The poem is a picture of rustic lif

The poem is a picture of rustic life and its poignant beauty. Fall or autumn signifies the end of summer and beginning of winter. It’s a season of harvesting, but it’s also a season of endings. Just as it brings joy in the form of harvest yet it also marks the beginning of the end of the year. Metaphorically, it’s the last stage before death. Death as a reaper with a sickle is a popular trope in literature and mythology. In this case, the poem is representative of the inevitability of death.

The poem is attuned to the realm of sounds, be it the ‘melancholy strain’ of the young reaper or the sounds of various birds. In this sense, it is intensely rooted in the sensual world. The ears become a strong channel to the heart and mind, and together they create impressions that become unforgettable for the poet.





Behold her, single in the field,
Yon solitary Highland Lass!
Reaping and singing by herself;
Stop here, or gently pass!
Alone she cuts and binds the grain,
And sings a melancholy strain;
O listen! for the Vale profound
Is overflowing with the sound.

No Nightingale did ever chaunt
More welcome notes to weary bands
Of travellers in some shady haunt,
Among Arabian sands:
A voice so thrilling ne'er was heard
In spring-time from the Cuckoo-bird,
Breaking the silence of the seas
Among the farthest Hebrides.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีคือ ภาพของชีวิตชนบทและความสวยงามสะเทือนอารมณ์ ฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ร่วงหมายถึงจุดสิ้นสุดของฤดูร้อนและต้นฤดูหนาว มันเป็นฤดูกาลของการเก็บเกี่ยว แต่ยังเป็นฤดูกาลของตอนจบ เช่นเดียวกับที่จะนำความสุขในรูปแบบของการเก็บเกี่ยว แต่มันยังทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดของปี Metaphorically มันเป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อนตาย ความตายเป็น reaper ด้วยเคียวเป็น trope ยอดนิยมในวรรณคดีและตำนาน ในกรณีนี้ บทกวีเป็นตัวแทนของความตายหลีกเลี่ยงไม่ บทกวีเพราะถึงขอบเขตของเสียง จะเป็น 'melancholy สายพันธุ์' ของ reaper หนุ่มหรือเสียงของนกต่าง ๆ ในแง่นี้ มันมีรากฐานอย่างเข้มข้นในโลกตระการตา หูกลายเป็น ช่องทางแข็งแกร่งต่อหัวใจและจิตใจ และกันพวกเขาสร้างความประทับใจที่กลายเป็นที่จดจำสำหรับกวีดูเถิดเธอ เดี่ยวในฟิลด์บริษัทลุคไฮโดดเดี่ยว แทน และร้องเพลง ด้วยตัวเองหยุดที่นี่ หรือผ่านเบา ๆคนเดียวเธอตัด และผูกข้าวและร้องเพลง มีความเศร้าโศกความ เครียดO ฟัง สำหรับเวลที่ลึกซึ้งเต็มไป ด้วยเสียงไนติงเกลไม่ไม่เคย chauntหมายเหตุเบื่อวงต้อนรับมากขึ้นการเดินทางในบางร่างเงาที่ร่มรื่นในหมู่อาหรับแซนด์:ได้ยินเสียงน่าตื่นเต้นรับรองเท่าไหร่ในเวลาฤดูใบไม้ผลิจากนก Cuckooทำลายความเงียบของทะเลในวานูอาตูนจุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีเป็นภาพของชีวิตที่เรียบง่ายและความงามฉุนของมัน ฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ร่วงหมายถึงการสิ้นสุดของฤดูร้อนและต้นหนาว มันเป็นฤดูกาลเก็บเกี่ยว แต่ก็ยังจบฤดูกาล เช่นเดียวกับที่จะนำความสุขในรูปแบบของการเก็บเกี่ยวก็ยังเป็นจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดของปีที่ เปรียบเทียบมันเป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อนที่จะตาย ความตายเป็น Reaper กับเคียวเป็นคำอุปมาที่นิยมในวรรณคดีและตำนาน ในกรณีนี้บทกวีเป็นตัวแทนของความจำเป็นของการเสียชีวิต.

บทกวีที่สามารถปรับตัวเข้าสู่อาณาจักรของเสียงไม่ว่าจะเป็น 'ความเศร้าโศกสายพันธุ์' ของ Reaper หนุ่มสาวหรือเสียงของนกต่างๆ ในแง่นี้มันมีรากมาอย่างเข้มข้นในโลกตระการตา หูกลายเป็นช่องทางที่แข็งแกร่งให้กับหัวใจและจิตใจและร่วมกันพวกเขาสร้างการแสดงผลที่กลายเป็นที่น่าจดจำสำหรับกวี.





ดูเถิดเธอคนเดียวในสนาม
Yon โดดเดี่ยว Highland สาว!
Reaping และการร้องเพลงด้วยตัวเอง;
หยุดที่นี่หรือค่อย ๆ ผ่าน!
คนเดียวที่เธอตัดและผูกข้าว
และร้องเพลงเครียดเศร้า;
O ฟัง! สำหรับหุบเขาลึกซึ้ง
จะล้นด้วยเสียง.

ไม่มีไนติงเกลไม่เคย chaunt
บันทึกเพิ่มเติมยินดีต้อนรับสู่วงดนตรีที่เหนื่อยล้า
ของนักเดินทางในบางหลอกหลอนร่มรื่น
ท่ามกลางหาดทรายอาหรับ:
เสียงที่น่าตื่นเต้นไม่เคยดังนั้นก็ได้ยินเสียง
ในฤดูใบไม้ผลิเวลาจากนกกาเหว่านก ,
ทำลายความเงียบในทะเล
ท่ามกลางวานูอาตูที่ไกลที่สุด