ABSTRACT:Up to about 15 years ago a

ABSTRACT:Up to about 15 years ago a deciduous forest in the Nam Wa sub-watershed was increasingly
encroached for agricultural purposes. Then, about 15 years ago, the local people and the local authority in Lai
Nan District cooperated to conserve this forest area through natural succession. This study was carried on the
quantitative floristic characteristics, soil organic matter and soil nutrients with the aim of identifying the impact
of the disturbance. The trees’ database in the area and land use history were used to classify the area into five
degrees of disturbance as follows; i) very high (orchard); ii) high (abandoned crop field with 15 years of natural
succession); iii) medium (most trees were logged 15 years or more ago and then left to succession), iv) low
(some trees were logged 15 years or ago and then left to succession); and iv) very low (small number of trees
were logged). The results indicate that the density and basal area is the lowest in the very high disturbance area
and the highest in the low disturbance area. Indeed the measured characteristics ofthe soil differ significantly
among the disturbance areas (ANOVA: P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ABSTRACT:Up to about 15 years ago a deciduous forest in the Nam Wa sub-watershed was increasingly
encroached for agricultural purposes. Then, about 15 years ago, the local people and the local authority in Lai
Nan District cooperated to conserve this forest area through natural succession. This study was carried on the
quantitative floristic characteristics, soil organic matter and soil nutrients with the aim of identifying the impact
of the disturbance. The trees’ database in the area and land use history were used to classify the area into five
degrees of disturbance as follows; i) very high (orchard); ii) high (abandoned crop field with 15 years of natural
succession); iii) medium (most trees were logged 15 years or more ago and then left to succession), iv) low
(some trees were logged 15 years or ago and then left to succession); and iv) very low (small number of trees
were logged). The results indicate that the density and basal area is the lowest in the very high disturbance area
and the highest in the low disturbance area. Indeed the measured characteristics ofthe soil differ significantly
among the disturbance areas (ANOVA: P<0.05), and therefore, that the quantitative characteristics of this
disturbed forest have not completely recovered after 15 years of natural succession. The soil chemistry at two
soil depths: 0 - 20 cm and 20 - 40 cm does not vary for most soil chemical properties measured. The pH, organic
matter, total nitrogen, available phosphorus and exchangeable potassium show no statistically significant
difference between each of the sites withdifferent degrees of disturbance norbetween the two soil depths at each
site. It is therefore possible that soil organic matter and some soil nutrients are recovered after 15 years of forest
succession.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ: สูงถึงประมาณ 15 ปีที่ผ่านมาป่าในวาน้ำลุ่มน้ำย่อยได้มากขึ้น
