The next development came from the

The next development came from the legislature. Since Lord Wilberforce’s
comments had still not been approved in the ratio of a case, the traditional
doctrine remained that none of the legislative, executive, judicial or
administrative acts of an unrecognized state would be accepted as valid by a
UK court. Thus, a company incorporated in an unrecognized state would
have no legal personality as far as the UK was concerned and could not sue
or be sued in the UK courts. But there was concern that such a position
would cause unwarranted hardship to individuals and damage commercial
confidence, so the legislature passed the Foreign Corporations Act 1991
(FCA), which gave companies incorporated under the laws of unrecognized territories legal personality within the UK legal system. It provided that the
consequences of UK non-recognition of the company’s territory of
incorporation would not apply to the corporation in question provided that the
territory concerned had a ‘settled legal system’. It is clear from the
parliamentary reports that this bill was passed in direct response to the
position taken by the courts following Lord Wilberforce.
Emin v Yeldag appears to be the only case (not governed by the FCA) where
this doctrine is upheld as the ratio of the case, and Lord Wilberforce’s ‘open
question’ is finally answered, in which Sumner J. reviewed all of the
authorities above and overturned two previous authorities in deciding to
recognize a divorce granted in northern Cyprus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาต่อมาจากสภานิติบัญญัติ ตั้งแต่เจ้าฟอร์ซมีความคิดเห็นก็ยังคงไม่ได้รับอนุมัติในอัตราส่วนของกรณี แบบดั้งเดิมหลักคำสอนยังคงไม่บริหาร ฝ่ายนิติบัญญัติ ยุติธรรม หรือจัดการกระทำของสถานะไม่รู้จักจะรับข้อมูลที่ถูกโดยการศาลสหราชอาณาจักร ดังนั้น บริษัทที่จดทะเบียนในสถานะไม่รู้จักจะมีบุคลิกภาพที่ไม่มีกฎหมายเป็นสหราชอาณาจักรที่เกี่ยวข้อง และอาจฟ้องหรือถูกฟ้องร้องในศาลสหราชอาณาจักร แต่มีความกังวล ว่าตำแหน่งดังกล่าวจะทำให้เกิดความลำบากไม่รับรองบุคคล และความเสียหายเชิงพาณิชย์ความเชื่อมั่น เพื่อให้สภานิติบัญญัติผ่าน Act 1991 ของบริษัทต่างประเทศ(FCA), ซึ่งให้บริษัทตามกฎหมายของดินแดนที่ไม่รู้จักบุคลิกภาพกฎหมายในระบบกฎหมายไทย มันมีเงื่อนไขว่าการผลกระทบของ UK ไม่ใช่การรับรู้ของดินแดนของบริษัทจดทะเบียนจะไม่สามารถใช้กับบริษัทในนี้ดินแดนที่เกี่ยวข้องได้ 'ชำระเงินระบบกฎหมาย' เป็นที่ชัดเจนจากการรายงานรัฐสภาที่ส่งไปเรียกเก็บเงินนี้โดยตรงเพื่อตอบสนองการตำแหน่งที่ใช้ โดยศาลต่อฟอร์ซมีเจ้าEmin v Yeldag ปรากฏ เป็นกรณีเฉพาะ (ไม่ควบคุม โดย FCA) ที่เป็นการยึดถือหลักคำสอนนี้เป็นอัตราส่วนของกรณี และเจ้าฟอร์ซมี ' เปิดถาม ' ตอบสุดท้าย ในที่เจซัมเนอร์ตรวจทานทั้งหมดของการหน่วยงานข้างต้นและวัตุประสองก่อนหน้านี้อำนาจในการตัดสินใจรู้จักการหย่าร้างในไซปรัสเหนือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาต่อไปมาจากสภานิติบัญญัติ นับตั้งแต่พระเจ้าฟอร์ซของ
