4.4. Index effects and volatilityCo

4.4. Index effects and volatility
Cooper and Woglom (2001) argue that the increase in trading that
occurs around the time of an index addition will cause its volatility, a
measure of its total risk, to rise. A combination of increased demand
by index funds, and speculation by arbitrageurs and noise traders
(see also De Long, Shleifer, Summers, & Waldman, 1990) can cause
a temporary increase in volatility. However, provided that inclusion
in the index, or removal from it, does not affect a firm's underlying
operating performance and therefore its cashflows, there should be
no long-run effect on volatility.
We examine in Table 9 whether the volatility of abnormal returns
changes after index recompositions for additions and deletions. We
again employ the sample where outlying observations have been deleted
from the database. In order to minimise the noise that occurs
around the event period itself, we focus on long-run volatility and
measure the standard deviation of returns from 250 days before the
event to 250 days after. When we compare the actual levels of volatility
before and after the event, we find that both fall modestly — by
1.2% for additions and by 6.1% for deletions. If we compute the ratio
of variances of the pre- over post-event periods, this constitutes a
test statistic to examine the null hypothesis that the variances are
equal. Considering the p-values for these tests in the final row of
Table 9, it is evident that there is no significant change in volatility
following index inclusion or removal. This lends support to the notion
that index changes do not have discernible impacts on the underlying
performance of the firm over the long run.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.4 การจัดทำดัชนีผลกระทบและความผันผวนคูเปอร์และ Woglom (2001) โต้เถียงที่เพิ่มขึ้นในการซื้อขายที่เกิดขึ้นรอบเวลาของดัชนี นี้จะทำให้ความผันผวนของ มีการวัดความเสี่ยงของผลรวม การเพิ่มขึ้น การรวมกันของขึ้นโดยกองทุนดัชนี และเก็งกำไร โดย arbitrageurs และเสียงผู้ค้า(ดู ลองเด Shleifer ฤดูร้อน และ Waldman, 1990) อาจทำให้เกิดเพิ่มขึ้นชั่วคราวในความผันผวน อย่างไรก็ตาม ให้รวมที่ในดัชนี หรือเอาออกจากนั้น ไม่มีผลต่อบริษัทของต้นปฏิบัติประสิทธิภาพ และ cashflows ของ มีผลยาวไม่ผันผวนเราตรวจสอบในตาราง 9 ว่าความผันผวนของภาวะกลับการเปลี่ยนแปลงหลังจากที่ดัชนี recompositions สำหรับการเพิ่มและการลบ เราใช้ตัวอย่างที่ถูกลบสังเกตรอบนอกอีกจากฐานข้อมูล เพื่อลดเสียงรบกวนที่เกิดขึ้นรอบระยะเวลาเหตุการณ์เอง เราเน้นความผันผวนยาว และวัดส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของผลตอบแทนจาก 250 ก่อนเหตุการณ์วัน 250 หลัง เมื่อเราเปรียบเทียบความผันผวนในระดับจริงก่อน และ หลังเหตุการณ์ เราพบว่าทั้งร่วงทั้งตัวโดย1.2% เพิ่ม และ 6.1% สำหรับลบ ถ้าเราคำนวณอัตราส่วนของผลต่างของการก่อนช่วงเหตุการณ์หลังรอบระยะเวลา ซึ่งถือเป็นทดสอบสถิติตรวจสอบสมมติฐานว่างที่ผลต่างเท่านั้น พิจารณาค่า p สำหรับการทดสอบเหล่านี้ในแถวสุดท้ายตาราง 9 จึงเห็นได้ชัดว่า มีความผันผวนเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญรวมดัชนีต่อไปนี้หรือการเอาออก นี้ยืดสนับสนุนแนวคิดว่า ดัชนีเปลี่ยนแปลงไม่มีผลกระทบต่อ discernible ตัวประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.4 