Fang Yunyi knew that if he did not

Fang Yunyi knew that if he did not respectfully greet Meng Hao the next time he saw him, Meng Hao would definitely… leave him wishing he were dead.

He was frightened, well and truly frightened. Even Fang Wei was incapable of helping him in this situation, causing his fear to reach heights that it could not be described even with the word ‘terror.’

“Now, screw off to whatever hole you crawled out of,” said Meng Hao. He grabbed Fang Yunyi by the hair and violently tossed him out of the pavilion. Intense pain wracked Fang Yunyi’s body as he flew out over Brightmoon Lake and landed in the middle of the crowd outside.

After being helped to his feet, he left immediately, trying to put as much distance between himself and Meng Hao as possible. The entire time, his heart was gripped with icy terror.

Back in the East Ascension Pavilion, Meng Hao looked around at the various Chosen, and a bashful smile appeared on his face, as if he were slightly embarrassed to have suddenly run into so many old friends.

“Greetings, Fellow Daoists!” he said. “We meet again! I’ve missed all of you!”

Looking quite at ease, he walked up to Sun Hai and, before he could back away, slid his arm around his neck, as if they were good friends.

“Hey, if it isn’t L’il Hai! How are you?! Have things been well? Why did you shave your head? Not bad, I think it’s quite a unique hairstyle.”

Sun Hai started to tremble, and he looked as if he might start crying at any moment. Meng Hao’s shadow lurked perpetually in his heart, a point that could be seen clearly from his cleanly-shaven head.

Meng Hao rubbed Sun Hai’s shiny head and patted it a few times. Sun Hai choked with silent fury, feeling frustrated to the extreme. At this point, Meng Hao’s gaze came to rest on Li Ling’er. Subconsciously, he couldn’t refrain from… looking at Li Ling’er’s curvaceous rear end.

“Aiya! Little sis Ling’er, I haven’t seen you for so long! You’re even prettier than before. Your rear end… looks really nice….” He cleared his throat. “Hey, don’t look at me that way! You know, now that I think about it, we were actually engaged as children!”

Li Ling’er’s expression was extremely dark as she stared at Meng Hao. Her chest rose and fell as she panted, and she looked like she was on the verge of exploding. Were it not for the fact that she knew she wasn’t a match for Meng Hao, and that they were also in the Fang Clan, then she would definitely go all out to fight him.

Seeing that Li Ling’er was on the verge of bursting, Meng Hao quickly looked away, turning his attention to Fan Dong’er. Instantly, his eyes brightened.

“Eee? Inky! You’re here too! Little sis Dong’er, I’ve already loaned you Inky for quite a while now, when will you be giving her back to me?”

Fan Dong’er’s eyes blazed with rage, and she raised her right hand. Cracking sounds could be heard as two violet flying daggers suddenly appeared. Mysterious flames hissed up from the daggers, and they emanated terrifying auras.

