The use of the Wai in Thailand is a

The use of the Wai in Thailand is a complex nonverbal behavior that varies based upon the relative status of the participants and the situation that triggers the behavior. Sometimes the Wai is performed so that it accompanies a verbal greeting. Sometimes it is a nonverbal act with no verbal accompaniment. The specifics of where the hands are positioned and how far the person bows depend upon the relative status of the individuals. As Tonkin and Kongsiri (2005) noted,“The Wai is always initiated by the person whose status, by reason of age or rank, is inferior to the person to whom respects are being paid” (p. 28). All of this takes place in the context of “Hai Kiad,” the honor concept that is the “motivating value which almost every Thai seeks in work and society” (Andrews & Siengthai, 2009, p. 69). Thus the precise placement of the hands and the extent of the bow vary depending upon the relative status of the two individuals. As Jones (2003) described it, “The greater the difference in rank, the lower the head is inclined and the higher the Wai should be” (p. 35).

Interpreting the Wai within this status structure can be complicated – so complicated that “Thais don’t expect foreigners to understand these rules, but it is polite to return a Wai to a friend, co-worker and definitely to a VIP” (Williams, 2007, p. 187). While the nature of intercultural differences may inhibit full understanding, this study worked under the assumption that a more complete understanding of the Wai from a communication perspective can be obtained by obtaining information from natives of the culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซับซ้อนกริยาลักษณะที่แตกต่างกันไปตามสถานะญาติของผู้เข้าร่วมและสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดลักษณะการทำงานจะใช้หวายในประเทศไทย หวายทำเพื่อให้มันมาพร้อมกับทักทายด้วยวาจาบางครั้ง บางครั้งก็กระทำกริยากับไม่มีดนตรีประกอบด้วย การที่ตำแหน่งมือและเท่าใดผู้โค้งขึ้นอยู่กับสถานะของบุคคลที่สัมพันธ์กัน เป็น Tonkin และคง (2005) กล่าว "หวายเสมอเริ่มต้น โดยบุคคลที่มีสถานะ ฝึกหัดอายุหรือระดับ เป็นบุคคลที่ถูกชำระประการ" (หนา 28) ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในบริบทของ "Hai Kiad แนวคิดเกียรติที่"สร้างแรงจูงใจค่าที่ไทยเกือบทุกจุดประสงค์ในการทำงานและสังคม" (Andrews & Siengthai, 2009, p. 69) ดังนั้น ตำแหน่งที่แม่นยำของมือและขอบเขตของคันธนูขึ้นอยู่กับสถานะการสัมพันธ์ของคนทั้งสองแตกต่างกันไป ดังที่โจนส์ (2003) "ยิ่งความแตกต่างของระดับ เอียงศีรษะลดลง และสูงกว่าหวายควร" (35 p.)