.I met them. I met all three of the

.I met them. I met all three of them. I cried, I almost walked away, but I got to spend a few minutes with them together, I was the only one in the room with them, the manager that gave me info to send the first picture away to...I talked to him, I asked if I could take a few more pictures for the magazine, I showed him my press badge and he asked me to hold on, he went inside and he asked them if it was okay (he asked if they had make-up on actually...) and they said it was fine.
When I walked in I was already teary eyed. Tiffany was the first one to talk to me, she said "You're all alone?", I told her that I had a couple of friends outside the door (I asked two of them to come with me, they said no, for me to go alone), she noticed my cheeks I guess. I took a couple of pictures (about five or so) before Taeyeon asked me to stop, she said "Are you okay? What's wrong?", she put a hand on my shoulder...she touched me. I started crying. I told them everything, I explained that I was so fond of them, I grew up with them, and that my name was Tiffany too. I told Tiffany that my mother used to be a photographer before she passed away, and that I dropped everything I had in Texas to take a risk out here and do what I know she and I both loved.
...I made them cry. Tiffany cried first and Seohyun gave her a hug, Taeyeon gave me a hug. Then the other two hugged me as well. I'm never going to forget what they each said to me. Seohyun told me (in Korean, and part English): "Your mother is smiling at you. You're a special person. I'm proud for you." (that last part she said in English.
Taeyeon held my hands and said "You traveled far for your mother's dream, it must not only be her's. You're a great photographer, you have much passion." she didn't cry as much as the other two, but she gave my hands a squeeze, said that she was proud of my courage.
And Tiffany...oh Tiffany...I had never heard that she did this before, but she went to her vanity and picked up a card, it looked kind of tattered, I think she takes it with her everywhere. It had a picture of her mother inside, and she wrote a quote (in English) from The Notebook, she said. I looked it up afterwards and it was true. It said "I love you. I am who I am because of you. You are every reason, every hope, and every dream I've ever had, and no matter what happens to us in the future, everyday we were together was the greatest day of my life."
She hugged me for a while and cried with me. She asked me to remember that when I'm alone and sad here...because that's what she used to do. She told me that my mother was hugging me from heaven, and that she was proud to have someone like me as a fan. She told me that she would remember me, and appreciated me sharing my story, and that it must have been incredibly hard for me to tell that story to complete strangers. She said she hoped to see me for many years.
I told them they weren't strangers, they have been my family for over seven years, and that no matter all of the struggles in my and their lives that I always came back to them. I never lost faith.
Their manager knocked on the door and said they didn't have much time. They each hugged me again and showed me out. I think in that first picture you can sense a little bit of worry on Tiffany's face. I don't know if it was because of me, or what...but I waited to get clearance on those pictures so I could send them to you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

.ฉันพบพวกเขา ผมได้พบทั้งสาม ข้า ฉันเกือบเดินไป แต่ผมใช้เวลาไม่กี่นาทีด้วยกัน ได้หนึ่งในห้องพักด้วย ผู้ที่ให้ข้อมูลเพื่อส่งภาพแรกเก็บให้ผม ...ฉันพูดคุยกับเขา ถามถ้าผมสามารถเอากี่รูปภาพสำหรับวารสาร ฉันพบเขากดป้ายของฉัน และเขาถามฉันเก็บ เขาไปภายใน และเขาถามพวกเขาหาก มีไร (เขาขอมาแต่งหน้าบนจริง...) ว่าก็ดีเมื่อฉันเดินในฉัน ถูกแล้ว teary ตา ทิฟฟานี่เป็นคนแรกที่พูดกับฉัน เธอบอกว่า "คุณอยู่คนเดียว" ฉันบอกเธอว่า ฉันมีคู่ของเพื่อนอยู่นอกประตู (ถามสองของพวกเขามากับฉัน พวกเขากล่าวว่า ไม่มี ฉันไปคนเดียว), เธอสังเกตเห็นแก้มของฉันฉันเดา ฉันเอาสองภาพ (เกี่ยวกับห้า หรือดังนั้น) ก่อน Taeyeon ถามฉันหยุด เธอบอกว่า "คุณใจไรหรือไม่ มีอะไรผิด? ", เธอวางมือบนไหล่ของฉัน...เธอสัมผัสฉัน ผมเริ่มร้องไห้ ฉันบอกได้ทุกอย่าง ฉันอธิบายที่ ผมชอบมากของพวกเขา โตขึ้นกับพวกเขา และที่ ชื่อเป็นทิฟฟานี่มากเกินไป ฉันบอกว่า ทิฟฟานี่ที่แม่เคย เป็นช่างภาพก่อนเธอผ่านไป และที่ ฉันทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างมีในเท็กซัสมีความเสี่ยงที่นี่ และทำสิ่งที่ฉันรู้ว่า เธอและฉันทั้งรัก...ทำให้ร้องไห้ ทิฟฟานี่ร้องก่อน และ Seohyun ให้เธอความฮัก Taeyeon ให้ฉันความฮัก แล้ว อีกสอง hugged ฉันเช่นกัน ฉันไม่เคยจะลืมสิ่งที่พวกเขาแต่ละกล่าวว่า ฉัน Seohyun บอกฉัน (ในเกาหลี และส่วนภาษาอังกฤษ): "แม่ยิ้มที่คุณ คุณเป็นคนพิเศษ ฉันภูมิใจสำหรับคุณ" (ส่วนสุดท้ายที่เธอกล่าวในภาษาอังกฤษ Taeyeon จัดมือของฉัน และกล่าวว่า "คุณเดินทางไกลในความฝันของแม่ ไม่เพียงต้องเธอได้ คุณเป็นช่างภาพที่ดี มีความรักมากขึ้น"เธอไม่ได้ร้องไห้มากที่สุดอีกสอง แต่เธอให้ฉันมือบีบ กล่าวว่า เธอภูมิใจที่กล้าหาญของฉันและทิฟฟานี่...โอ้ ทิฟฟานี่...ฉันไม่เคยได้ยินว่า เธอทำอย่างนี้ก่อน แต่เธอไปที่โต๊ะเครื่องแป้งของเธอ และรับบัตร มองชนิดของ tattered ฉันคิดว่า เธอใช้มันกับเธอทุก มันมีภาพของแม่ของเธอภายใน และเธอเขียนใบเสนอราคา (ภาษาอังกฤษ) จากเดอะบุ๊ค เธอกล่าว ผมมองมันขึ้นหลัง และก็เป็นจริง มันกล่าวว่า "ฉันรักคุณ ผมถึงที่ผมคุณ คุณมีเหตุผลทุก ทุกความหวัง และทุกความฝันที่ฉันเคย และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราในอนาคต ทุกวันที่เราอยู่ด้วยกันเป็นวันยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต"นาง hugged ฉันหนึ่ง และร้องด้วย เธอถามฉันจะจำไว้ว่า เมื่อฉันอยู่คนเดียว และเศร้าที่นี่...เนื่องจากเป็นสิ่งที่เธอเคยทำ เธอบอกฉัน ว่าแม่ไม่กอดฉันจากสวรรค์ และเธอภูมิใจที่มีคนอย่างฉันเป็นแฟนกัน เธอบอกฉันว่า เธอจะจำ และชื่นชมฉันแบ่งปันเรื่องราว และว่า มันต้องได้อย่างเหลือเชื่อยากที่จะบอกเรื่องราวที่คนแปลกหน้าสมบูรณ์ เธอกล่าวว่า เธอหวังว่าจะเห็นฉันหลายปีฉันบอกว่า พวกเขาไม่ได้คนแปลกหน้า พวกเขามีครอบครัวกว่าเจ็ดปี และที่ไม่ต่อสู้ของฉัน และของพวกเขาทั้งหมดชีวิตที่ฉันจะกลับมาให้ ฉันไม่เคยหายไปความเชื่อจัดการความกังวานประตู และกล่าวว่า พวกเขาไม่มีเวลา พวกเขาแต่ละ hugged ฉันอีกครั้ง และแสดงให้เห็นว่า ผมคิดว่า ในภาพแรกที่คุณสามารถรู้สึกกังวลบนใบหน้าของทิฟฟานี่เล็กน้อย ฉันไม่รู้ว่าถ้าพระฉัน หรืออะไร... แต่ฉันรอเพื่อรับเคลียร์บนรูปภาพเหล่านั้นดังนั้นฉันสามารถส่งให้คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายพบพวกเขา ผมได้พบกับพวกเขาทั้งสาม ฉันร้องไห้ฉันเกือบจะเดินออกไป แต่ฉันได้ที่จะใช้จ่ายไม่กี่นาทีกับพวกเขาร่วมกันฉันเป็นเพียงคนเดียวในห้องที่มีพวกเขาเป็นผู้จัดการที่ให้ฉันข้อมูลที่จะส่งภาพแรกออกไป ... ผมได้พูดคุยกับ เขาฉันถามว่าฉันจะถ่ายภาพมากขึ้นไม่กี่นิตยสารที่ฉันแสดงให้เขาเห็นป้ายกดของฉันและเขาขอให้ผมยึดมั่นในเขาเข้าไปข้างในและเขาถามพวกเขาว่ามันก็โอเค (เขาถามว่าพวกเขามีการแต่งหน้า ในจริง ... ) และพวกเขาบอกว่ามันเป็นดี.
