Table 4 shows average molecular wei

Table 4 shows average molecular weights (Mw, weight-average molecular weight and Mn, number-average molecular weight) and the molecular weight distribution (indicated as polydispersity = Mw/Mn) of lignin obtained from various conditions. The lignin samples precipitated at pH levels from 2 to 6 exhibited no significant difference in their average molecular weight between 1,418 and 1,535 g mol-1. These values are quite low, resulting in their complete dissolution in THF without acetylation derivatization before GPC analysis. The low MW may be the result of significant degradation of β- aryl ether during the cooking process. In addition, the results demonstrated that all lignin samples had relatively narrow molecular weight distribution, as indicated by polydispersity values less than 2,which confirmed that all samples possessed a high fraction of low molecular weight. The polydispersity increased slightly with increasing molecular weight. This was in accordance with the results obtained by Yuan et al. (2009) in a study of Eucalyptus pellita lignin fractionated from Kraft-anthraquinone black liquor (Yuan et al., 2009). In contrast, higher MW and polydispersity of lignin from soda black liquor of Alfa grass (Hattalli et al., 2002) and of Miscanthus sinensis (Garcia et al., 2009) were observed. Higher polydispersity was observed when the soda black liquor of Alfa grass was treated with HCl at pH 2 rather than when treated at pH 4. In addition, there was a higher total phenolic content in lignin precipitated at pH 2 (Hattalli et al., 2002). Overall, it can be concluded that the cooking condition might be one of crucial parameters leading to different degradation of lignin, different MW values and polydispersity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 4 แสดงน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ย (Mw, น้ำหนักโมเลกุลน้ำหนักเฉลี่ยและ Mn, จำนวนค่าเฉลี่ยน้ำหนักโมเลกุล) และการกระจายน้ำหนักโมเลกุล (แสดงเป็น polydispersity = Mw / ต่ำ) ของลิกนินที่ได้รับจากเงื่อนไขต่างๆ ตัวอย่างลิกนินตกตะกอนที่ระดับ pH 2-6 แสดงไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยระหว่าง 1,418 และ 1,535 กรัม mol-1 ค่าเหล่านี้จะค่อนข้างต่ำที่มีผลในการสลายตัวที่สมบูรณ์ของพวกเขาในบ่ายคล้อยโดยไม่ต้อง acetylation อนุพันธ์ก่อนการวิเคราะห์ GPC เมกะวัตต์ต่ำอาจจะเป็นผลมาจากการย่อยสลายอย่างมีนัยสำคัญของอีเธอร์ aryl β-ในระหว่างขั้นตอนการปรุงอาหาร นอกจากนี้ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างลิกนินทุกคนมีการกระจายน้ำหนักโมเลกุลค่อนข้างแคบ ๆ ตามที่ระบุโดยค่า polydispersity น้อยกว่า 2 ซึ่งได้รับการยืนยันว่ากลุ่มตัวอย่างทั้งหมดครอบครองส่วนสูงของน้ำหนักโมเลกุลต่ำ polydispersity เพิ่มขึ้นเล็กน้อยด้วยการเพิ่มน้ำหนักโมเลกุล ซึ่งเป็นไปตามผลที่ได้จากการหยวนและคณะ (2009) ในการศึกษาของยูคาลิกนิน Pellita fractionated จากน้ำดำคราฟท์-แอนทราค (หยวน et al., 2009) ในทางตรงกันข้ามเมกะวัตต์ที่สูงขึ้นและ polydispersity ของลิกนินจากโซดาน้ำดำของหญ้าอัลฟ่า (Hattalli et al., 2002) และ Miscanthus sinensis (การ์เซี et al., 2009) ถูกตั้งข้อสังเกต polydispersity ที่สูงขึ้นก็สังเกตเห็นเมื่อโซดาน้ำดำของหญ้าอัลฟ่าได้รับการรักษาด้วย HCl ที่ pH 2 มากกว่าเมื่อได้รับการรักษาที่ pH 4. ในนอกจากนี้ยังมีเนื้อหาฟีนอลรวมที่สูงขึ้นในลิกนินตกตะกอนที่ pH 2 (Hattalli et al., 2002 ) โดยรวมก็สามารถสรุปได้ว่าสภาพการปรุงอาหารอาจเป็นหนึ่งในพารามิเตอร์ที่สำคัญที่นำไปสู่​​การสลายตัวที่แตกต่างกันของลิกนินค่าเมกะวัตต์ที่แตกต่างกันและ polydispersity

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 4 แสดงหนักโมเลกุลเฉลี่ย
( MW , น้ำหนักน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยและแมงกานีส จำนวนเฉลี่ยน้ำหนักโมเลกุลและการกระจายน้ำหนักโมเลกุล ) ( แสดงเป็น polydispersity = MW / MN ) ลิกนินได้จากเงื่อนไขต่าง ๆ การตกตะกอนลิกนิน ตัวอย่างที่ระดับพีเอช 2 ถึง 6 ) ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยระหว่างชั้น 2 กรัม และ mol-1 .ค่าเหล่านี้จะค่อนข้างต่ำ เป็นผลในการละลายที่สมบูรณ์ของพวกเขาในเตตระไฮโดรฟูแรน โดยไม่มีการกันก่อนการวิเคราะห์ซัลโค . mw ต่ำอาจเป็นผลจากการสลายตัวที่สําคัญของบีตา - อีเทอร์กลืนกันในระหว่างกระบวนการทำอาหาร นอกจากนี้ พบว่าตัวอย่างทั้งหมดมีปริมาณค่อนข้างแคบ การกระจายน้ำหนักโมเลกุล , ตามที่ระบุโดย polydispersity มีค่าน้อยกว่า 2ซึ่งยืนยันว่าตัวอย่างทั้งหมดมีสัดส่วนสูงของน้ำหนักโมเลกุลต่ำ การ polydispersity เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มน้ำหนัก โมเลกุล นี้สอดคล้องกับผลที่ได้จากหยวน et al . ( 2009 ) ในการศึกษา pellita ลิกนินคราฟท์ยูคาลิปตัสพบจากแอนทราควิโนนดำเหล้า ( หยวน et al . , 2009 ) ในทางตรงกันข้ามบริษัท polydispersity ที่สูงและลิกนิน จากเหล้าโซดาสีดำของอัลฟ่า หญ้า ( hattalli et al . , 2002 ) และหญ้าตะกานน้ำเค็มไซแนนซิส ( การ์เซีย et al . , 2009 ) พบว่า สูงกว่า polydispersity พบเมื่อเหล้าโซดาสีดำของ Alfa หญ้าถูกปฏิบัติด้วยกรดไฮโดรคลอริก pH 2 มากกว่าตอนปฏิบัติที่พีเอช 4 นอกจากนี้มีปริมาณลิกนินสูงรวมสารตกตะกอนที่ pH 2 ( hattalli et al . , 2002 ) โดยรวม สรุปได้ว่า การปรุงอาหารภาพอาจเป็นหนึ่งของพารามิเตอร์ที่สำคัญที่นำไปสู่การสลายตัวที่แตกต่างกันของลิกนินค่า MW ที่แตกต่างกันและ polydispersity

.