Decisions were defined as ‘‘a verba

Decisions were defined as ‘‘a verbalised choice or deferment of
choice that could alter the patient’s current or planned manage-
ment.’’ This was based on Braddock’s original definition, but adapted
to include deferment as a valid outcome [2,7,8]. Care was taken to
distinguish between decision-making and information giving.
Information giving occurred when women asked a question and
the doctor responded with advice, but there was no commitment to
a particular course of action and hence a decision was not made. In
the absence of any known system for classifying obstetric decisions
by topic, the authors developed a categorisation system de novo.
While listening to the consultations, decisions were identified and
sorted into sub-categories, until no new decisions were found. Each
time a decision was identified, it was either matched with an
existing decision (and coded similarly) or it was added as a new
decision under a sub-category. For the purposes of analysis, the
subcategories were grouped into five decision categories (DCs):
Delivery; Care Structure (appointments, referrals and admissions);
Investigations; Medication and other therapy; and Other. Each
consultation was reported as a binary variable (category discussed
or not discussed) for each of these five categories.
The number of different options that were offered and available
to be chosen were counted per decision. Where the option of doing
nothing was offered, this was counted. However, options that were
excluded by the healthcare professionals as impractical or unsafe
did not count (see Fig. 1). Each decision was converted into a binary
variable indicating that a choice between multiple options was or
was not offered. The number of decisions with choice was divided
by the total number of decisions in the consultation and reported
as a percentage. This percentage was called the decisions with
choice (DWC) variable and formed the study’s primary outcome.
The secondary outcome measures included the number of
decisions per consultation, who initiated the decision discussion
and the range of decisions made. They also included the proportion
of decisions where the option to do nothing or defer the decision
was offered, and the proportion of decisions that were deferred.
Basic descriptive statistics (percentages, means and standard
deviation) were used to analyse and present the decisions made.
Agreement between the two raters was assessed using a Bland–
Altman plot. This scatter plot compares the pair mean with the pair
difference for each observation [15]. In doing so, it uses the pair
mean as an estimate for the unknown true value and the mean