“I dare you to say one more word!” she said through gritted teeth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝาง Yunyi รู้ว่า ถ้าเขาทำไม่กราบทักทายเฮาเมงในครั้งถัดไปที่เขาเห็นเขา เมงเฮาจะแน่นอน...ปล่อยให้เขาต้องถูกเขาตายเขาก็กลัว ดี และกลัวอย่างแท้จริง แม้ฝางเว่ยก็ไม่สามารถช่วยเขาในสถานการณ์นี้ สาเหตุความกลัวของเขาถึงว่า มันไม่สามารถอธิบายถึงแม้จะ มีคำว่า 'กลัว' ที่สูง"ตอนนี้ สกรูปิดไปที่หลุมใดคุณตระเวนจาก กล่าวว่า เฮาเมง เขาคว้า Yunyi ฝาง โดยผม และโยนเขาอย่างรุนแรงจากศาลา เจ็บปวด wracked ฝาง Yunyi ร่างกายเขาบินเหนือทะเลสาปไบรท์มูน และที่ดินกลางฝูงชนภายนอกหลังจากการช่วยให้เท้าของเขา เขาซ้ายทันที พยายามใส่มากระยะห่างระหว่างตัวเองและเฮาเมงเป็นไป ตลอดเวลา หัวใจของเขาถูกพิพากษา ด้วยความหวาดกลัวเป็นน้ำแข็งกลับในศาลาสวรรค์ตะวันออก เมงเฮาดูรอบการเลือกต่าง ๆ และรอยยิ้ม bashful ปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาได้อายเล็กน้อยที่จะได้ใช้ก็เป็นเพื่อนเก่ามากมายเขากล่าวว่า "คำทักทาย Daoists เพื่อน" "เราพบกันอีก ฉันพลาดคุณ"ดูค่อนข้างง่าย เขาเดินมาหาซันไห่ และ ก่อนที่เขาจะถอย ฝ่อแขนรอบคอของเขา ก็เพื่อนที่ดี"เฮ้ ถ้าไม่ไห L'il สบายดีหรือ ! สิ่งต่าง ๆ ได้ดี ทำไมคุณไม่โกนหัวของคุณ ไม่เลว ฉันคิดว่า มันค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ทรงผม"ไฮซันเริ่มสั่นเครือ และเขาดูเหมือนว่าเขาอาจเริ่มร้องไห้ตลอดเวลา เมงเฮาเงาประทับใจ lurked ในใจ จุดที่สามารถเห็นได้ชัดเจนจากเขาหัวโล้น-เฮา เมงลูบหัวเงาซันไห่ และโรคกลัวมันกี่ครั้ง ซันไห่สำลักกับโกรธเงียบ ความรู้สึกผิดหวังที่สุด ที่จุดนี้ เมงเฮาจ้องมองมาที่เหลือใน Li Ling'er ไม่รู้ตัว เขาไม่สามารถงด...กำลังดูท้ายโค้งเว้า Li Ling'er"ไอยะ Sis น้อย Ling'er ฉันไม่ได้เห็นคุณนาน คุณจะยิ่งสวยกว่าก่อน ด้านหลังของคุณ "สิ้นสุด...ดูดีจริง ๆ... เขาล้างคอของเขา "เฮ้ อย่าดูนะวิธี คุณรู้ว่า ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน เราถูกจริงร่วมเป็นเด็ก"นิพจน์ Li Ling'er เป็นสีเข้มมากเป็นเธอจ้องที่เฮาเมง หน้าอกของเธอกุหลาบ และตกหลุมเธอ panted และเธอดูเหมือนเธอหมิ่นระเบิด มันไม่ได้ความจริงที่เธอรู้ว่า เธอไม่ได้ใช้กับเมงเฮา และว่า พวกเขามาในกองทัพฝาง แล้วเธอจะไปออกทั้งหมดต่อสู้กับเขาเห็นว่า Li Ling'er เป็นหมิ่นระเบิด เมงเฮาอย่างรวดเร็วมองห่างกัน หันความสนใจไปที่พัดลม Dong'er ทันที ตาสว่างขึ้น"Eee ไวน์ คุณอยู่ที่นี่เกินไป Sis น้อย Dong'er ฉันได้แล้วยืมคุณ Inky สำหรับค่อนข้างขณะนี้ เมื่อจะคุณให้เธอกลับให้ฉัน"พัดลม Dong'er ตาประกาย ด้วยความโกรธ และเธอยกมือขวาของเธอ เสียงแตกอาจได้ยินเป็นมีดเหน็บบินม่วงสองก็ปรากฏ เปลวไฟลึกลับ hissed ขึ้นจากมีดเหน็บ และพวกเขาเล็ดลอดออกมาน่ากลัวรัศมี"ผมกล้าให้คุณมากกว่าหนึ่งพูด" เธอกล่าวผ่านฟัน gritted

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝาง Yunyi รู้ว่าถ้าเขาไม่ได้กราบทักทายเม้งเฮาครั้งต่อไปที่เขาเห็นเขาเม้งเฮาจะแน่นอน ... ปล่อยให้เขาต้องการเขาตายแล้ว.

เขาเป็นคนที่กลัวดีและกลัวอย่างแท้จริง แม้ฟังเหว่ยเป็นความสามารถในการช่วยให้เขาในสถานการณ์เช่นนี้ก่อให้เกิดความหวาดกลัวของเขาไปถึงความสูงที่ไม่สามารถอธิบายถึงแม้จะมีคำว่า 'ความหวาดกลัว.

"ตอนนี้กรูออกไปสิ่งที่หลุมคุณคลานออกมาของ" เม้งเฮากล่าวว่า เขาคว้าฝาง Yunyi โดยผมและรุนแรงโยนเขาออกไปจากศาลา ความเจ็บปวดทรมานร่างกายฝาง Yunyi ในขณะที่เขาบินออกไป Brightmoon ทะเลสาบและที่ดินในช่วงกลางของฝูงชนด้านนอก.

หลังจากได้รับการช่วยไปที่เท้าของเขาที่เขาทิ้งทันทีพยายามที่จะนำระยะทางมากที่สุดเท่าที่ระหว่างตัวเขากับเม้งเฮาที่เป็นไปได้ ตลอดเวลาที่หัวใจของเขาถูกจับด้วยความหวาดกลัวน้ำแข็ง.

