซลล์ยีสต์กับ hyphae จากกลายเป็นเรื่องง่ายล้างเก็บ นอกจากนี้ ที่นี้ยีสต์เป็นหลักการตรวจสอบเป็นขั้นการควบคุมตัวแทนที่มีศักยภาพสำหรับไม้ที่เก็บไว้ในบ้านโรงเลื่อย ที่มันสัมผัสกับฝนส่วนใหญ่ในพื้นผิวด้านบนของกอง ขาดทุนดังกล่าวมีศักยภาพของยีสต์ผ่านการดำเนินการของการใช้น้ำไม่น่าจะสำคัญในทางปฏิบัติเนื่องจากข้อสังเกตก่อนหน้าติดพัฒนากองไม้ที่ระบุส่วนใหญ่ลดพัฒนาของกองที่ yeasts ไม่น่าจะถูกเรียกใช้น้ำ (Payne et al., 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอยู่รอดและการสืบพันธุ์ของ D . hansenii บนพื้นผิวกระพี้
บ่งชี้ว่า ไม่จําเป็นต้องเสริม
ด้วยสารอาหาร เพิ่มสารอาหารให้กับไม้จะ
มีความเสี่ยงในการกระตุ้นการพัฒนา disfiguring
เชื้อรา โดยการปรับปรุงต่ำโดยทั่วไปสถานะธาตุอาหาร
เสนอไม้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการใช้ไนโตรเจน
จึงอาจช่วยลดผลกระทบของธาตุอาหาร
การแข่งขันระหว่าง รา และยีสต์ นอกจากนี้
พื้นผิวไม้ที่ได้กลายเป็นที่อุดมไปด้วย
สารอาหารละลายเป็นผลของเตาเผาแห้ง มี
ถูกพบพกเพิ่มขึ้นเกิดริ้ว
( theander et al . , 1993 ) .
ความสามารถของ D . hansenii ได้อย่างมีประสิทธิภาพลดการเน่าเสียของไม้ที่ใส่ฆ่าเชื้อ

แสดงความสามารถกันเชื้อรา จะเป็นศัตรูกับเลือกทั่วไป
พื้นผิวไม้ disfiguring เชื้อราในธรรมชาติของพวกเขา
ใช้ไม้สีเขียวแสดงความพยายามที่จะขอรับ
ข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถในการแยกแข่งขัน
ที่ไม้พื้นผิวกับปัจจุบันในธรรมชาติจุลินทรีย์
ไม้ด้านการทดสอบโดยการใช้
ไม้สังเคราะห์ . พบว่ายีสต์
ยังประสบความสําเร็จในส่วนนี้ การทำให้เสียโฉม
ไม้สีเขียวในการแสดงตนของยีสต์ พบ
กว้างกันกับหลายไม้ disfiguring
เชื้อรา ยีสต์ก็น่าจะสามารถแข่งขันกับชุมชน
สำหรับสารอาหารของจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการเน่าเสียนี้ซับซ้อน
เพิ่มเติมเพื่อใช้งานอยู่
.
เจ้าหน้าที่ควบคุมทางชีวภาพที่ดีต้องไม่เพียงอยู่รอด
บนพื้นผิว และยังคงต่อต้านหมาย
แต่ก็ยังคงแนบกับพื้นผิว .
ในส่วนนี้ การใช้ยีสต์อาจจะเสียเปรียบ
เนื่องจากความเสี่ยงของพวกเขาถูกล้างออก
ไม้ ซึ่งแตกต่างจากเส้นใยเชื้อรา ยีสต์ไม่ฟอร์ม
เส้นใยซึ่งเบรกให้พื้นผิวและ
ดังนั้นความเสี่ยงกลายเป็น dislodged และล้าง
ออกไปด้วยน้ำ อย่างไรก็ตาม debaryomyces ( หรือ pichia )
สายพันธุ์ที่พบโดยวิสเนฟสกี้ et al . ( 1991 ) แนบ
และเส้นใยของเชื้อรา เชื้อรา คุณลักษณะนี้
อาจปกป้องเซลล์ยีสต์ในการสัมผัสกับเส้นใยจาก
เป็นล้างออกได้อย่างง่ายดาย . นอกจากนี้ ในขั้นตอนนี้
ยีสต์เป็นหลักถูกสืบสวนในฐานะ
เจ้าหน้าที่ควบคุมทางชีววิทยาที่มีศักยภาพสำหรับไม้เก็บไว้ใน
โรงเลื่อยหลา ที่โดนฝนส่วนใหญ่บน
พื้นผิวด้านบนของสแต็ค . เช่นการสูญเสียศักยภาพของยีสต์
ผ่านการกระทำของน้ำไหลไม่น่าจะ
ที่สำคัญในการปฏิบัติเพราะก่อนหน้านี้สังเกตการพัฒนาคราบภายในกองไม้แปรรูป พบว่าส่วนใหญ่ลด
พัฒนาในศูนย์ของ
กองที่ยีสต์ก็จะสัมผัสกับการวิ่ง
น้ำ ( เพน et al . , 1999 )