Knowledge about intensity and spati

Knowledge about intensity and spatial pattern of urban land changes (ULCs), i.e., changes from non-built-up to built-up lands, is important to a wide range of issues, from understanding of human–environment interactions and provision of urban ecosystem services, to land use policy development for landscape and urban
planning toward sustainable urbanization. In this context, this paper aims to provide better understanding of the geospatial dimensions of the urbanization and landscape changes in two megacities of Southeast Asia. Specifically, we examine and compare the intensities and spatial patterns of ULCs in Metro Manila, Philippines and Bangkok Metropolitan Region (Bangkok MR), Thailand, during the 1990–2000 and 2000–2010 periods, using remote sensing and Geographic Information System (GIS) tools and techniques. In the measurement of ULC intensity, an intensity scale is proposed to determine whether the rate of ULC during a particular time interval, i.e., 1990–2000 or 2000–2010, relative to the uniform intensity that is based on the whole time extent, i.e., 1990–2010, is very slow, slow, medium slow/fast, fast and very fast. To characterize the spatial patterns of ULCs, the concepts of the diffusion-coalescence urban growth theory were applied. The results revealed that for Metro Manila, its ULC was more intense during the 1990s (fast) than in the 2000s (slow). For Bangkok MR, it was more intense during the 2000s (medium fast) than during the 1990s (medium slow). The results also revealed that Metro Manila has been in the process
of coalescence, while Bangkok MR is still largely in the process of diffusion and expansion. In this paper, we also discuss some of the possible factors influencing ULC intensity trends and spatial patterns, the advantages of the methods used for ULC analysis and some land use policy-related development plans for the two megacities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้เกี่ยวกับความเข้มและรูปแบบพื้นที่ของแปลงที่ดินเมือง (ULCs), เช่น การเปลี่ยนแปลงจากไม่สร้างค่าที่ดินเนื้อที่ มีความสำคัญต่อความหลากหลายของปัญหา จากความเข้าใจของการโต้ตอบของบุคคล – สิ่งแวดล้อมและการจัดระบบนิเวศของเมือง ให้บริการที่ดินใช้นโยบายพัฒนาภูมิทัศน์ และเมืองวางแผนไปสู่ความเป็นเมืองอย่างยั่งยืน ในบริบทนี้ กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้เข้าใจมิติ geospatial ของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์และความเป็นเมืองสองเมืองใหญ่ ๆ ได้แก่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เฉพาะ เราตรวจสอบ และเปรียบเทียบการปลดปล่อยก๊าซและรูปแบบพื้นที่ของ ULCs ในกรุงเทพและปริมณฑล (กรุงเทพมหานครนาย) และเมโทรมะนิลา ฟิลิปปินส์ ประเทศ ไทย ในระหว่างรอบปี 1990 – 2000 และ 2000 – 2010 ใช้แชมพู และเครื่องมือระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) และเทคนิค วัดความเข้มของ ULC ระดับความเข้มจะนำเสนอเพื่อตรวจสอบว่า อัตราของ ULC ในระหว่างช่วงเวลาเฉพาะ เช่น ปี 1990 – 2000 หรือ 2000 – 2010 สัมพันธ์กับความเข้มสม่ำเสมอที่ตามขอบเขตเวลา เช่น 1990-2010 ช้า ช้า ปานกลางช้า/เร็ว เร็ว และเร็วมากไม่ แนวคิดของทฤษฎีการเจริญเติบโตของเมืองแพร่ coalescence ถูกประยุกต์ใช้กับลักษณะรูปแบบพื้นที่ของ ULCs ผลการเปิดเผยว่า สำหรับเมโทรมะนิลา ของ ULC รุนแรงมากขึ้นในช่วงปี 1990 (เร็ว) กว่าใน 2000s (ช้า) สำหรับกรุงเทพมหานครนาย ได้รุนแรงมากขึ้นในระหว่าง 2000s (กลางอย่างรวดเร็วกว่าในช่วงทศวรรษ 1990 (กลางช้า) ผลลัพธ์ยังเปิดเผยว่า เมโทรมะนิลาได้ในกระบวนการของ coalescence ในขณะที่นายกรุงเทพกำลังส่วนใหญ่ยังคงแพร่และขยาย ในเอกสารนี้ เรายังกล่าวถึงบางปัจจัยอาจมีอิทธิพลต่อแนวโน้มความเข้ม ULC และรูปแบบพื้นที่ ข้อดีของวิธีการที่ใช้สำหรับวิเคราะห์ ULC และที่ดินใช้แผนการพัฒนานโยบายที่เกี่ยวข้องสำหรับเมืองใหญ่ ๆ ได้แก่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้เกี่ยวกับความรุนแรงและรูปแบบเชิงพื้นที่ของการเปลี่ยนแปลงที่ดินในเมือง (ULCs) คือการเปลี่ยนแปลงจากการไม่สร้างขึ้นไปยังดินแดนที่สร้างขึ้นเป็นสิ่งที่สำคัญที่หลากหลายของปัญหาจากความเข้าใจของการมีปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์สิ่งแวดล้อมและการให้ระบบนิเวศเมือง
