The present study showed that inang

The present study showed that inanga successfully acclimated to salinities ranging from FW to 43, proving that it is an excellent osmoregulator.
At the physiological level minor changes in plasma osmolality, coupled with no significant changes in the metabolic rate, suggest that salinities within the range used here do not impose a significant stress on inanga.
Ammonia excretion was lowest at 20 salinity, which together with the O:N data suggests that there may be reduced costs and higher reliance on lipids as energy substrate at these intermediate salinities.
The lack of metabolic rate changes suggests that this excess energy is diverted to anabolic processes and changes in nitrogen excretion patterns suggests that it is accompanied by a protein sparing behaviour that reduces protein breakdown for energy.
These strategies might be common for fish species that use estuaries as nurseries or as habitat, enhancing our understanding of these complex habitats.
Therefore, besides acting as a refuge for predators and high food availability, estuaries might also have bioenergetics advantages for its inhabitants.
These findings might also have some important implications for inanga aquaculture , as they suggest that rearing fish at intermediate salinities is energetically efficient and may therefore produce higher growth rates.
Although the extra-branchial epithelia have significant importance for oxygen uptake and ammonia excretion, the main locus of these functions is the gill, and remains so irrespective of elevated salinity and the potential compromises in physiological function associated with this environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาปัจจุบันพบว่า inanga ที่สำเร็จ acclimated เพื่อ salinities ตั้งแต่ FW 43 พิสูจน์ว่า มันเป็นการ osmoregulator เยี่ยม ที่เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยทางสรีรวิทยาที่ระดับในพลาสมา osmolality กับมีอัตราการเผาผลาญ การเปลี่ยนแปลงสำคัญแนะนำว่า salinities ภายในช่วงที่ใช้นี่กำหนดความเครียดที่สำคัญบน inanga การขับถ่ายแอมโมเนียได้ต่ำสุดที่ความเค็ม 20 ซึ่งร่วมกับข้อมูลที่ O:N แนะนำว่า อาจจะลดต้นทุนและสูงพึ่งพาไขมันเป็นพลังงานพื้นผิวที่ salinities เหล่ากลาง ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอัตราการเผาผลาญแนะนำที่ มีการเปลี่ยนแปลงพลังงานส่วนเกินนี้เป็นกระบวน และการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของการขับถ่ายไนโตรเจนแนะนำว่า มันจะมาพร้อมกับโปรตีนไม่ต้องยากกับพฤติกรรมที่ช่วยลดการสลายโปรตีนพลังงาน กลยุทธ์เหล่านี้อาจจะธรรมดาสำหรับพันธุ์ปลาที่ใช้บริเวณปากแม่น้ำ เป็นสถานรับเลี้ยงเด็ก หรือ เป็นที่อยู่ อาศัย การเพิ่มแหล่งที่อยู่อาศัยเหล่านี้ซับซ้อนทำความเข้าใจ ดังนั้น นอกจากทำหน้าที่เป็นหลบภัยสำหรับการล่าและความพร้อมสูงอาหาร บริเวณปากแม่น้ำอาจมีพลังงานชีวภาพข้อดีสำหรับผู้อยู่อาศัย ประเด็นเหล่านี้อาจยังมีบางผลที่สำคัญสำหรับสัตว์น้ำ inanga ตามที่พวกเขาแนะนำว่า เลี้ยงปลาที่กลาง salinities มีอย่างมีประสิทธิภาพ และอาจทำให้อัตราการเติบโตสูงดังนั้น Epithelia branchial พิเศษ มีความสำคัญสำคัญสำหรับขับถ่ายแอมโมเนียและการดูดซึมออกซิเจน โลกัสโพลหลักฟังก์ชันเหล่านี้คือ เหงือก และยังคงให้โดยไม่คำนึงถึงความเค็มสูงและยังคงมีศักยภาพในฟังก์ชันทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า inanga ประสบความสำเร็จในการปรับตัวความเค็มตั้งแต่ FW 43 พิสูจน์ว่ามันเป็น osmoregulator ที่ดีเยี่ยม.
ในการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในระดับสรีรวิทยาใน osmolality พลาสมาควบคู่กับการไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการเผาผลาญให้เห็นว่าระดับความเค็มในช่วง ใช้ที่นี่ไม่ได้กำหนดความเครียดอย่างมีนัยสำคัญใน inanga.
