While additional research is needed

While additional research is needed to identify the causal mechanisms responsible for these outcomes, what remains clear is that college students withADHDare at increased risk for a broad range of functional impairments and that the severity of these impairments is of sufficient clinical significance to warrant intervention. Somewhat surprisingly, very little treatment research of this type has been conducted to date (DuPaul & Weyandt, 2009; Green & Rabiner, 2012). The only medication study of which we are aware is one recently conducted by DuPaul and his colleagues (2012), who utilized a double-blind, placebo-- controlled crossover design to investigate the efficacy and safety of Lisdexamfetamine dimesylate (LDX) among college students with ADHD. Their findings led them to conclude that LDX was efficacious, bringing about large reductions in ADHD symptoms and improvements in executive functioning, along with smaller effects for psychosocial functioning. In terms of studies using nonmedication approaches, improvements in educational functioning have been reported for college students with ADHD following exposure to semester-long strategy instruction (e.g., organization, test taking, note taking) delivered by graduate students in special education (Allsop, Minskoff & Bolt, 2005). Of note, one of the factors thought to be related to successful outcome in this study was the supportive nature of the strategy instructor–student relationship, which was derived from qualitative analyses. Less compelling but positive outcome findings have also been reported in studies that used coaching (Prevatt, Lampropoulos, Bowles, & Garrett, 2011) and assistive reading software (Hecker, Burns, Elkind, Elkind, & Katz, 2002) to address the needs of college students with ADHD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะระบุสาเหตุกลไกรับผิดชอบสำหรับผลเหล่านี้ยังคงเป็นสิ่งที่ชัดเจนคือการที่นักศึกษา withADHDare ที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับความหลากหลายของความบกพร่องในการทำงานและความรุนแรงของการบกพร่องเหล่านี้มีความสำคัญทางคลินิกเพียงพอที่จะรับประกันการแทรกแซง ค่อนข้างน่าแปลกใจที่การวิจัยการรักษาน้อยมากของประเภทนี้ได้รับการดำเนินการถึงวัน (DuPaul & Weyandt 2009; Green & Rabiner, 2012) การศึกษาการใช้ยาเฉพาะที่เรามีความตระหนักเป็นหนึ่งในการดำเนินการเร็ว ๆ นี้โดย DuPaul และเพื่อนร่วมงานของเขา (2012) ที่ใช้ double-blind placebo-- ออกแบบครอสโอเวอร์ที่ควบคุมการตรวจสอบประสิทธิภาพและความปลอดภัยของ Lisdexamfetamine dimesylate (LDX) ในหมู่นักศึกษา ที่มีสมาธิสั้น การค้นพบของพวกเขานำพวกเขาไปสรุปได้ว่าเป็น LDX ประสิทธิภาพนำเกี่ยวกับการลดขนาดใหญ่ในอาการสมาธิสั้นและการปรับปรุงในการทำงานของผู้บริหารพร้อมกับผลขนาดเล็กสำหรับการทำงานด้านจิตสังคม ในแง่ของการศึกษาใช้วิธีการ nonmedication ปรับปรุงในการทำงานด้านการศึกษาที่ได้รับรายงานสำหรับนักศึกษาที่มีสมาธิสั้นต่อไปสัมผัสกับการเรียนการสอนภาคการศึกษากลยุทธ์ระยะยาว (เช่นองค์กร, การทดสอบ, จดบันทึก) ส่งโดยนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาในการศึกษาพิเศษ (Allsop, Minskoff และกลอน, 2005) โน้ตหนึ่งในปัจจัยที่คิดว่าจะเกี่ยวข้องกับผลสำเร็จในการศึกษาครั้งนี้คือธรรมชาติของความสัมพันธ์สนับสนุนกลยุทธ์การสอนนักเรียนซึ่งได้มาจากการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ การค้นพบผลที่น่าสนใจน้อยกว่า แต่ในเชิงบวกยังได้รับการรายงานในการศึกษาที่ใช้ในการฝึก (Prevatt, Lampropoulos, โบว์ลส์และการ์เร็ต, 2011) และซอฟต์แวร์ที่อำนวยความสะดวกในการอ่าน (Hecker เบิร์นส์, Elkind, Elkind และแคทซ์ 2002) เพื่อตอบสนองความต้องการของ นักศึกษาที่มีสมาธิสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อระบุสาเหตุกลไกรับผิดชอบผลเหล่านี้ยังคงชัดเจนเป็นสิ่งที่นักศึกษาวิทยาลัย withadhdare ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับช่วงกว้างของความบกพร่องในการทำงาน และระดับความรุนแรงของความบกพร่องเหล่านี้จะเพียงพอที่จะรับประกันทางคลินิกระดับการแทรกแซง ค่อนข้างน่าแปลกใจวิจัยการรักษาน้อยมากของประเภทนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวันที่ ( dupaul & weyandt , 2009 ; สีเขียว& rabiner , 2012 ) เฉพาะยาการศึกษา ซึ่งเราตระหนักถึงหนึ่งเมื่อเร็ว ๆนี้ดำเนินการโดย dupaul และเพื่อนร่วมงานของเขา ( 2012 ) ที่ใช้เป็นสำคัญหลอก -- ควบคุมการออกแบบเพื่อศึกษาประสิทธิผลและความปลอดภัยของ lisdexamfetamine dimesylate ( ldx ) ระหว่างนักศึกษากับอาการสมาธิสั้น การค้นพบของพวกเขานำพวกเขาลงความเห็นว่า ldx เป็นผู้นำเกี่ยวกับการลดขนาดใหญ่ในอาการสมาธิสั้นและการปรับปรุงในการทำงานบริหาร พร้อมกับผลขนาดเล็กสำหรับการทำงานทางจิตสังคม .ในแง่ของการศึกษาการใช้ nonmedication แนวทางในการปรับปรุงการทำงานการศึกษาถูกรายงานว่ามีนักเรียนสมาธิสั้นดังต่อไปนี้การเปิดรับเทอมยาวกลยุทธ์การสอน ( หมายเหตุ เช่น องค์กร ทดสอบการถ่าย ) ส่งโดย นักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ ( ออลซอปมินสกอฟ& , สายฟ้า , 2005 ) ของหมายเหตุปัจจัยหนึ่งที่คิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับผลสําเร็จในการศึกษานี้ คือ ธรรมชาติที่เกื้อกูลของครูและนักเรียนกลยุทธ์ความสัมพันธ์ ซึ่งได้มาจากการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ น่าสนใจน้อยกว่า แต่บวกผลการศึกษายังได้รับการรายงานในการศึกษาที่ใช้ฝึก ( prevatt lampropoulos ท , , , & Garrett , 2011 ) และซอฟต์แวร์การอ่านสิ่งอำนวยความสะดวก ( เ เกอร์ เบิร์นอิลไคน์ดอิลไคน์ด& Katz , , , 2002 ) เพื่อตอบสนองความต้องการของนักเรียนวิทยาลัยกับอาการสมาธิสั้น