The Kingdom of Sukhothai (Thai: สุโ

The Kingdom of Sukhothai (Thai: สุโขทัย;[Note 1] pronunciation) was an early kingdom in the area around the city Sukhothai, in north central Thailand. The Kingdom existed from 1238 until 1351. The old capital, now 12 km outside of New Sukhothai in Tambon Mueang Kao, is in ruins and has been designated as a UNESCO World Heritage historical park
Fall of Sukhothai[edit]
After the Battle of Sittaung River in 1583, King Naresuan of Phitsanulok (and crown prince of Ayutthaya) forcibly relocated people from the cities of Phitsanulok, Sukhothai, Phichai, Sawankhalok, Kamphaeng Phet, Phichit, and Prabang to the Southern Central plain,[6] due to the war with the Burmese and an earthquake. After crown prince Mingyi Swa of Burma died in single combat at Don Chedi in 1592, these cities were restored, but not as an independent kingdom, but as provinces within the Ayutthaya Kingdom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาณาจักรสุโขทัย (ไทย: สุโขทัย; [หมายเหตุ 1] การออกเสียง) เป็นราชอาณาจักรในช่วงต้นบริเวณรอบ ๆ เมืองสุโขทัยในภาคเหนือภาคกลางของประเทศไทย ราชอาณาจักรตนจาก 1238 จนถึง 1351. กรุงเก่าตอนนี้ 12 กิโลเมตรนอกเมืองสุโขทัยใหม่ในตำบลเมืองเก่าอยู่ในซากปรักหักพังและได้รับการกำหนดให้เป็นมรดกโลกอุทยานประวัติศาสตร์
สุโขทัยฤดูใบไม้ร่วงของ [แก้ไข]
หลังจากที่รบแม่น้ำ Sittaung ใน 1583, สมเด็จพระนเรศวรพิษณุโลก (และมกุฎราชกุมารอยุธยา) บังคับให้ย้ายผู้คนจากเมืองพิษณุโลก, สุโขทัย, พิชัย, สวรรคโลกกำแพงเพชรพิจิตรและพระบางไปที่ราบภาคกลางภาคใต้ [6] เนื่องจากการทำสงครามกับ พม่าและแผ่นดินไหว หลังจากที่พระมหากษัตริย์เจ้าชาย Mingyi Swa พม่าเสียชีวิตในการต่อสู้เดียวในดอนเจดีย์ 1592 ในเมืองเหล่านี้ถูกเรียกคืน แต่ไม่เป็นอาณาจักรอิสระ แต่เป็นจังหวัดที่อยู่ในราชอาณาจักรอยุธยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ราชอาณาจักรสุโขทัย ( ไทย : สุโขทัย ; [ 1 ] การออกเสียง ) เป็นอาณาจักรแรกในพื้นที่รอบเมืองสุโขทัย , ไทยภาคเหนือภาคกลาง อาณาจักรมีอยู่จาก 1246 จนกว่า 1391 . เมืองหลวงเก่า ตอนนี้ 12 กม. นอกใหม่ ตำบล เมืองเก่าสุโขทัย อยู่ในซากปรักหักพัง และได้รับการแต่งตั้งเป็นมรดกโลกอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยตก

[ แก้ไข ]หลังจากการต่อสู้ของแม่น้ำสะโตงใน 1244 สมเด็จพระนเรศวรพิษณุโลก , ( และองค์รัชทายาทแห่งกรุงศรีอยุธยา ) บังคับให้ย้ายผู้คนจากหัวเมืองพิษณุโลก สุโขทัย สวรรคโลก พิชัย กำแพงเพชร พิจิตร และหลวงพระบางในภาคกลางภาคใต้ , [ 6 ] เนื่องจากเกิดสงครามกับพม่า และแผ่นดินไหวหลังจากที่องค์ชาย mingyi ซ่าพม่าตายในการต่อสู้ครั้งเดียวที่ดอนเจดีย์ 1205 , เมืองเหล่านี้ถูกเรียกคืน แต่ไม่ใช่เป็นอาณาจักรอิสระ แต่เป็นจังหวัดในจังหวัด .