It was only until nightfall that Su

It was only until nightfall that Su Ling’er finally arrived back to the Grandwake Clan. On the entire journey back, she had been completely spaced-out. She was unwilling to believe what Su Haoran had said, but that nightmarish voice continued to swim in her mind, making her unable to forget it.

Big Brother Yun Che would not not come for me, right…

No! Big Brother Yun Che would definitely not lie to me… He’s so nice to me, and when he looks at me, his gaze is as warm as the bamboo forest’s moonlight.

But, why didn’t he bring me with him that day, why didn’t he tell me where he lived…

I only know… his name… and don’t know anything else…

If he really forgets about me, if he doesn’t like me any more… What do I do… What do I do…

Su Hengshan walked out from the Training Room and immediately saw Su Ling’er’s light, powerless footsteps. He hurriedly rushed forward and asked: “Ling’er, where did you go? Why did you return so late?”

Su Ling’er lifted her tear-filled eyes. While trying really hard to not cry, she asked pitifully: “Papa, is Big Brother Yun Che… really not coming back to marry me? Was he… was he only casually saying that, has he already forgotten me?”

A few teardrops were already hanging from Su Ling’er’s cheeks, and it was obvious that she had already cried earlier. Su Hengshan stared blankly for a while before squatting down and answering with a slight smile: “Ling’er, tell me what you feel, do you think he liked you?”

