Excess irrigation water was provide

Excess irrigation water was provided to spring crops of bag-grown greenhouse
tomatoes (Lycopersicon esculentum Mill.) to test the effect on radial fruit cracking. Varied
numbers of emitters were placed in bags filled with soilless medium to provide different
amounts of irrigation water. In 1990, all emitters provided water containing nutrient
solution, but in 1992, the extra water added in one treatment did not contain nutrient
solution. In both years, the percentage of cracked fruit was 20 percentage points higher in
the treatments receiving more water. The increase in cracking was similar whether or not
nutrient solution was added to the extra water. There also were some effects of the extra
water on yield. Fruit count per plant was slightly higher (9.5%) when extra water was
provided without nutrient solution, but was the same when nutrient solution was added to
the extra water. Fruit weights per plant were 18.6% higher in 1990 when watering was
increased. In 1992, fruit weights were similar, except for the treatment where the extra
water provided did not contain nutrient solution. Fruit weight in this treatment was 19.7%
higher than in the other treatments. In both crops, the percentage of cracking increased
as linear and quadratic functions of cluster positions, i.e., there was more cracking in the
upper clusters. In greenhouse situations, growers should consider water reduction when
experiencing high levels of fruit cracking and as a precautionary measure when harvesting
from the upper clusters. Providing excess water to greenhouse-grown tomatoes may be a
viable technique for screening cultivars or for conducting research on practices to reduce
cracking

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำชลประทานส่วนเกินมาถึงฤดูใบไม้ผลิพืชเรือนกระจกปลูกในถุงมะเขือเทศ (Lycopersicon esculentum Mill.) เพื่อทดสอบผลแตกผลรัศมี แตกต่างกันจำนวน emitters ถูกวางไว้ในถุงที่เต็มไป ด้วยกลาง soilless เพื่อให้แตกต่างกันจำนวนน้ำชลประทาน ในปี 1990, emitters ทั้งหมดให้น้ำที่ประกอบด้วยสารอาหารแก้ปัญหา แต่ในปี 1992 น้ำพิเศษเพิ่มในการรักษาครั้งเดียวไม่ประกอบด้วยสารอาหารการแก้ไขปัญหา ในปี เปอร์เซ็นต์ของผลไม้แตกเป็น 20 เปอร์เซ็นต์คะแนนที่สูงขึ้นในการรักษาที่ได้รับน้ำมากขึ้น เพิ่มในแตกขึ้นคล้ายว่า หรือไม่แก้ปัญหาสารอาหารถูกเพิ่มลงในน้ำ นอกจากนี้ยังมีผลบางอย่างที่พิเศษน้ำในผลผลิต ผลไม้จำนวนโรงละถูกสูงขึ้นเล็กน้อย (9.5%) เมื่อถูกน้ำปราศจากการแก้ปัญหาสารอาหาร แต่ก็เหมือนกันเมื่อแก้ปัญหาสารอาหารเพิ่มน้ำเสริม ผลไม้น้ำหนักต่อพืช 18.6% สูงกว่าในปี 1990 เมื่อรดน้ำเพิ่มขึ้น ในปี 1992 น้ำหนักผลไม้คล้ายกัน ยกเว้นการรักษาที่เสริมน้ำไม่ประกอบด้วยแก้ปัญหาสารอาหาร ผลไม้น้ำหนักในการรักษาเป็น 19.7%ที่สูงกว่าในการรักษา ในพืชทั้งสอง เปอร์เซ็นต์ของแตกเพิ่มขึ้นเป็นฟังก์ชันเชิงเส้น และกำลังสองของคลัสเตอร์ตำแหน่ง เช่น มีแตกในการกลุ่มด้านบน ในเรือนกระจก เกษตรกรควรลดน้ำเมื่อพบผลไม้กรอบ และ เป็นมาตรการในระดับสูงเมื่อการเก็บเกี่ยวจากกลุ่มด้านบน ให้น้ำส่วนเกินกับมะเขือเทศที่ปลูกในเรือนกระจกอาจเป็นทางเทคนิค สำหรับการตรวจหาสายพันธุ์ หรือ สำหรับการทำวิจัยปฏิบัติการลดแตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชลประทานน้ำส่วนเกินให้กับฤดูใบไม้ผลิพืชถุงปลูกเรือนกระจก
