Video games are quickly becoming an

Video games are quickly becoming an epidemic in this generation. Young children are being introduced to it from the moment they learn to push buttons. Kids and teens are constantly targeted for gaming advertisements everywhere they go. Worse yet, adults are sacrificing their lives for a fabricated reality, to escape the real world where making choices can be overwhelming and demanding. Millions are choosing this life, and are suffering the dire consequences.

First, I want to answer the question: why do people become addicted to video games?

1. Boredom

This is a huge factor. If you do not have a plan to keep your kids active during their free time, video games can easily consume countless hours of their attention. It is almost human nature to default to the least challenging functions in life. For example, reading a book requires focus, and patience- it forces you outside of your perspective and way of thinking and introduces new possibilities. Playing video games does little, if any, of this. It is quite feasible to spend entire days and nights playing without experiencing a single thought- provoking process.

2. Escape

Living in a synthetic cyber world allows oneself to ignore the worries and responsibilities of real life. It encourages you to be content with whatever state your current affairs might be in. While I agree that stress-relieving activities can be helpful, especially after a long day at school or work, there is an extreme danger in spending too much time on them. For myself, this meant feeling okay about my lack of direction, my loss of desire for a career, my single status, etc. Arriving at this point in life is a very treacherous position to be in, and it becomes more and more difficult to reverse the process the longer it is allowed to continue.

3. Entertainment

This is especially common in today's youth. Kids are raised to believe they deserve constant entertainment. Young children sit in front of movies and are given noise-making toys from an early age. Even schools are becoming more and more entertainment based, with lessons being given via videos and computers. Students are encouraged to watch movies for "research" purposes, instead of the "old fashioned" methods (reading!). Those same students come home, and what do they do? Turn on the television until dinner time- only to eat their meal in the same place because a large number of families have accepted eating meals in front of the television as normal. It's no wonder so many people turn to video games.

4. Self-Esteem

This can be especially enticing for the online gamer. When I played my online game, I had my character built up to the point where other players thought very highly of me. I was constantly complimented for my accomplishments, and not a day went by when I wasn't asked, even begged, to play with another player on his team (the competitive side of the game). I became known as an extremely good gamer, which really fed my ego and made me feel like a "somebody". The problem is, it was never enough; I would sit around for hours waiting for less-accomplished players to take notice of me. When thinking about trying for a specific achievement, my motivation was almost always: "People would really think I'm an incredible player if I succeed at this." Usually, I was right- they did think that, but I still couldn't escape the sinking feeling that none of this is real. Instead of feeling confident in myself because of my uniqueness and different strengths and abilities as a human being, I was deriving a poor imitation from people I would never meet or even know their real name for that matter.

5. "Social" Interaction

In my 3 years of online gaming, I came across many people who admitted to me their fear of real social interaction. The amazing thing was, they appeared to be very outgoing and accessible to other players. This seems to be a common scenario for those who feel they are unattractive and awkward in person, but believe they can gain the attention and approval of others by portraying a false image of themselves through their online world. After all, having "friends" online is better than having none, right? Don't get the wrong impression, there is nothing inherently harmful about interacting with people through the internet. The real danger comes when an individual begins to accept and even prefer it over in-person relationships, even to the extent of excluding them altogether.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิดีโอเกมได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นโรคระบาดในรุ่นนี้ เด็กต้องได้รับการแนะนำจากช่วงเวลาที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะผลักดันปุ่ม เด็กและวัยรุ่นมักจะกำหนดเป้าหมายการโฆษณาการเล่นเกมได้ทุกที่ที่พวกเขาไป แย่ลง แต่ผู้ใหญ่จะสละชีวิตเพื่อบิดเบือนความเป็นจริงเพื่อหนีโลกที่แท้จริงที่ทำให้ทางเลือกที่สามารถจะยุ่งยาก และเรียกร้องล้านเลือกชีวิตและกำลังผลเลวร้าย

ก่อนอื่น ต้องตอบคำถาม : ทำไมคนกลายเป็นติดวิดีโอเกม

1 เบื่อ

นี้เป็นปัจจัยใหญ่ หากคุณไม่ได้มีแผนที่จะให้เด็กของคุณใช้งานช่วงเวลาว่าง วิดีโอเกมสามารถใช้ชั่วโมงนับไม่ถ้วนของความสนใจของพวกเขามันเป็นธรรมชาติมนุษย์เกือบจะเริ่มต้นที่จะท้าทายอย่างน้อยการทำงานในชีวิต เช่น การอ่านหนังสือ ต้องใช้สมาธิและความอดทน - มันบังคับให้คุณนอกมุมมองและวิธีคิด และแนะนำโอกาสใหม่ เล่นเกมส์บ้างเล็กน้อย ถ้าใด ๆ นี้มันค่อนข้างเป็นไปได้ที่จะใช้จ่ายวันทั้งหมดและคืนการเล่นโดยไม่ต้องประสบปัญหาเดียวคิด - กระตุ้นกระบวนการ .

