There is an underlying truth to los

There is an underlying truth to losing a loved one: everyone loses that person in his or her own way. It's particularly true in families. You may be gathered around the same bedside, but the experience is solitary and personal. I can't tell you how my brothers or my mother or my sister Maureen (who died before our father) experienced his slow, inexorable slide into Alzheimer's. I can only tell you what it was like for me.

I lost my father as a daughter. I lost him as a small girl who had gazed up at him and believed he could do anything. I lost him as a teenager who had craved his attention, who had eventually figured out that if she roiled the waters, unleashed enough battle cries, he would have to notice her. Ultimately, I lost him as a woman who had asked his forgiveness but still couldn't quite forgive herself for the wounds she'd inflicted.

(See Alzheimer's: The Prognosis)
I've noticed that women metabolize the reality of death and dying differently from men. Particularly with a disease like Alzheimer's, in which parts of a person die off gradually, it's been my observation that men tend to back away in discomfort. Women, on the other hand, inhabit the experience fully, with its sorrows, its calm stretches, its dramatic explosions and even its humorous moments. Women bend over bedsides, listen to repeated phrases and fragments—a strange haiku those with Alzheimer's use. We choose when and where to shed tears, usually in private. We learn to live moment to moment, because they do.

Mostly we learn the hard lesson of acceptance. It does no good to ask why. Just be there. Show up and listen, even to the silences. Beneath the surface of the disease is a soul that can't have Alzheimer's, a soul that still wants to be heard.

Davis has written eight books, including The Long Goodbye, which is about her father, former President Ronald Reagan

Download TIME's iPhone, BlackBerry and Android applications.
See TIME's Pictures of the Week.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเป็นความจริงอยู่ภายใต้การสูญเสียคนรัก: ทุกคนไม่ว่าบุคคลในลักษณะของ ตนเอง มันเป็นความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในครอบครัว คุณอาจรวบรวมรอบข้างเตียงเดียว แต่ประสบการณ์เป็นปัจเจก และส่วนบุคคล ฉันไม่สามารถบอกคุณว่าฉันพี่น้อง หรือแม่ หรือ Maureen น้องสาวของฉัน (ที่ตายก่อนพ่อของเรา) มีประสบการณ์ของเขานิ่งช้า inexorable เป็นของเสื่อม ข้าพเจ้าเพียงบอกสิ่งที่มันเป็นเช่นสำหรับ me.

หายไปพ่อเป็นบุตรสาวได้ หายไปเขาเป็นสาวน้อยที่จ้องขึ้นที่เขา และเชื่อว่า เขาสามารถทำอะไร หายไปเขาเป็นวัยรุ่นที่มี craved ความสนใจ ซึ่งมีในที่สุดก็คิดออกว่า ถ้าเธอ roiled น้ำ ทัพ unleashed พอต่อสู้ร้องไห้ เขาจะต้องพบเธอ ในที่สุด หายไปเขาเป็นผู้หญิงที่มาขออภัยโทษของเขาแต่ยังไม่น่ายกโทษให้ตัวเองสำหรับบาดแผลที่เธอได้เกิด

(ดูเสื่อมของ: คาดคะเน)
ฉันพบว่า ผู้หญิง metabolize ความตายและการตายแตกต่างจากชายจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับโรคเสื่อมของ ในส่วนของผู้ตายออกค่อย ๆ เช่น จะได้รับการสังเกตของฉันที่คนมักจะ กลับไปในความรู้สึกไม่สบาย ผู้หญิง คง อาศัยอยู่ประสบการณ์เต็ม ของ sorrows พื้นที่เงียบสงบ ระเบิดเป็นอย่างมาก และแม้แต่ช่วงเวลาของอารมณ์ขัน ผู้หญิงก้ม bedsides ฟังซ้ำวลี และบางส่วนของ — ไฮกูแปลกที่ มีของเสื่อมใช้ เราเลือกที่หลั่งน้ำตา มักจะอยู่ในส่วนตัวและเมื่อ เราเรียนอยู่ขณะนี้ถึงเวลา เนื่องจากพวกเขา do.