แอมโมเนียขับถ่ายต่ำสุดที่ 20 ความเค็มซึ่งร่วมกับ O,:. ข้อมูล N แสดงให้เห็นว่าอาจจะมีค่าใช้จ่ายที่ลดลงและความเชื่อมั่นที่สูงขึ้นในไขมันเป็นสารตั้งต้นพลังงานที่ความเค็มกลางเหล่านี้
ขาด การเปลี่ยนแปลงอัตราการเผาผลาญให้เห็นว่าพลังงานส่วนเกินนี้จะถูกโอนไปยังกระบวนการ anabolic และการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบการขับถ่ายไนโตรเจนให้เห็นว่ามันจะมาพร้อมกับพฤติกรรมการประหยัดโปรตีนที่ช่วยลดการสลายโปรตีนสำหรับพลังงาน.
กลยุทธ์เหล่านี้อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพันธุ์ปลาที่ใช้อ้อยเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กหรือ เป็นที่อยู่อาศัย, การเสริมสร้างความเข้าใจในการอยู่อาศัยที่ซับซ้อนเหล่านี้ของเรา.
ดังนั้นนอกเหนือจากการทำหน้าที่เป็นที่หลบภัยของผู้ล่าและอาหารพร้อมสูงอ้อยอาจจะยังมีข้อได้เปรียบพลังงานชีวภาพสำหรับผู้อยู่อาศัย.
การค้นพบนี้อาจมีนัยสำคัญบางอย่างสำหรับ inanga เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเช่นที่พวกเขาแนะนำ ว่าปลาที่เลี้ยงในความเค็มระดับกลางที่มีประสิทธิภาพอย่างกระฉับกระเฉงและดังนั้นจึงอาจจะผลิตอัตราการเจริญเติบโตที่สูงขึ้น.
แม้ว่า epithelia พิเศษ branchial มีความสำคัญอย่างมากสำหรับการดูดซึมออกซิเจนและแอมโมเนียขับถ่ายทีหลักของฟังก์ชั่นเหล่านี้คือเหงือกและยังคงอยู่โดยไม่คำนึงถึงความเค็มสูง และการประนีประนอมที่มีศักยภาพในการทำงานทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมเช่นนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษา พบว่า inanga เรียบร้อยแล้ว acclimated ความเค็มตั้งแต่ FW 43 ที่พิสูจน์ว่ามันเป็นอ โมเรกูเลเตอร์ที่ยอดเยี่ยมสรีรวิทยาการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่ระดับในพลาสมาค่าออสโมลาลิตี้ คู่กับ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเผาผลาญ เสนอแนะให้ความเค็มในช่วงที่ใช้ที่นี่ไม่ได้ให้ความสําคัญใน inanga .การขับถ่ายแอมโมเนียต่ำสุดที่ 20 ความเค็ม ซึ่งร่วมกับ O : n ข้อมูลบ่งบอกว่าอาจจะมีค่าใช้จ่ายที่ลดลงและสูงขึ้น อาศัยไขมันเป็นพลังงานพื้นผิวที่ระดับความเค็มปานกลางเหล่านี้การเปลี่ยนแปลงของอัตราการเผาผลาญพลังงานส่วนเกินนี้ชี้ให้เห็นว่าถูกเบี่ยงเบนไปยังกระบวนการ anabolic และการเปลี่ยนแปลงในการขับถ่ายไนโตรเจนลวดลายที่แสดงให้เห็นว่ามันมีพฤติกรรมที่ช่วยลดการสลายโปรตีนโปรตีนที่ให้พลังงานกลยุทธ์เหล่านี้อาจจะพบชนิดปลาที่ใช้อ้อยเป็นสถานรับเลี้ยงเด็ก หรือเป็นที่อยู่อาศัย เพิ่มความเข้าใจของเราของที่อยู่อาศัยที่ซับซ้อนเหล่านี้ดังนั้น นอกจากทำหน้าที่เป็นที่หลบภัยสำหรับผู้ล่าและความพร้อมของอาหารสูง อ้อยอาจจะยังมีจตุสดมภ์ข้อดีของประชากรการค้นพบนี้อาจมีผลกระทบที่สำคัญสำหรับ inanga เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเช่นที่พวกเขาแนะนำให้เลี้ยงปลาที่เป็นสุนัตที่มีความเค็มกลางจึงอาจผลิตอัตราการเติบโตที่สูงขึ้นแม้ว่า branchial มีมีความสำคัญพิเศษมีออกซิเจน และแอมโมเนีย ทางเดินหลักของฟังก์ชันเหล่านี้เป็นเหงือก และยังคงดังนั้นไม่ว่าความเค็มสูงและศักยภาพในการประนีประนอมในการทำงานทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมนี้