Chapter 10 The End of The TrialHere

Chapter 10 The End of The Trial

Here!' cried Alice and stood up quickly. But she was tall now, and chairs, tables and people
fell here, there and everywhere.
' Put everything and everybody back!' said the King loudly. Alice put them all back in
their places. Then the King asked, ' What do you know about these tarts ?'
' Nothing,' answered Alice.
' That's very important,' said the King.
' You mean, unimportant, Sir,' said the White Rabbit.
' Unimportant — of course,' said the King. ' Important — unimportant — important —
unimportant,' he repeated.
He looked at Alice carefully. He took a book and read from it. 'Alice is more than a
kilometre high. So she has to leave the room!' he said.
' I'm not more than a kilometre high —'Alice began.
' You are,' said the King.
' More than two kilometres high,' said the Queen.
'Well, I'm not leaving this room,' said Alice.
The King's face went white.
'Cut off her head!' shouted the Queen. Nobody moved.

' You stupid woman,' said Alice. She was very large now and she wasn't afraid of
anybody.
' Cut off her head!' shouted the Queen.
'Don't be stupid!' Alice said. 'Who's afraid of you? I'm not. You're only cards!'
The cards — all fifty-two of them — came down on top of Alice. She felt afraid and
angry and started to fight them. Then she opened her eyes ...



She saw a tree, a big old tree. She was under it, next to her sister. Her sister's hand was on
her hair.
'Wake up, Alice dear,' her sister said. 'You slept for a long time!'
' Oh!' said Alice, and then she understood. She sat up and told her sister about the White
Rabbit and the rabbit-hole. When she finished her story, her sister laughed.
' Let's go home to tea,' she said.' It's getting late.'
'Oh yes! I'd like some tea!' cried Alice. And she got up and ran home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 10 จุดจบของการทดลองที่นี่! ร้องอลิซและลุกขึ้นยืนได้อย่างรวดเร็ว แต่เธอก็สูงในขณะนี้และเก้าอี้โต๊ะและผู้คนลดลงที่นี่มีและทุกที่. ' ใส่ทุกอย่างและทุกคนกลับมาแล้ว! ' พระมหากษัตริย์กล่าวว่าเสียงดัง อลิซทำให้พวกเขากลับทั้งหมดในสถานที่ของพวกเขา นั้นพระมหากษัตริย์ถามว่า 'คุณรู้อะไรเกี่ยวกับทาร์ตเหล่านี้หรือไม่' 'ไม่มีอะไร' อลิซตอบ. ' นั่นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก 'พระมหากษัตริย์กล่าวว่า. ' คุณหมายถึงไม่สำคัญครับ 'กล่าวว่ากระต่ายขาว. ' ไม่สำคัญ - ของหลักสูตร 'พระมหากษัตริย์กล่าวว่า 'ที่สำคัญ - ไม่สำคัญ - สำคัญ - ไม่สำคัญ "เขาทวน. เขามองไปที่อลิซอย่างระมัดระวัง เขาเอาหนังสือและอ่านจากมัน 'อลิซเป็นมากกว่ากิโลเมตรสูง ดังนั้นเธอจึงมีการออกจากห้อง! เขากล่าวว่า. ' ฉันไม่เกินกิโลเมตร -'Alice สูงเริ่ม. ' คุณเป็น 'พระมหากษัตริย์กล่าวว่า. ' กว่าสองกิโลเมตรสูง 'สมเด็จพระราชินีกล่าวว่า. ' ดีฉันไม่ได้ออกจากห้องนี้กล่าวว่าอลิซ. ใบหน้าของกษัตริย์สีขาวไป. 'ตัดศีรษะของเธอ!' ตะโกนของสมเด็จพระราชินี ไม่มีใครย้าย. ' คุณผู้หญิงโง่ 'อลิซกล่าวว่า เธอเป็นคนที่มีขนาดใหญ่มากในขณะนี้และเธอก็ไม่กลัวใคร. ' ตัดศีรษะของเธอ! ' ตะโกนราชินี. 'อย่าโง่!' อลิซกล่าวว่า 'ใครกลัวของคุณ? ฉันไม่. คุณบัตรเท่านั้น '! บัตร - ทั้งหมดห้าสิบสองของพวกเขา - ลงมาด้านบนของอลิซ เธอรู้สึกกลัวและโกรธและเริ่มที่จะต่อสู้กับพวกเขา จากนั้นเธอก็เปิดตาของเธอ ... เธอเห็นต้นไม้ต้นไม้เก่าขนาดใหญ่ เธอเป็นคนที่อยู่ภายใต้มันติดกับน้องสาวของเธอ มือน้องสาวของเธออยู่บนผมของเธอ. 'ปลุกอลิซที่รัก' น้องสาวของเธอกล่าวว่า 'คุณนอนหลับเป็นเวลานาน!' 'Oh!' อลิซกล่าวว่าแล้วเธอเข้าใจ เธอลุกขึ้นนั่งและบอกน้องสาวของเธอเกี่ยวกับสีขาวกระต่ายและกระต่ายหลุม เมื่อเธอพูดจบเรื่องราวของเธอน้องสาวของเธอหัวเราะ. ' Let 's go บ้านชา' เธอกล่าว. มันรับสาย. ' ' Oh yes! ฉันต้องการชาบาง! ' ร้องอลิซ และเธอก็ลุกขึ้นและวิ่งกลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 10 การสิ้นสุดของคดีที่นี่ ! ร้องไห้ อลิซ และลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว แต่เธอเป็นคนตัวสูง และ โต๊ะเก้าอี้ และคนตกลงนี่มีทุกที่เลยใส่ทุกอย่างและทุกคนกลับมา ! พระราชาพูดเสียงดัง อลิซใส่พวกเขาทั้งหมดกลับมาสถานที่ของพวกเขา แล้วกษัตริย์ตรัสถามว่า " คุณรู้อะไรเกี่ยวกับทาร์ตเหล่านี้ ?" ไม่มีอะไร ตอบอลิซ" สำคัญมาก " กษัตริย์คุณหมายถึง ไม่สำคัญครับ " กระต่ายขาวไม่สำคัญ - แน่นอน " " คิง " ที่สำคัญ - ไม่สำคัญ - สำคัญ -ไม่สำคัญ , " เขากล่าวซ้ำเค้ามองอลิซอย่างรอบคอบ เขาเอาหนังสือและอ่านจากมันแล้ว . . . อลิซมากกว่ากิโลเมตรสูง ดังนั้นเธอต้องออกจากห้อง ! เขากล่าวว่า" ผมไม่เกิน 1 กิโลเมตร สูง - "alice เริ่ม" คุณเป็น " กษัตริย์" กว่าสองกิโลเมตรสูง " ราชินี" ผมไม่ได้ห้องนี้ " อลิซพระราชาหน้ากลายเป็นสีขาว" ตัดหัวนางซะ ! ตะโกน ราชินี ไม่มีใครขยับคุณมันผู้หญิงโง่ " อลิซ เธอมีขนาดใหญ่มากและตอนนี้เธอไม่กลัวใคร" ตัดหัวนางซะ ! ตะโกน ราชินี" อย่าโง่ไปหน่อยเลย ! อลิซพูด " ใครกลัวนาย ผมไม่ คุณบัตรเท่านั้น !บัตร - 4 - มาลงด้านบนของอลิซ เธอรู้สึกกลัว และโกรธและเริ่มที่จะต่อสู้กับพวกเขา แล้วเธอก็ลืมตาขึ้น . . . . . . .เธอเห็นต้นไม้ ต้นไม้ใหญ่เก่า เธอถูกมันติดกับน้องสาวของเธอ มือของพี่สาวของเธออยู่ผมของเธอ" ตื่น อลิซที่รัก " พี่สาว " เธอกล่าว คุณหลับมานาน !" Oh ! " กล่าวว่า อลิซ แล้วเธอก็เข้าใจ เธอลุกขึ้นนั่งและบอกพี่สาวของเธอเกี่ยวกับสีขาวหลุมกระต่ายและกระต่าย เมื่อเธอเสร็จเรื่องราวของเธอ น้องสาวเธอหัวเราะ" กลับบ้านกันเถอะชา , " เธอกล่าวว่า " " มันก็ดึกมากแล้ว" โอ้ ใช่ ! ฉันต้องการชา ! ร้องไห้ อลิซ เธอลุกขึ้นและวิ่งกลับบ้าน