About halfway through the story, th

About halfway through the story, the sub-pattern of the wallpaper finally comes into focus. The narrator is being drawn further and further into her fantasy, which contains a disturbing truth about her life. Gilman’s irony is actively at work here: the “things” in the paper are both the ghostly women the narrator sees and the disturbing ideas she is coming to understand. She is simultaneously jealous of the secret (“nobody knows but me”) and frightened of what it seems to imply. Again the narrator tries to deny her growing insight (“the dim shapes get clearer every day”), but she is powerless to extricate herself. Small wonder that the woman she sees is always “stooping down and creeping about.” Like the narrator herself, she is trapped within a suffocating domestic “pattern” from which no escape is possible.
.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับกลางเรื่องราว รูปแบบย่อยของรูปพื้นหลังในที่สุดมาโฟกัส ผู้ที่ออกเพิ่มเติม และเพิ่มเติม เข้าไปในจินตนาการของเธอ ประกอบด้วยความจริงรบกวนเกี่ยวกับชีวิตของเธอ ประชดของ Gilman เป็นกำลังในการทำงานที่นี่: "สิ่ง" ในกระดาษเป็นผู้เห็นผู้หญิงน่ากลัวและรบกวนความคิดเธอมาเพื่อทำความเข้าใจ เธอเป็นที่อิจฉากันของลับ ("ไม่มีใครรู้แต่ฉัน") และกลัวของมันดูเหมือนว่านัย อีก เล่าพยายามปฏิเสธความเข้าใจของเธอเติบโต ("รูปร่างมิติรับชัดขึ้นทุกวัน"), แต่เธอใช้แคะตัวเอง สงสัยว่า ผู้หญิงที่เธอเห็นอยู่เสมอ "stooping ลง และเลื้อยเกี่ยวกับ" ขนาดเล็ก เช่นผู้บรรยายตัวเอง เธอจะติดภายใน suffocating ประเทศ "รูปแบบ" ซึ่งหนีไม่ได้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผ่านไปครึ่งทางเกี่ยวกับเรื่องรูปแบบย่อยของวอลล์เปเปอร์ในที่สุดก็เข้ามาในโฟกัส ผู้บรรยายจะถูกดึงออกมาต่อไปและต่อไปในจินตนาการของเธอซึ่งมีความจริงรบกวนเกี่ยวกับชีวิตของเธอ ประชดกิลแมนเป็นงานที่ทำงานที่นี่คือ "สิ่ง" ในกระดาษมีทั้งผู้หญิงที่น่ากลัวเล่าเห็นและความคิดที่รบกวนเธอจะมาเข้าใจ เธอเป็นพร้อมกันอิจฉาความลับ ("ไม่มีใครรู้ แต่ฉัน") และกลัวสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะบ่งบอก บรรยายอีกครั้งพยายามที่จะปฏิเสธความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของเธอ ("รูปร่างสลัวได้ชัดเจนขึ้นทุกวัน") แต่เธอก็ไม่มีอำนาจที่จะคลี่คลายตัวเอง น่าแปลกใจเล็ก ๆ ว่าผู้หญิงคนที่เธอเห็นอยู่เสมอ "ก้มลงและคลานเกี่ยวกับ." ชอบเล่าเรื่องตัวเองเธอถูกขังอยู่ภายในประเทศหอบ "รูปแบบ"
จากการที่ไม่มีการหลบหนีเป็นไปได้.