2006; Newman et al., 2008; Santos,

2006; Newman et al., 2008; Santos, 1997; Uchida et al., 2005), the heat source for the hot fluid in the Mae Chan region should come from the batholith granite R at great depth. When the rain water infiltrates into the ground, the ground water is heated by the hotter batholith resulting from the decay of radioactive elements of the minerals in the granite. The hot water then rises to the surface along faults and fractures. Using the resistivity curve versus temperature developed for two granite bodies in Japan (Llera et al., 1990), we can roughly estimate the temperature of the granite in our area where its mean resistivity is 1000 m in the upper 5 km depth to be around 130 ◦C. Although the granite in our area is different in composition than the granite described by Llera et al. (1990), the estimated temperature value of 130 ◦C agrees well with temperatures of 122 ◦C and 127 ◦C calculated using the chalcedony and K-Mg geothermometers (Singharajwarapan et al., 2012). In addition, the resistivity of the hot granite tends to decrease at depth of more than 5 km. A decrease in resistivity may correspond to an increase in temperature as reported in many publications (Akpan et al., 2013; Árnasonet al., 2010; Harinarayana et al., 2006; Nover, 2005; Llera et al., 1990; Olhoeft, 1981; Shankland and Ander, 1983).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี 2006 นิวแมน et al. 2008 ซานโตส 1997 Uchida et al. 2005), แหล่งความร้อนสำหรับน้ำร้อนในเขตแม่จันควรมาจากหินแกรนิต batholith R ที่ความลึกที่ดีขึ้น เมื่อน้ำฝนที่แทรกตัวเข้าไปในพื้นดิน พื้นน้ำจะร้อน โดย batholith ร้อนที่เกิดจากการสลายตัวของธาตุกัมมันตรังสีของแร่ในหินแกรนิต น้ำร้อนแล้วเพิ่มขึ้นพื้นผิวตามความบกพร่องและกระดูกหัก ใช้โค้งความต้านทานเทียบกับอุณหภูมิที่พัฒนาสำหรับสองแกรนิตเนื้อญี่ปุ่น (Llera et al. 1990), เราสามารถประมาณประมาณอุณหภูมิของหินแกรนิตที่ในพื้นที่ที่ความต้านทานหมายถึงการเป็น 1000 เมตรความลึก 5 กม.บนจะ ◦C ประมาณ 130 แม้ว่าหินแกรนิตในพื้นที่แตกต่างกันในองค์ประกอบมากกว่าหินแกรนิตที่อธิบายไว้โดย Llera et al. (1990), ค่าอุณหภูมิประมาณ 130 ◦C ตกลงกับอุณหภูมิ 122 ◦C และ 127 ◦C คำนวณใช้โมราและ geothermometers K Mg (Singharajwarapan et al. 2012) ความต้านทานของหินแกรนิตร้อนมีแนวโน้มลดลงที่ความลึกมากกว่า 5 กิโลเมตร การลดลงของความต้านทานอาจสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิตามที่รายงานในสื่อสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ (Akpan et al. 2013 Árnasonet al. 2010 Harinarayana et al. 2006 Nover, 2005 Llera et al. 1990 Olhoeft, 1981 Shankland และเวบลิ้งค์ 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2006 นิวแมน et al, 2008. Santos, 1997; Uchida et al., 2005) แหล่งความร้อนสำหรับของเหลวร้อนในภูมิภาคแม่จันควรมาจากหินแกรนิต batholith R ที่ระดับความลึกที่ดี เมื่อน้ำฝนแทรกซึมลงไปในดินพื้นน้ำมีอุณหภูมิโดย batholith ร้อนที่เกิดจากการสลายตัวของธาตุกัมมันตรังสีของแร่ธาตุในหินแกรนิต น้ำร้อนแล้วเพิ่มขึ้นถึงพื้นผิวพร้อมความผิดพลาดและกระดูกหัก โดยใช้เส้นโค้งต้านทานกับอุณหภูมิที่พัฒนาขึ้นสำหรับสองร่างหินแกรนิตในประเทศญี่ปุ่น (Llera et al., 1990) เราประมาณสามารถประมาณการอุณหภูมิของหินแกรนิตในพื้นที่ของเราที่ต้านทานเฉลี่ยของมันคือ 1000 เมตรบนความลึก 5 กม. จะเป็นรอบ 130 ◦C แม้ว่าหินแกรนิตในพื้นที่ของเราจะแตกต่างกันในองค์ประกอบกว่าหินแกรนิตอธิบายโดย Llera et al, (1990) ค่าอุณหภูมิประมาณ 130 ◦Cตกลงกันได้ดีกับอุณหภูมิ 122 ◦Cและ 127 ◦Cคำนวณโดยใช้โมราและ geothermometers K-mg (Singharajwarapan et al., 2012) นอกจากนี้ความต้านทานของหินแกรนิตร้อนมีแนวโน้มที่จะลดลงที่ระดับความลึกมากกว่า 5 กม. การลดลงของความต้านทานอาจสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิตามที่รายงานในสื่อสิ่งพิมพ์จำนวนมาก (Akpan et al, 2013;.. Árnasonetอัล 2010. Harinarayana et al, 2006; Nover 2005; Llera, et al, 1990;. Olhoeft, 1981; Shankland และอันเด, 1983)