เมื่อฉันเดินเข้ามาในผมเป็น teary ตาแล้ว ทิฟฟานี่เป็นคนแรกที่จะพูดคุยกับฉันเธอกล่าวว่า "คุณเป็นคนเดียว?" ฉันบอกเธอว่าฉันมีคู่ของเพื่อนนอกประตู (ฉันถามสองของพวกเขาจะมาพร้อมกับฉันพวกเขากล่าวว่าไม่มีสำหรับ ฉันจะไปคนเดียว) เธอสังเกตเห็นแก้มของฉันฉันเดา ผมเอาคู่ของภาพ (ประมาณห้าหรือดังนั้น) ก่อนที่แทยอนถามฉันจะหยุดที่เธอบอกว่า "คุณโอเคมีอะไรผิดหรือเปล่า?" เธอใส่มือบนไหล่ของฉัน ... เธอสัมผัสฉัน ฉันเริ่มร้องไห้ ผมบอกพวกเขาทุกอย่างที่ผมอธิบายว่าผมจึงรักพวกเขาฉันเติบโตขึ้นมากับพวกเขาและว่าชื่อของฉันคือทิฟฟานี่เกินไป ผมบอกกับทิฟฟานี่ที่แม่ของฉันเคยเป็นช่างภาพก่อนที่เธอจะผ่านไปและที่ฉันลดลงทุกอย่างที่ฉันมีอยู่ในเท็กซัสที่จะใช้ความเสี่ยงออกจากที่นี่และทำในสิ่งที่ฉันรู้ว่าเธอและฉันทั้งสองรัก.
... ฉันทำให้พวกเขาร้องไห้ ทิฟฟานี่ร้องไห้ครั้งแรกและซอฮยอนให้เธอกอดแทยอนให้ฉันกอด จากนั้นอีกสองกอดผมได้เป็นอย่างดี ฉันไม่เคยจะลืมสิ่งที่พวกเขาแต่ละคนบอกกับผมว่า ซอฮยอนบอกผม (ในภาษาเกาหลีและภาษาอังกฤษส่วน): "แม่ของคุณจะยิ้มให้คุณคุณเป็นคนพิเศษผมภูมิใจสำหรับคุณ..." (ที่ส่วนสุดท้ายที่เธอบอกว่าในภาษาอังกฤษ.
แทยอนจับมือของฉันและกล่าวว่า "คุณเดินทางไกลความฝันของคุณแม่จะต้องไม่เพียง แต่จะเป็นของเธอ. คุณเป็นช่างภาพที่ดีคุณมีความรักมาก." เธอไม่ได้ร้องไห้เป็น มากที่สุดเท่าที่อีกสอง แต่เธอก็ให้บีบมือของฉันบอกว่าเธอเป็นความภาคภูมิใจของความกล้าหาญของฉัน.