ย้อนกลับไปในภาคตะวันออกสวรรค์พาวิลเลี่ยน, เม้งเฮามองไปรอบ ๆ ในหลาย ๆ ที่เลือกและรอยยิ้มอายปรากฏบนใบหน้าของเขาราวกับว่าเขาเป็นอายเล็กน้อยที่จะมีจู่ ๆ ก็วิ่งเข้ามาจำนวนมาก เพื่อนเก่า.

"สวัสดีเพื่อน Daoists!" เขากล่าว "เราพบกันอีกครั้ง! ฉันพลาดทุกท่าน! "

มองค่อนข้างสบายใจเขาเดินขึ้นไปยังดวงอาทิตย์ Hai และก่อนที่เขาจะกลับไปเลื่อนแขนของเขารอบคอของเขาราวกับว่าพวกเขาเป็นเพื่อนที่ดี.

" เฮ้ถ้ามันไม่ได้ L'IL ไห่! คุณเป็นอย่างไร?! มีสิ่งที่ได้รับด้วยหรือไม่ คุณไม่ได้โกนหัวของคุณทำไม? ไม่ได้เลวร้ายฉันคิดว่ามันค่อนข้างจะเป็นทรงผมที่ไม่ซ้ำกัน. "

ซันไห่เริ่มที่จะกลัวตัวสั่นและเขาดูราวกับว่าเขาอาจจะเริ่มร้องไห้ในช่วงเวลาใด เงาเม้งเฮาส์ซุ่มอยู่ตลอดเวลาในใจของจุดที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากหัวหมดจดเกลี้ยงเกลาของเขา.

เม้งเฮาลูบหัวเงาซันไห่และตบมันไม่กี่ครั้ง ซันไห่สำลักด้วยความโกรธเงียบรู้สึกผิดหวังไปมาก ณ จุดนี้จ้องมองเม้งเฮามาพักผ่อนใน Li Ling'er จิตใต้สำนึกของเขาไม่สามารถละเว้นจาก ... มองไปที่ปลายด้านหลังหลี่ Ling'er ของ curvaceous.

"อัยยะเรสซิ! Ling'er SIS เล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันไม่ได้เห็นคุณมานาน! คุณแม้กระทั่งก่อนที่จะสวยกว่า ปลายด้านหลังของคุณ ... ดูดีจริงๆ ... . "เขากระแอม "เฮ้อย่ามองมาที่ฉันวิธีการที่! คุณจะรู้ว่าตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันเราได้มีส่วนร่วมจริงเป็นเด็ก! "

แสดงออก Li Ling'er ก็มืดมากขณะที่เธอจ้องมองมาที่เม้งเฮา หน้าอกของเธอเพิ่มขึ้นและลดลงในขณะที่เธอ panted และเธอดูเหมือนเธอกำลังจะระเบิด ยังไม่ได้มันสำหรับความจริงที่ว่าเธอรู้ว่าเธอไม่ได้ตรงกับเม้งเฮาและพวกเขาก็ยังอยู่ในตระกูลฝางแล้วเธอแน่นอนจะออกไปทั้งหมดจะสู้กับเขา.

เห็นว่าหลี่ Ling'er เป็นหมิ่น การระเบิดเม้งเฮาได้อย่างรวดเร็วมองออกไปหันความสนใจไปยังแฟน Dong'er ทันทีที่ดวงตาของเขาสว่าง.

"Eee? ดำสนิท! คุณอยู่ที่นี่มากเกินไป! เล็ก ๆ น้อย ๆ SIS Dong'er ฉันได้ยืมแล้วคุณหมึกสำหรับค่อนข้างขณะนี้เมื่อคุณจะให้เธอกลับมาให้ฉัน? "

ดวงตาพัดลม Dong'er ของประกายด้วยความโกรธและเธอยกมือขวาของเธอ เสียงแคร็กอาจจะได้ยินเป็นสองกริชม่วงบินก็ปรากฏตัวขึ้น เปลวไฟลึกลับขู่ฟ่อขึ้นมาจากมีดสั้นและพวกเขาเล็ดลอดออกมาน่ากลัวรัศมี.

