2 Development From The Viewpoint of

2 Development From The Viewpoint of Convergence
Why are some countries poor while others are rich? What explains the success stories
of economic development, and how can we learn from the failures? How do we make
sense of the enormous inequalities that we see, both within and across questions? These,
among others, are the “big questions” of economic development.
It is fair to say that the model of econonomic growth pioneered by Robert Solow (1956)
has had a fundamental impact on “big-question” development economics. For theory,
calibration and empirical exercises that begin from this starting point, see, e.g., Lucas
(1990), Mankiw, Romer and Weil (1992), Barro (1991), Parente and Prescott (2000)
and Banerjee and Duflo (2005). Solow’s pathbreaking work introduced the notion of
convergence: countries with a low endowment of capital relative to labor will have a
high rate of return to capital (by the “law” of diminishing returns). Consequently, a
given addition to the capital stock will have a larger impact on per-capita income. It
follows that, controlling for parameters such as savings rates and population growth
rates, poorer countries will tend to grow faster and hence will catch up, converge to the
levels of well-being enjoyed by their richer counterparts. Under this view, development
is largely a matter of getting some economic and demographic parameters right and then
settling down to wait.
To be sure, savings and demography are not the only factors that qualify the argument.
Anything that systematically affects the marginal addition to per-capita income must
be controlled for, including variables such as investment in “human capital” or harderto-quantify
factors such as “political climate” or “corruption”. A failure to observe
convergence must be traced to one or another of these “parameters”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2 พัฒนาจากจุดบรรจบกันเหตุใดบางประเทศยากจนในขณะที่คนรวย ที่อธิบายเรื่องราวความสำเร็จการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และว่าเราเรียนรู้จากความล้มเหลวหรือไม่ เราทำอย่างไรความรู้สึกของความเหลื่อมล้ำทางมหาศาลที่เราเห็น ทั้งภายใน และ ข้ามคำถาม เหล่านี้หมู่คนอื่น ๆ เป็น "ถามใหญ่" ของการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นธรรมที่จะกล่าวว่า รูปแบบของ econonomic เจริญเติบโตเป็นผู้บุกเบิก โดยโรเบิร์ต Solow (1956)ได้มีผลกระทบต่อพื้นฐานในเศรษฐศาสตร์พัฒนา "ใหญ่คำถาม" สำหรับทฤษฎีเทียบและการออกกำลังกายผลที่เริ่มต้นจากนี้กำเนิด ดู เช่น Lucas(1990), Mankiw, Romer และ Weil (1992), Barro (1991), Parente และโรงแรมเพรสคอตต์ (2000)และ Banerjee และ Duflo (2005) งาน pathbreaking ของ Solow นำแนวคิดของบรรจบกัน: ประเทศกับองค์การกองทุนต่ำทุนสัมพันธ์กับแรงงานจะมีการกลับไปยังเมืองหลวง (ตาม "กฎหมาย" ของคืน diminishing) อัตราสูง ดังนั้น การให้แก่หุ้นทุนจะมีผลกระทบต่อรายได้ต่อเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงเป็นใหญ่ มันตามที่ การควบคุมพารามิเตอร์เช่นอัตราประหยัดและอัตราการเติบโตราคาพิเศษ ประเทศย่อมจะมีแนวโน้มที่จะ ขยายได้เร็วขึ้น และจึงจะทัน จึงทำให้การระดับของความเป็นอยู่ด้วยคู่ของพวกเขาดีขึ้น ภายใต้มุมมองนี้ พัฒนาเป็นส่วนใหญ่เรื่องของการรับพารามิเตอร์บางอย่างทางเศรษฐกิจ และประชากรเหมาะสมแล้วตกตะกอนลงเพื่อรอเพื่อให้แน่ใจ ประหยัดและเฟนฮอว์ไม่เป็นปัจจัยเฉพาะที่คัดเลือกอาร์กิวเมนต์อะไรที่เป็นระบบมีผลต่อการเพิ่มกำไรการเงินต่อเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง ต้องควบคุม รวมถึงตัวแปรเช่นลงทุนใน "ทุนมนุษย์" หรือ harderto-กำหนดปริมาณปัจจัยเช่น "อุณหภูมิทางการเมือง" หรือ "เสียหาย" ผิดสังเกตบรรจบกันต้องติดตามหนึ่งหรืออีก "พารามิเตอร์" เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2 การพัฒนาจากจุดชมวิวของ Convergence
ทำไมบางประเทศที่ไม่ดีขณะที่คนอื่นจะอุดมไปด้วย? สิ่งที่อธิบายเรื่องราวความสำเร็จของการพัฒนาเศรษฐกิจและวิธีการที่เราสามารถเรียนรู้จากความล้มเหลวหรือไม่
ทำอย่างไรเราจะทำให้ความรู้สึกของความไม่เท่าเทียมกันอย่างมากที่เราเห็นทั้งภายในและข้ามคำถาม?
