“I shall end this hearing around he

“I shall end this hearing around here. As I told you all before, we shall decide with a majority vote on whose opinion is right. Now, with a show of hands……”

“Wait a moment.”

At that moment, Paimon spoke in a hurry.

Marbas raised a brow.

“What is it? Is there something more you’d like to say?”

“Yes, there are still some questions that this lady has yet to inquire Dantalian.”

“Paimon……”

Marbas took off his monocle and wiped it with a handkerchief.

Marbas’ voice became softer, as if he were talking to an old comrade.

“You and I have spent the past 500 years knowing one another. 500 years is quite the long period of time, don’t you think?”

“…… Indeed, it was a rather difficult period of time. Marbas.”

“As you would know about me, I as well, know about you. I will honestly confess as to why I did not hide my bitter mood throughout this entire hearing. Paimon. I know full well that there was no chance that you would sincerely want to protect Andromalius. If anything, it would be the complete opposite. It would only be appropriate for you to despise a man like Andromalius.”

Paimon became silent.

Marbas, after completely cleaning his monocle, put it on again. The golden frame of his monocle silently reflected the light of a candle.

“Tonight is the Walpurgis Night, Paimon. It’s the Walpurgis Night. At a time, this was a gathering that all Demon Lords were obligated to attend, but now it has lost its past virtue and we are barely able to have the majority of the members here. Baal, Agares, Vassago, and Gamigin…… In the now, where the entire continent is struggling with an unprecedented plague, where are the Demon Lords who were of a higher rank than myself, and what are they doing?”

Paimon lowered her head.

“Marbas. More than anyone else, you are the one to be the most committed to the demon-kind. This lady sincerely expresses her respect to you.”

“We respect one another. Therefore, the Demon Lords that did not attend this meeting— the ones that are located throughout the demon world, while being indifferent and only concerned for their own personal pleasures, let us avoid the situation where we are laughed upon by these Demon Lords.”

Marbas spoke.

“Just for the claim alone that someone had tried to protect Andromalius during the Walpurgis Night is more than enough reason for people to ridicule us. Oh dear, I can already hear the mocking laugh coming from Agares. I shall ask of you frankly. Please do not worsen this predicament any further.”

Paimon bit her lips.

“……Let this lady have one more chance.”

She had placed her right hand on her chest and bowed deeply.

“Please, allow me to have this final chance.”

Marbas stroke his beard.

The Demon Lord who belonged to the 9th rank among Demon Lords had gone as far as to lower her head even after hearing Marbas’ speech. It would probably be difficult for Marbas to enforce his thoughts any further in this state. It was a problem of keeping face and maintaining formality. Eventually, Marbas gave a single nod.

“Hm.”

Except, you will not say anything else besides that. Do what you want, but do not expect my help afterwards. It contained that kind of meaning.
Paimon returned the nod and looked straight at me.

“Dantalian.”

The first round was over.

She had the look as if she was telling me that the genuine second round was about to begin.

I spoke calmly.

“Your highness Paimon. There is something that I wish to tell you beforehand.”

“Speak.”

“I have no emotion towards your highness Paimon whatsoever.”

Paimon narrowed her brows.

“What does that mean?”

“Even if your highness found fault in the incident with Andromalius, I understand your highness. In the end, I will bear no ill will.”