ตีไวภายในโครงสร้างสถานะนี้จะซับซ้อน – จึง ซับซ้อนที่ "คนไทยไม่คาดว่าชาวต่างชาติเข้าใจกฎเหล่านี้ แต่ก็สุภาพกลับหวายเป็นเพื่อน เพื่อนร่วมงาน และแน่นอน VIP " (Williams, 2007, p. 187) ในขณะที่ธรรมชาติของความแตกต่างของวัฒนธรรมอาจยับยั้งความเข้าใจ การศึกษานี้ทำงานภายใต้สมมติฐานที่สามารถได้รับความเข้าใจที่สมบูรณ์มากขึ้นของหวายจากมุมมองของการสื่อสาร โดยได้รับข้อมูลจากชาวพื้นเมืองของวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ไหว้ในประเทศไทยเป็นพฤติกรรมอวัจนภาษาที่ซับซ้อนที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสถานะความสัมพันธ์ของผู้เข้าร่วมและสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดพฤติกรรม บางครั้งหวายจะดำเนินการเพื่อที่จะมาพร้อมกับคำอวยพรด้วยวาจา บางครั้งก็คือการกระทำอวัจนภาษาที่ไม่มีคลอด้วยวาจา เฉพาะของที่มืออยู่ในตำแหน่งและวิธีการไกลธนูคนขึ้นอยู่กับสถานะความสัมพันธ์ของบุคคล ในฐานะที่เป็นตังเกี๋ยและคงสิริ (2005) ตั้งข้อสังเกตว่า "หวายเริ่มต้นเสมอโดยบุคคลที่มีสถานะด้วยอายุหรือตำแหน่งรองลงมาคือคนที่ประการมีการจ่ายเงิน" (พี. 28) ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นในบริบทของ "ไห่ Kiad" แนวคิดเกียรติว่าเป็น "ค่าสร้างแรงจูงใจซึ่งเกือบทุกภาษาไทยพยายามในการทำงานและสังคมที่" (แอนดรูและ Siengthai 2009, น. 69) ดังนั้นตำแหน่งที่แม่นยำของมือและขอบเขตของโบว์ที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสถานะความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง ขณะที่โจนส์ (2003) อธิบายว่ามัน "มากขึ้นความแตกต่างในตำแหน่งที่ต่ำกว่าหัวเอียงและสูงกว่าหวายควรจะเป็น" (P 35).. ตีความหวายภายในโครงสร้างสถานะนี้จะมีความซับซ้อน - ดังนั้นซับซ้อนที่ "คนไทยไม่คาดหวังว่าชาวต่างชาติที่จะเข้าใจกฎเหล่านี้ แต่มันก็เป็นสุภาพที่จะกลับมาเป็นหวายให้เพื่อนร่วมงานและแน่นอนกับวีไอพี" (วิลเลียมส์ 2007 พี. 187) ในขณะที่ลักษณะของความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมอาจยับยั้งการเข้าใจการศึกษาครั้งนี้ทำงานภายใต้สมมติฐานที่ว่ามีความเข้าใจที่สมบูรณ์มากขึ้นของหวายจากมุมมองของการสื่อสารจะได้รับจากการได้รับข้อมูลจากชาวพื้นเมืองของวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้หวายในไทยมีความซับซ้อน ซึ่งพฤติกรรมที่แตกต่างกันไปตามสถานะของญาติของผู้เข้าร่วมและสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดพฤติกรรม บางครั้งไวเป็นดำเนินการเพื่อให้มันพร้อมกับทักทายด้วยวาจา บางครั้งก็เป็นการกระทำแบบไม่มีวาจาเครื่องประกอบ เกร็ดที่มือจะวาง และว่าธนูคนขึ้นอยู่กับสถานะความสัมพันธ์ของบุคคล ที่ตังเกี๋ย และหนี้ ( 2548 ) กล่าวว่า " ไหว้อยู่เสมอที่ริเริ่มโดยผู้ที่มีสถานะ ด้วยอายุหรืออันดับจะด้อยกว่าคนที่นับถือจะถูกจ่าย " ( 28 หน้า ) ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นในบริบทของ " ไฮ kiad " แนวคิดเกียรตินั่นคือ " กระตุ้นมูลค่าซึ่งเกือบทุกไทยพยายามในการทำงานและสังคม " ( แอนดรู & สารากร , 2552 , หน้า 69 ) ดังนั้นตำแหน่งที่แม่นยำของมือและขอบเขตของโบว์แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสถานะของญาติของทั้งสองคน ขณะที่ โจนส์ ( 2003 ) อธิบายว่า " มากกว่าความแตกต่างในอันดับที่ต่ำกว่าหัวจะเอียงและสูงกว่าหวายควร " ( หน้า 35 )ล่ามไว้ภายในโครงสร้างสถานะนี้สามารถที่ซับซ้อนและซับซ้อนดังนั้น " คนไทยไม่คาดหวังให้ชาวต่างชาติเข้าใจกฎเหล่านี้ แต่มันสุภาพกลับไว กับเพื่อน เพื่อนร่วมงาน และแน่นอนต้องเป็น VIP ( Williams , 2550 , หน้า 187 ) ในขณะที่ธรรมชาติของความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมอาจยับยั้งความเข้าใจการศึกษานี้ทำงานภายใต้สมมติฐานที่สมบูรณ์มากขึ้น ความเข้าใจของ ไว จากมุมมองของการสื่อสารได้โดยได้รับข้อมูลจากชาวพื้นเมืองของวัฒนธรรม