Given this situation, a number of i

Given this situation, a number of investigations have employed measures of frequency of occurrence in print (e.g., Francis & Kucera, 1982, Kucera & Francis, 1967). However, as demonstrated by Kreuz (1987), this approach can be misleading. Kreuz compared homophone frequencies in print, derived from the Kucera and Francis counts, with rated familiarity as predictors of performance in the lexical decision task. As in earlier work with homographs (Gernsbacher, 1984), rated familiarity was a significantly better predictor of lexical decision times for homophones. Beyond rated familiarity, normative data exist for a small number of additional subjective measures of homophones. Recently, White and Abrams (2004) used two measures for 96 homophones sets. The results indicated no significant correlations between responses for the two measures. However, for both measures, there was some consistency between the responses from young adults (17-25 years old) and old adults (62-91 years old). Additionally, Galbraith and Taschman (1969) used both measures and found them to be highly correlated (r = .87). Gorfein and O’Brien (1985) retested the Galbraith and Taschman words, but they replaced the association task with a ‘cued’ spelling condition. Gorfein and O’Brien reasoned that the written word response in the spelling task might be ambiguous with respect to meaning if the participant either spelled both meanings of a homophone in the same manner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับสถานการณ์นี้ จำนวนของการตรวจสอบได้ว่าจ้างหน่วยวัดความถี่ของการเกิดขึ้นในการพิมพ์ (เช่น ฟรานซิสคูเซรา ใน 1982 คูเซราใน & Francis, 1967) อย่างไรก็ตาม ตามที่สาธิต Kreuz (1987), วิธีการนี้สามารถทำให้เข้าใจผิด Kreuz เทียบสัทอักษรสากลความถี่ในการพิมพ์ได้มาจากการตรวจนับคูเซราในและฟรานซิส กับคะแนนความคุ้นเคยเป็นการทำนายของประสิทธิภาพการทำงานในงานการตัดสินใจเกี่ยวกับคำศัพท์ ในงานก่อนหน้านี้ด้วย homographs (Gernsbacher, 1984), พิกัดความคุ้นเคยได้ทำนายดีกว่าครั้งที่ตัดสินใจจากคำใกล้เคียงสำหรับ homophones เกินพิกัดความคุ้นเคย ข้อมูลกฎเกณฑ์มีอยู่สำหรับมาตรการเพิ่มเติมตามอัตวิสัยของ homophones จำนวนขนาดเล็ก เมื่อเร็ว ๆ นี้ สีขาวและเอบรัมส์ (2004) ใช้สองมาตรการสำหรับ 96 homophones ชุด ผลที่ระบุไม่มีความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการตอบสนองสำหรับมาตรการสอง อย่างไรก็ตาม มาตรการทั้งสอง มีความสอดคล้องบางอย่างระหว่างการตอบสนองจากผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาว (อายุ 17-25 ปี) และผู้ใหญ่เก่า (62-91 ปี) นอกจากนี้ Galbraith และ Taschman (1969) ใช้มาตรการทั้งสอง และพบว่ามีความสัมพันธ์สูง (r =.87). Gorfein และโอไบรอัน (1985) เล่า Galbraith และ Taschman คำ แต่พวกเขาแทนความสัมพันธ์ของงานกับเงื่อนไข 'คิว' สะกด Gorfein และโอไบรอันจึงให้เหตุผลว่า