เหล่านี้ในหมู่คนอื่น ๆ คือ "คำถามใหญ่" ของการพัฒนาเศรษฐกิจ. มันเป็นความยุติธรรมที่จะบอกว่ารูปแบบของการเจริญเติบโต econonomic เป็นหัวหอกโดยโรเบิร์ตโซโลว์ (1956) ได้มีผลกระทบพื้นฐานใน "บิ๊กคำถาม" การพัฒนาเศรษฐกิจ สำหรับทฤษฎีการสอบเทียบและการออกกำลังกายเชิงประจักษ์ที่เริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นนี้ให้ดูเช่นลูคัส(1990), Mankiw, โรเมอร์และไวล์ (1992), Barro (1991), Parente และเพรสคอตต์ (2000) และ Banerjee และ Duflo (2005) . ผลิตผลการทำงานของโซโลว์นำความคิดของคอนเวอร์เจนซ์: ประเทศที่มีการบริจาคต่ำของเงินทุนที่จะญาติแรงงานจะมีอัตราผลตอบแทนสูงไปยังเมืองหลวง(โดย "กฎหมาย" ของผลตอบแทนลดลง) ดังนั้นการนอกจากนี้มอบให้กับหุ้นทุนจะมีผลกระทบขนาดใหญ่กับรายได้ต่อหัว มันตามที่การควบคุมสำหรับพารามิเตอร์เช่นอัตราการออมและการเติบโตของประชากรอัตราประเทศที่ยากจนกว่าจะมีแนวโน้มที่จะเติบโตได้เร็วขึ้นและด้วยเหตุนี้จะจับขึ้นมาบรรจบกันกับระดับของความเป็นอยู่ที่ดีมีความสุขยิ่งขึ้นโดยคู่ของพวกเขา ภายใต้มุมมองนี้การพัฒนาเป็นส่วนใหญ่เรื่องของการได้รับบางพารามิเตอร์เศรษฐกิจและประชากรที่เหมาะสมแล้วนั่งลงรอ. เพื่อให้แน่ใจว่าการออมและประชากรไม่ได้เป็นปัจจัยเดียวที่มีสิทธิ์โต้แย้ง. อะไรที่เป็นระบบมีผลต่อการเพิ่มเล็กน้อยที่จะต่อ รายได้ -capita จะต้องได้รับการควบคุมรวมทั้งตัวแปรดังกล่าวเป็นเงินลงทุนใน"ทุนมนุษย์" หรือ harderto-ปริมาณปัจจัยเช่น"บรรยากาศทางการเมือง" หรือ "ทุจริต" ความล้มเหลวที่จะสังเกตการบรรจบกันจะต้องมีการตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งหรืออื่น ๆ เหล่านี้ "พารามิเตอร์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 การพัฒนาจากมุมมองของการลู่เข้า
ทำไมบางประเทศยากจนในขณะที่คนอื่นรวย สิ่งที่อธิบายเรื่องราวความสำเร็จ
การพัฒนาทางเศรษฐกิจ และวิธีที่เราสามารถเรียนรู้จากความล้มเหลว ? เราจะทำ
ความรู้สึกของอสมการที่ใหญ่หลวงที่เราเห็นทั้งภายในและข้ามข้อ เหล่านี้
หมู่คนอื่น ๆ , " คำถามใหญ่ " ของการพัฒนาทางเศรษฐกิจ
มันยุติธรรมที่จะกล่าวว่ารูปแบบของการเติบโต econonomic บุกเบิกโดยโรเบิร์ต โซโลว์ ( 1956 )
มีผลกระทบพื้นฐานเรื่อง " เศรษฐศาสตร์การพัฒนาคำถามใหญ่ " สำหรับทฤษฎี
และสอบเทียบเชิงประจักษ์แบบฝึกหัดที่เริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นนี้ เห็น เช่น ลูคัส
( 1990 ) , mankiw โรเมอร์ Weil , และ ( 1992 ) , บาร์โร ( 1991 ) , และ parente เพรสคอตต์ ( 2000 ) และ บาเนอร์จี และ duflo
( 2005 )โซโลว์ก็ pathbreaking งานแนะนำความคิดของ
บรรจบ : ประเทศที่มีการบริจาคทุนต่ำ เมื่อเทียบกับแรงงานจะมีอัตราผลตอบแทนต่อทุนสูง
( โดย " กฎหมาย " ของผลตอบแทนลดน้อยถอยลง ) ดังนั้น ,
ให้เพิ่มทุนจะมีผลกระทบขนาดใหญ่รายได้ต่อหัว ครับผมตามที่ , ควบคุมพารามิเตอร์เช่นอัตราการออมและ
การเจริญเติบโตของประชากรอัตราประเทศยากจนมีแนวโน้มที่จะเติบโตได้เร็วขึ้น และจึง จะจับขึ้นเป็นระดับอยู่ดีกินดีมีความสุข
โดยคู่รวยของพวกเขา ในมุมมองนี้ , การพัฒนา
เป็นส่วนใหญ่เรื่องของการบางทางเศรษฐกิจและประชากรพารามิเตอร์ถูกต้องแล้ว

นั่งรอ ให้ แน่ใจ ออมทรัพย์ และประชากรไม่เพียงปัจจัยที่มีคุณสมบัติ
การโต้เถียงอะไรที่มีผลต่อต้นทุนอย่างเป็นระบบ นอกจากนี้ รายได้ต่อหัวจะ
ถูกควบคุม , รวมทั้งตัวแปร เช่น การลงทุนใน " ทุนมนุษย์ " หรือ harderto วัดปริมาณ
ปัจจัยเช่น " บรรยากาศทางการเมือง " หรือ " การคอรัปชั่น " ความล้มเหลวที่จะปฏิบัติตาม
ลู่ต้องสืบอย่างหนึ่งของเหล่านี้ " ตัวแปร "