ความเห็นก็ยังไม่ได้รับการอนุมัติในอัตราส่วนกรณีที่แบบดั้งเดิม
หลักคำสอนยังคงว่าไม่มีนิติบัญญัติบริหารตุลาการหรือ
นิติกรรมทางปกครองของรัฐที่ไม่รู้จักจะได้รับการยอมรับในฐานะที่ถูกต้องโดย
ศาลสหราชอาณาจักร ดังนั้น บริษัท ที่จดทะเบียนอยู่ในสถานะที่ไม่รู้จักจะ
ไม่มีบุคลิกกฎหมายเท่าที่สหราชอาณาจักรเป็นกังวลและไม่สามารถฟ้อง
หรือถูกฟ้องในศาลสหราชอาณาจักร แต่มีความกังวลว่าตำแหน่งดังกล่าว
จะทำให้เกิดความยากลำบากให้กับประชาชนที่ไม่มีเหตุผลและความเสียหายในเชิงพาณิชย์
เชื่อมั่นเพื่อให้สมาชิกสภานิติบัญญัติผ่าน บริษัท ต่างประเทศพระราชบัญญัติ 1991
(FCA) ซึ่งทำให้ บริษัท ที่จัดตั้งขึ้นภายใต้กฎหมายของดินแดนที่ไม่รู้จักบุคลิกภาพทางกฎหมายในระบบกฎหมายของสหราชอาณาจักร มันมีเงื่อนไขว่า
ผลกระทบของสหราชอาณาจักรที่ไม่ได้รับการยอมรับของดินแดนของ บริษัท ในการ
รวมตัวกันจะไม่นำไปใช้กับ บริษัท ในคำถามมีเงื่อนไขว่า
ดินแดนที่มีความกังวล 'ตัดสินระบบกฎหมาย' เป็นที่ชัดเจนจาก
รายงานของรัฐสภาที่เรียกเก็บเงินนี้ก็ผ่านไปได้ในการตอบสนองโดยตรงไปยัง
ตำแหน่งที่ถ่ายโดยศาลต่อไปนี้ลอร์ดฟอร์ซ.
Emin V Yeldag ดูเหมือนจะเป็นกรณีเท่านั้น (ไม่ควบคุมโดย FCA) ซึ่ง
หลักคำสอนนี้จะยึดถือเป็นอัตราส่วน ของกรณีและลอร์ดฟอร์ซฯ 'เปิด
คำถาม' เป็นคำตอบสุดท้ายที่เจ Sumner การตรวจสอบทั้งหมดของ
หน่วยงานดังกล่าวข้างต้นและพลิกคว่ำทั้งสองหน่วยงานก่อนหน้านี้ในการตัดสินใจที่จะ
รับรู้ถึงการหย่าร้างที่ได้รับในภาคเหนือของประเทศไซปรัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พัฒนาต่อมาจากสภานิติบัญญัติ . ตั้งแต่ใต้เท้าวิลเบอร์ฟอร์ซความคิดเห็นที่ยังไม่ได้รับการอนุมัติในส่วนของคดี แบบดั้งเดิมยังคงที่ไม่มีคำสอนของผู้บริหาร นิติบัญญัติ ตุลาการ หรือการกระทำในทางปกครองของรัฐแทบจะเป็นที่ยอมรับว่าถูกต้องโดยอังกฤษศาล ดังนั้น บริษัท ที่จดทะเบียนในรัฐแทบจะไม่มีบุคลิกภาพทางกฎหมายเท่าที่อังกฤษเป็นกังวล และไม่ได้ฟ้องใน UK หรือถูกฟ้องศาล แต่มันมีปัญหาที่ตำแหน่งนั้นจะทำให้ไม่ลำบากแก่บุคคลและความเสียหายเชิงพาณิชย์ความมั่นใจ ดังนั้นรัฐสภาผ่าน บริษัท ต่างประเทศทำ 1991( FCA ) ซึ่งให้ บริษัท ที่จดทะเบียนภายใต้กฎหมายของดินแดนที่ไม่รู้จักบุคคลตามกฎหมายภายใน UK กฎหมายระบบ มันให้ว่าผลของการรับรู้ของ บริษัท UK ไม่ใช่ดินแดนของบริษัทจะไม่ใช้กับ บริษัท ในคำถามไว้ว่าดินแดนที่เกี่ยวข้องมี " ตัดสินกฎหมาย " ก็เป็นที่ชัดเจนจากรายงานของรัฐสภาว่า ร่างกฎหมายนี้ผ่านการตอบสนองโดยตรงตำแหน่งที่ถ่ายโดยศาลตามเจ้าวิลเบอร์ฟอร์ส .ภายใน 5 yeldag ดูเหมือนจะเป็นกรณีเฉพาะ ( ไม่ได้ควบคุมโดย FCA ) ที่ลัทธินี้ยึดถือตามอัตราส่วนของคดี และ " พระเจ้าวิลเบอร์ฟอร์ซเปิดคำถามที่ถูกตอบสุดท้ายซึ่งใน Sumner ตรวจทานทั้งหมดของเจหน่วยงานข้างต้นและคว่ำสองหน่วยงานก่อนหน้าการตัดสินใจจำหย่าได้ในภาคเหนือของไซปรัส