ผลกระทบและความผันผวนของดัชนีคูเปอร์และ Woglom (2001) ยืนยันว่าการเพิ่มขึ้นในการซื้อขายที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาของนอกจากนี้ดัชนีจะทำให้เกิดความผันผวนที่เป็นตัวชี้วัดของความเสี่ยงรวมของบริษัท จะเพิ่มขึ้น การรวมกันของความต้องการเพิ่มขึ้นโดยกองทุนดัชนีและการเก็งกำไรโดย Arbitrageurs และผู้ค้าเสียง (เห็น De ยาว Shleifer ฤดูร้อนและวอลด์แมน, 1990) สามารถก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นชั่วคราวในความผันผวน แต่ให้รวมที่อยู่ในดัชนีหรือกำจัดจากมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพื้นฐาน บริษัท ของผลการดำเนินงานและทำให้กระแสเงินสดของตนควรจะมีไม่มีผลกระทบระยะยาวความผันผวน. เราตรวจสอบในตารางที่ 9 ไม่ว่าจะเป็นความผันผวนของผลตอบแทนที่ผิดปกติการเปลี่ยนแปลงหลังจาก recompositions ดัชนีเพิ่มและการลบ เราอีกครั้งจ้างตัวอย่างที่สังเกตห่างไกลได้รับการลบออกจากฐานข้อมูล เพื่อที่จะลดเสียงรบกวนที่เกิดขึ้นรอบระยะเวลาการจัดงานตัวเองเรามุ่งเน้นไปที่ความผันผวนในระยะยาวและการวัดค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของผลตอบแทนจาก250 วันก่อนที่เหตุการณ์250 วันหลังจากที่ เมื่อเราเปรียบเทียบระดับที่เกิดขึ้นจริงจากความผันผวนของก่อนและหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเราจะพบว่าทั้งสองตกอยู่สุภาพ - จาก 1.2% สำหรับการเพิ่มและ 6.1% สำหรับการลบ ถ้าเราคำนวณอัตราส่วนความแปรปรวนของก่อนในช่วงเวลาโพสต์เหตุการณ์นี้ถือเป็นสถิติทดสอบเพื่อตรวจสอบสมมติฐานที่แปรปรวนมีความเท่าเทียมกัน พิจารณาค่าพีสำหรับการทดสอบเหล่านี้ในแถวสุดท้ายของตารางที่ 9 จะเห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในความผันผวนต่อไปนี้รวมดัชนีหรือกำจัด ซึ่งให้การสนับสนุนงานคิดว่าการเปลี่ยนแปลงดัชนีไม่ได้มีผลกระทบต่อการมองเห็นได้บนพื้นฐานผลการดำเนินงานของบริษัท ในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.4 . ดัชนีความผันผวนและผลกระทบและคูเปอร์
woglom ( 2001 ) ยืนยันว่าเพิ่มขึ้นในการซื้อขายที่
เกิดขึ้นรอบเวลาของดัชนี นอกจากนี้จะทำให้เกิดความผันผวนของมัน ,
วัดความเสี่ยงของทั้งหมดขึ้น การรวมกันของความต้องการที่เพิ่มขึ้น
โดยกองทุนดัชนี และการเก็งกำไร โดย arbitrageurs
เสียงและผู้ค้า ( เห็นยัง เดอ ยาว shleifer ซัมเมอร์ส &ในปัจจุบัน 1990 ) สามารถก่อให้เกิด
การเพิ่มขึ้นชั่วคราวในการผวน อย่างไรก็ตาม โดยรวม
ในดัชนี หรือเอาจากมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพื้นฐานของบริษัทผลการดำเนินงานและกระแสเงินสด
ดังนั้นจึงควรมีไม่มีผลกระทบต่อความผันผวนในระยะยาว
.
เราตรวจสอบในโต๊ะ 9 ว่า ความผันผวนของการเปลี่ยนแปลงค่าดัชนี recompositions
ผิดปกติหลังจากเพิ่ม และลบ . เรา
อีกตัวอย่างที่ใช้สังเกตรอบนอกถูกลบ
จากฐานข้อมูล เพื่อลดเสียงรบกวนที่เกิดขึ้น
รอบระยะเวลาเหตุการณ์เอง เรามุ่งเน้นในระยะยาว (
วัดค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของผลตอบแทนจาก 250 วันก่อน
เหตุการณ์ 250 วันหลัง เมื่อเราเปรียบเทียบระดับที่แท้จริงของความผันผวน
ก่อนและหลังเหตุการณ์เราพบว่า ทั้งตกเจียม -
1.2% สำหรับเพิ่ม 6.1% สำหรับการลบ ถ้าเราคำนวณอัตราส่วนของความแปรปรวนของ pre -
ช่วงเวลาเหตุการณ์โพสต์นี้ถือเป็น
สถิติทดสอบเพื่อตรวจสอบสมมติฐานว่างที่แปรปรวนอยู่
เท่ากัน พิจารณา p-values สำหรับการทดสอบเหล่านี้ในแถวสุดท้ายของตาราง
9 จะเห็นได้ว่า ไม่พบการเปลี่ยนแปลงในการระเหย
ต่อไปนี้ดัชนีรวม หรือการกำจัด นี้ยืมสนับสนุนความคิด
ดัชนีที่เปลี่ยนแปลงไม่มีผลกระทบที่มองเห็นได้บนพื้นฐาน
ประสิทธิภาพของ บริษัท ในระยะยาว