บริการไปยังดินแดนการพัฒนานโยบายการใช้งานสำหรับภูมิทัศน์เมืองและการวางแผนที่มีต่อการขยายตัวของเมืองอย่างยั่งยืน ในบริบทนี้งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของมิติเชิงพื้นที่ของการเปลี่ยนแปลงรูปแบบและภูมิทัศน์ในสองมหานครของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะเราตรวจสอบและเปรียบเทียบความเข้มและรูปแบบการกระจายของ ULCs เมโทรมะนิลาฟิลิปปินส์และกรุงเทพและปริมณฑล (กรุงเทพฯ MR) ประเทศไทยในช่วงระยะเวลาที่ 1990-2000 และ 2000-2010 โดยใช้การสำรวจระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) เครื่องมือและเทคนิค ในการวัดความเข้ม ULC ที่ระดับความรุนแรงจะเสนอให้ตรวจสอบว่าอัตรา ULC ในระหว่างช่วงเวลาโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ 1990-2000 หรือ 2000-2010 เมื่อเทียบกับความเข้มของเครื่องแบบที่เป็นไปตามขอบเขตตลอดเวลาคือ , 1990-2010, ช้ามากช้ากลางช้า / เร็วได้อย่างรวดเร็วและอย่างรวดเร็ว ลักษณะรูปแบบการกระจายของ ULCs แนวคิดของทฤษฎีการเติบโตของเมืองแพร่เชื่อมต่อกันถูกนำมาใช้ ผลการศึกษาพบว่าเมโทรมะนิลา ULC ที่รุนแรงมากขึ้นในช่วงปี 1990 (เร็วกว่า) ในยุค 2000 (ช้า) กรุงเทพฯนายมันก็รุนแรงมากขึ้นในช่วงยุค 2000 (เร็วขนาดกลาง) กว่าในช่วงปี 1990 (ช้ากลาง)
ผลยังพบว่าเมโทรมะนิลาได้รับในกระบวนการของการเชื่อมต่อกันในขณะที่กรุงเทพฯนายส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในขั้นตอนของการแพร่กระจายและการขยายตัว ในบทความนี้เรายังหารือเกี่ยวกับบางส่วนของปัจจัยที่เป็นไปได้ที่มีอิทธิพลต่อ ULC แนวโน้มรุนแรงและรูปแบบการกระจายข้อดีของวิธีการที่ใช้ในการวิเคราะห์ ULC และการใช้ที่ดินบางส่วนแผนพัฒนานโยบายที่เกี่ยวข้องกับทั้งสองมหานคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้เกี่ยวกับความรุนแรงและการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของเมือง ( ulcs ) คือ การไม่สร้างขึ้นเพื่อการสะสมที่ดิน สำคัญกับช่วงกว้างของปัญหา ตามความเข้าใจของปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และสภาพแวดล้อมและการให้บริการของระบบนิเวศชุมชนเมือง เพื่อพัฒนาที่ดิน นโยบายการใช้ภูมิประเทศและผังเมือง
ต่อการเจริญเติบโตอย่างยั่งยืน ในบริบทนี้งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความเข้าใจในมิติใหม่ของเมืองและภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงใน 2 เมกะซิตี้ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะ เราศึกษาและเปรียบเทียบความเข้มและรูปแบบทางพื้นที่ของ ulcs ในกรุงมะนิลา ฟิลิปปินส์ และกรุงเทพมหานคร ( กทม. ) นาย ) ในช่วงปี 1990 – 2000 และ 2000 – 2553 ช่วงโดยใช้การสำรวจระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ( GIS ) เครื่องมือและเทคนิค ในการวัดความเข้มความเข้มระดับ ULC , เสนอเพื่อตรวจสอบว่าอัตรา ULC ในเฉพาะช่วงเวลา คือ ปี 1990 – 2000 หรือ 2000 – 2010 , เมื่อเทียบกับความเข้มของเครื่องแบบที่อยู่บนพื้นฐานของเวลาทั้งหมดที่มีขอบเขต เช่น ปี 1990 และ 2010 , ช้ามาก ช้า ปานกลาง ช้า / รวดเร็วได้อย่างรวดเร็ว และรวดเร็วมาก เพื่อวิเคราะห์รูปแบบทางพื้นที่ของ ulcs แนวความคิดของทฤษฎีการแพร่กระจายการรวมตัวการเจริญเติบโตของเมืองได้ใช้ ผลการศึกษาพบว่า เมโทรมะนิลา , ULC มากกว่าในช่วงปี 1990 ( เร็ว ) กว่าในยุค 2000 ( ช้า ) กรุงเทพฯ นาย มันรุนแรงมากขึ้น ในช่วงยุค 2000 ( กลางเร็วกว่าในช่วงปี 1990 ( กลางช้า )ผลการวิจัยยังพบว่า เมโทรมะนิลา ได้รับในกระบวนการรวมตัวของกรุงเทพมหานคร
ในขณะที่คุณยังคงไปในกระบวนการของการแพร่กระจายและการขยายตัว . ในกระดาษนี้ เรายังได้กล่าวถึงบางส่วนของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ ULC เข้มรูปแบบและแนวโน้มทางพื้นที่ข้อดีของวิธีการที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์และนโยบายการใช้ที่ดิน ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาแผนสองเมกะซิตี้ ULC .