Mu Rong Zhan held his body up with

Mu Rong Zhan held his body up with one arm while holding his chest with the other. He kept shaking his head; he had never imagined that one day he would be defeated by a young lad who was at a lower level than himself.

“The losers are always in the wrong. Mu Rong Zhan, do you have any other words?”

Jiang Chen walked towards Mu Rong Zhan. He placed one of his hands behind his back, and then looked down at Mu Rong Zhan who was lying at the floor coldly as if he was a king deciding if one should live or die.

“Hahahaha…… funny, funny, this is so funny…… cough cough.”

Mu Rong Zhan started laughing out loud. He had lost, but he wasn’t defeated by his arch enemy, Jiang Zhen Hai. Instead, he was defeated by a useless fool whom he had never bothered looking at, truly ironic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นไตร่องหมู่จัดร่างขึ้น ด้วยแขนข้างหนึ่งขณะที่กดหน้าอกของเขากับคนอื่น ๆ เขาเก็บไว้สั่นศีรษะของเขา นอกจากนี้เขาไม่เคยที่คิดว่า วันหนึ่งเขาก็แพ้ โดยกุมารผู้เป็นที่ระดับต่ำกว่าตัวเอง"การขาดอยู่เสมอในการไม่ถูกต้อง หมู่ร่อง Zhan มีคำอื่น ๆ "เจียงเฉินเดินเข้าไปหาหมู่ร่อง Zhan เขาวางหนึ่งในมือของเขาหลังของเขา และมองลงที่ Zhan ร่องหมู่ที่กำลังนอนชั้นจ้างงานเป็นถ้าเขาเป็นกษัตริย์ตัดสินใจถ้า หนึ่งควรมีชีวิตอยู่ หรือตาย"ฮ่าฮ่าฮ่า...ตลก ตลก นี้เป็นตลก...ไอไอ"หมู่ร่อง Zhan เริ่มหัวเราะดัง ๆ เขาหายไป แต่เขาไม่ได้ชนะ โดยศัตรูของเขาโค้ง ไห่เจินเจียง แทน เขาพ่ายแพ้ โดยคนโง่ไม่มีประโยชน์คนที่เขาไม่เคยได้ใส่ใจกำลังดู เรื่องน่าขันอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mu Rong Zhan จัดขึ้นในร่างกายของเขาขึ้นมาด้วยแขนข้างหนึ่งขณะที่ถือหน้าอกของเขากับคนอื่น ๆ เขายังคงสั่นศีรษะของเขา; เขาไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเขาจะแพ้เด็กหนุ่มสาวที่อยู่ในระดับต่ำกว่าตัวเอง.

"ขาดทุนอยู่เสมอในทางที่ผิด Mu Rong Zhan คุณมีคำอื่น ๆ ? "

เจียงเฉินเดินไป Mu Rong Zhan เขาวางหนึ่งในมือของเขาอยู่ข้างหลังเขาแล้วมองลงไปที่หมู่บ้านร่อง Zhan ที่กำลังนอนอยู่ที่พื้นอย่างเย็นชาราวกับว่าเขาเป็นพระมหากษัตริย์ตัดสินใจว่าใครควรจะอยู่หรือตาย.

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ...... ตลก, ตลก, เป็นเช่นนี้ ตลก ...... ไอไอ. "

Mu Rong Zhan เริ่มหัวเราะออกมาดัง ๆ เขาได้สูญเสีย แต่เขาก็ไม่แพ้ศัตรูของเขาเจียง Zhen Hai แต่เขาก็แพ้เป็นคนโง่ไร้ประโยชน์ซึ่งเขาไม่เคยใส่ใจมองหาที่น่าขันอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มู่หรง จ้าน จัดร่างขึ้นด้วยแขนข้างหนึ่งในขณะที่ถือหน้าอกกับอื่น ๆ เขาเอาแต่สั่นศีรษะของเขา เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะถูกกำจัดโดยเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ในระดับต่ำกว่าตัวเอง" คนที่แพ้จะต้องผิดตลอดแหละ มู่หรง จ้าน คุณมีคำอื่น ? "เจียงเฉินเดินมาหามู่หรงซาน . เขาวางหนึ่งในมือ ข้างหลังเขา แล้วก้มลงมองมู่หรง จ้าน ที่กำลังนอนอยู่ที่พื้นอย่างเย็นชาราวกับว่าเขาคือพระราชาตัดสินใจว่าควรอยู่หรือตาย" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . ตลก ตลก ตลกจัง . . . . . . . แค่ก แค่ก "มู่หรง จ้านเริ่มหัวเราะเสียงดัง เขาต้องสูญเสียไป แต่เขาไม่พ่ายแพ้ต่อศัตรูของเขาโค้ง , เจียง เจิ้นไห่ . แต่เขาก็พ่ายแพ้โดยคนโง่ไร้ประโยชน์ที่เขาไม่เคยใส่ใจมอง กันอย่างแท้จริง