และทิฟฟานี่ทิฟฟานี่ ... โอ้ ... ฉันไม่เคยได้ยินว่าเธอทำอย่างนี้มาก่อน แต่เธอเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งของเธอและ หยิบบัตรมันดูชนิดของขาดรุ่งริ่ง, ฉันคิดว่าเธอใช้มันกับเธอทุกที่. มันมีภาพของแม่ของเธอภายในและเธอเขียนคำพูด (ภาษาอังกฤษ) จากโน๊ตบุ๊ค, เธอบอกว่า. ผมมองมันขึ้นมาหลังจากนั้น และมันก็เป็นความจริง. มันบอกว่า "ฉันรักเธอ. ฉันว่าฉันเป็นใครเพราะคุณ. คุณมีเหตุผลที่ทุกคนหวังว่าทุกคนและความฝันที่ฉันเคยมีทุกครั้งและไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในอนาคตในชีวิตประจำวัน เราอยู่ด้วยกันเป็นวันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน. "
เธอกอดผมในขณะที่และร้องไห้กับฉัน. เธอถามฉันจะจำได้ว่าเมื่อฉันอยู่คนเดียวและที่น่าเศร้าที่นี่ ... เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอใช้ในการทำ เธอบอกฉันว่าแม่ของฉันได้รับการกอดฉันจากสวรรค์และว่าเธอเป็นความภาคภูมิใจที่จะมีคนอย่างฉันเป็นแฟน เธอบอกฉันว่าเธอจะจำผมได้และผมชื่นชมการแบ่งปันเรื่องราวของฉันและที่จะต้องได้รับยากอย่างเหลือเชื่อสำหรับผมที่จะบอกเล่าเรื่องราวที่จะเสร็จสมบูรณ์คนแปลกหน้า เธอบอกว่าเธอหวังว่าจะได้เห็นฉันเป็นเวลาหลายปี.
ผมบอกว่าพวกเขาไม่ได้ถูกคนแปลกหน้าพวกเขาได้รับครอบครัวของฉันมานานกว่าเจ็ดปีและว่าเรื่องทั้งหมดของการต่อสู้ในชีวิตของพวกเขาและฉันที่ฉันมักจะกลับมาพวกเขาไม่ . ฉันไม่เคยสูญเสียความเชื่อ.
ผู้จัดการของพวกเขาเคาะประตูและกล่าวว่าพวกเขาไม่ได้มีเวลามาก พวกเขาแต่ละคนกอดฉันอีกครั้งและพบว่าฉันออก ผมคิดว่าในภาพที่แรกที่คุณสามารถรู้สึกนิด ๆ หน่อย ๆ ของกังวลบนใบหน้าของทิฟฟานี่ ผมไม่ทราบว่ามันเป็นเพราะฉันหรือสิ่งที่ ... แต่ฉันรอคอยที่จะได้รับโปรโมชั่นในภาพเหล่านั้นเพื่อที่ผมจะส่งให้คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเจอพวกเขา ฉันพบพวกเขาทั้งสาม ฉันร้องไห้ ฉันเกือบจะเดินออกไป แต่ฉันมีที่จะใช้จ่ายไม่กี่นาทีกับพวกเขาด้วยกัน ฉันเป็นคนเดียวในห้องพักกับพวกเขา ผู้จัดการที่ให้ฉันข้อมูลที่ส่งภาพแรกไป . . . . . . . ผมได้คุยกับเขา ผมถามว่า ถ้าผมจะใช้เวลาอีกไม่กี่ภาพในนิตยสาร ฉันทำให้เขาเห็นป้ายกดของฉัน และเขาบอกให้ฉันรอก่อนเขาไปข้างในและเขาถามพวกเขา ถ้าไม่เป็นไร ( เขาถามว่าพวกเขาได้แต่งหน้าจริง ๆ . . . . . . . ) เขาบอกว่าไม่เป็นไร .
