The second day, Saturday.It was ent

The second day, Saturday.

It was entering Autumn, so the temperature was cool and pleasant.

Today was a rest day. But even if it was not a weekend, Zhang Ye had to take a “long vacation”. After leaving the radio station, he was now a free man.

The phone rang.

Zhang Ye did not pick it up the first time, as he was sleeping soundly.

However, the phone kept ringing nonstop, giving Zhang Ye a headache.

He could only yawn as he grabbed the cellphone on the table, “Hello. Who’s this?”

“Who do you think is it?” It was Mom’s voice, “Why are you still sleeping? It’s already 9+! And I want to ask you, what is this matter that is written in the newspapers? How did a rotten kid like you offend his Leader again? If you took the Silver Microphone Award, so be it! It’s such a good thing! Even a person who doesn’t know your industry like me knows about the award! It’s very valuable! But what did you say for your acceptance speech!? Do you still want to work at your unit?”

Zhang Ye said sleepily, “I don’t want to.”

“What did you say?” Mom turned worried.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันสอง เสาร์มันได้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ดังนั้นอุณหภูมิเย็น สบายวันนี้เป็นวันหยุด แต่แม้มันไม่สุดสัปดาห์ จางเย่ได้มีการใช้ "วันหยุดยาว" หลังจากออกจากสถานีวิทยุ เขาเป็นตอนนี้เป็นคนที่ฟรีโทรศัพท์รังจางเย่ไม่ไม่รับครั้งแรก ในขณะที่เขานอนหลับอยู่สนิทอย่างไรก็ตาม โทรศัพท์เก็บเสียง nonstop ให้ปวดหัวจางเย่เขาเพียงสามารถหาวเป็นเขาคว้าโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะ "ฮัลโหล ที่นี่""ที่คุณคิดมัน" มันเป็นเสียงของแม่ "ทำไมคุณยังนอนหลับ มันมีอยู่แล้ว 9 + และอยากถามคุณ คือเรื่องที่เขียนในหนังสือพิมพ์ วิธีทำเด็กเน่าเหมือนคุณรุกรานผู้นำของเขาอีกครั้ง ถ้าคุณเอาเงินรางวัลไมโครโฟน ดังนั้นไม่ว่าจะเป็น มันเป็นสิ่งดี แม้แต่คนที่ไม่รู้ว่าอุตสาหกรรมของคุณเช่นฉันรู้เกี่ยวกับรางวัล มันมีค่ามาก แต่อะไรนะสำหรับคำพูดของคุณยอมรับ คุณยังคงต้องทำงานกับหน่วยของคุณ"จางเย่กล่าวว่า sleepily "ฉันไม่ต้องการ""อะไรนะ" แม่เปิดกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่สองวันเสาร์.

มันก็เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงดังนั้นอุณหภูมิที่เย็นและมีความสุข.

วันนี้เป็นวันที่เหลือ แต่แม้ว่าจะไม่ได้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์จางเจ้าต้องใช้เวลา "วันหยุดยาว" หลังจากออกจากสถานีวิทยุตอนนี้เขาก็เป็นคนฟรี.

โทรศัพท์ดัง.

จางเจ้าไม่ได้หยิบมันขึ้นมาเป็นครั้งแรกในขณะที่เขากำลังนอนหลับอุตุ.

อย่างไรก็ตามโทรศัพท์เก็บไว้เรียกดุ๊กดิ๊กให้จางเยปวดหัว.

เขาจะ เพียง แต่หาวในขณะที่เขาคว้าโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะ "สวัสดีครับ ใครนี้คืออะไร "

" คุณคิดว่าใครมันคืออะไร? "มันเป็นเสียงของแม่" ทำไมคุณถึงยังคงนอนหลับ? มันมีอยู่แล้ว 9+! และฉันต้องการที่จะขอให้คุณสิ่งที่เป็นเรื่องนี้ที่เขียนในหนังสือพิมพ์? วิธีการทำเด็กเน่าเหมือนคุณกลายเป็นผู้นำของเขาอีกครั้งหรือไม่ ถ้าคุณเอาเงินรางวัลไมโครโฟนเพื่อให้มัน! มันเป็นเช่นสิ่งที่ดี! แม้แต่คนที่ไม่ทราบอุตสาหกรรมของคุณชอบฉันรู้เกี่ยวกับรางวัล! มันมีคุณค่ามาก! แต่สิ่งที่คุณพูดว่าสำหรับการพูดการยอมรับของคุณ !? คุณยังคงต้องการที่จะทำงานในหน่วยของคุณ? "

จางกล่าวว่าเจ้าเหงาหงอย" ผมไม่ต้องการที่จะ. "

" คุณพูดอะไรนะ? "แม่หันกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่สอง วันเสาร์มันก็เข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว อุณหภูมิเย็นสบาย และรื่นรมย์วันนี้คือวันนั้น แต่ถ้าไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์ จาง ท่านได้ใช้ " วันหยุดยาว " หลังจากออกจากสถานี วิทยุ เขาได้เป็นอิสระโทรศัพท์ดังจาง ท่านไม่หยิบมันขึ้นมาครั้งแรก ขณะที่เขากำลังหลับอยู่อย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุด ให้จางเย ปวดหัวเขาได้แต่อ้าปากค้าง เขาคว้ามือถือบนโต๊ะ " สวัสดี นี่ใคร ? "" คุณคิดว่าใคร ? " มันเป็นเสียงของแม่ ทำไมคุณยังหลับอยู่เหรอ ? มัน 9 + แล้ว ฉันต้องการถามคุณ อะไรคือเรื่องที่เขียนไว้ในหนังสือพิมพ์ ? ทำไมเด็กเน่าเหมือนคุณขัดใจหัวหน้าของเขาอีกครั้ง ถ้าคุณเอาเงินไมโครโฟนรางวัลมัน ! มันเป็นสิ่งที่ดี ! แม้แต่คนที่ไม่รู้เหมือนผมรู้เกี่ยวกับอุตสาหกรรมรางวัล มันมีค่ามาก แต่สิ่งที่คุณพูดสำหรับเสียงพูดของคุณยอมรับ ! ? นายยังอยากทำงานที่หน่วยของคุณ "จาง ท่านกล่าวว่า - " ฉันไม่ต้องการ "" คุณพูดเรื่องอะไร ? " แม่เป็นกังวล