difference as an estimate of bias [16,17]. The Bland-Altman
compares points in relation to a horizontal line at a mean
difference of 0, which indicates perfect agreement. In normally

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดสินใจกำหนดไว้เป็น "ตัวเลือก verbalised หรือเลื่อนออกไปของสามารถเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วยปัจจุบัน หรือวางแผนจัดการ-ติดขัด '' นี้ตามคำจำกัดความเดิมของแบรดด็อค แต่ดัดแปลงรวมเลื่อนออกไปเป็นผลลัพธ์ที่ถูกต้อง [2,7,8] ดูแลถูกนำไปความแตกต่างระหว่างการตัดสินใจและการให้ข้อมูลทำให้ข้อมูลเกิดขึ้นเมื่อผู้หญิงถามคำถาม และหมอตอบ ด้วยคำแนะนำ แต่มีความมุ่งมั่นไม่หลักสูตรเฉพาะของการดำเนินการและด้วยเหตุนี้ การตัดสินใจไม่ ในการขาดงานของระบบใด ๆ รู้จักประเภทตัดสินสูติศาสตร์ตามหัวข้อ ผู้เขียนพัฒนาการ categorisation ระบบ de novoฟังค่ะ ระบุการตัดสินใจ และเรียงลำดับเป็นหมวดหมู่ย่อย จนกระทั่งตัดสินใจใหม่ไม่พบ แต่ละเวลาระบุการตัดสินใจ ไม่อาจจับคู่กับการตัดสินใจที่มีอยู่ (และมีกำหนดในทำนองเดียวกัน) หรือมีเพิ่มเป็นใหม่ตัดสินใจภายใต้ประเภทย่อย สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์ การประเภทย่อยที่ถูกแบ่งออกเป็นห้าประเภทการตัดสินใจ (Dc):จัดส่ง ดูแลโครงสร้าง (นัดหมาย อ้างอิง และการรับสมัคร);ตรวจสอบ ยาและการรักษาอื่น ๆ และอื่น ๆ แต่ละให้คำปรึกษารายงานเป็นตัวแปรแบบไบนารี (กล่าวถึงประเภทหรือไม่กล่าวถึง) สำหรับแต่ละประเภทเหล่านี้ห้าหมายเลขของตัวเลือกต่าง ๆ ที่ได้รับการเสนอ และมีที่จะเลือกได้นับต่อการตัดสินใจ ที่เลือกทำไม่แนะนำ นี้ถูกนับ อย่างไรก็ตาม ตัวเลือกที่ถูกถูกแยกออก โดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเป็นไปได้ยาก หรือไม่ปลอดภัยไม่ได้นับ (ดู Fig. 1) ตัดสินใจแต่ละแปลงเป็นไบนารีตัวแปรระบุที่ตัวเลือกระหว่างตัวเลือก หรือแนะไม่นำการ มีแบ่งจำนวนตัดสินใจเลือกโดยการรวมหมายเลขของการตัดสินใจในการให้คำปรึกษา และรายงานเป็นเปอร์เซ็นต์ เปอร์เซ็นต์นี้ถูกเรียกว่าตัดสินใจด้วยทางเลือก (DWC) ตัวแปรและผลที่ได้จากหลักการศึกษาวัดผลรองรวมจำนวนตัดสินใจต่อการให้คำปรึกษา ผู้เริ่มต้นการสนทนาการตัดสินใจและช่วงตัดสินใจทำ พวกเขายังรวมสัดส่วนการตัดสินใจที่เลือกที่จะทำอะไร หรือเลื่อนการตัดสินใจคำแนะนำ และสัดส่วนของการตัดสินใจที่ถูกเลื่อนเวลาออกไปสถิติอธิบายพื้นฐาน (เปอร์เซ็นต์ วิธีการ และมาตรฐานความแตกต่าง) ใช้ในการวิเคราะห์ และนำเสนอการตัดสินใจที่ทำข้อตกลงระหว่าง raters ที่สองถูกประเมินโดยใช้บาเป็น –แผน Altman หมายความว่าคู่กับคู่เปรียบเทียบแผนนี้กระจายความแตกต่างในการสังเกตแต่ละครั้ง [15] ในการทำเช่นนั้น ใช้คู่หมายความว่าเป็นการประเมินที่ไม่ทราบค่าจริงและค่าเฉลี่ยความแตกต่างเป็นการประเมินความโน้มเอียง [16,17] บา-Altmanเปรียบเทียบคะแนนเกี่ยวกับเส้นแนวนอนที่มีค่าเฉลี่ยความแตกต่างของ 0 ซึ่งบ่งชี้ว่า ข้อตกลงที่สมบูรณ์แบบ ในปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตัดสินใจที่ถูกกำหนดให้เป็น '' เป็นทางเลือก verbalised
หรือผัดผ่อนของทางเลือกที่สามารถปรับเปลี่ยนของผู้ป่วยในปัจจุบันหรือวางแผนจัดการ
ment. '' นี้ขึ้นอยู่กับความหมายเดิมแบรดด็อก
แต่ปรับตัวที่จะรวมถึงการผัดผ่อนเป็นผลที่ถูกต้อง[2,7,8 ] การดูแลถูกนำตัวไปแยกความแตกต่างระหว่างการตัดสินใจและการให้ข้อมูล. ข้อมูลให้เกิดขึ้นเมื่อผู้หญิงถามคำถามและหมอตอบด้วยคำแนะนำแต่มีความมุ่งมั่นที่จะไม่แน่นอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการกระทำและการตัดสินใจจึงไม่ได้ทำ ในกรณีที่ไม่มีระบบที่รู้จักกันใด ๆ สำหรับการแบ่งประเภทของการตัดสินใจทางสูติกรรมตามหัวข้อที่ผู้เขียนพัฒนาระบบการจัดหมวดหมู่เดโนโว. ในขณะที่ฟังการให้คำปรึกษาการตัดสินใจที่ถูกระบุและจัดเรียงเป็นหมวดย่อยจนการตัดสินใจครั้งใหม่ไม่พบ แต่ละครั้งที่มีการตัดสินใจที่ถูกระบุก็ถูกจับคู่กับอย่างใดอย่างหนึ่งในการตัดสินใจที่มีอยู่(และเขียนในทำนองเดียวกัน) หรือถูกเพิ่มเข้ามาใหม่เป็นการตัดสินใจภายใต้หมวดหมู่ย่อย สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์ที่หมวดหมู่ย่อยถูกแบ่งออกเป็นห้าประเภทการตัดสินใจ (DCS): จัดส่ง; โครงสร้างการดูแล (นัดหมายการอ้างอิงและการรับสมัคร); สืบสวน; การรักษาด้วยยาและอื่น ๆ และอื่น ๆ. แต่ละคำปรึกษาได้รับรายงานว่าตัวแปรไบนารี(หมวดหมู่ที่กล่าวถึงหรือไม่ได้กล่าวถึง) สำหรับแต่ละเหล่านี้ห้าประเภท. จำนวนตัวเลือกที่แตกต่างกันที่ถูกนำเสนอและพร้อมใช้งานที่ได้รับเลือกนับต่อการตัดสินใจ ในกรณีที่ตัวเลือกของการทำอะไรที่ถูกนำเสนอนี้ได้รับการนับ แต่ตัวเลือกที่ได้รับการยกเว้นโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเป็นทำไม่ได้หรือไม่ปลอดภัยไม่ได้นับ(ดูรูปที่ 1). การตัดสินใจของแต่ละคนได้แปลงเป็นเลขฐานสองตัวแปรที่แสดงให้เห็นว่าทางเลือกระหว่างหลายตัวเลือกเป็นหรือไม่ได้นำเสนอ จำนวนของการตัดสินใจที่มีทางเลือกถูกแบ่งด้วยจำนวนของการตัดสินใจในการปรึกษาหารือและรายงานเป็นเปอร์เซ็นต์ เปอร์เซ็นต์นี้ถูกเรียกว่าการตัดสินใจที่มีทางเลือก (DWC) ตัวแปรและผลที่เกิดขึ้นหลักของการศึกษา. มาตรการรองผลรวมจำนวนของการตัดสินใจต่อการให้คำปรึกษาผู้ริเริ่มการอภิปรายการตัดสินใจและช่วงของการตัดสินใจ พวกเขายังรวมถึงสัดส่วนของการตัดสินใจที่เลือกที่จะไม่ทำอะไรเลยหรือเลื่อนการตัดสินใจที่ถูกนำเสนอและสัดส่วนของการตัดสินใจที่ถูกรอการตัดบัญชี. สถิติเชิงพรรณนาพื้นฐาน (ร้อยละวิธีการและมาตรฐานการเบี่ยงเบน) ถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์และนำเสนอการตัดสินใจทำข้อตกลงระหว่างสองผู้ประเมินได้รับการประเมินโดยใช้ Bland- พล็อตอัลท์แมน พล็อตกระจายเปรียบเทียบคู่หมายความว่าทั้งคู่มีความแตกต่างกันสำหรับแต่ละสังเกต [15] ในการทำเช่นนั้นจะใช้คู่หมายถึงการเป็นประมาณการมูลค่าที่แท้จริงที่ไม่รู้จักและหมายถึงความแตกต่างเป็นประมาณการของอคติ[16,17] Bland-Altman เปรียบเทียบจุดในความสัมพันธ์กับเส้นแนวนอนที่หมายถึงความแตกต่างของ 0 ซึ่งบ่งชี้ว่าข้อตกลงที่สมบูรณ์แบบ ในปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตัดสินใจถูกนิยามว่า ' ' verbalised ทางเลือกหรือการหดเกร็งของ
ทางเลือกที่สามารถปรับเปลี่ยนของคนไข้ปัจจุบัน หรือวางแผนจัดการ ment -
' ' นี้ขึ้นอยู่กับนิยาม Braddock เดิม แต่ปรับ
รวมถึงการหดเกร็งเป็น [ ผลที่ถูกต้อง 2,7,8 ] สนใจถ่าย

แยกแยะระหว่างการตัดสินใจและให้ข้อมูล .