ล้ำสำหรับวัตถุประสงค์การเกษตร จากนั้นประมาณ 15 ปีที่ผ่านมาคนในท้องถิ่นและผู้มีอำนาจในท้องถิ่น Lai
น่านอำเภอให้ความร่วมมือในการอนุรักษ์พื้นที่ป่านี้ผ่านการสืบทอดธรรมชาติ การศึกษาครั้งนี้ได้รับการดำเนินการใน
ลักษณะ Floristic เชิงปริมาณอินทรียวัตถุในดินและสารอาหารในดินโดยมีจุดประสงค์ในการระบุผลกระทบ
ของความวุ่นวาย ฐานข้อมูลต้นไม้ในพื้นที่และประวัติศาสตร์การใช้ที่ดินถูกนำมาใช้ในการจำแนกพื้นที่ออกเป็นห้า
องศาของความวุ่นวายดังต่อไปนี้ i) สูงมาก (สวน); ii) สูง (ข้อมูลพืชที่ถูกทิ้งร้างกับ 15 ปีของธรรมชาติ
อย่างต่อเนื่อง); iii) กลาง (ต้นไม้ส่วนใหญ่จะเข้าสู่ 15 ปีหรือมากกว่าที่ผ่านมาและจากนั้นก็ออกไปอย่างต่อเนื่อง), iv) ต่ำ
(ต้นไม้บางต้นถูกบันทึกไว้เมื่อ 15 ปีที่ผ่านมาหรือแล้วออกไปอย่างต่อเนื่อง); และ iv) ที่ต่ำมาก (ขนาดเล็กจำนวนมากของต้นไม้
ที่ถูกบันทึกไว้) ผลการวิจัยพบว่าความหนาแน่นและพื้นที่ฐานต่ำสุดในพื้นที่รบกวนสูงมาก
และสูงที่สุดในพื้นที่รบกวนต่ำ อันที่จริงลักษณะวัด ofthe ดินแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ในพื้นที่รบกวน (ANOVA: P <0.05) และดังนั้นว่าลักษณะเชิงปริมาณของนี้
รบกวนป่ายังไม่ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์หลังจาก 15 ปีของการสืบทอดธรรมชาติ คุณสมบัติทางเคมีของดินที่สอง
ลึกดิน: 0-20 ซม. และ 20-40 ซม. ไม่แตกต่างกันไปสำหรับคุณสมบัติทางเคมีของดินมากที่สุดวัด ค่าความเป็นกรดอินทรีย์
สารไนโตรเจนรวมฟอสฟอรัสและโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้แสดงไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ความแตกต่างระหว่างแต่ละเว็บไซต์องศา withdifferent รบกวน norbetween สองระดับความลึกของดินในแต่ละ
เว็บไซต์ ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าอินทรียวัตถุในดินและบางส่วนสารอาหารในดินที่มีการกู้คืนหลังจาก 15 ปีของป่า
อย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ : ถึงประมาณ 15 ปีที่ผ่านมา ป่าเต็งรังในพื้นที่ลุ่มน้ำย่อยน้ำว้ายิ่งขึ้น
บุกรุกเพื่อการเกษตร จากนั้นประมาณ 15 ปีที่ผ่านมา ประชาชน ท้องถิ่น และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตไล
น่านร่วมมืออนุรักษ์พื้นที่ป่าธรรมชาตินี้ผ่านการ . ศึกษาเชิงปริมาณใน
โครงสร้างลักษณะปริมาณอินทรียวัตถุและธาตุอาหารในดินที่มีจุดมุ่งหมายของการระบุผลกระทบ
ของการรบกวน ต้นไม้ฐานข้อมูลในพื้นที่และดินแดนประวัติศาสตร์ใช้ถูกใช้เพื่อจำแนกพื้นที่ออกเป็นห้า
องศารบกวนดังนี้ i ) สูงมาก ( สวนผลไม้ ) ; 2 ) สูง ( ทิ้งพืชไร่กับ 15 ปีของธรรมชาติ
สืบทอด )3 ) ขนาดกลาง ( ต้นไม้มากที่สุดบันทึก 15 ปีหรือมากกว่าปีที่แล้วและซ้ายเพื่อความสำเร็จ ) , 4 ) ต่ำ
( ต้นไม้บางบันทึก 15 ปี ที่แล้ว แล้วเหลือให้สืบทอด ) ; และ 4 ) น้อยมาก ( จำนวนเล็ก ๆของต้นไม้
บันทึก ) ผลการศึกษาพบว่า ความหนาแน่นและพื้นที่แรกเริ่มเป็นที่สุดในพื้นที่การรบกวนสูงมาก
และสูงสุดในพื้นที่การรบกวนต่ำแน่นอนวัดคุณลักษณะของดินในพื้นที่ที่แตกต่าง
รบกวน ( ANOVA : p < 0.05 ) ดังนั้น ที่เชิงปริมาณลักษณะนี้
รบกวนป่าได้ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์หลังจาก 15 ปีของมรดกทางธรรมชาติ ธาตุดินที่ 2
ระดับความลึก 0 - 20 ซม. และ 20 - 40 ซม. ไม่แตกต่างกันมากที่สุดในดินทางเคมีได้ ค่าความเป็นกรด - ด่าง
เรื่องอินทรีย์ ไนโตรเจนรวม ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้แสดงไม่แตกต่างกัน
ความแตกต่างระหว่างแต่ละเว็บไซต์ที่แตกต่างกันองศาของ norbetween รบกวนทั้งสองระดับความลึกในแต่ละ
เว็บไซต์ จึงเป็นไปได้ว่า อินทรีย์วัตถุในดิน และสารอาหารในดินจะฟื้นตัวหลังจาก 15 ปีของความสำเร็จป่า