Despite everything, she was still a sensible and cultured individual.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมจะจบได้ยินนี้ที่นี่ ตามที่ผมบอกคุณทั้งหมดก่อน เราต้องตัดสินใจด้วย เสียงส่วนใหญ่ในความเห็นที่มีอยู่ ตอนนี้ กับมือ...""รอเดี๋ยว"ขณะที่การ Paimon พูดรีบมาร์บัสยกคิ้วเป็น"มันคืออะไร คือมีบางสิ่งบางอย่างเพิ่มเติมคุณอยากพูด"ใช่ ยังมีบางคำถามที่สุภาพสตรีนี้ยังไม่ได้สอบ Dantalian""Paimon..."มาร์บัสเอา monocle ของเขาออก และเช็ด ด้วยผ้าเช็ดหน้าเสียงของมาร์บัสกลายเป็นนุ่ม ประหนึ่งว่าเขากำลังพูดคุยกับเพื่อนเก่า"คุณและผมได้ใช้เวลา 500 ปีผ่านมารู้กัน 500 ปีคือ ค่อนข้างยาวนานของเวลา คุณคิดว่า“…… จริง มันเป็นช่วงเวลาค่อนข้างยาก มาร์บัส""คุณจะรู้ว่าเกี่ยวกับฉัน ฉันเป็นอย่างดี รู้เกี่ยวกับคุณ นอกจากนี้ฉันสุจริตจะสารภาพว่า ทำไมฉันไม่ซ่อนอารมณ์ของฉันขมตลอดได้ยินทั้งนี้ Paimon ฉันรู้ดีว่า มันมีโอกาสที่จะจริงใจต้องการปกป้อง Andromalius หากมีสิ่งใด มันจะตรงข้ามสมบูรณ์ มันเท่านั้นจะเหมาะสมสำหรับคุณเกลียดชังคนเช่น Andromalius "Paimon กลายเป็นเงียบมาร์บัส หลังทำความสะอาดอย่างสมบูรณ์ monocle ของเขา วางบนอีกครั้ง กรอบทองของ monocle ของเขาเงียบสะท้อนแสงของเทียน"คืนนี้เป็นคืน Walpurgis, Paimon มันเป็นคืน Walpurgis ครั้ง นี้เป็นการชุมนุมว่า ขุนนางสางทั้งหมดภาระผูกพันที่จะเข้าร่วม แต่ตอนนี้มันได้สูญเสียอำนาจของอดีต และเราจะแทบไม่มีส่วนใหญ่ของสมาชิกที่นี่ ตำบล Agares ฟ้าวาสซาโก และ Gamigin ... ในตอนนี้ ทั้งทวีปกำลังต่อสู้กับโรคระบาดเป็นประวัติการณ์ ที่เป็นขุนนางของปีศาจที่อยู่ในระดับที่สูงขึ้นไปกว่าตนเอง และสิ่งที่พวกเขากำลังทำอะไร "Paimon ลดลงหัวของเธอ"มาร์บัส มากกว่าคนอื่น คุณเป็นหนึ่งที่เป็นที่สุดทำให้เป็นปีศาจ นี้ผู้หญิงจริงใจแสดงความเคารพของเธอกับคุณ""เราเคารพคนอื่น ดังนั้น ลอร์ดปีศาจที่ไม่ได้ร่วมประชุมนี้ — อยู่ทั่วโลกปีศาจ ในขณะที่ความไม่แยแส และเพียงความกังวลสำหรับความสุขส่วนตัวของตนเอง ให้เราหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่เราจะหัวเราะเมื่อ โดยขุนนางเหล่าปีศาจ "มาร์บัสซี่เพียงเรียกร้องคนเดียวได้พยายามปกป้อง Andromalius ในตอนกลางคืน Walpurgis เหตุผลมากกว่าเพียงพอสำหรับคนเย้ยเรา โอ้ รัก ฉันได้ยินมาจาก Agares หัวเราะ mocking แล้ว ฉันจะถามของคุณตรงไปตรงมา กรุณาไม่เลวลงทัพนี้ใด ๆ ต่อไป"Paimon