In rubber tree cultivation, the yie

In rubber tree cultivation, the yield of field depends on the quality of trees. Those trees must have high yield potentialities and be as homogenous as possible (Combe and Du Plessix, 1971). The first rubber exploitations were set up in Southeast Asia from 1890 to 1930, often using seed of uncontrolled origin. The heterogeneity of this planting material and the difficulty of obtaining large quantities of seed of known origin inspired a searching of vegetative propagating elite trees. The impossibility of obtaining cuttings from selected mature trees led to the widespread of grafting practice onto seedlings. Therefore it is budding onto rootstocks obtained from non-selected seed and genetically heterogeneous, that is still used today to set up clonal farms. This “semi-vegetative” propagation technique had some drawbacks, which warranted continuous research to develop a “complete vegetative” propagation method,
first by cuttings and then, from the 1970s onwards, by in vitro culture. The best seedlings grow much better and produce much more rubber than grafted clones (Dijkman, 1951). Some of the difference in performance can be due to the genetic heterogeneity of the rootstock and the maturity of the clonal material which are buds from adult branches maintained during several decades in “budwood gardens” (Carron et al., 1989). Vegetative propagation of selected genotypes has come up against difficulties in reproducing a root system comparable to that formed by plants grown from seeds (Carron and Enjalric, 1983). Vegetative propagation by in vitro culture should probably solve these problems. Since 1979, CIRAD(1) embarked upon two research topics, microcuttings and somatic embryogenesis of rubber tree (Carron, 1982). Many in vitro plantlets were then produced from seedlings and selected clones. Field comparative trials were setup from 1989 onwards at Bimbresso experimental field of CNRA(2), in Côte d’Ivoire (Carron et al. 1997; Dibi, 2004).
Generally speaking, the published results concern only the first years of growth and production. As a result, these data do not provide unequivocal conclusions as to the advantages of in vitro propagation.
The purpose of this work is to contribute to the increase of productivity in rubber cultivation by the use of in vitro plantlets. This study particularly intends to estimate the relative gain in strength and in rubber production due to the use of in vitro plantlets of rubber on farm. Three rubber genotypes are concerned: PR 107, IRCA 18 and RRIM 600.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการเพาะปลูกต้นยาง ผลผลิตของฟิลด์ขึ้นอยู่กับคุณภาพของต้นไม้ ต้นไม้เหล่านั้นต้องมีผลตอบแทนสูง potentialities และจะให้เป็นที่สุด (เทิลคอมบ์และ Du Plessix, 1971) Exploitations ยางแรกตั้งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จาก 1890 ถึง 1930 มักจะใช้เมล็ดของต้นกำเนิดทางการ Heterogeneity นี้วัสดุปลูกและความยากลำบากของการได้รับปริมาณมากของเมล็ดของต้นกำเนิดรู้จักแรงบันดาลใจการค้นต้นไม้ยอดผักเรื้อรังเผยแพร่ เป็นไปได้ทำของรับ cuttings จากต้นไม้เลือกผู้ใหญ่นำไปสู่การแพร่หลายของ grafting ปฏิบัติลงในกล้าไม้ ดังนั้น มันจะแตกหน่อไป rootstocks ที่ได้จากเมล็ดที่ไม่ได้เลือก และแปลงพันธุกรรมแตกต่างกัน ที่ใช้วันนี้ตั้งฟาร์ม clonal "กึ่งผักเรื้อรัง" เผยแพร่เทคนิคนี้มีข้อเสียบางอย่าง ซึ่ง warranted วิจัยอย่างต่อเนื่องเพื่อพัฒนาเป็น "ทำผักเรื้อรัง" วิธีการเผยแพร่แรก โดย cuttings แล้ว จากไป สาว ๆ โดยเพาะ กล้าไม้สุดเติบโตดีมาก และผลิตยางมากกว่าโคลน grafted (Dijkman, 1951) ความแตกต่างของประสิทธิภาพการทำงานบางอย่างสามารถ heterogeneity พันธุของ rootstock ที่และครบกำหนดวัสดุ clonal ซึ่งเป็นอาหารจากสาขาผู้ใหญ่รักษาในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาใน "สวน budwood" (Carron et al., 1989) ได้ มาเผยแพร่ผักเรื้อรังของเลือกขึ้นกับความยากลำบากในการทำระบบรากเทียบได้กับที่เกิดขึ้น โดยพืชที่ปลูกจากเมล็ด (Carron และ Enjalric, 1983) การเผยแพร่ โดยเพาะผักเรื้อรังควรคงแก้ปัญหาเหล่านี้ ตั้งแต่ปีค.ศ. 1979, CIRAD(1) เริ่มต้นเมื่อสองหัวข้องานวิจัย microcuttings และของต้นยาง (Carron, 1982) Plantlets จำนวนมากในนั้นผลิตจากกล้าไม้ และเลือกโคลน การทดลองเปรียบเทียบฟิลด์ถูกตั้งค่าจากปี 1989 เป็นต้นไปที่ฟิลด์ Bimbresso ทดลองของ CNRA(2) ในประเทศโกตดิวัวร์ (Carron et al. 1997 Dibi, 2004)โดยทั่วไป ประกาศผลเกี่ยวข้องเพียงปีแรกของการเจริญเติบโตและการผลิต ดัง ข้อมูลเหล่านี้ยังไม่มีบทสรุป unequivocal เป็นข้อดีของการเผยแพร่การเพาะเลี้ยงวัตถุประสงค์ของงานนี้จะนำไปสู่การเพิ่มผลผลิตในการเพาะปลูกยาง โดยใช้ plantlets ใน การศึกษานี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีประเมินกำไรสัมพัทธ์ ในความแข็งแรง และผลิตยางเนื่องจากใช้ plantlets ในยางบนฟาร์ม 3 ยางศึกษาจีโนไทป์เกี่ยวข้อง: PR 107, IRCA 18 และ 600 ชนิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการปลูกยางพาราที่ผลผลิตของข้อมูลขึ้นอยู่กับคุณภาพของต้นไม้ ต้นไม้เหล่านั้นจะต้องมีศักยภาพให้ผลผลิตสูงและเป็นเนื้อเดียว เป็นไปได้ ( Combe และ Du plessix 1971 ) ที่แรกตั้ง exploitations ยางในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากปี 1930 , มักจะใช้เมล็ดของต้นกำเนิดที่ไม่สามารถควบคุมได้ .มีความหลากหลายของวัสดุปลูกและความยากง่ายของการได้รับปริมาณมากของเมล็ดของแหล่งกำเนิดที่รู้จักแรงบันดาลใจจากค้นหาของพืชการขยายพันธุ์ต้นท เป็นไปไม่ได้ที่ได้รับการคัดเลือกจากผู้ใหญ่ต้นไม้ทำให้แพร่หลายของการฝึกลงต้นกล้าดังนั้นมันเป็นรุ่นบนต้นตอที่ได้จากเมล็ดพันธุ์ที่ไม่เลือก และพันธุกรรม ที่ยังคงใช้วันนี้ในการตั้งค่ารูปแบบฟาร์ม " ครึ่งทาง " เทคนิคการขยายพันธุ์บางประการ ซึ่งการรับประกันการวิจัยอย่างต่อเนื่องเพื่อพัฒนาวิธี " การขยายพันธุ์พืช " สมบูรณ์
ครั้งแรกโดยการตัดแล้ว ตั้งแต่ปี 1970 เป็นต้นมา โดยเพาะเลี้ยงในต้นกล้าดีที่สุดเติบโตขึ้นมาก และผลิตยางมากกว่าต่อกิ่งพันธุ์ ( dijkman , 1951 ) บางส่วนของความแตกต่างในการปฏิบัติสามารถเนื่องจากการความหลากหลายทางพันธุกรรมของต้นตอและวุฒิภาวะของรูปแบบวัสดุที่ตากิ่งผู้ใหญ่รักษาในช่วงหลายทศวรรษ " budwood สวน " ( คาร์รอล et al . , 1989 )การเลือกพันธุ์ และได้เกิดขึ้นกับความยากลำบากในการสร้างระบบรากที่เทียบเคียงได้กับรูปแบบโดยพืชที่ปลูกจากเมล็ด ( คาร์รอล และ enjalric , 1983 ) การขยายพันธุ์พืชโดยการเพาะควรแก้ปัญหาเหล่านี้ ตั้งแต่ปี 1979 ซีราด ( 1 ) เริ่มต้นเมื่อสองหัวข้อวิจัย microcuttings , เพาะเซลล์ของต้นยาง ( คาร์รอล , 1982 )หลายเดือนแล้วที่ผลิตจากการเพาะต้นกล้าและคัดเลือกโคลน ข้อมูลเปรียบเทียบการทดลองติดตั้งตั้งแต่ปี 1989 เป็นต้นมา ที่ bimbresso ทดลองด้าน cnra ( 2 ) ในสาธารณรัฐโกตดิวัวร์ ( คาร์รอล et al . 1997 ; dibi , 2004 ) .
พูดง่าย ตีพิมพ์ผลกังวลเพียงปีแรกของการเติบโตและการผลิต ผลข้อมูลเหล่านี้ไม่ได้ให้ข้อสรุปที่ชัดเจนที่เป็นข้อดีของการเพาะขยายพันธุ์ .
วัตถุประสงค์ของงานนี้ คือ เพื่อสนับสนุนการเพิ่มผลผลิตในการปลูกยางพารา โดยการใช้การได้ดีที่สุด การศึกษานี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการประมาณการญาติได้รับในความแข็งแรงและในการผลิตยางจากการใช้หลอดต้นยางบนฟาร์ม3 ยางพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง : PR 107 , irca 18 และ RRIM 600