Second, we found that employee aver

Second, we found that employee average use of SOC behaviors acted as a buffer in the negative relationship between company average age and company work ability. This indicates that a company with high employee average use of SOC strategies might be more
capable of adapting to age-related resource loss as a whole, because the use of SOC strategies
as an informal practice can help maintain resources needed for employee functions (Freund
& Baltes, 2002). By examining this company-level effect of employee use of SOC strategies,
this research contributes to SOC literature and aging research. Previous research has mainly
examined use of SOC at the individual level (Moghimi et al., 2016). This research moves this
concept to the collective level, which can be a fruitful area for future research.
Third, by examining the relationship between age, HIWPs, and work ability, we answer
the call for integrating HRM and aging literatures (Ng & Feldman, 2008). Previous research
suggested that HRM practices can help individual employees maintain their work ability
(Ilmarinen & Tuomi, 2004). Taking a company-level perspective further deepens our
understanding of company-level relationships between HIWPs and work ability of employees
in the same company. This is consistent with the principles of HIWPs, which state that formal management practices can help sustain and promote collective human capital
resources in the company, including employee work ability (Ilmarinen, 2006, 2009;
Ilmarinen & Tuomi, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สอง เราพบว่า พนักงานใช้ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรม SOC ทำหน้าที่เป็นบัฟเฟอร์ในความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างอายุเฉลี่ยของบริษัทและความสามารถในการทำงานของบริษัท บ่งชี้ว่า บริษัทที่ มีพนักงานสูงเฉลี่ยการใช้กลยุทธ์ SOC อาจเพิ่มเติมสามารถปรับการสูญเสียทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับอายุโดยรวม เนื่องจากการใช้กลยุทธ์ SOCเป็นการปฏิบัติที่ไม่เป็นทางสามารถช่วยรักษาทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการทำงานของพนักงาน (Freund& Baltes, 2002) โดยตรวจสอบผลกระทบของพนักงานบริษัทระดับนี้ใช้กลยุทธ์ SOCงานวิจัยนี้ก่อให้เกิดการวิจัยวรรณคดีและริ้วรอยของ SOC มีผลงานวิจัยส่วนใหญ่ตรวจสอบการใช้ SOC ในแต่ละระดับ (Moghimi et al. 2016) งานวิจัยนี้ย้ายนี้แนวคิดในการรวมระดับ ซึ่งสามารถมีพื้นที่ผลการวิจัยในอนาคตที่สาม โดยตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างอายุ HIWPs และความสามารถในการทำงาน เราตอบโทรสำหรับรวม HRM และชรากวีนิพนธ์ (ฉบับและเฟลด์แมน 2008) งานวิจัยก่อนหน้านี้แนะนำว่า HRM ปฏิบัติสามารถช่วยรักษาความสามารถในการทำงานที่พนักงานแต่ละคน(รักษา & Tuomi, 2004) การมองระดับบริษัทการกระชับของเราความเข้าใจในระดับบริษัทความสัมพันธ์ระหว่าง HIWPs และความสามารถในการทำงานของพนักงานในบริษัทเดียวกัน นี่คือสอดคล้องกับหลักการของ HIWPs ซึ่งรัฐที่บริหารอย่างเป็นทางการสามารถช่วยรักษา และส่งเสริมทุนมนุษย์รวมทรัพยากรในบริษัท รวมทั้งความสามารถในการทำงานของพนักงาน (โดย 2006, 2009รักษา & Tuomi, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองเราพบว่าพนักงานใช้ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรม SOC ทำหน้าที่เป็นกันชนในความสัมพันธ์เชิงลบอายุเฉลี่ยของ บริษัท และความสามารถในการทำงานของ บริษัท ระหว่าง นี้บ่งชี้ว่า บริษัท ที่มีการใช้งานโดยเฉลี่ยของพนักงานที่สูงของกลยุทธ์ SOC อาจจะมี
ความสามารถในการปรับตัวเข้ากับการสูญเสียทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับอายุเป็นทั้งเนื่องจากการใช้กลยุทธ์ SOC
ว่าเป็นแนวทางปฏิบัติทางการสามารถช่วยรักษาทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการทำงานของพนักงาน (Freund
& Baltes, 2002) โดยการตรวจสอบผลกระทบของ บริษัท ในระดับนี้ในการใช้พนักงานของกลยุทธ์ SOC,
การวิจัยครั้งนี้ก่อให้เกิดวรรณคดี SOC และการวิจัยริ้วรอย งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้ส่วนใหญ่
ตรวจสอบการใช้งานของ SOC ที่ระดับบุคคล (Moghimi et al., 2016) การวิจัยนี้ย้ายนี้
แนวความคิดให้อยู่ในระดับส่วนรวมซึ่งสามารถเป็นพื้นที่ที่มีผลสำหรับการวิจัยในอนาคต.
ประการที่สามโดยการตรวจสอบความสัมพันธ์อายุ HIWPs และความสามารถในการทำงานระหว่างเราตอบ
โทรสำหรับการบูรณาการการบริหารทรัพยากรมนุษย์และอายุวรรณกรรม (Ng & เฟลด์แมน 2008) วิจัยก่อนหน้านี้
ชี้ให้เห็นว่าการปฏิบัติหนั่นสามารถช่วยให้พนักงานแต่ละคนรักษาความสามารถในการทำงานของพวกเขา
(Ilmarinen & Tuomi, 2004) การมุมมองของ บริษัท ในระดับต่อไปล้ำลึกของเรา
เข้าใจในความสัมพันธ์กับ บริษัท ระดับระหว่าง HIWPs และความสามารถในการทำงานของพนักงาน
ใน บริษัท เดียวกัน ซึ่งสอดคล้องกับหลักการของ HIWPs ซึ่งระบุว่าแนวทางการบริหารจัดการอย่างเป็นทางการสามารถช่วยรักษาและส่งเสริมทุนรวมของมนุษย์
ทรัพยากรใน บริษัท รวมทั้งความสามารถในการทำงานของพนักงาน (Ilmarinen 2006 2009;
Ilmarinen & Tuomi, 2004)