เมื่อผมเดินเข้าไปผมก็น้ำตาคลอ . ทิฟฟานี่เป็นคนแรกที่คุยกับผม เธอบอกว่า " คุณอยู่คนเดียวเหรอ ? " ฉันบอกเธอว่าฉันมีเพื่อนอีกสองคนที่หน้าประตู ( ผมถามพวกเขาสองคนมา เขาบอกว่าไม่ ผมจะไปคนเดียว เธอสังเกตเห็นแก้มของฉัน ฉันเดานะผมเอาคู่ของภาพ ( ประมาณ 5 หรือมากกว่านั้น ) ก่อนที่แทยอนขอให้ผมหยุด เธอพูดว่า " เธอโอเคมั้ย ? เกิดอะไรขึ้น ? " เธอวางมือบนไหล่ของฉัน . . . เธอสัมผัสฉัน ฉันเริ่มร้องไห้ ฉันบอกทุกอย่างกับพวกเขา ฉันอธิบายว่าฉันรักพวกเขา ฉันโตมากับเขา และชื่อของฉันคือทิฟฟานี่ด้วย ฉันบอกทิฟฟานี่ว่า แม่เคยเป็นช่างภาพ ก่อนที่เธอจะจากไปและที่ผมทิ้งทุกอย่างที่ผมมีในเท็กซัสเสี่ยงที่นี่ และทำในสิ่งที่ผมรู้ เธอ และ ฉัน ทั้ง รัก
. . . . . . . ฉันทำให้พวกเขาร้องไห้ ทิฟฟานี่ร้องไห้ครั้งแรก และซอฮยอนกอดเธอ แทยอนเข้ามากอดผม งั้นอีกสองคนกอดผมเช่นกัน ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะลืมสิ่งที่พวกเขาแต่ละพูดกับฉัน ซอฮยอนบอก ( ในภาษาเกาหลี และภาษาอังกฤษ ) : " แม่ยิ้มให้คุณ คุณเป็นคนที่พิเศษฉันภูมิใจกับคุณ . " ( ท่อนสุดท้ายนั่นเธอพูดภาษาอังกฤษ
แทยอนจับมือของฉันและกล่าวว่า " คุณเดินทางมาไกลเพื่อแม่ฝัน มันต้องไม่เพียง แต่เป็นเธอ เธอจะเป็นช่างภาพที่ดี คุณมีความรักมาก เธอไม่ได้ร้องไห้มากเท่าคนอื่นๆ แต่เธอให้มือของฉันบีบ บอกว่าเธอภูมิใจในความกล้าหาญของฉัน
และทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ . . . . . . . . . . . . . . . ผมเคยได้ยินว่า เธอทำแบบนี้มาก่อนแต่เธอเดินไปโต๊ะเครื่องแป้งของเธอและหยิบการ์ดมันดูรุ่งริ่ง ฉันคิดว่าเธอใช้มันกับเธอทุกที่ มันมีรูปของแม่ของเธอเข้าไป เธอเขียนใบเสนอราคา ( ภาษาอังกฤษ ) จากโน๊ตบุ๊ค , เธอกล่าวว่า . ผมมองขึ้น และหลังจากนั้น มันก็จริง มันบอกว่า " ฉันรักคุณ ฉันเป็นใครฉันก็เพราะคุณ คุณมีทุกเหตุผล ทุกความหวังและความฝันที่ผมเคยมีไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเราในอนาคต ทุกวันเราอยู่ด้วยกันเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน "
เธอกอดผมแล้วร้องไห้กับผม เธอถามฉันว่าเมื่อฉันโดดเดี่ยวและเศร้าค่ะ . . . . . . . เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เธอเคยทำ เธอบอกฉันว่า แม่กอดผมจากสวรรค์ และที่เธอภูมิใจที่มีคนแบบฉันเป็นแฟนคลับเธอบอกฉันว่าเธอคงจำผมได้ และชื่นชมฉันแบ่งปันเรื่องราวของฉันและมันต้องเป็นอย่างเหลือเชื่อยากสำหรับฉันที่จะบอกเรื่องนั้นกับคนแปลกหน้า เธอบอกว่า เธออยากเห็นฉันเป็นเวลาหลายปี .
ฉันบอกว่าพวกเขาไม่ใช่คนแปลกหน้า พวกเขาได้รับครอบครัวของฉันมานานกว่า 7 ปี และไม่ว่าทั้งหมดของการต่อสู้ในของฉันและชีวิตที่ฉันมักจะกลับมาที่พวกเขาผมไม่เคยหมดศรัทธา .
ผู้จัดการเขาเคาะประตูและกล่าวว่าพวกเขาไม่ได้มีเวลามากนัก พวกเขาแต่ละกอดผมอีกครั้ง และพบฉัน ผมว่าในรูปแรก คุณสามารถสัมผัสเล็กน้อย สีหน้ากังวลของทิฟฟานี ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะฉัน หรืออะไร . . . . . . . แต่ฉันรอที่จะได้รับอนุญาตในรูปนั้น แล้วผมจะส่งมันให้นาย