มะเขือเทศ (Lycopersicon esculentum Mill.) เพื่อทดสอบผลกระทบต่อการแตกร้าวผลไม้รัศมี ที่แตกต่างกัน
จำนวน emitters ถูกวางไว้ในถุงที่เต็มไปด้วยสื่อ soilless ที่แตกต่างกันเพื่อให้
ปริมาณของน้ำชลประทาน ในปี 1990 emitters ทั้งหมดที่ให้น้ำที่มีสารอาหารที่มี
วิธีการแก้ปัญหา แต่ในปี 1992 น้ำพิเศษที่เพิ่มในการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้มีสารอาหารที่มี
วิธีการแก้ปัญหา ทั้งในปีที่ผ่านมาร้อยละของผลไม้ที่แตกเป็น 20 คะแนนร้อยละที่สูงขึ้นใน
การรักษาที่ได้รับน้ำมากขึ้น การเพิ่มขึ้นของการแตกร้าวเป็นที่คล้ายกันหรือไม่ว่า
สารละลายธาตุอาหารถูกบันทึกอยู่ในน้ำเป็นพิเศษ นอกจากนั้นยังมีผลของการพิเศษบางอย่าง
น้ำที่มีต่อผลผลิต นับผลไม้ต่อต้นก็สูงขึ้นเล็กน้อย (9.5%) เมื่อน้ำเป็นพิเศษ
ให้โดยไม่มีสารละลายธาตุอาหาร แต่เดียวกันเมื่อสารละลายธาตุอาหารถูกบันทึกอยู่ใน
น้ำเป็นพิเศษ น้ำหนักผลไม้ต่อต้นเป็น 18.6% สูงขึ้นในปี 1990 เมื่อรดน้ำได้รับ
เพิ่มขึ้น ในปี 1992 น้ำหนักผลไม้ที่มีความคล้ายคลึงกันยกเว้นสำหรับการรักษาที่พิเศษ
ให้ใช้น้ำไม่ได้มีสารละลายธาตุอาหาร น้ำหนักผลในการรักษาโรคนี้คือ 19.7%
สูงกว่าในการรักษาอื่น ๆ ในพืชทั้งสองเปอร์เซ็นต์ของการแตกร้าวเพิ่มขึ้น
เป็นเชิงเส้นและฟังก์ชันกำลังสองของตำแหน่งคลัสเตอร์คือมีการแตกร้าวมากขึ้นใน
กลุ่มบน ในสถานการณ์เรือนกระจกปลูกควรพิจารณาลดน้ำเมื่อ
ประสบกับระดับสูงของการแตกร้าวและผลไม้เป็นมาตรการป้องกันเมื่อเก็บเกี่ยว
จากกลุ่มบน การให้น้ำส่วนเกินมะเขือเทศเรือนกระจกที่ปลูกอาจจะเป็น
เทคนิคที่มีศักยภาพสำหรับการคัดกรองพันธุ์หรือการทำวิจัยเกี่ยวกับการปฏิบัติเพื่อลด
การแตกร้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำส่วนเกินให้แก่พืชที่ปลูกโรงเรือนกระเป๋าสปริงมะเขือเทศ ( มะเขือเทศ lycopersicon Mill . ) เพื่อทดสอบผลกระทบของรัศมีผลแตก หลากหลายตัวเลขของ emitters อยู่ในถุงที่เต็มไป ด้วยการปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินกลางเพื่อให้แตกต่างกันปริมาณน้ำชลประทาน ในปี 1990 , emitters น้ำที่มีสารอาหารให้โซลูชั่น แต่ในปี 1992 น้ำพิเศษเพิ่มในการรักษาคนไม่ได้ประกอบด้วยสารอาหารโซลูชั่น ในทั้งสองปี ร้อยละ 20 คะแนนร้อยละสูงกว่าผลไม้ แตกในการรักษาที่ได้รับน้ำมากขึ้น เพิ่มการแตกเป็นเหมือนกันหรือไม่สารละลายธาตุอาหารที่ถูกเพิ่มเข้าไปในน้ำเสริม นอกจากนี้ยังมีบางผลของการเสริมน้ำต่อผลผลิต นับผลต่อต้นสูงกว่าเล็กน้อย ( 9.5% ) เมื่อน้ำมากเป็นพิเศษ คือให้ โดยไม่มีสารละลายธาตุอาหาร แต่ก็เหมือนเดิม เมื่อสารละลายธาตุอาหารมีเพิ่มน้ำเสริม ผลไม้น้ำหนักต่อพืช 18.6 % สูงกว่าในปี 1990 เมื่อรดน้ําคือเพิ่มขึ้น ในปี 1992 , น้ำหนักผลที่คล้ายกัน ยกเว้นการรักษาที่พิเศษน้ำให้ไม่ประกอบด้วยสารละลาย . น้ำหนักผลในการรักษานี้เป็นร้อยละสูงกว่าทรีทเมนต์อื่น ทั้งในพืช ร้อยละของการเพิ่มขึ้นเป็นเชิงเส้นกำลังสองฟังก์ชันของตำแหน่ง คลัสเตอร์ เช่น มีการแตกในบนคลัสเตอร์ นสถานการณ์ ผู้ปลูกควรพิจารณาเมื่อการลดน้ำประสบระดับสูงของผลไม้ที่แตกและเป็นมาตรการป้องกันเมื่อเก็บเกี่ยวจากกลุ่มบน การให้น้ำส่วนเกินในเรือนกระจกปลูกมะเขือเทศอาจเป็นเทคนิคการคัดเลือกพันธุ์ได้หรือการทำวิจัยในการปฏิบัติเพื่อลดถอด