ส่วนใหญ่เราเรียนรู้บทเรียนยอมรับ ทำไม่ดีจะถามทำไม ก็จะมี แสดงขึ้น และ ฟัง ได้ที่ silences ใต้พื้นผิวของโรคเป็นวิญญาณที่ไม่มีของเสื่อม วิญญาณที่ยัง อยากได้ยิน

Davis ได้เขียนหนังสือแปด รวมทั้งยาวลา ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อของเธอ อดีตประธานาธิบดีโรนัลด์เรแกน

ดาวน์โหลดเวลาของ iPhone, BlackBerry และ Android โปรแกรมประยุกต์
ดูรูปภาพของเวลาของสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีพื้นฐานความจริงต้องสูญเสียคนรัก ทุกคนสูญเสียคนๆ นั้นในทางของตัวเองของเขาหรือเธอ มันเป็นจริงในครอบครัว คุณอาจจะมารวมตัวกันรอบๆ เตียงเดิม แต่ประสบการณ์ที่โดดเดี่ยวและส่วนบุคคล ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่าเป็นพี่น้องหรือแม่หรือพี่สาวมัวรีน ( ที่ตายก่อนพ่อ ) ที่มีประสบการณ์ของเขาช้า ไม่ยอมให้เลื่อนเป็นอัลไซเมอร์ผมบอกได้แค่ว่ามันเป็นเหมือนผม

ผมสูญเสียพ่อและลูกสาว ฉันเสียเขาเป็นผู้หญิงที่มีขนาดเล็ก จ้องมองไปที่เขา และเชื่อว่าเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ฉันเสียเขาเป็นวัยรุ่นที่ต้องการความสนใจของเขา ซึ่งในที่สุดก็คิดออกว่าถ้าเธอทอยเต๋าน้ำ ปล่อยร้องรบมากพอ เขาจะต้องเห็นเธอ ในที่สุดฉันเสียเขาเป็นผู้หญิงที่ได้ขอให้เขายกโทษให้ แต่ยังไม่สามารถให้อภัยตัวเองสำหรับบาดแผลที่เธอสร้าง

( ดู : อาการอัลไซเมอร์ )
ฉันได้สังเกตเห็นว่าผู้หญิงเผาผลาญความเป็นจริงของความตายที่แตกต่างจากผู้ชาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับโรคอัลไซเมอร์ ซึ่งในส่วนของคนที่ตายลงทีละน้อยมีการสังเกตว่า ผู้ชายมีแนวโน้มที่จะกลับมาในความรู้สึกไม่สบาย ผู้หญิงบนมืออื่น ๆที่อาศัยประสบการณ์อย่างเต็มที่ กับความทุกข์ ความสงบเหยียด , ระเบิดอย่างมากและแม้กระทั่งช่วงเวลาของอารมณ์ขัน ผู้หญิงก้ม bedsides ฟังซ้ำวลีและ fragments-a แปลกไฮกุกับอัลไซเมอร์ใช้ . เราเลือกที่ไหนและเมื่อไหร่ที่จะหลั่งน้ำตา โดยปกติส่วนตัวเราเรียนรู้ที่จะอยู่ในขณะนี้ค่ะ เพราะทำ

ส่วนใหญ่เราเรียนรู้บทเรียนที่ยากของการยอมรับ มันไม่ดีที่จะถามว่าทำไม แค่อยู่ตรงนั้นเอง แสดง และ ฟัง ถึงสูงขึ้น ใต้พื้นผิวของโรคคือ จิตวิญญาณที่ไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์ เป็นวิญญาณที่ยังคงต้องการที่จะได้ยิน .

เดวิสได้เขียนแปดหนังสือ รวมถึงบายยาว ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อของเธออดีตประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน

เวลาดาวน์โหลด iPhone , BlackBerry และการประยุกต์ใช้ Android .
ดูเวลาเป็นรูปภาพของสัปดาห์