Looking at a photo from a schoolroo

Looking at a photo from a schoolroom 100 years ago is like peering into a different world. Students of all ages seated together in one room, the teacher, ramrod straight and strict, teaching lessons by rote from an old-fashioned slate blackboard.

It’s hard to believe past generations really learned like that.

In 20 years’ time, I believe today’s classrooms will appear to future generations much as those old one-room schoolhouses look like to us now. If we have a goal for the next 20 years, it’s to fundamentally change education to include compassion, service and global citizenship.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังดูภาพจาก schoolroom เป็น 100 ปีเหมือนลงไปในโลกแตกต่าง นักเรียนทุกเพศทุกวัยนั่งกันในห้องเดียว ครู ramrod ตรง และเข้ม งวด การสอนบทเรียน โดย rote จากกระดานชนวนล้าสมัยมันยากที่จะเชื่อว่าคนรุ่นหลังได้เรียนรู้ว่าที่ผ่านมาในเวลา 20 ปี ผมเชื่อว่าวันนี้ห้องเรียนจะปรากฏให้คนรุ่นหลังมากเท่า schoolhouses ที่ห้องเก่าเหมือนกับเราตอนนี้ ถ้าเรามีเป้าหมายถัดไป 20 ปี เป็นการเปลี่ยนพื้นฐานการศึกษาได้แก่เมตตา บริการ และสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มองไปที่ภาพจากห้องเรียน 100 ปีที่ผ่านมาเป็นเหมือนหันเข้าสู่โลกที่แตกต่างกัน นักเรียนทุกวัยนั่งอยู่ด้วยกันในห้องหนึ่งครูไม้กระทุ้งดินปืนตรงและเข้มงวดการเรียนการสอนบทเรียนโดยการท่องจำจากกระดานดำกระดานชนวนสมัยเก่า.

มันยากที่จะเชื่อว่าที่ผ่านมาหลายชั่วอายุคนได้เรียนรู้จริงๆเช่นนั้น.

ในช่วงเวลา 20 ปีผมเชื่อว่าวันนี้ ห้องเรียนจะปรากฏขึ้นเพื่อลูกหลานในอนาคตมากที่สุดเท่าที่ผู้ที่อายุ schoolhouses ห้องหนึ่งมีลักษณะเหมือนเราตอนนี้ ถ้าเรามีเป้าหมายสำหรับ 20 ปีข้างหน้าก็จะเปลี่ยนการศึกษาพื้นฐานที่จะรวมถึงความเห็นอกเห็นใจ, บริการและความเป็นพลเมืองโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูภาพจากห้องเรียน 100 ปีที่แล้วเป็น peering เข้าไปสู่โลกที่แตกต่าง นักเรียนทุกเพศทุกวัยนั่งด้วยกันในห้อง หนึ่งครู อัดลงไปตรงและเข้มงวด สอนบทเรียนโดยการท่องจำจากกระดานชนวนเก่าๆมันยากที่จะเชื่อว่ารุ่นที่ผ่านมาได้เรียนรู้แบบนี้ใน 20 ปีข้างหน้า ผมเชื่อว่าเรียนวันนี้จะปรากฏในอนาคตมาก เก่าๆห้องหนึ่ง schoolhouses เหมือนเราตอนนี้ ถ้าเรามีเป้าหมายในอีก 20 ปี มันทำให้การศึกษารวมถึงเมตตา บริการ และพลเมืองโลก