Circles of Sustainability is a meth

Circles of Sustainability is a method for understanding and assessing sustainability, and for managing projects directed towards socially sustainable outcomes.[1] It is intended to handle 'seemingly intractable problems'[2] such as outlined in sustainable development debates. The method is mostly used for cities and urban settlements.

Circles of Sustainability, and its treatment of the social domains of ecology, economics, politics and culture, provides the empirical dimension of an approach called 'engaged theory'. Developing Circles of Sustainability is part of larger project called 'Circles of Social Life', using the same four-domain model to analyze questions of resilience, adaptation, security, reconciliation. It is also being used in relation to thematics such as 'Circles of Child Wellbeing' (with World Vision).

The rationale for this new method is clear. As evidenced by Rio+20 and the UN Habitat World Urban Forum in Napoli (2012) and Medellin (2014), sustainability assessment is on the global agenda.[3] However, the more complex the problems, the less useful current sustainability assessment tools seem to be for assessing across different domains: economics, ecology, politics and culture.[4] For example, the Triple Bottom Line approach tends to take the economy as its primary point of focus with the domain of the environmental as the key externality. Secondly, the one-dimensional quantitative basis of many such methods means that they have limited purchase on complex qualitative issues. Thirdly, the size, scope and sheer number of indicators included within many such methods means that they are often unwieldy and resist effective implementation. Fourthly, the restricted focus of current indicator sets means that they do not work across different organizational and social settings—corporations and other institutions, cities, and communities.[5] Most indicator approaches, such as the Global Reporting Initiative or ISO14031, have been limited to large corporate organizations with easily definable legal and economic boundaries. Circles of Sustainability was developed to respond to those limitations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วงการของความยั่งยืนคือ วิธีการ สำหรับการทำความเข้าใจ และประเมินความยั่งยืน และการจัดการโครงการโดยตรงต่อสังคมอย่างยั่งยืนผล [1] นั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการ 'intractable ดูเหมือนปัญหา" [2] เช่นระบุไว้ในการดำเนินการพัฒนาที่ยั่งยืน ส่วนใหญ่ใช้วิธีการเมืองและการเมืองวงอย่างยั่งยืน และการรักษาโดเมนสังคมนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ การเมือง และ วัฒนธรรม มีขนาดรวมของวิธีการที่เรียกว่า 'ส่วนร่วมทฤษฎี' พัฒนาวงการของความยั่งยืนเป็นส่วนหนึ่งของโครงการใหญ่ที่เรียกว่า 'วงกลมของชีวิตสังคม' ใช้แบบ 4 โดเมนเดียวกันเพื่อวิเคราะห์คำถามของความยืดหยุ่น ปรับตัว ความปลอดภัย กระทบยอด มันยังถูกใช้เกี่ยวกับ thematics เช่น 'วงของเด็กดี' (มีวิสัยทัศน์โลก)เหตุผลสำหรับวิธีใหม่นี้เป็นที่ชัดเจน เป็นหลักฐาน โดยริโอ + 20 และ UN อยู่อาศัยโลกเมืองฟอรั่มนโปลี (2012) และเมเดลลิ (2014), ประเมินความยั่งยืนอยู่ในวาระการประชุมระดับโลก [3] อย่างไรก็ตาม ที่ซับซ้อนปัญหา ประโยชน์น้อยปัจจุบันความยั่งยืนประเมินเครื่องมือดูเหมือนสำหรับการประเมินโดเมนอื่น: เศรษฐกิจ นิเวศวิทยา การเมือง และวัฒนธรรม [4] ตัวอย่าง วิธีทริบรรทัดล่างมีแนวโน้มจะ ใช้เศรษฐกิจเป็นหลักจุดโฟกัสกับโดเมนของสิ่งแวดล้อมเป็นผลกระทบภายนอกที่สำคัญ ประการที่สอง พื้นฐานเชิงปริมาณ one-dimensional วิธีดังกล่าวหมายความ ว่า พวกเขามีจำกัดซื้อในประเด็นซับซ้อนเชิงคุณภาพ ประการ ขนาด ขอบเขต และจำนวนตัวบ่งชี้ที่อยู่ภายในวิธีดังกล่าวหมายความ ว่า พวกเขามัก unwieldy และต่อต้านการดำเนินงานมีประสิทธิภาพ Fourthly โฟกัสจำกัดของปัจจุบันบ่งชี้ชุดหมายความว่าพวกเขาไม่ทำงานการตั้งค่าขององค์กร และสังคมที่แตกต่างกัน เช่นองค์กร และอื่น ๆ สถาบัน เมือง และชุมชน [5] ส่วนใหญ่บ่งชี้แนวทาง เช่นริเริ่มรายงานทั่วโลกหรือ ISO14031 มีจำกัดองค์กรองค์กรขนาดใหญ่มีขอบเขตที่กฎหมาย และเศรษฐกิจได้เอง วงอย่างยั่งยืนได้รับการพัฒนาเพื่อตอบสนองต่อข้อจำกัดเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วงการของการพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นวิธีการทำความเข้าใจและการพัฒนาอย่างยั่งยืนในการประเมินและการบริหารจัดการโครงการโดยตรงต่อผลที่ยั่งยืนสังคม. [1] มันมีจุดมุ่งหมายที่จะจัดการกับปัญหาที่ดูเหมือนว่ายาก '[2] เช่นที่ระบุไว้ในการอภิปรายการพัฒนาอย่างยั่งยืน วิธีการส่วนใหญ่จะใช้สำหรับเมืองและการตั้งถิ่นฐานในเมือง. กลุ่มของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและการรักษาของโดเมนของระบบนิเวศสังคมเศรษฐกิจการเมืองและวัฒนธรรมที่มีมิติเชิงประจักษ์ของวิธีการที่เรียกว่า 'หมั้นทฤษฎี' การพัฒนาวงการของการพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นส่วนหนึ่งของโครงการขนาดใหญ่ที่เรียกว่า 'กลุ่มของสังคมชีวิต' โดยใช้รูปแบบเดียวกันสี่โดเมนในการวิเคราะห์คำถามของความยืดหยุ่นการปรับตัว, การรักษาความปลอดภัยการประนีประนอม นอกจากนี้ยังถูกนำมาใช้ในความสัมพันธ์กับ Thematics เช่น 'กลุ่มเด็ก Wellbeing' (กับ World Vision). เหตุผลสำหรับวิธีการใหม่นี้เป็นที่ชัดเจน เป็นหลักฐานโดยริโอ 20 และที่อยู่อาศัยโลกของสหประชาชาติในเมืองฟอรั่มในเนเปิลส์ (2012) และเมเดล (2014), การประเมินความยั่งยืนอยู่ในวาระการประชุมระดับโลก. [3] แต่ปัญหาที่ซับซ้อนมากขึ้น, การพัฒนาอย่างยั่งยืนในปัจจุบันที่มีประโยชน์น้อยเครื่องมือในการประเมิน ดูเหมือนจะเป็นสำหรับการประเมินในโดเมนที่แตกต่างกัน. เศรษฐศาสตร์นิเวศวิทยาการเมืองและวัฒนธรรม [4] ตัวอย่างเช่นวิธีการสามบรรทัดสุดท้ายมีแนวโน้มที่จะใช้เศรษฐกิจเป็นจุดหลักของการโฟกัสกับโดเมนของสิ่งแวดล้อมภายนอกที่สำคัญ ประการที่สองพื้นฐานเชิงปริมาณหนึ่งมิติของวิธีการดังกล่าวจำนวนมากหมายความว่าพวกเขาได้รับการ จำกัด การซื้อในประเด็นคุณภาพที่ซับซ้อน ประการที่สาม, ขนาด, ขอบเขตและจำนวนที่แท้จริงของตัวชี้วัดรวมอยู่ในวิธีการดังกล่าวจำนวนมากหมายความว่าพวกเขามักจะเทอะทะและต่อต้านการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพ ประการที่สี่โฟกัส จำกัด ของชุดตัวบ่งชี้ในปัจจุบันหมายความว่าพวกเขาไม่ได้ทำงานในองค์กรและสังคมที่แตกต่างกันการตั้งค่า บริษัท และสถาบันอื่น ๆ เมืองและชุมชน. [5] ส่วนใหญ่วิธีการบ่งชี้เช่นสากล Global Reporting Initiative หรือ ISO14031 ได้รับ จำกัด ให้กับองค์กรขององค์กรขนาดใหญ่ที่มีกำหนดได้อย่างง่ายดายขอบเขตทางกฎหมายและทางเศรษฐกิจ วงการของการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้รับการพัฒนาเพื่อตอบสนองต่อข้อ จำกัด เหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วงกลมของความยั่งยืนเป็นวิธีการทำความเข้าใจและประเมินความยั่งยืนและการจัดการโครงงานโดยตรงต่อสังคมอย่างยั่งยืน ) . [ 1 ] มันมีไว้เพื่อจัดการกับปัญหา ' ' ดูเหมือนหัวแข็ง [ 2 ] เช่นที่ระบุไว้ในการอภิปราย การพัฒนาที่ยั่งยืน โดยส่วนใหญ่ใช้สำหรับเมืองและการตั้งถิ่นฐานชุมชนเมือง