บิตริมฝีปากของเธอ“…… ให้นี้ผู้หญิงมีโอกาสมากขึ้นที่หนึ่ง"เธอได้วางพระหัตถ์ขวาบนหน้าอกของเธอ และลงลึก"โปรด ให้ฉันมีโอกาสสุดท้ายนี้"มาร์บัสชักเคราพระเจ้าปีศาจที่เป็นลำดับที่ 9 ในหมู่ขุนนางสางหายไปไหนไกลเป็นต่ำกว่าหัวของเธอหลังจากได้ยินคำพูดของมาร์บัส นอกจากนี้มันอาจจะยากสำหรับมาร์บัสเพื่อบังคับความคิดของเขาใด ๆ เพิ่มเติมในสถานะนี้ ปัญหาของการรักษาใบหน้า และรักษาทางขึ้น ในที่สุด มาร์บัสให้พยักหน้าเดียว"หือ"ยกเว้น คุณจะพูดอะไรอื่นนอกจากที่ ต้อง แต่ทำไม่ได้คาดหวังความช่วยเหลือของฉันหลังจากนั้น มันประกอบด้วยความหมายของPaimon ส่งกลับพยักหน้า และมองตรงมาที่ฉัน"Dantalian"รอบแรกผ่านได้เธอมองว่าเธอบอกฉันว่า รอบสองของแท้เป็นจะ เริ่มต้นฉันพูดใจเย็น"ฝ่าบาท Paimon มีสิ่งที่ต้องการบอกคุณล่วงหน้า""พูด""ผมไม่มีอารมณ์ต่อฝ่าบาท Paimon ใด ๆ ทั้งสิ้น"Paimon narrowed คิ้วของเธอที่อะไร""แม้ว่าฝ่าบาทพบข้อบกพร่องในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ Andromalius ผมเข้าใจฝ่าบาท ในสุด ฉันจะแบกจะไม่ป่วย"แม้ทุกอย่าง เธอก็ยังคงเป็นบุคคลที่เหมาะสม และล้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมจะสิ้นสุดนี้ได้ยินที่นี่ อย่างที่ผมบอกคุณก่อนที่เราจะตัดสินด้วยเสียงส่วนใหญ่ในที่มีความเห็นถูก ตอนนี้ ยกมือ . . . . . . . "" รอสักครู่ "ในตอนนั้น paimon พูดอย่างเร่งรีบมาร์บัสยกคิ้ว" มีอะไรเหรอ ? มีอะไรเพิ่มเติมที่คุณจะพูด ? "" ใช่ ยังมีคำถามว่า ผู้หญิงคนนี้ยังไม่ได้สอบถาม dantalian ”" paimon . . . . . . . "มาร์บัสถอดแว่นข้างเดียวของเขา และเช็ดด้วยผ้าเช็ดหน้าเสียงของมาร์บัส ' กลายเป็นเบา ราวกับว่าเขากำลังพูดคุยกับสหายเก่า" คุณและฉันได้ใช้เวลาช่วง 500 ปีรู้อีกแบบหนึ่ง 500 ปี เป็นระยะเวลานานของเวลา คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ "" . . . . . . . แน่นอน มันคือช่วงเวลาที่ค่อนข้างยากนะ มาร์บัส”" คุณรู้จักผมเป็นอย่างดี รู้เกี่ยวกับคุณ ผมจะสารภาพอย่างจริงใจว่าทำไมผมไม่ได้ซ่อนอารมณ์ขมขื่นของฉันตลอดได้ยินนี้ทั้งหมด paimon . รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีโอกาสที่คุณจะต้องการที่จะปกป้องอันโดรมาเลียส . ถ้าอะไรมันจะตรงข้ามสมบูรณ์ มันเป็นเพียงที่เหมาะสมสำหรับคุณที่จะเกลียดผู้ชายอย่างอันโดรมาเลียส”paimon ก็เงียบมาร์บัส หลังจากที่สมบูรณ์ทำความสะอาดแว่นตาข้างเดียวของเขาใส่มันอีกครั้ง กรอบทองของแว่นตาข้างเดียวของเขาเงียบสะท้อนแสงของเทียน" คืนนี้เป็นนั่นก็คือวัน Walpurgis night paimon , . มันนั่นก็คือวัน Walpurgis night . ครั้ง นี้เป็นการรวมตัวที่ขุนนางปีศาจมีหน้าที่ที่จะเข้าร่วม แต่ตอนนี้มันได้หายไป ความดีในอดีต และเราไม่สามารถที่จะได้รับส่วนใหญ่ของสมาชิกที่นี่ พระบาอัล agares vassago gamigin , และ . . . . . . ในตอนนี้ที่ทั้งทวีปกำลังต่อสู้กับภัยพิบัติประวัติการณ์ที่เป็นปีศาจทั้งหลายที่อยู่ในอันดับที่สูงกว่าตัวเองและสิ่งที่พวกเขากำลังทำอะไร ? "paimon ลดหัวของเธอ" มาร์บัส . มากกว่าคนอื่น คุณเป็นคนหนึ่งที่มุ่งมั่นที่จะเป็นปีศาจประเภท ผู้หญิงคนนี้อย่างจริงใจ แสดงความเคารพเธอเพื่อคุณ”" เราเคารพซึ่งกันและกัน ดังนั้น ปีศาจทั้งหลายที่ไม่ได้เข้าร่วมประชุม - คนที่ตั้งอยู่ทั่วโลกปีศาจในขณะที่ถูกเฉยเมยและเกี่ยวข้องเท่านั้นเพื่อความสุขส่วนตัวของตัวเอง ให้เราหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่เราหัวเราะเมื่อโดยขุนนางปีศาจเหล่านี้ . "มาร์บัสพูด" ขอเรียกร้องเพียงอย่างเดียวว่าคนที่พยายามปกป้องอันโดรมาเลียสในระหว่างนั่นก็คือวัน Walpurgis night เป็นมากกว่าเหตุผลเพียงพอสำหรับคนที่จะเยาะเย้ยเรา โอ้ ที่รัก ฉันสามารถได้ยินเสียงเยาะเย้ยหัวเราะมาจาก agares . ผมจะถามคุณตรงๆ โปรดอย่าเลวลงสถานการณ์นี้เพิ่มเติมใด ๆ . "paimon กัดริมฝีปาก" . . . . . . . ให้ผู้หญิงคนนี้ได้อีกครั้ง "เธอเอามือขวาของเธอบนหน้าอกของเธอ และจมลงลึก" ได้โปรด ให้ผมได้มีโอกาสสุดท้าย”มาร์บัสลูบเคราของเขาปีศาจที่เป็นของ 9 อันดับในหมู่ปีศาจขุนนางได้ไปไกลเท่าที่จะลดหัวของเธอหลังจากได้ยินมาร์บัส ' การพูด มันอาจจะยากสำหรับมาร์บัสที่จะบังคับความคิดของเขาเพิ่มเติมใด ๆในรัฐนี้ มันเป็นปัญหาของการรักษาใบหน้า และการรักษานั้น ในที่สุดมาร์บัสให้พยักหน้าเดียว" อืม . . . "ยกเว้นคุณจะไม่พูดอะไรอีก นอกจากที่ ทำในสิ่งที่คุณต้องการ แต่ไม่คาดหวังให้ช่วยหลังจากนั้น มันอยู่ที่ประเภทของความหมายpaimon กลับพยักหน้าและมองตรงมาที่ฉัน" dantalian ”รอบแรกก็จบลงเธอมีลักษณะเป็นถ้าเธอบอกฉันว่ารอบสองแท้กำลังจะเริ่มต้นผมพูดอย่างใจเย็น" paimon พระสนม มีบางอย่างที่ผมต้องบอกคุณก่อน "" พูด "" ผมไม่มีความรู้สึกต่อองค์ paimon แต่ประการใด "paimon หยักคิ้วของเธอ" หมายความว่าไง "" ถึงแม้ว่าพระองค์พบความผิดในเรื่องอันโดรมาเลียส ข้าเข้าใจฝ่าบาท สุดท้าย ผมจะทนไม่ป่วย "แม้ทุกอย่าง เธอยังคงมีสติและเพาะเลี้ยงของแต่ละบุคคล