Attributing. Causal attributions ar

Attributing. Causal attributions are central to of learned helplessness theory. The theory centers on attributions made to account for "failures" typically not reaching performance goals. Causal attributions are distinguished along three dimensions: internal versus external. stable versus unstable (or transient), and global versus specific. Laboratory investigations have shown that depressed individuals are more likely to make internal, stable, global attributions for such outcomes (e.g. , "I am incompetent") than nondepressed individuals, who are more likely to cite task difficulty (external, stable, specific), lack of effort (internal, unstable, specific), and so on. Furthermore, depressed individuals appear less likely to see successes as evidence of competence. These attributional styles, in turn, have predictable negative effects upon expectancies of success at subsequent tasks and upon actual performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจตนารมณ์นี้ แสดงสาเหตุที่เป็นศูนย์กลางของทฤษฎีได้เรียนรู้ ทฤษฎีศูนย์กลางทรัพยากรที่ทำการ "ล้มเหลวโดยทั่วไปไม่ถึงเป้าหมายการปฏิบัติงาน แสดงสาเหตุแตกต่างกันไปตามสามมิติ: ภายในกับภายนอก มีเสถียรภาพและไม่มั่นคง (หรือชั่วคราว), และระดับโลกกับเฉพาะ สมมติฐานได้แสดงว่า หดหู่บุคคลมีแนวโน้มที่จะทำให้ภายใน มั่นคง สากลแสดงผลดังกล่าว (เช่น, "ผมไร้ความสามารถ") กว่าบุคคล nondepressed ใครจะอ้างงานยาก (ภายนอก มั่นคง เฉพาะ), ขาดความพยายาม (เฉพาะภายใน เสถียร ), และอื่น ๆ นอกจากนี้ บุคคลที่หดหู่ปรากฏน้อยจะเห็นความสำเร็จเป็นหลักฐานของความสามารถ ลักษณะเหล่านี้ attributional ในทางกลับกัน มีการคาดการณ์ผลกระทบเชิงลบ ตาม expectancies ประสบความสำเร็จในงานตามมา และ เมื่อประสิทธิภาพที่แท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจตนารมณ์ การอ้างเหตุผลเชิงสาเหตุที่เป็นศูนย์กลางของทฤษฎีการเรียนรู้หนทาง ศูนย์ทฤษฎีเกี่ยวกับการอ้างเหตุผลทำกับบัญชีสำหรับ "ความล้มเหลว" โดยปกติจะไม่ถึงเป้าหมายการดำเนินงาน การอ้างเหตุผลเชิงสาเหตุที่มีความโดดเด่นพร้อมสามมิติ: ภายในกับภายนอก มีเสถียรภาพเมื่อเทียบกับการไม่เสถียร (หรือชั่วคราว) และเมื่อเทียบกับทั่วโลกที่เฉพาะเจาะจง การตรวจสอบในห้องปฏิบัติการได้แสดงให้เห็นว่าบุคคลที่มีภาวะซึมเศร้ามีแนวโน้มที่จะทำให้ภายในมีเสถียรภาพการอ้างเหตุผลของโลกสำหรับผลลัพธ์ดังกล่าว (เช่น "ผมไร้ความสามารถ") กว่าบุคคล nondepressed ที่มีแนวโน้มที่จะกล่าวถึงความยากลำบากในงาน (ภายนอกมั่นคงเฉพาะ) ขาดความพยายาม (ภายในไม่แน่นอนที่เฉพาะเจาะจง) และอื่น ๆ นอกจากนี้บุคคลที่มีภาวะซึมเศร้าปรากฏโอกาสน้อยที่จะเห็นความสำเร็จเป็นหลักฐานของความสามารถ เหล่านี้รูปแบบ attributional ในที่สุดก็มีผลกระทบที่คาดเดาได้อยู่กับความคาดหวังของการประสบความสำเร็จในงานที่ตามมาและเมื่อผลการดำเนินงานที่เกิดขึ้นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และ . สาเหตุคือ ศูนย์กลางของเรียนรู้ทฤษฎีหมดหนทาง . ทฤษฎีเน้นการทำบัญชี " ความล้มเหลว " โดยทั่วไปเข้าถึงการปฏิบัติเป้าหมาย สาเหตุมีความโดดเด่นตามสามมิติภายในและภายนอก ที่มั่นคงและเสถียร ( ชั่วคราว ) , และระดับโลก กับ ที่เฉพาะเจาะจง การตรวจสอบในห้องปฏิบัติการแสดงให้เห็นว่าบุคคลหดหู่มากขึ้นอาจทำให้ภายใน , มั่นคง , การรวมผลลัพธ์ดังกล่าว ( เช่น " ผมไร้ความสามารถ " ) กว่า nondepressed บุคคลที่มีแนวโน้มที่จะอ้างความยากงานภายนอก , มั่นคง , ที่เฉพาะเจาะจง ) , ขาดของความพยายาม ( ภายใน ไม่มั่นคง โดยเฉพาะ ) , และอื่น ๆ . นอกจากนี้ บุคคลหดหู่ปรากฏโอกาสน้อยที่จะเห็นความสำเร็จเป็นหลักฐานของความสามารถ รูปแบบเชิงการอนุมานสาเหตุเหล่านี้ก็ทายผลเชิงลบต่อความคาดหวังของความสำเร็จในงานที่ตามมา และเมื่อปฏิบัติจริง