2 หนี

อยู่ในโลกไซเบอร์ สังเคราะห์ช่วยให้ตัวเองที่จะละเว้นความกังวลและความรับผิดชอบของชีวิตที่แท้จริง มันกระตุ้นให้คุณพอใจกับสิ่งที่ฝ่ายรัฐปัจจุบันของคุณอาจจะอยู่ใน ในขณะที่ผมยอมรับว่าแก้เครียด กิจกรรมที่เป็นประโยชน์โดยเฉพาะหลังจากวันที่ยาวนานที่โรงเรียนหรือที่ทำงาน มีอันตรายมากในการใช้เวลามากเกินไปในพวกเขา สำหรับตัวนี้ตั้งใจ โอเคเรื่องขาดทิศทาง การสูญเสียของฉันปรารถนาสำหรับอาชีพ สถานะโสดของฉัน ฯลฯ มาถึงจุดนี้ในชีวิต คือตำแหน่งในการทุจริตในและมันจะกลายเป็นมากขึ้นและยากที่จะย้อนกลับกระบวนการอีกต่อไปมันอนุญาตให้ต่อ

3 ความบันเทิง

นี้เป็นปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเยาวชนของวันนี้ เด็กโตที่จะเชื่อว่าพวกเขาสมควรได้รับความบันเทิงที่คงที่ . เด็กหนุ่มนั่งในด้านหน้าของภาพยนตร์ และได้รับเสียง ทำของเล่นจากอายุต้น แม้โรงเรียนจะกลายเป็นมากขึ้นและมากขึ้นตามความบันเทิงกับบทเรียนที่ได้รับผ่านทางวิดีโอ และคอมพิวเตอร์ นักเรียนจะได้รับการส่งเสริมเพื่อดูหนัง " การวิจัย " แทนที่จะเป็น " ล้าสมัย " วิธี ( อ่าน ! ) นักเรียนคนนั้น กลับมาบ้าน และพวกเขาจะทำอย่างไรเปิดโทรทัศน์ จนถึงเวลาอาหารเย็นเพียงรับประทานอาหารในสถานที่เดียวกัน เพราะครอบครัวเป็นจํานวนมากได้รับการรับประทานอาหารในด้านหน้าของโทรทัศน์เป็นปกติ มันไม่น่าแปลกใจที่หลายคนเปิดเกม

4 . การเห็นคุณค่าในตนเอง

นี้สามารถโดยเฉพาะอย่างยิ่งล่อลวงเพื่อเล่นเกมออนไลน์ เมื่อฉันเล่นเกมออนไลน์ของฉันผมมีตัวละครของผมสร้างขึ้นจนถึงจุดที่ผู้เล่นอื่น ๆคิดว่าฉันอย่างมาก . ฉันอย่างต่อเนื่องชมสำหรับความสำเร็จของฉันและไม่วันไปโดยเมื่อฉันไม่ได้ถาม ได้ขอร้อง เล่นกับผู้เล่นคนอื่นในทีมของเขา ( ด้านการแข่งขันของเกม ) ฉันกลายเป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นนักเล่นเกมที่ดีมาก ซึ่งจริงๆ เลี้ยงอัตตาของฉัน และทำให้ฉัน รู้สึกเหมือนเป็น " คนอื่น " ปัญหาคือมันไม่เคยเพียงพอ ผมจะนั่งเป็นชั่วโมงรอน้อยลงได้ ผู้เล่นจะต้องแจ้งฉัน เมื่อคิดเกี่ยวกับการพยายามเพื่อความสำเร็จโดยเฉพาะแรงจูงใจของฉันคือเกือบเสมอ : " คนจะคิดว่าผมเป็นผู้เล่นที่เหลือเชื่อ ถ้าผมประสบความสำเร็จในนี้ " โดยปกติ ผมถูกพวกเขาก็คิดอย่างนั้น แต่ก็ไม่หนี จะรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงแทนที่จะรู้สึกมั่นใจในตัวเอง เพราะผมไม่ และจุดแข็งและความสามารถที่แตกต่างกัน ในฐานะที่ผมเป็นมนุษย์ ผมก็อาศัยการเลียนแบบที่ดีจากคนที่ไม่เคยพบหรือรู้จักชื่อที่แท้จริงของพวกเขาสำหรับเรื่องที่ .

5 . ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม "

ฉัน 3 ปีของการเล่นเกมออนไลน์ ผมเจอมาหลายคน ยอมรับว่าผมกลัวของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่แท้จริง สิ่งที่น่าทึ่งคือพวกเขาดูเหมือนจะเป็นขาออกมาก และสามารถเข้าถึงได้ให้แก่ผู้เล่นอื่น ๆ นี้ดูเหมือนจะเป็นสถานการณ์สมมติทั่วไปสำหรับผู้ที่รู้สึกว่าพวกเขาจะขี้เหร่และอึดอัดใจในคน แต่เชื่อว่าจะได้รับความสนใจและยอมรับจากผู้อื่นโดยแสดงภาพปลอมของตนเองผ่านโลกออนไลน์ของพวกเขา หลังจากทั้งหมดมี " เพื่อนออนไลน์ " ดีกว่าไม่มีใช่มั้ย ?อย่าได้เข้าใจผิด ไม่มีอะไรอย่างโดยเนื้อแท้เป็นอันตรายเกี่ยวกับโต้ตอบกับผู้ใช้ผ่านทางอินเทอร์เน็ต อันตรายที่แท้จริงเกิดขึ้นเมื่อบุคคลเริ่มที่จะยอมรับและชอบมันมากกว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล แม้ในขอบเขตของ

ยกเว้นพวกเขาทั้งหมด