"ผมกล้าที่จะพูดคุณอีกหนึ่งคำ!" เธอกล่าวผ่านฟัน gritted

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟาง yunyi รู้ว่าถ้าเขาไม่ได้คารวะเมิ่งเฮ่าครั้งต่อไปที่เขาเห็นเขา เมิ่งฮ่าวแน่นอน . . . . . . . ปล่อยเขาให้เขาได้ตายไปแล้วเขาตกใจและกลัวอย่างแท้จริง แม้แต่ฟางเว่ยไม่สามารถช่วยเขาในสถานการณ์นี้ ก่อให้เกิดความกลัวของเขาไปถึงระดับที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยคำว่า " ความหวาดกลัว’" ตอนนี้ กรูปิดหลุมที่คุณคลานออกมา กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว เขาคว้าฟาง yunyi โดยผม และ รุนแรง ตัดเค้าออกไปจากศาลา ความเจ็บปวดของร่างกายแตกสลายฟาง yunyi เขาบินเหนือทะเลสาบ brightmoon จอดอยู่กลางฝูงชนด้านนอกหลังจากที่ช่วยให้เท้าของเขา เขาทิ้งทันที พยายามใส่มากระยะห่างระหว่างตัวเองและ เมิ่งฮ่าวที่เป็นไปได้ เวลาทั้งหมด หัวใจของเขาไม่แข็งด้วยความหวาดกลัวกลับไปทางทิศตะวันออก เยื้องศาลา เมิ่งฮ่าวมองไปรอบ ๆที่ต่าง ๆ เลือก และ ยิ้มเขินอายปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา เหมือนเขาอายเล็กน้อยที่จะได้เจอเพื่อนเก่ามากมาย" สวัสดี เพื่อน daoists ! " เขากล่าวว่า " เจอกันอีกแล้ว ! ฉันคิดถึงพวกเธอ ! "ดูค่อนข้างสบายใจ เขาเดินไปหาซุน ไห่ และก่อนที่เขาจะกลับออกไป แต่แขนของเขารอบคอของเขาเป็นถ้าพวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน" นี่ ถ้ามันไม่ l"il ครับ ! คุณเป็นอย่างไร ? ! มีอะไรดี ? ทำไมคุณถึงต้องโกนหัว ไม่เลว ฉันคิดว่ามันค่อนข้างออกเฉพาะ " .ซุน ไห่ เริ่มหวั่นไหว และเหมือนกับว่าเขาอาจจะร้องไห้ได้ทุกเมื่อ เหม็ง เฮาเงา lurked ตลอดไปในใจ จุดที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนจากเค้าให้โกนหัวเมิ่งเฮ่าลูบหัวและลูบหัวซันไห่เงาได้ไม่กี่ครั้ง ซันไห่สำลักด้วยความโกรธเงียบ รู้สึกหัวเสียสุดขีด ณจุดนี้ คือ เหม็ง มินโฮจ้องมองมาพักบนหลี ling"er . จิตใต้สํานึก เขาไม่สามารถงด . . . . . . . มองหลี่ ling"er curvaceous หลังจบ" ว้าย ! น้องสาว ling"er ข้าไม่ได้เจอเจ้าตั้งนานแล้ว ! คุณน่ารักกว่าก่อน จบ . . . . . . . ด้านหลังของคุณดูดีจริงๆ . . . . . . . " เขาล้างลำคอของเขา " เฮ้ อย่ามองฉันแบบนั้น ! คุณรู้มั้ย ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน ที่จริงพวกเราร่วมเป็นเด็ก ! "สีหน้าของหลี่ ling"er มืดมาก เธอจ้องมอง เมิ่งฮ่าว หน้าอกของเธอเพิ่มขึ้นและลดลงขณะที่เธอออกมาสั่นแฮกๆ และดูเหมือนเธอกำลังใกล้จะระเบิด ไม่ใช่ความจริงที่เธอรู้ว่าเธอไม่ตรงกับเมิงเฮา และพวกเขาเคยอยู่ในตระกูลฟางแล้วเธอจะต้องไปสู้กับเขาเห็นหลี่ ling"er เกือบจะระเบิด , เมิ่งฮ่าวรีบเมินหน้าหนีหันความสนใจของเขาไปยังแฟน dong"er . ทันที ดวงตาสว่าง" เอ๋ ? ดำเหมือนหมึก ! คุณก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน น้องสาว dong"er ผมเคยยืมคุณดําสนิทมานานแล้ว เมื่อไหร่จะเอาเธอคืนมา "เป็นแฟน dong"er ดวงตาเจิดจ้าด้วยความโกรธ เธอยกมือขวาของเธอ ถอดรหัสเสียงอาจจะได้ยินเป็นสองสีม่วงบิน กริชก็ปรากฎขึ้น เปลวไฟลึกลับ hissed จากกริชและพวกเขา emanated Auras น่ากลัว" ฉันกล้าที่จะพูดอีกคำเดียว ! " เธอกล่าวผ่านทาง gritted ฟัน