การตอบสนองของลายลักษณ์อักษรในงานการสะกดอาจไม่ชัดเจนเกี่ยวกับความหมายถ้าผู้เรียนสะกดทั้งสองความหมายของสัทอักษรสากลเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งในลักษณะเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รับสถานการณ์นี้จำนวนของการสืบสวนมีการจ้างงานมาตรการความถี่ของการเกิดขึ้นในการพิมพ์ (เช่นฟรานซิสและ Kucera 1982 คูเซร่าและฟรานซิส, 1967) อย่างไรก็ตามในขณะที่แสดงให้เห็นโดย Kreuz (1987) วิธีการนี้อาจทำให้เข้าใจผิด Kreuz เทียบความถี่ในการพิมพ์คำพ้องเสียงมาจากคูเซร่าและฟรานซิสนับมีความคุ้นเคยการจัดอันดับเป็นตัวทำนายผลการดำเนินงานในการตัดสินใจงานคำศัพท์ ในขณะที่ก่อนหน้านี้ทำงานกับ homographs (Gernsbacher, 1984) จัดอันดับความคุ้นเคยเป็นอย่างดีทำนายครั้งการตัดสินใจศัพท์สำหรับโฮโมโฟน นอกเหนือจากการจัดอันดับความคุ้นเคยข้อมูลกฎเกณฑ์ที่มีอยู่สำหรับจำนวนเล็ก ๆ ของมาตรการอัตนัยเพิ่มเติมของโฮโมโฟน เมื่อเร็ว ๆ นี้สีขาวและอับราฮัม (2004) ใช้สองมาตรการ 96 โฮโมโฟนชุด ผลการวิจัยพบไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการตอบสนองสำหรับสองมาตรการ อย่างไรก็ตามสำหรับมาตรการทั้งสองมีความสอดคล้องระหว่างการตอบสนองจากคนหนุ่มสาว (17-25 ปี) และผู้ใหญ่อายุ (62-91 ปี) นอกจากนี้ Galbraith และ Taschman (1969) ที่ใช้มาตรการทั้งในและพบว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์สูง (r = 0.87) Gorfein และโอไบรอัน (1985) ครั้งแล้วครั้งเล่า Galbraith และ Taschman คำ แต่พวกเขาแทนที่งานสมาคมด้วย 'คิว' เงื่อนไขการสะกดคำ Gorfein และโอไบรอันให้เหตุผลว่าการตอบสนองคำที่เขียนในงานการสะกดอาจจะไม่ชัดเจนเกี่ยวกับความหมายหากผู้เข้าร่วมทั้งสะกดทั้งความหมายของคำพ้องเสียงในลักษณะเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานการณ์แบบนี้ , จํานวนของการสืบสวนที่ใช้วัดความถี่ของการเกิดในการพิมพ์ ( เช่นฟรานซิส & คูเซอรา 2525 คูเซอรา & ฟรานซิส , 1967 ) อย่างไรก็ตาม ดังที่แสดงโดย ครูซ ( 1987 ) วิธีการนี้สามารถจะเข้าใจผิด คำพ้องเสียงอย่างเปรียบเทียบความถี่ในการพิมพ์ ที่ได้มาจากคูเซอราและฟรานซิส นับ มีความคุ้นเคยกับปัจจัยในการตัดสินใจในการปฏิบัติงาน 2 . ในขณะที่ทำงานก่อนหน้านี้กับคำพ้องรูป ( gernsbacher , 1984 ) , มีความคุ้นเคยเป็น Predictor มากครั้งการตัดสินใจศัพท์สำหรับคำพ้องเสียง . นอกเหนือจากข้อมูลเชิงบรรทัดฐานในความคุ้นเคยที่มีอยู่สำหรับจำนวนขนาดเล็กของมาตรการเพิ่มเติมอัตนัยของคำพ้องเสียง . เมื่อเร็วๆ นี้ ขาวและ Abrams ( 2004 ) ใช้ 2 มาตรการชุด 96 คำพ้องเสียง . ผลการศึกษาไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองสำหรับสองมาตรการ อย่างไรก็ตาม สำหรับมาตรการ มีความสอดคล้องกันระหว่างการตอบสนองจากผู้ใหญ่ ( 17-25 ปี ) และผู้ใหญ่เก่า ( 62-91 ปี ) นอกจากนี้ กัลเบรธ และ taschman ( 1969 ) ใช้มาตรการทั้งสองและพบว่าพวกเขาอยู่ในระดับสูง ( r = . 87 ) และ gorfein โอไบรอัน ( 1985 ) ที่ดิ taschman retested และคำพูด แต่พวกเขาแทนสมาคมงานด้วย ' ' สะกดความเงื่อนไข และเหตุผลที่ gorfein โอไบรอันเขียนสะกดคำการตอบสนองในงานอาจจะไม่ชัดเจนเกี่ยวกับ ความหมาย ถ้าผู้เข้าร่วมให้สะกดทั้งสองความหมายของสินเชื่อซับไพรม์ในลักษณะเดียวกัน