วงแห่งความยั่งยืนและการรักษาของโดเมนของระบบนิเวศ สังคม เศรษฐกิจ การเมือง และวัฒนธรรม มีมิติเชิงประจักษ์ของแนวทางทฤษฎีที่เรียกว่า ' หมั้น ' การพัฒนาวงการของความยั่งยืนเป็นส่วนหนึ่งของโครงการขนาดใหญ่ เรียกว่า " วงกลมของชีวิตทางสังคม โดยใช้ทั้งสี่รูปแบบโดเมนเพื่อวิเคราะห์คำถามของความยืดหยุ่น , การปรับตัว , การรักษาความปลอดภัย , การปรองดองมันยังถูกใช้ในความสัมพันธ์กับ thematics เช่น ' วงกลมของคุณภาพชีวิตเด็ก ' ( ศุภนิมิต ) .

เหตุผลและวิธีการใหม่นี้มีความชัดเจน เป็นหลักฐานโดยริโอ 20 และโลกที่อยู่อาศัยและเมืองฟอรั่มในเนเปิลส์ ( 2012 ) และ Medellin ( 2014 ) , การประเมินความยั่งยืนคือในวาระการประชุมระดับโลก [ 3 ] อย่างไรก็ตาม ยิ่งซับซ้อน ปัญหามีประโยชน์น้อยกว่าปัจจุบันการพัฒนาเครื่องมือการประเมินจะประเมินข้ามโดเมนที่แตกต่างกัน : เศรษฐศาสตร์นิเวศวิทยาการเมือง และวัฒนธรรม [ 4 ] ตัวอย่างเช่น บรรทัดล่างสามวิธีการมีแนวโน้มที่จะใช้เศรษฐกิจเป็นจุดหลักของโฟกัสกับโดเมนของสิ่งแวดล้อมเป็นปัจจัยภายนอกที่สำคัญ ประการที่สองพื้นฐานเชิงมิติของวิธีการมากหมายความว่าพวกเขามีการ จำกัด ในประเด็นเชิงซับซ้อน ประการที่สาม ขนาด ขอบเขต และตัวชี้วัดในจํานวนรวม เช่นวิธีมากหมายความว่าพวกเขามักจะเทอะทะและต่อต้านการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพ ประการที่สี่ควบคุมโฟกัสของชุดตัวบ่งชี้ปัจจุบันหมายความ ว่า พวกเขาไม่ทำงาน ในองค์กร และสังคมที่แตกต่างกัน การตั้งค่า บริษัท และสถาบันอื่น ๆ เมือง และชุมชน [ 5 ] ที่สุดบ่งชี้แนวทาง เช่น รายงาน Global Initiative หรือ iso14031 ได้รับ จำกัด องค์กรขนาดใหญ่ที่มีการกำหนดกฎหมายและเศรษฐกิจได้อย่างง่ายดายอีกด้วยวงกลมของความยั่งยืนที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อตอบสนองต่อข้อ จำกัด เหล่านั้น