ข้อมูลการให้เกิดขึ้นเมื่อผู้หญิงถามคำถามและ
หมอตอบกับคำแนะนำ แต่ไม่มีความมุ่งมั่นที่จะ
หลักสูตรเฉพาะของการกระทำจึงตัดสินใจไม่ทำ ใน
ไม่มีรู้จักใด ๆ ระบบการจัดใจสูติศาสตร์
ตามหัวข้อที่ผู้เขียนพัฒนาระบบ categorisation อีกครั้ง .
ในขณะที่ฟังการหารือ การตัดสินใจถูกระบุและ
แยกออกเป็นประเภทย่อย จนไม่มีการตัดสินใจใหม่ที่พบแต่ละ
เวลาการตัดสินใจถูกระบุว่ามันคือให้จับคู่กับ
ใจที่มีอยู่ ( และรหัสเดียวกัน ) หรือมันเป็นการตัดสินใจภายใต้หมวดหมู่ย่อยใหม่
. สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์
ย่อยแบ่งออกเป็นห้าประเภทการตัดสินใจ ( DCS ) :
ส่ง ; โครงสร้างดูแลการนัดหมาย ส่งต่อ และการรับสมัคร ) ;
; ยาและการรักษาอื่น ๆ แต่ละ
รับปรึกษารายงานเป็นตัวแปรไบนารี ( ประเภทกล่าวถึง
หรือ ไม่กล่าวถึง ) สำหรับแต่ละเหล่านี้ห้าประเภท .
หมายเลขของตัวเลือกต่าง ๆ ที่ได้รับการเสนอ และได้รับเลือกเป็นใช้ได้
นับต่อการตัดสินใจ ที่เลือกทำ
ไม่มีอะไรให้มันนับ อย่างไรก็ตาม ตัวเลือกที่ถูกแยกออกโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเป็น

ไม่ได้หรือที่ไม่ปลอดภัยไม่นับ ( ดูรูปที่ 1 ) การตัดสินใจแต่ละครั้งก็แปลงเป็นเลขฐานสอง
ตัวแปรที่ระบุว่าเลือกระหว่างหลายตัวเลือกหรือ
ไม่ได้เสนอ จำนวนของการตัดสินใจเลือกแบ่ง
จากจำนวนของการตัดสินใจในการให้คำปรึกษาและรายงาน
เป็นเปอร์เซ็นต์ คนถูกเรียกว่า การตัดสินใจเลือกด้วย
( DWC ) ตัวแปรและรูปแบบของการศึกษาผล .
การวัดผลระดับ รวมจำนวน
การตัดสินใจต่อการให้คำปรึกษา ผู้ที่ริเริ่มการสนทนา
และช่วงของการตัดสินใจการตัดสินใจ . พวกเขายังรวมสัดส่วน
ใจที่เลือกที่จะทำอะไร หรือเลื่อนการตัดสินใจ
ถูกเสนอ และสัดส่วนของการตัดสินใจที่ถูกเลื่อนออกไป .
สถิติพื้นฐาน ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และมาตรฐาน
เบี่ยงเบน ) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์และแสดงการตัดสินใจ .
ความตกลงระหว่างสองจำนวนคือการประเมินโดยใช้จืด–
อัลท์แมน แปลง นี้กระจายแปลงเปรียบเทียบคู่กับความแตกต่างสำหรับการสังเกตแต่ละคู่
[ 15 ] ในการทำเช่นนี้จะใช้คู่
หมายถึงการประมาณการที่ไม่รู้จักคุณค่าและความแตกต่างหมายถึง
เป็นประมาณการ อันเป็นอคติ [ ] อัลท์แมน
ธรรมดาเปรียบเทียบคะแนนกับเส้นแนวนอนที่แตกต่างกันหมายถึง
0 ซึ่งบ่งชี้ว่า ข้อตกลงที่สมบูรณ์แบบ ในปกติ