Kofun period (250 to 538)[edit]Daib

Kofun period (250 to 538)[edit]

Daibutsu, Kamakura.
According to the Chinese historical treatise Liang Shu, which was written in 635, five monks from Gandhara traveled to Japan in 467. At the time, they referred to Japan as the country of Fusang (Chinese: 扶桑, Jp: Fusō: "The country of the extreme east" beyond the sea), and they introduced Buddhism to the residents of the island nation:[a]

Fusang is located to the east of China, 20,000 li (1,500 kilometers) east of the state of Da Han [Korea] (itself east of the state of Wa in modern Kansai region, Japan). (...) In former times, the people of Fusang knew nothing of the Buddhist religion, but in the second year of Da Ming of the Song Dynasty (467), five monks from Kipin [Kabul region of Gandhara] travelled by ship to Fusang. They propagated Buddhist doctrine, circulated scriptures and drawings, and advised the people to relinquish worldly attachments. As a result the customs of Fusang changed.

—Monk Hui Shen (慧深) in the book Liang Shu, 7th century[b]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยุคโคะฟุง (250 กับ 538) [แก้ไข]Daibutsu คะมะกุระตามธรรมศาสตร์ประวัติศาสตร์จีนเหลียงชู ซึ่งถูกเขียนใน 635 ห้าภิกษุจากแคว้นคันธาระเดินทางไปญี่ปุ่นใน 467 เวลา พวกเขาเรียกว่าญี่ปุ่นเป็นประเทศของ Fusang (จีน: 扶桑 Jp: Fusō: "ประเทศตะวันออกมาก" ชายหาด), และพวกเขานำพระพุทธศาสนาเพื่อชาวประเทศเกาะ: [a]Fusang ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจีน li (1500 กิโลเมตร) ทิศตะวันออก 20000 รัฐฮั่นดา [เกาหลี] (ตัวตะวันออกรัฐ Wa ในสมัยคันไซ ญี่ปุ่น) (...) ในอดีต คนของ Fusang รู้ว่าศาสนาพุทธไม่มี แต่ในปีสองของดาหมิงราชวงศ์ซ่ง (467), สงฆ์ห้าจาก Kipin [คาบูลภูมิภาคของแคว้นคันธาระ] เดินทาง โดยเรือไป Fusang พวกเขาเผยแพร่หลักคำสอนของพระพุทธศาสนา คัมภีร์ที่หมุนเวียนไป และภาพวาด และแนะนำคนวางมือแนบทาง ดังนั้น ประเพณีของ Fusang เปลี่ยนแปลง— พระฮุยเฉิน (慧深) ในหนังสือเหลียงชู ศตวรรษที่ 7 [b]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะเวลา Kofun (250-538) [แก้ไข] Daibutsu, คามาคุระ. ตามตำราประวัติศาสตร์จีนเหลียงเอสซึ่งถูกเขียนขึ้นใน 635 ห้าพระสงฆ์จากคันธาระเดินทางไปยังประเทศญี่ปุ่นใน 467. ในเวลาที่พวกเขาเรียกว่าญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ ของ Fusang (จีน:扶桑, Jp: Fusō: "ประเทศของตะวันออก" พ้นทะเล) และพวกเขาก็แนะนำให้รู้จักพุทธศาสนาที่อาศัยอยู่ในประเทศเกาะ: [] Fusang ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของประเทศจีน 20,000 li (1,500 กิโลเมตร) ทางตะวันออกของรัฐของฮันดา [เกาหลี] (ตัวเองทางตะวันออกของรัฐของวาในภูมิภาคคันไซที่ทันสมัย, ญี่ปุ่น) (... ) ในสมัยก่อนคน Fusang รู้อะไรของศาสนาพุทธ แต่ในปีที่สองของดาหมิงของราชวงศ์ซ่ง (467) ห้าพระสงฆ์จาก Kipin [ภูมิภาคคาบูลของคันธาระ] เดินทางโดยเรือ Fusang พวกเขาเผยแพร่หลักคำสอนทางพุทธศาสนาไปทั่วพระคัมภีร์และภาพวาดและแนะนำให้คนที่จะสละสิ่งที่แนบมาในโลกนี้ ผลที่ตามมาของศุลกากร Fusang เปลี่ยนแปลง. -Monk ฮุยเฉิน (慧深) ในหนังสือเอสเหลียง, ศตวรรษที่ 7 [b]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขลุ่ยหลิบ ( 250 538 ) [ แก้ไข ]

ไดบุทสึ คามาคุระ , .
ตามตำราจีนประวัติศาสตร์เหลียงชู ซึ่งถูกเขียนขึ้นใน 635 , ห้าพระจากคันธาระ เดินทางไปญี่ปุ่นในตอนนี้ . ในเวลาที่พวกเขาเรียกว่า ญี่ปุ่นเป็นประเทศ fusang ( จีน : 扶桑 , JP : ฟัสนะโฮ : " ประเทศของ extreme ตะวันออก " เหนือทะเล ) , และพวกเขาแนะนำพุทธศาสนาเพื่อที่อยู่อาศัยของประเทศเกาะ : [

]fusang ตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศจีน หมื่นลี้ ( 1 , 500 กิโลเมตร ) ทางตะวันออกของรัฐดาฮัน [ เกาหลี ] ( ตัวเองทางตะวันออกของรัฐว้าในเขต ทันสมัย คันไซ ประเทศญี่ปุ่น ) ( . . . ) ในกาลก่อน คน fusang รู้อะไรของพุทธศาสนา แต่ในปีที่สองของดาหมิงของราชวงศ์ซ่ง ( 467 ) , ห้าพระจากกิปิน [ กรุงคาบูลภูมิภาคคันธาระ ] เดินทางโดยเรือไปยัง fusang .พวกเขารวบรวมคติธรรม , circulated คัมภีร์และภาพวาดและแนะนำให้ผู้คนสละสิ่งที่แนบมาทางโลก เป็นผลให้ศุลกากรของ fusang เปลี่ยน

- พระฮุย เช็ง ( 慧深 ) ในหนังสือเหลียงชู ศตวรรษที่ 7 [ b ]