Chapter 28 “Healing Hands (2)”The m

Chapter 28 “Healing Hands (2)”

The man slumped against the bed as he bit clenched his teeth.

Soon, the stoves were placed in the room as the servants hurriedly closed all windows and the door. The sudden increase in temperature forced both Jun Xian and the man to circulate their spiritual energy and soon they were each covered in a thin cloak to protect themselves from the extreme heat.

Jun Qing’s sweat mixed with black substance came trickling out and he was completely drenched. It was as though he had just been fished out from a pool of water. Those sweat beads that dripped onto the floor evaporated quickly and soon the room was filled with steam.

A creaking sound was heard as Jun Wu Xie entered the room with a bowl of her own concoction as the little black cat stayed by her side.

Without paying heed to anyone, she marched straight up to Jun Qing.

Suddenly, she felt a strong grip on her wrist. The man had rushed forward in an attempt to stop her.

“He’s your Uncle!” He stared at her menacingly. Although he did not tell Jun Xian that the cause of this was all because she had fed him the lotus seed, he still held her responsible in his heart. Although he did not want to believe that she was out to hurt Jun Qing, the facts were right there.

“Let go.” She said icily as she frowned.  She immediately broke free from his grasp as she flung her hand away. She was very annoyed to be interrupted and questioned repeatedly while treating a patient.

The man stood quietly at the corner with a gloomy expression as he watched her slowly feed Jun Qing the bowl of black liquid.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chapter 28 “Healing Hands (2)”The man slumped against the bed as he bit clenched his teeth.Soon, the stoves were placed in the room as the servants hurriedly closed all windows and the door. The sudden increase in temperature forced both Jun Xian and the man to circulate their spiritual energy and soon they were each covered in a thin cloak to protect themselves from the extreme heat.Jun Qing’s sweat mixed with black substance came trickling out and he was completely drenched. It was as though he had just been fished out from a pool of water. Those sweat beads that dripped onto the floor evaporated quickly and soon the room was filled with steam.A creaking sound was heard as Jun Wu Xie entered the room with a bowl of her own concoction as the little black cat stayed by her side.Without paying heed to anyone, she marched straight up to Jun Qing.Suddenly, she felt a strong grip on her wrist. The man had rushed forward in an attempt to stop her.“He’s your Uncle!” He stared at her menacingly. Although he did not tell Jun Xian that the cause of this was all because she had fed him the lotus seed, he still held her responsible in his heart. Although he did not want to believe that she was out to hurt Jun Qing, the facts were right there.“Let go.” She said icily as she frowned. She immediately broke free from his grasp as she flung her hand away. She was very annoyed to be interrupted and questioned repeatedly while treating a patient.คนยืนเงียบ ๆ ที่มุมกับนิพจน์ที่มืดมนเป็นเขาดูเธอค่อย ๆ ฟีดมิ.ย.ชิงถ้วยของเหลวสีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 28 " มือการรักษา ( 2 )ชายหนุ่มทรุดตัวกับเตียงที่เขากัดฟันแน่นของเขาเร็ว ๆนี้เตาอยู่ในห้อง คนรับใช้รีบปิดทุกหน้าต่างและประตู การเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันในอุณหภูมิที่บังคับทั้งจุน เซียน และผู้ชายที่ไหลเวียนพลังงานทางจิตวิญญาณของพวกเขาและในไม่ช้าพวกเขาแต่ละมีเสื้อคลุมบาง ๆเพื่อปกป้องตัวเองจากความร้อนที่รุนแรงเหงื่อของจุนชิงดำมาผสมกับสารไหลออก และเขาต้องเปียก ราวกับถูกหยิบออกมาจากน้ํา เม็ดเหงื่อที่หยดลงมานั้นลงบนพื้น ระเหยอย่างรวดเร็วและไม่นานในห้องก็เต็มไปด้วยไอน้ำเป็นเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้นที่จุนวูเซียเข้าไปในห้องกับชามผสมตัวเองเป็นแมวน้อยสีดำอยู่ข้างๆเธอโดยไม่ต้องเอาใจใส่ใคร เธอเดินตรงไปที่จุนชิงทันใดนั้น เธอรู้สึกด้ามจับแข็งแรงบนข้อมือเธอ ผู้ชายจึงรีบรุดไปข้างหน้าในการพยายามที่จะหยุดเธอ" เขาเป็นลุงของเธอ " เขาจ้องเธออย่างตกอยู่ในอันตราย . แต่เขาไม่ได้บอกจุนเซียนว่า สาเหตุมันเป็นเพราะเธอเลี้ยงเขา เม็ดบัว เขายังกอดเธอรับผิดชอบในจิตใจของเขา ถึงแม้ว่า เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะทำร้ายจุนชิง ข้อเท็จจริงอยู่ตรงนั้น" ปล่อย . . . " เธอกล่าวอย่างเย็นชา เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน . ทำไมเธอทันทีทำลายฟรีจากเงื้อมมือของเขาขณะที่เธอเหวี่ยงมือเธอออกไป เธอรำคาญมากที่จะถูกถามซ้ำ ๆในขณะที่การรักษาคนไข้ผู้ชายที่ยืนเงียบๆ ที่มุมด้วยสีหน้าเศร้าหมอง เขามองดูเธอค่อยๆดึงจุนชิงถ้วยของของเหลวสีดำ