Su Ling’er gently blinked her eyes and then nodded: “Big Brother Yun Che… definitely likes me.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนถึงมืดที่ Su Ling'er มาแล้วกองทัพ Grandwake ไป ได้ ด้านหลังเดิน เธอได้อย่างสมบูรณ์ spaced-out เธอก็ไม่ยอมเชื่ออะไรปรเมธ Su ได้กล่าว แต่ว่าเสียงกับยังคงว่ายน้ำในใจของเธอ ให้เธอไม่สามารถลืมมันChe ยุนพี่ใหญ่จะไม่ได้มาสำหรับฉัน ขวา...ไม่ใช่! พี่ใหญ่ยุน Che จะแน่นอนไม่โกหกฉัน... เขาอยู่ไกลกับฉัน และเมื่อเขามองไปที่ฉัน สายตาของเขาจะอบอุ่นแสงจันทร์ของป่าไผ่แต่ ทำไมไม่เขานำฉันกับเขาวันนั้น ทำไมไม่ได้เขาบอกที่เขาอาศัยอยู่...ฉันเพียงรู้ชื่อของเขา... และไม่รู้ว่าอะไร...ถ้าเขาลืมจริง ๆ เกี่ยวกับฉัน ถ้าไม่ชอบฉันอีก... ทำอย่างไร... ทำอย่างไร...Su Hengshan เดินออกจากห้องฝึกอบรม และทันทีที่เห็นแสง Su Ling'er รอยเท้าที่ไม่มีอำนาจ เขารีบวิ่งไปข้างหน้า และถาม: "Ling'er ไปที่ ทำไมไม่คุณกลับให้ดึก"Su Ling'er ยกดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ในขณะที่พยายาม ไม่ร้องไห้ ยากจริง ๆ เธอถามน่าสมเพช: "Papa ใหญ่พี่ยุน Che...จริง ๆ ไม่ได้มาหลังแต่งงานกับฉัน เขา...เขาเพียงตั้งใจพูดว่า เขาแล้วลืมฉัน"แล้วอยู่กี่ teardrops จาก Su Ling'er แก้ม และมันเป็นที่ชัดเจนว่า เธอแล้วร้องก่อนหน้านี้ Su Hengshan จ้อง blankly ในขณะก่อนนั่งยองลง และตอบรับ ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย: " Ling'er บอกฉันว่าคุณรู้สึก คุณคิดว่า เขาชอบคุณ? "Su Ling'er เบา ๆ คันนั้นกะพริบตาของเธอแล้ว เลยต้อง: "ควยพี่ชายยุน Che...แน่นอนค่ะ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเพียงจนดึกที่ซู Ling'er ที่สุดก็มาถึงกลับไปแซ่ Grandwake ในการเดินทางทั้งหลังเธอได้รับการเว้นระยะห่างอย่างสมบูรณ์ออก เธอก็เต็มใจที่จะเชื่อในสิ่งที่ซู Haoran ได้กล่าวว่า แต่ที่น่าหวาดเสียวเสียงยังคงว่ายน้ำในใจของเธอทำให้เธอไม่สามารถลืมมัน. บราเดอร์บิ๊กยุนเจ๊จะไม่ได้มาสำหรับฉันขวา ... ไม่มี! บิ๊กบราเธอ Yun เจ๊แน่นอนจะไม่โกหกฉัน ... เขาจึงดีกับฉันและเมื่อเขามองมาที่ฉันจ้องมองเขาเป็นอบอุ่นเหมือนแสงจันทร์ป่าไผ่ที่. แต่ทำไมเขาไม่นำมาให้ฉันกับเขาในวันนั้นทำไม เขาไม่บอกฉันที่เขาอาศัยอยู่ ... ฉันรู้ว่า ... ชื่อของเขา ... และไม่ทราบอะไรอื่น ... ถ้าเขาจริงๆลืมเกี่ยวกับฉันถ้าเขาไม่ชอบฉันมาก ๆ ... ฉันจะทำอย่างไร ... ฉันจะทำอะไร ทำ ... ซู Hengshan เดินออกมาจากห้องฝึกอบรมและการเห็นแสงซู Ling'er ของรอยเท้าไม่มีอำนาจทันที เขารีบรีบวิ่งไปข้างหน้าและถามว่า: "Ling'er คุณไม่หายไปไหน ทำไมคุณไม่กลับดึกแล้ว? " ซู Ling'er เงยหน้าขึ้นเต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ ขณะที่พยายามที่ยากมากที่จะไม่ร้องไห้เธอถามอย่างน่าสมเพช: "พ่อเป็นพี่ใหญ่ Yun Che ... มันไม่กลับมาแต่งงานกับฉัน? เขา ... เขาก็เพียงลวกบอกว่าเขาได้ลืมแล้วผมได้ไหม " ไม่กี่หยาดได้แล้วห้อยลงมาจากแก้มซู Ling'er และมันก็เห็นได้ชัดว่าเธอได้ร้องไห้แล้วก่อนหน้านี้ ซู Hengshan จ้อง blankly ในขณะที่ก่อนนั่งยองลงและตอบด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "Ling'er บอกฉันสิ่งที่คุณรู้สึกคุณคิดว่าเขาชอบคุณ?" ซู Ling'er เบา ๆ กระพริบตาดวงตาของเธอแล้วพยักหน้า: "บิ๊ก บราเดอร์หยุนเจ๊ ... แน่นอนชอบฉัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเพียงจนกระทั่งพลบค่ำที่ซู ling"er ในที่สุดมาถึงตระกูล grandwake . ในการเดินทางทั้งหมดกลับ เธอถูกเว้นระยะห่างออกมา เธอไม่เต็มใจที่จะเชื่อว่าสิ่งที่ ซู haoran ได้กล่าวว่า แต่ที่น่าขนหัวลุก เสียงยังคงว่ายน้ำต่อไปในจิตใจของเธอ ทำให้เธอไม่สามารถที่จะลืมมันได้พี่ใหญ่ยุนเชก็ไม่ได้มาหาฉัน ใช่ . . . . . . .ไม่ ! พี่ใหญ่ยุนเชก็ไม่โกหกผม . . . . . . . เขาช่างดีกับฉัน และเขาก็มองฉัน สายตาของเขาช่างอบอุ่นราวกับไม้ไผ่ป่าแสงจันทร์แต่ทำไมเขาไม่พาฉันกับเขาในวันนั้น ทำไมเขาไม่บอกฉันว่าเขาอยู่ . . . . . . .ผมรู้แค่ว่า . . . . . . . ชื่อของเขา . . . และไม่รู้ว่าอะไร . . . . . . .ถ้าเค้าลืมผม ถ้าเขาไม่ได้ชอบฉันอีกแล้ว . . . . . . . ทำไงดี . . . ทำไงดี . . . . . . .ซู Hengshan เดินออกมาจากห้องฝึกอบรมและทันทีที่เห็นซู ling"er แสง ไม่มีเสียงฝีเท้า เขารีบวิ่งออกมาและถามว่า : " ling"er ไปไหนมา ? ทำไมคุณมาช้า ? "ซู ling"er ยกน้ำตาของเธอเต็มไปตา ในขณะที่พยายามอย่างหนักที่จะไม่ร้องไห้ เธอถามไป " พ่อ พี่ชาย ยุนเช . . . . . . . ไม่ได้มาแต่งงานกับผม เขา . . . เขาก็บอกว่า เขาจะลืมฉันไปแล้ว ? "กี่หยดน้ำตาก็ห้อยของซู ling"er แก้ม และมันชัดเจนว่าเธอได้ร้องไห้มาก่อน ซู Hengshan จ้องอย่างว่างเปล่า สักพัก ก่อนจะนั่งยองๆ และตอบพร้อมยิ้มนิดๆ " ling"er บอกฉันว่าคุณรู้สึกยังไง คุณคิดว่าเขาชอบคุณเหรอ "ซู ling"er ค่อยๆกระพริบตาตาเธอแล้วพยักหน้า " พี่ยุนเช . . . . . . . ชอบฉันแน่นอน "